Í kjölfar þess að saksóknari lagði fram greinargerð sína í fyrradag, óskuðu verjendur eftir fresti fram í maí til að skila greinargerðum og líklega verður þeim veittur frestur til 20. maí.
Þegar verjendur hafa skilað greinargerðum mun Hæstiréttur tilkynna málflutningsdag og setja málið á dagskrá, nema rétturinn ákveði að dómur verði lagður á málið án málflutnings. Davíð Þór Björgvinsson, settur saksóknari, segist reikna með að málið verði flutt munnlega, en bendir þó á að aðstæður séu sérstakar. „Það er ákvörðun réttarins hvort hann telji yfirhöfuð þörf á því, við þessar aðstæður.“ Davíð segir þó að allt að einu þurfi að fara í gegnum ferilinn og kveða upp nýjan dóm.
Ef og þegar málflutningsdagur er tilkynntur mun við sama tækifæri liggja fyrir hverjir skipa dóminn og þá mun í framhaldinu koma í ljós hvort verjendur geri kröfu um að einhverjir þeirra víki sæti vegna vanhæfis.

Það á við um Markús Sigurbjörnsson einan, af þeim sem eiga sæti í Hæstarétti í dag, en viðbúið er að verjendur muni huga vel að öðrum mögulegum vanhæfisástæðum.
Þá gæti Hæstiréttur einnig tekið formhlið málsins til sérstakrar skoðunar enda þótt aðilar málsins hafi ekki uppi kröfur um frávísun.
„Það er ekkert sem bendir til þess en það er hins vegar nauðsynlegt að hafa það í huga að rétturinn hefur formlega heimild til að vísa máli frá án kröfu ef gallar eru á formhlið þess,“ segir Jón Steinar Gunnlaugsson, verjandi Kristjáns Viðars Viðarssonar, aðspurður um líkur á að málinu verði vísað frá. Komi til þess mun það líklega ekki koma í ljós fyrr en eftir munnlegan málflutning.
Nokkur áhöld hafa einnig verið um áhrif þess að saksóknari gerir sýknukröfu í málinu og hve bindandi áhrif hún hefur fyrir Hæstarétt. Í dómi sem féll í Landsrétti í lok síðustu viku er því slegið föstu að við meðferð sakamála verði ekki dæmdar aðrar kröfur á hendur ákærða en ákæruvaldið geri. Af þessari túlkun Landsréttar verður að ætla að Hæstiréttur sé bundinn af kröfu saksóknara og geti ekki kveðið upp sakfellingardóm fyrst ekki er gerð um það krafa, að því gefnu að Hæstiréttur fallist á þessa túlkun Landsréttar.