Tvískinnungur borgarstjóra í málefnum Fossvogsskóla Elín Jónsdóttir skrifar 1. júní 2021 21:12 Ég líkt og margir aðrir á höfuðborgarsvæðinu hef fylgst vel með framgangi mála vegna myglu og rakaskemmda í Fossvogsskóla en ég flutti jómfrúrræðu um málið í borgarstjórn á þeim fundi sem nú stendur yfir. Framkoma borgaryfirvalda gagnvart foreldrum barna skólans hefur slegið mig og er ég satt best að segja mjög undrandi yfir framkomunni. Sem foreldri grunnskólabarns upplifi ég mikið vantraust eftir framferði borgaryfirvalda í þessu máli. Upp koma margar spurningar vegna framferðis borgarinnar: Get ég t.d. treyst því að loftgæði séu í góðu lagi í skóla dóttur minnar? Get ég treyst því að þær framkvæmdir sem gerðar eru á skólabyggingum vegna viðhalds eða galla séu með fullnægjandi hætti eða gerðar yfir höfuð? Sjái ég eitthvað athugavert má ég reikna með því að mæta því mótlæti sem foreldrar barna í fossvogsskóla hafa mætt? Ég ímynda mér að við öll séum sammála um að heilsa barnanna okkar og allra barna skuli tryggð og það sé ekki boðlegt að borgaryfirvöld séu ástæða þess að börn hafi misst heilsuna einungis vegna þess að þau mættu í skólann. Er þetta traustvekjandi? Samkvæmt foreldrum barna í Fossvogsskóla hafa samskipti milli foreldra og borgaryfirvalda verið erfið. Þeir hafa upplifað að ekki sé hlustað á þá og meira púður lagt í sannfæra þá um að ástand skólans sé gott eftir framkvæmdir sem hófust í mars 2019. Þeir hafa ítrekað reynt að benda á verstu svæðin í skólanum og þurftu að setja gríðarlegan tíma og orku í það eitt að fá úttektir á skólanum og sama máli gegnir um að fá niðurstöður úttekta. Staðan hefur meira að segja orðið svo slæm að foreldrafélagið réði sér lögfræðing. Hafi þá margir foreldrar upplifað að þeir og börnin þeirra séu vandamálið en ekki húsnæðið eftir samskipti við borgaryfirvöld. Eru þetta virkilega skilaboðin sem við sendum til foreldra? Finnst okkur í lagi að upplifun þeirra sé með þessum hætti? Foreldrar hafa neyðst til þess að opinbera heilsufar barna þeirra í fjölmiðlum í þeirri veiku von um að borgaryfirvöld hlusti en í kjölfarið verið mætt með skeytingarleysi og tómlæti. Eftir þær framkvæmdir sem farið var í liggur fyrir að Heilbrigðiseftirlitið, USK og Verkís hafi verið tilbúin að útskrifa húsnæðið og gefa því fullkomið heilsufarsmat. Þurfti baráttu skólaráðs Fossvogsskóla og foreldra til að fá nánari skoðun og ég trúi því að við séum öll meðvituð um hver niðurstaða þeirra úttekta varð. Það var síðast í dag þar sem fjölmiðlar birtu myndir af loftræstikerfi skólans sem teknar voru við lok framkvæmda 2020 þar sem sjá má myglu og hefur verkfræðistofan EFLA bent á í minnisblaði sínu að framkvæmdirnar hafi ekki reynst fullnægjandi. Nú liggur fyrir að hálfum milljarði var varið í þær framkvæmdir. Hafa borgaryfirvöld gefið út að ekki skuli rífa húsnæðið heldur fara í enn frekari framkvæmdir en mun það duga til þess að börn veikist ekki lengur í Fossvogsskóla? Ekki má gleyma að starfsmenn Fossvogsskóla hafa þurft að takast á við mörg mjög erfið og krefjandi verkefni með börnum og foreldrum í kjölfarið á óheilnæmi húsnæðisins. Starfsmenn skólans hafa rétt eins og nemendur hans veikst vegna myglu og rakaskemmda í húsnæðinu. Það er ólíðandi að borgin bjóði ekki starfsmönnum upp á heilnæmt vinnu umhverfi, það hefur ekki síður verið brotið á þeim og þeir blekktir rétt eins og foreldrar. Nýlega tjáði borgarstjóri sig um málefni Fossvogsskóla og þakkaði starfsmönnum fyrir að halda uppi góðum skólabrag sem er algjör fyrra í samanburði við að starfsmenn skólans gáfu nýverið frá sér yfirlýsingu þar sem fram kemur að margir þeirra séu að hugsa sig til hreyfings og sjái ekki fram á að geta starfað í þessu umhverfi lengur. Alvarlegast finnst mér þó að eftir alla þá baráttu sem foreldrar hafa þurft að heyja til að fá áheyrn borgaryfirvalda hefur þeim ekki enn borist afsökunarbeiðni. Það er staðreynd að nemendur skólans hafa hlotið skaða af ástandinu og sum þeirra munu lifa við heilsubrest inní fullorðinsárin vegna aðstæðna í skólanum þeirra. Mig langar einnig að fá að tengja stöðu skólans við nýkynnta lýðheilsustefnu Reykjavíkurborgar sem vissulega er enn í vinnslu og þá helst þau gildi sem þar er að finna. Ég vitna í hugtak stefnunnar sem skilgreint er á eftirfarandi veg, „heilsa er líkamleg, andleg og félagsleg vellíðan en ekki einungis það að vera laus við sjúkdóma og örorku“. Vil ég einnig vitna í skilgreiningu hugtaksins jöfnuður samkvæmt stefnunni, „jöfnuður til heilsu snýst um að allir hafi jöfn tækifæri til að varðveita og bæta heilsu sína“. Í stefnunni er einnig tekið fram að hjá börnum og ungmennum sé grunnurinn sé lagður að framtíðarheilsu einstaklingsins en líkt og borgarstjóri sagði á borgarstjórnarfundi 1. júní 2021 missir maður mikið þegar maður missir heilsuna. Ég get með engu móti tengt framangreind hugtök og fullyrðingar stefnunnar við aðstæður barnanna í Fossvogsskóla heldur þvert á móti hefur verið gert lítið úr þeim heilsubresti sem foreldrar og starfsmenn hafa lengi reynt að benda á. Falla þessi börn utan stefnunnar? Það er mikinn lærdóm að draga af þessu máli sem er hvergi nærri lokið. Ég vona að borgaryfirvöld hætti með innantóm loforð til foreldra og starfsmanna um að gera eitthvað. Heldur þyrfti að axla ábyrgð, viðurkenna mistök og fyrst og fremst gera betur. Höfundur er varaborgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórn Reykjavíkur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Reykjavík Mygla í Fossvogsskóla Borgarstjórn Grunnskólar Mest lesið Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Vissir þú, að.... og eða er þér bara slétt sama Björn Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson skrifar Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Slökkvum ekki Ljósið Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Halla fer að ræða um frið við einræðisherra Daníel Þröstur Pálsson skrifar Skoðun Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir skrifar Skoðun Varðveitum vatnið – hugvekja Hópur starfsfólks Náttúruminjasafns Íslands skrifar Skoðun Innviðaskuld við íslenskuna Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Náttúruvernd er loftslagsaðgerð og loftslagsaðgerðir þjóna náttúrunni Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Fatlað fólk rukkað með rangindum fyrir bílastæði Haukur Ragnar Hauksson skrifar Skoðun Vissir þú, að.... og eða er þér bara slétt sama Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun Að taka til í orkumálum Guðrún Schmidt skrifar Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen skrifar Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson skrifar Skoðun Siglt gegn þjóðarmorði Cyma Farah,Sólveig Ásta Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um ópið sem heimurinn ekki heyrir Reham Khaled skrifar Skoðun 30 by 30 - Gefum lífi á jörð smá séns Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Hærri greiðslur í fæðingarorlofi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir skrifar Skoðun Stóra spurningin sem fjárlögin svara ekki Sandra B. Franks skrifar Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir skrifar Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar Skoðun „AMOC straumurinn", enn ein heimsendaspáin... Valgerður Árnadóttir skrifar Sjá meira
Ég líkt og margir aðrir á höfuðborgarsvæðinu hef fylgst vel með framgangi mála vegna myglu og rakaskemmda í Fossvogsskóla en ég flutti jómfrúrræðu um málið í borgarstjórn á þeim fundi sem nú stendur yfir. Framkoma borgaryfirvalda gagnvart foreldrum barna skólans hefur slegið mig og er ég satt best að segja mjög undrandi yfir framkomunni. Sem foreldri grunnskólabarns upplifi ég mikið vantraust eftir framferði borgaryfirvalda í þessu máli. Upp koma margar spurningar vegna framferðis borgarinnar: Get ég t.d. treyst því að loftgæði séu í góðu lagi í skóla dóttur minnar? Get ég treyst því að þær framkvæmdir sem gerðar eru á skólabyggingum vegna viðhalds eða galla séu með fullnægjandi hætti eða gerðar yfir höfuð? Sjái ég eitthvað athugavert má ég reikna með því að mæta því mótlæti sem foreldrar barna í fossvogsskóla hafa mætt? Ég ímynda mér að við öll séum sammála um að heilsa barnanna okkar og allra barna skuli tryggð og það sé ekki boðlegt að borgaryfirvöld séu ástæða þess að börn hafi misst heilsuna einungis vegna þess að þau mættu í skólann. Er þetta traustvekjandi? Samkvæmt foreldrum barna í Fossvogsskóla hafa samskipti milli foreldra og borgaryfirvalda verið erfið. Þeir hafa upplifað að ekki sé hlustað á þá og meira púður lagt í sannfæra þá um að ástand skólans sé gott eftir framkvæmdir sem hófust í mars 2019. Þeir hafa ítrekað reynt að benda á verstu svæðin í skólanum og þurftu að setja gríðarlegan tíma og orku í það eitt að fá úttektir á skólanum og sama máli gegnir um að fá niðurstöður úttekta. Staðan hefur meira að segja orðið svo slæm að foreldrafélagið réði sér lögfræðing. Hafi þá margir foreldrar upplifað að þeir og börnin þeirra séu vandamálið en ekki húsnæðið eftir samskipti við borgaryfirvöld. Eru þetta virkilega skilaboðin sem við sendum til foreldra? Finnst okkur í lagi að upplifun þeirra sé með þessum hætti? Foreldrar hafa neyðst til þess að opinbera heilsufar barna þeirra í fjölmiðlum í þeirri veiku von um að borgaryfirvöld hlusti en í kjölfarið verið mætt með skeytingarleysi og tómlæti. Eftir þær framkvæmdir sem farið var í liggur fyrir að Heilbrigðiseftirlitið, USK og Verkís hafi verið tilbúin að útskrifa húsnæðið og gefa því fullkomið heilsufarsmat. Þurfti baráttu skólaráðs Fossvogsskóla og foreldra til að fá nánari skoðun og ég trúi því að við séum öll meðvituð um hver niðurstaða þeirra úttekta varð. Það var síðast í dag þar sem fjölmiðlar birtu myndir af loftræstikerfi skólans sem teknar voru við lok framkvæmda 2020 þar sem sjá má myglu og hefur verkfræðistofan EFLA bent á í minnisblaði sínu að framkvæmdirnar hafi ekki reynst fullnægjandi. Nú liggur fyrir að hálfum milljarði var varið í þær framkvæmdir. Hafa borgaryfirvöld gefið út að ekki skuli rífa húsnæðið heldur fara í enn frekari framkvæmdir en mun það duga til þess að börn veikist ekki lengur í Fossvogsskóla? Ekki má gleyma að starfsmenn Fossvogsskóla hafa þurft að takast á við mörg mjög erfið og krefjandi verkefni með börnum og foreldrum í kjölfarið á óheilnæmi húsnæðisins. Starfsmenn skólans hafa rétt eins og nemendur hans veikst vegna myglu og rakaskemmda í húsnæðinu. Það er ólíðandi að borgin bjóði ekki starfsmönnum upp á heilnæmt vinnu umhverfi, það hefur ekki síður verið brotið á þeim og þeir blekktir rétt eins og foreldrar. Nýlega tjáði borgarstjóri sig um málefni Fossvogsskóla og þakkaði starfsmönnum fyrir að halda uppi góðum skólabrag sem er algjör fyrra í samanburði við að starfsmenn skólans gáfu nýverið frá sér yfirlýsingu þar sem fram kemur að margir þeirra séu að hugsa sig til hreyfings og sjái ekki fram á að geta starfað í þessu umhverfi lengur. Alvarlegast finnst mér þó að eftir alla þá baráttu sem foreldrar hafa þurft að heyja til að fá áheyrn borgaryfirvalda hefur þeim ekki enn borist afsökunarbeiðni. Það er staðreynd að nemendur skólans hafa hlotið skaða af ástandinu og sum þeirra munu lifa við heilsubrest inní fullorðinsárin vegna aðstæðna í skólanum þeirra. Mig langar einnig að fá að tengja stöðu skólans við nýkynnta lýðheilsustefnu Reykjavíkurborgar sem vissulega er enn í vinnslu og þá helst þau gildi sem þar er að finna. Ég vitna í hugtak stefnunnar sem skilgreint er á eftirfarandi veg, „heilsa er líkamleg, andleg og félagsleg vellíðan en ekki einungis það að vera laus við sjúkdóma og örorku“. Vil ég einnig vitna í skilgreiningu hugtaksins jöfnuður samkvæmt stefnunni, „jöfnuður til heilsu snýst um að allir hafi jöfn tækifæri til að varðveita og bæta heilsu sína“. Í stefnunni er einnig tekið fram að hjá börnum og ungmennum sé grunnurinn sé lagður að framtíðarheilsu einstaklingsins en líkt og borgarstjóri sagði á borgarstjórnarfundi 1. júní 2021 missir maður mikið þegar maður missir heilsuna. Ég get með engu móti tengt framangreind hugtök og fullyrðingar stefnunnar við aðstæður barnanna í Fossvogsskóla heldur þvert á móti hefur verið gert lítið úr þeim heilsubresti sem foreldrar og starfsmenn hafa lengi reynt að benda á. Falla þessi börn utan stefnunnar? Það er mikinn lærdóm að draga af þessu máli sem er hvergi nærri lokið. Ég vona að borgaryfirvöld hætti með innantóm loforð til foreldra og starfsmanna um að gera eitthvað. Heldur þyrfti að axla ábyrgð, viðurkenna mistök og fyrst og fremst gera betur. Höfundur er varaborgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórn Reykjavíkur.
Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar
Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Náttúruvernd er loftslagsaðgerð og loftslagsaðgerðir þjóna náttúrunni Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar
Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson skrifar
Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir skrifar
Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir skrifar
Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar
Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar
Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar
Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar
Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun