Kári, hví læturðu ekki umskera sjálfan þig, svona til prufu og að gamni, og sleppir svo messuvíninu næst? Ole Anton Bieltvedt skrifar 1. mars 2018 09:00 Kári Stefánsson er mikill pistlahöfundur, og hafa mér líkað sumir vel. Ég var því ekki bara undrandi, heldur nánast gáttaður, á síðasta framlagi Harvardprófessorsins – en hann minnir stundum á þá fyrrverandi stöðu sína – á ritvellinum; „Leyfið foreldrum – Opið bréf til Alþingis Íslendinga“. Og efnið? Stíf og mikil meðmæli með Gyðingum, Gyðingdómi og umskurði, sem í mínum huga nálgast limlestingu á saklausu og varnarlausu sveinbarni, oftast án tilgangs eða markmiðs; í öllu falli er þetta ofbeldi gegn ósjálfbjarga veru, sem í mínum huga hefur ekkert með siðmenningu eða sanna og rétta trú eins eða neins að gera, nema það væri þá hindurvitnatrú eða bábilja, enda er þessi ofstækisfulla trú Gyðinga árþúsunda gömul. Fyrir mér er þetta ekkert skárra, en limlesting á kynfærum stúlkna; argasta ómenning. Það er réttilega sagt um Gyðinga, að þeir geta verið leifturgáfaðir, en það er ekki þar með sagt, að þeir séu leiftursanngjarnir, leifturtillitssamir eða leifturopnir fyrir breytingum, víðsýni og framförum. Stundum virðist mér þeir vera leifturíhaldssamir og leifturþröngsýnir, þó að margt megi gott um þá segja, og ég eigi góða vini í Ísrael og hafi notið dvalar þar. Fyrirgefðu, Kári, ég veit, að fullyrðingin um að umskurður sveina hjá Gyðingum er talinn tákn sambandsins milli Guðs og Gyðinga, jafn fáránlegt og langsótt og það er í mínum huga, er rétt, en hvað þá með blessuð meybörn Gyðinga; er í lagi, að þau séu sambandslaus við Guð? Ef þau lög verða sett á Alþingi, sem hér um ræðir, og, sem ég vona, af alhug, að verði sett – einhvern tíma þarf gömul hindurvitnatrú að víkja – þá eiga þau auðvitað bara að ná til banns við svona aðgerðum hér, þannig, að fullyrðingin um, að Gyðingar yrðu bannsettir frá Íslandi, er út í hött. Punkturinn, þar sem þú vilt réttlæta misþyrmingu og ofbeldi í garð sveinbarna í formi óþarfs og gagnslauss umskurðar, með tilvísun í annað óréttlæti, misgjörðir og ofbeldi gagnvart börnum, sem enn viðgengst því miður, er Harvardprófessor vart samboðinn. Að réttlæta misgjörðir og ofbeldi með öðrum misgjörðum og ofbeldi er allt of lágt plan fyrir þig, Kári góður! Af 400 umskurðarmeisturum (Mohel-um) í Ísrael, framkvæma 380 umskurðinn á 8 daga gömlu barninu án deyfingar. Í sumum ofsatrúarsöfnuðum í USA og Ísrael, framkvæmir Mohel-inn umskurðinn ekki aðeins án deyfingar, heldur sýgur Mohel-inn kynfæri barnsins – typpið – á eftir. Bara í New York eru um 3.600 svona aðgerðir framkvæmdar árlega. Frá mínu sjónarmiði er ekki hægt að flokka þetta athæfi undir trúarbrögð; þetta er meira siðlaus og ógeðsleg ofsatrú; barbarismi. Ég hef rýnt nokkuð í trúarbrögð og sögu mannkynsins og reynt að spá í og skilja m.a. tilgang trúarbragða og þá hugsun og tilætlun, er að baki þeim býr. Auðvitað er ég enginn sérstakur spekingur, en ég hef oftar en ekki séð hagnýtan tilgang felast í trúarbrögðum, þar sem leitast er við, að leiðbeina þeim trúuðu um líferni þeirra, framgöngu og atferli, líka með margvíslegum líkamlegum, sálarlegum og andlegum ráðum. Mitt mat, á grundvelli þessarar skoðunar, er, að umskurður sveinbarna hafi einkum átt að hafa þann hagnýta tilgang að fyrirbyggja, að óhreinindi settust að undir forhúð sveinbarna – síðar karlmanna, þannig að sýking yrði af, sem síðar gæti breiðst út yfir á kvenkynið; að þetta hafi verið fyrirbyggjandi heilsu- og heilbrigðisráð, sem reyndar átti fullan rétt á sér þá, en aðgangur að þvotti og þrifum líkamans var þá annar og langtum minni – og tilfinning fyrir slíku væntanlega líka – en nú er. Umskurður átti því rétt á sér á sínum tíma, en er óþarfur og tilgangslaus í því „þróaða velferðarsamfélagi“, sem við búum í í dag, og hefur umskurður breytzt úr skynsamlegri og hagnýtri fyrirbyggjandi heilbrigðisaðgerð í tilgangslausar og siðlausar meiðingar og ofbeldi gagnvart ósjálfbjarga og varnarlausum börnum. Sigmund Freud taldi að umskurðarvenja Gyðinga væri – meðvitað eða kannske meira ómeðvitað – ein aðalorsök andúðar á Gyðingum. Í mínum augum er það, sem viðeigandi, satt er og rétt, „sannleikurinn sjálfur“, alltaf bundið við tímasetningu; hver tími á sinn „sannleika“.Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon skrifar Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í fyrsta sæti í Kópavogi Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Íslenzkir sambandsríkissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Garðurinn okkar fyllist af illgresi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Nýtt landsframlag – og hvað svo? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Fágætir dýrgripir í Vestmannaeyjum Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Er einnig von á góðakstri Strætó í ár? Stefán Hrafn Jónsson skrifar Skoðun Ferðumst saman í Reykjavík Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Þúsundir barna bætast við umferðina Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau sem hlaupa í átt að hættunni þegar aðrir flýja Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Öndum rólega Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson skrifar Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Þakkir til Sivjar Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason skrifar Sjá meira
Kári Stefánsson er mikill pistlahöfundur, og hafa mér líkað sumir vel. Ég var því ekki bara undrandi, heldur nánast gáttaður, á síðasta framlagi Harvardprófessorsins – en hann minnir stundum á þá fyrrverandi stöðu sína – á ritvellinum; „Leyfið foreldrum – Opið bréf til Alþingis Íslendinga“. Og efnið? Stíf og mikil meðmæli með Gyðingum, Gyðingdómi og umskurði, sem í mínum huga nálgast limlestingu á saklausu og varnarlausu sveinbarni, oftast án tilgangs eða markmiðs; í öllu falli er þetta ofbeldi gegn ósjálfbjarga veru, sem í mínum huga hefur ekkert með siðmenningu eða sanna og rétta trú eins eða neins að gera, nema það væri þá hindurvitnatrú eða bábilja, enda er þessi ofstækisfulla trú Gyðinga árþúsunda gömul. Fyrir mér er þetta ekkert skárra, en limlesting á kynfærum stúlkna; argasta ómenning. Það er réttilega sagt um Gyðinga, að þeir geta verið leifturgáfaðir, en það er ekki þar með sagt, að þeir séu leiftursanngjarnir, leifturtillitssamir eða leifturopnir fyrir breytingum, víðsýni og framförum. Stundum virðist mér þeir vera leifturíhaldssamir og leifturþröngsýnir, þó að margt megi gott um þá segja, og ég eigi góða vini í Ísrael og hafi notið dvalar þar. Fyrirgefðu, Kári, ég veit, að fullyrðingin um að umskurður sveina hjá Gyðingum er talinn tákn sambandsins milli Guðs og Gyðinga, jafn fáránlegt og langsótt og það er í mínum huga, er rétt, en hvað þá með blessuð meybörn Gyðinga; er í lagi, að þau séu sambandslaus við Guð? Ef þau lög verða sett á Alþingi, sem hér um ræðir, og, sem ég vona, af alhug, að verði sett – einhvern tíma þarf gömul hindurvitnatrú að víkja – þá eiga þau auðvitað bara að ná til banns við svona aðgerðum hér, þannig, að fullyrðingin um, að Gyðingar yrðu bannsettir frá Íslandi, er út í hött. Punkturinn, þar sem þú vilt réttlæta misþyrmingu og ofbeldi í garð sveinbarna í formi óþarfs og gagnslauss umskurðar, með tilvísun í annað óréttlæti, misgjörðir og ofbeldi gagnvart börnum, sem enn viðgengst því miður, er Harvardprófessor vart samboðinn. Að réttlæta misgjörðir og ofbeldi með öðrum misgjörðum og ofbeldi er allt of lágt plan fyrir þig, Kári góður! Af 400 umskurðarmeisturum (Mohel-um) í Ísrael, framkvæma 380 umskurðinn á 8 daga gömlu barninu án deyfingar. Í sumum ofsatrúarsöfnuðum í USA og Ísrael, framkvæmir Mohel-inn umskurðinn ekki aðeins án deyfingar, heldur sýgur Mohel-inn kynfæri barnsins – typpið – á eftir. Bara í New York eru um 3.600 svona aðgerðir framkvæmdar árlega. Frá mínu sjónarmiði er ekki hægt að flokka þetta athæfi undir trúarbrögð; þetta er meira siðlaus og ógeðsleg ofsatrú; barbarismi. Ég hef rýnt nokkuð í trúarbrögð og sögu mannkynsins og reynt að spá í og skilja m.a. tilgang trúarbragða og þá hugsun og tilætlun, er að baki þeim býr. Auðvitað er ég enginn sérstakur spekingur, en ég hef oftar en ekki séð hagnýtan tilgang felast í trúarbrögðum, þar sem leitast er við, að leiðbeina þeim trúuðu um líferni þeirra, framgöngu og atferli, líka með margvíslegum líkamlegum, sálarlegum og andlegum ráðum. Mitt mat, á grundvelli þessarar skoðunar, er, að umskurður sveinbarna hafi einkum átt að hafa þann hagnýta tilgang að fyrirbyggja, að óhreinindi settust að undir forhúð sveinbarna – síðar karlmanna, þannig að sýking yrði af, sem síðar gæti breiðst út yfir á kvenkynið; að þetta hafi verið fyrirbyggjandi heilsu- og heilbrigðisráð, sem reyndar átti fullan rétt á sér þá, en aðgangur að þvotti og þrifum líkamans var þá annar og langtum minni – og tilfinning fyrir slíku væntanlega líka – en nú er. Umskurður átti því rétt á sér á sínum tíma, en er óþarfur og tilgangslaus í því „þróaða velferðarsamfélagi“, sem við búum í í dag, og hefur umskurður breytzt úr skynsamlegri og hagnýtri fyrirbyggjandi heilbrigðisaðgerð í tilgangslausar og siðlausar meiðingar og ofbeldi gagnvart ósjálfbjarga og varnarlausum börnum. Sigmund Freud taldi að umskurðarvenja Gyðinga væri – meðvitað eða kannske meira ómeðvitað – ein aðalorsök andúðar á Gyðingum. Í mínum augum er það, sem viðeigandi, satt er og rétt, „sannleikurinn sjálfur“, alltaf bundið við tímasetningu; hver tími á sinn „sannleika“.Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður
Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar
Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar