Hlegið að Hitler Ívar Halldórsson skrifar 13. janúar 2020 09:00 Hljóðritaðri hótun fylgdi viðbjóðslegt myndband... Gullgráðugir Gyðingar Ég sá mynd um daginn sem er nú sýnd í bíó og fær frábæra dóma frá gagnrýnendum sem og óbreyttum áhorfendum. Myndin heitir „Jojo Rabbit“ og skartar leikurum eins og Scarlett Johansson, Sam Rockwell og Stephen Merchant, sem öll fara á kostum í þessari húmorísku ádeilu á hugmyndafræði Hitlers og nasistanna í seinni heimsstyrjöldinni. Aðalsöguhetjan er 10 ára drengur sem er hugfanginn af þessari hugmyndafræði og er í einskonar þjálfunarbúðum fyrir börn sem vilja ganga í her nasista. Hann hyggst skrifa bók um hina gjörspilltu og gullgráðugu Gyðinga og afhenda Adólfi sjálfum einn daginn. En Hitler-heimur hans snýst á hvolf þegar að hann kemst að því að móðir hans felur Gyðingastúlku inni á heimili þeirra. Heimsk hugmyndafræði Myndin er þrælfyndin en innifelur einnig öflugan og áríðandi boðskap. Hún gerir lítið úr þessari vanþroskuðu og heimsku hugmyndafræði sem því miður varð milljónum Gyðinga að bana, og varpar myndin ljósi á að Gyðingar eru ekkert frábrugðnir okkur. Ég vissi ekki hvers ég átti að vænta þegar ég settist í salinn - vissi ekki hvort ég hefði valið mynd sem var mér við hæfi. Það leið þó ekki á löngu þar til áhorfendur í salnum voru farnir að hlæja upphátt að atburðarásinni og það leyndi sér ekki að bíógestir voru mjög sáttir þegar þeir gengu út; sumir vonandi örlítið upplýstari um mannskemmandi mýtur um Gyðinga sem vilja reigja höfuðið þegar tækifæri gefst. Sjálfur var ég mjög sáttur og fannst heimurinn örlítið betri þegar ég gekk út. Heilaþvottastöð Hitlers Hvort sem við viljum viðurkenna það eða ekki þá örlar enn á Gyðingahatri hérlendis. Maður hefur því miður lesið ótal ummæli á samskiptamiðlum frá Íslendingum sem virðast halda að það hafi sérstakt skotleyfi á ímynd Gyðinga. Gamlar kreddur og úrelt hugmyndafræði sem fengu vængi á ný í heilaþvottastöðvum Hitlers og hans manna á heimstyrjaldarárum virðast enn berjast fyrir lífi sínu og bærast því miður enn í heilahvelum einhverra Íslendinga. Allt illt frá Ísrael Fjölmargir Gyðingar hérlendis hafa forðast að opinbera þjóðerni sitt hérlendis af ótta við afleiðingarnar. Þeir þora ekki að klæðast sínum fána eins og við gerum með stolti, t.d. þegar við sigrum íþróttaleiki eins og t.d. handknattleiksleikinn við Dani - hvað þá að veifa fána sínum opinberlega til að fagna sigri eigin íþróttaliða. Gyðingar sem búa hérlendis eru afar meðvitaðir um þjóðerni sitt í okkar landi þar sem fólki er kennt með nánast einhliða fjölmiðlafyrirsögnum og oft hlutdrægri skólamenntun að allt sem kemur frá Ísrael sé af hinu illa. Íslendingur fékk líflátshótun En það eru þó ekki eingöngu Gyðingar sem verða fyrir alvarlegu aðkasti hérlendis. Það gerðist um jólin að Íslendingur sem auglýsti vöru með ásaumuðum ísraelskum fána á íslenskri vefsíðu, fékk líflátshótun frá öðrum Íslendingi, sem augljóslega bar allt annað en hlýjan hug til Gyðingaþjóðarinnar. Hljóðritaðri hótun fylgdi viðbjóðslegt myndband þar sem manneskja sást flá aðra manneskju lifandi með hnífi. Ég hef séð þetta myndband og fullyrði að það er ekki hægt að senda óhuggulegri og kaldrifjaðri skilaboð til manneskju en þetta. Málið er að því er ég best veit í höndum lögreglu. Gyðingar borða ís Frelsið er yndislegt þegar þú færð að njóta þess. Því miður upplifa Gyðingar sig ekki frjálsa á meðal okkar í dag. Gyðingar eru samt ekki svo frábrugðnir okkur. Þeir eru fólk sem fékk ekki að ákveða sinn fæðingarstað frekar en við sem fæddumst hér á fróni; eiga börn, vini, ættingja, áhugamál og uppáhalds íþróttalið. Þeir hata og elska pólitík eins og við, horfa á Game of Thrones, fara í ræktina og elska að borða ís. Ég leyfi mér að vona að flestir hafi áttað sig á því að umhyggja fyrir öðrum óháð þjóðerni, sé eina leiðin til farsællrar framtíðar á þessari furðulegu plánetu sem er þó heimili okkar allra. Undir yfirborðinu Ég fagna því að til er fólk sem þorir að framleiða kvikmyndir sem ögra hatursfullri hugmyndafræði og upphefja heldur mannúðlega framkomu og náungakærleika. Ég fagna því að það er til fólk í heiminum sem þorir að minna okkur á að á bak við hina háu pólitíska múra leynast dýrmætar persónur af holdi og blóði. Á bak við mannskæðar mýtur eru fallegar manneskjur sem þrá að lifa í friði og spekt eins og við. Á bak við öfgafullar umræður er friðsælt fólk sem þráir að lifa í sátt og samlyndi við okkur. Ef við einblínum stöðugt á yfirborðið förum við hæglega á mis við fjársjóðinn sem undir kann að liggja. Góður endir Sagan hlýtur að hafa kennt okkur að hörundslitur okkar eða heimilisfang endurspegla ekki okkar innri mann. Við erum öll eins þegar við lítum undir yfirborðið. Virðing, frelsi og kærleikur er eitthvað sem við öll þurfum á að halda - sama hvar við byrjuðum okkar vegferð á þessari jörð. Stundum boðar bagaleg byrjun góðan endi. Í kvikmyndahúsinu var hlegið að Hitler; ekki að gyðingastúlkunni. Það er þá kannski eitthvað réttlæti í heiminum eftir allt saman. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ívar Halldórsson Mest lesið Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Sjá meira
Hljóðritaðri hótun fylgdi viðbjóðslegt myndband... Gullgráðugir Gyðingar Ég sá mynd um daginn sem er nú sýnd í bíó og fær frábæra dóma frá gagnrýnendum sem og óbreyttum áhorfendum. Myndin heitir „Jojo Rabbit“ og skartar leikurum eins og Scarlett Johansson, Sam Rockwell og Stephen Merchant, sem öll fara á kostum í þessari húmorísku ádeilu á hugmyndafræði Hitlers og nasistanna í seinni heimsstyrjöldinni. Aðalsöguhetjan er 10 ára drengur sem er hugfanginn af þessari hugmyndafræði og er í einskonar þjálfunarbúðum fyrir börn sem vilja ganga í her nasista. Hann hyggst skrifa bók um hina gjörspilltu og gullgráðugu Gyðinga og afhenda Adólfi sjálfum einn daginn. En Hitler-heimur hans snýst á hvolf þegar að hann kemst að því að móðir hans felur Gyðingastúlku inni á heimili þeirra. Heimsk hugmyndafræði Myndin er þrælfyndin en innifelur einnig öflugan og áríðandi boðskap. Hún gerir lítið úr þessari vanþroskuðu og heimsku hugmyndafræði sem því miður varð milljónum Gyðinga að bana, og varpar myndin ljósi á að Gyðingar eru ekkert frábrugðnir okkur. Ég vissi ekki hvers ég átti að vænta þegar ég settist í salinn - vissi ekki hvort ég hefði valið mynd sem var mér við hæfi. Það leið þó ekki á löngu þar til áhorfendur í salnum voru farnir að hlæja upphátt að atburðarásinni og það leyndi sér ekki að bíógestir voru mjög sáttir þegar þeir gengu út; sumir vonandi örlítið upplýstari um mannskemmandi mýtur um Gyðinga sem vilja reigja höfuðið þegar tækifæri gefst. Sjálfur var ég mjög sáttur og fannst heimurinn örlítið betri þegar ég gekk út. Heilaþvottastöð Hitlers Hvort sem við viljum viðurkenna það eða ekki þá örlar enn á Gyðingahatri hérlendis. Maður hefur því miður lesið ótal ummæli á samskiptamiðlum frá Íslendingum sem virðast halda að það hafi sérstakt skotleyfi á ímynd Gyðinga. Gamlar kreddur og úrelt hugmyndafræði sem fengu vængi á ný í heilaþvottastöðvum Hitlers og hans manna á heimstyrjaldarárum virðast enn berjast fyrir lífi sínu og bærast því miður enn í heilahvelum einhverra Íslendinga. Allt illt frá Ísrael Fjölmargir Gyðingar hérlendis hafa forðast að opinbera þjóðerni sitt hérlendis af ótta við afleiðingarnar. Þeir þora ekki að klæðast sínum fána eins og við gerum með stolti, t.d. þegar við sigrum íþróttaleiki eins og t.d. handknattleiksleikinn við Dani - hvað þá að veifa fána sínum opinberlega til að fagna sigri eigin íþróttaliða. Gyðingar sem búa hérlendis eru afar meðvitaðir um þjóðerni sitt í okkar landi þar sem fólki er kennt með nánast einhliða fjölmiðlafyrirsögnum og oft hlutdrægri skólamenntun að allt sem kemur frá Ísrael sé af hinu illa. Íslendingur fékk líflátshótun En það eru þó ekki eingöngu Gyðingar sem verða fyrir alvarlegu aðkasti hérlendis. Það gerðist um jólin að Íslendingur sem auglýsti vöru með ásaumuðum ísraelskum fána á íslenskri vefsíðu, fékk líflátshótun frá öðrum Íslendingi, sem augljóslega bar allt annað en hlýjan hug til Gyðingaþjóðarinnar. Hljóðritaðri hótun fylgdi viðbjóðslegt myndband þar sem manneskja sást flá aðra manneskju lifandi með hnífi. Ég hef séð þetta myndband og fullyrði að það er ekki hægt að senda óhuggulegri og kaldrifjaðri skilaboð til manneskju en þetta. Málið er að því er ég best veit í höndum lögreglu. Gyðingar borða ís Frelsið er yndislegt þegar þú færð að njóta þess. Því miður upplifa Gyðingar sig ekki frjálsa á meðal okkar í dag. Gyðingar eru samt ekki svo frábrugðnir okkur. Þeir eru fólk sem fékk ekki að ákveða sinn fæðingarstað frekar en við sem fæddumst hér á fróni; eiga börn, vini, ættingja, áhugamál og uppáhalds íþróttalið. Þeir hata og elska pólitík eins og við, horfa á Game of Thrones, fara í ræktina og elska að borða ís. Ég leyfi mér að vona að flestir hafi áttað sig á því að umhyggja fyrir öðrum óháð þjóðerni, sé eina leiðin til farsællrar framtíðar á þessari furðulegu plánetu sem er þó heimili okkar allra. Undir yfirborðinu Ég fagna því að til er fólk sem þorir að framleiða kvikmyndir sem ögra hatursfullri hugmyndafræði og upphefja heldur mannúðlega framkomu og náungakærleika. Ég fagna því að það er til fólk í heiminum sem þorir að minna okkur á að á bak við hina háu pólitíska múra leynast dýrmætar persónur af holdi og blóði. Á bak við mannskæðar mýtur eru fallegar manneskjur sem þrá að lifa í friði og spekt eins og við. Á bak við öfgafullar umræður er friðsælt fólk sem þráir að lifa í sátt og samlyndi við okkur. Ef við einblínum stöðugt á yfirborðið förum við hæglega á mis við fjársjóðinn sem undir kann að liggja. Góður endir Sagan hlýtur að hafa kennt okkur að hörundslitur okkar eða heimilisfang endurspegla ekki okkar innri mann. Við erum öll eins þegar við lítum undir yfirborðið. Virðing, frelsi og kærleikur er eitthvað sem við öll þurfum á að halda - sama hvar við byrjuðum okkar vegferð á þessari jörð. Stundum boðar bagaleg byrjun góðan endi. Í kvikmyndahúsinu var hlegið að Hitler; ekki að gyðingastúlkunni. Það er þá kannski eitthvað réttlæti í heiminum eftir allt saman.
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar