Bjarni gefur ríku fólki 30 milljarða Gunnar Smári Egilsson skrifar 23. júní 2021 11:16 Það var níu sinnum meiri eftirspurn eftir hlutabréfum í Íslandsbanka en í boði var. Ástæðan var auðvitað að hlutabréfin voru seld á fráleitu verði. Það hefði verið hægt á einum degi að selja níu sinnum 1/3 af Íslandsbanka á þessu verði, þrjá Íslandsbanka eða eins og allt íslenska bankakerfið. Það hefði mátt selja það allt á einum degi. Afslátturinn var svo gríðarlegur. Líklega er salan á Íslandsbanka stærsta útsala Íslandssögunnar. Allir sem áttu milljón eða gátu slegið lán upp á milljón eða meira mættu í röðina þegar Bjarni Benediktsson seldi hluti í Íslandsbanka á hálfvirði. Þegar Bjarni deildi út eignum sem við áttum öll sameiginlega til hinna efnameiri, gaf hinum fáu eignir fjöldans. Þessi viðbrögð, þessi gríðarlega eftirspurn eftir hlutabréfum með risa-afslætti, sýna að verðið var miklu lægra en sá 20% afsláttur sem birtist fyrsta daginn. Þá seldu um 8% þeirra sem höfðu fengið bréf í útboðinu og kössuðu inn, eins og sagt er, tæplega 900 m.kr. Einhver hafa kannski sent Bjarna blóm á eftir. Þessi mikli vilji að sækja gjöfina sína strax hefur haldið aftur af enn meiri hækkunum á bréfunum. Á næstu dögum og vikum mun verðið stíga upp, ekki of hratt, því þau sem stjórna markaðinum vilja komast hjá gagnrýni á söluna og passa að verðið rjúki ekki of bratt upp. Ef við miðum við verðið á Arionbanka þá má reikna með að raunverulegt virði hlutabréfa í Íslandsbanka sé um 121 en ekki 79 eins og það var í útboðinu. Mismunurinn á verðinu sem 1/3 hluti bankans fór á og markaðsvirði Arion er um 30 milljarðar króna. Það er styrkur ríkisstjórnarinnar til hinna efnameiri. Hverjir fengu milljarða á silfurfati? En hverjir fengu gjöfina? Um 1/4 fór til lífeyrissjóða, sem fengu því um 7500 m.kr. að gjöf og annað eins fór til útlendra brasksjóða, sem munu á næstu vikum selja sína hluti til einstaklinga og annarra fjárfestingarsjóða og kassa inn, eins og sagt er, 7500 m.kr. gjöf frá íslenskum almenningi með kveðju frá ríkisstjórninni. Reikna má með að megnið af þessum bréfum endi hjá íslenskum fjármagnseigendum, það varð raunin þegar sambærilegir brasksjóðir seldu hluti sína í Arion. Um 15.000 m.kr. af gjöfinni munu síðan renna til þess að auka enn við auð þeirra sem auðgast hafa mest á Íslandi í eignabólu síðustu missera, þegar hlutabréf hafa hækkað um meira en 50% og húsnæði bráðum um allt að 40%. Um þetta snerist þessi efnahagsaðgerð, að selja Íslandsbanka með miklum afslætti. Markmiðið var að koma eignum almennings til þeirra sem eiga miklar eignir fyrir og þeirra sem ætla að auðgast enn frekar á braski með þær. Þótt hvaða fáviti sem er hefði getað sagt Bjarna Benediktssyni að löng röð myndist þegar þú ert að gefa fólki peninga og það yrði ekkert vandamál að selja bréfin með um 50% afslætti, þá greiddi hann eftir sem áður Citigroup, J.P. Morgan, Barclays Bank, Fossum mörkuðum, Landsbankanum, Kviku, Arion og fleirum feitar þóknanir fyrir ráðgjöf og umsjón með sölu bréfanna, einhvers staðar á bilinu 1500-2500 m.kr. Bjarni gjafmildur á eignir almennings Bjarni hafði því í höndunum eign upp á um 85 milljarða. Borgaði bröskurum 2 milljarða til að ráðleggja sér að selja hana á útsölu fyrir 55 milljarða og fékk því á endanum um 53 milljarða fyrir eignina; gaf efnafólki, lífeyrissjóðum og bröskurum um 32 milljarða af almannafé. Við getum ímyndað okkur að við ættum íbúð í sameiningu og myndum fela Bjarna að selja hana. Hann borgaði þeim sem ætluðu sér að hagnast af viðskiptunum 2 m.kr. í ráðgjöf og seldi íbúðina síðan á 55 m.kr. Við fengjum 53 m.kr. nettó fyrir eignina. Daginn eftir sæjum við að eignin væri metin á 66 m.kr. Í sumar eða haust mun hún ganga kaupum og sölum fyrir um 85 m.kr. Mynduð þið fela þessum Bjarna sölu á fleiri eignum ykkar? En hvers vegna gerir Bjarni þetta, gefur efnafólki og bröskurum almannaeigur? Það er vegna þess að það er stefna ríkisstjórnarinnar og Sjálfstæðisflokksins, Samtaka atvinnulífsins, Viðskiptaráðs og annara áróðurstækja auðvaldsins, sem fjarstýra ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur, að flytja eignir, auðlindir, völd og fé frá almenningi til hinna auðugu og valdamiklu. Ólígarkismi og klíkuveldi Þetta fólk vinnur við að verja linnulaust rán hinna ríku. Valdarán, þar sem völd eru flutt frá hinum lýðræðislega vettvangi þar sem hver hefur eitt atkvæði út á hinn svokallaða markað þar sem hver króna hefur eitt atkvæði og hin ríku ráða öllu. Auðlindarán, þar sem auðlindir almennings eru fluttar til hinna ríku og valdamiklu. Og rán á eignum og fjármunum almennings, þar sem hinum auðugu eru gefnir peningar, eignir og verðmæti fjöldans. Samhliða þessu er sá sameiginlegi rekstur sem almenningur byggði upp fluttur til hinna auðugu með einkavæðingu og útvistun almennaþjónustu og grunninnviða samfélagsins. Svona þjóðskipulag er kallað óligarkismi, þar sem fámenn klíka kemst yfir auðlindir og eignir almennings og notar afl þeirra til að beygja ríkisvaldið undir sig svo það þjónar aðeins hagsmunum þeirra sjálfra. Það má kalla þetta klíkuveldi en réttnefni væri þjófræði, samfélag þar sem þjófarnir hafa tekið völdin. Höfundur er meðlimur í Sósíalistaflokki Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Salan á Íslandsbanka Gunnar Smári Egilsson Skoðun: Kosningar 2021 Mest lesið Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Kynjuð vísindi, leikskólaráð á villigötum, klámsýki, svipmyndir frá Norður-Kóreu Fastir pennar Fúsk eða laumuspil? Eva Hauksdóttir Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Landsbyggðin án háskóla? Ketill Sigurður Jóelsson Skoðun Fjórða þorskastríðið er fram undan Gunnar Smári Egilsson Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Samfélag þar sem börn mæta afgangi Grímur Atlason skrifar Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Staða íslenskrar fornleifafræði Gylfi Helgason skrifar Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tími jarðefnaeldsneytis að líða undir lok Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar Skoðun Ríkið græðir á eigin framkvæmdum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenska sem annað tungumál Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir skrifar Skoðun Íslenskan er í góðum höndum Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Ójafn leikur á Atlantshafi Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Höfnum óráðsíunni og blásum til sóknar Guðbergur Reynisson skrifar Skoðun Stór baráttumál Flokks fólksins orðin að lögum Inga Sæland skrifar Skoðun Víð Sýn Páll Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvenær er nóg orðið nóg? Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Hringekjuspuni bankastjórans: Kjósum frekar breytilega og háa vexti Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Þegar útborgunin hverfur: Svona geta fjölskyldur tapað öllu Már Wolfgang Mixa skrifar Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar um Sundabraut Kristín Helga Birgisdóttir skrifar Skoðun Leikskólar sem virka: Garðabær í fremstu röð Almar Guðmundsson,Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að búa við öryggi – ekki óvissu og skuldir Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Þröng Sýn Hallmundur Albertsson skrifar Skoðun Er Hvammsvirkjun virkilega þess virði? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Á íslensku má alltaf finna svar Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir skrifar Skoðun Útvarp sumra landsmanna Ingvar S. Birgisson skrifar Skoðun Háskóli sem griðastaður Bryndís Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Það var níu sinnum meiri eftirspurn eftir hlutabréfum í Íslandsbanka en í boði var. Ástæðan var auðvitað að hlutabréfin voru seld á fráleitu verði. Það hefði verið hægt á einum degi að selja níu sinnum 1/3 af Íslandsbanka á þessu verði, þrjá Íslandsbanka eða eins og allt íslenska bankakerfið. Það hefði mátt selja það allt á einum degi. Afslátturinn var svo gríðarlegur. Líklega er salan á Íslandsbanka stærsta útsala Íslandssögunnar. Allir sem áttu milljón eða gátu slegið lán upp á milljón eða meira mættu í röðina þegar Bjarni Benediktsson seldi hluti í Íslandsbanka á hálfvirði. Þegar Bjarni deildi út eignum sem við áttum öll sameiginlega til hinna efnameiri, gaf hinum fáu eignir fjöldans. Þessi viðbrögð, þessi gríðarlega eftirspurn eftir hlutabréfum með risa-afslætti, sýna að verðið var miklu lægra en sá 20% afsláttur sem birtist fyrsta daginn. Þá seldu um 8% þeirra sem höfðu fengið bréf í útboðinu og kössuðu inn, eins og sagt er, tæplega 900 m.kr. Einhver hafa kannski sent Bjarna blóm á eftir. Þessi mikli vilji að sækja gjöfina sína strax hefur haldið aftur af enn meiri hækkunum á bréfunum. Á næstu dögum og vikum mun verðið stíga upp, ekki of hratt, því þau sem stjórna markaðinum vilja komast hjá gagnrýni á söluna og passa að verðið rjúki ekki of bratt upp. Ef við miðum við verðið á Arionbanka þá má reikna með að raunverulegt virði hlutabréfa í Íslandsbanka sé um 121 en ekki 79 eins og það var í útboðinu. Mismunurinn á verðinu sem 1/3 hluti bankans fór á og markaðsvirði Arion er um 30 milljarðar króna. Það er styrkur ríkisstjórnarinnar til hinna efnameiri. Hverjir fengu milljarða á silfurfati? En hverjir fengu gjöfina? Um 1/4 fór til lífeyrissjóða, sem fengu því um 7500 m.kr. að gjöf og annað eins fór til útlendra brasksjóða, sem munu á næstu vikum selja sína hluti til einstaklinga og annarra fjárfestingarsjóða og kassa inn, eins og sagt er, 7500 m.kr. gjöf frá íslenskum almenningi með kveðju frá ríkisstjórninni. Reikna má með að megnið af þessum bréfum endi hjá íslenskum fjármagnseigendum, það varð raunin þegar sambærilegir brasksjóðir seldu hluti sína í Arion. Um 15.000 m.kr. af gjöfinni munu síðan renna til þess að auka enn við auð þeirra sem auðgast hafa mest á Íslandi í eignabólu síðustu missera, þegar hlutabréf hafa hækkað um meira en 50% og húsnæði bráðum um allt að 40%. Um þetta snerist þessi efnahagsaðgerð, að selja Íslandsbanka með miklum afslætti. Markmiðið var að koma eignum almennings til þeirra sem eiga miklar eignir fyrir og þeirra sem ætla að auðgast enn frekar á braski með þær. Þótt hvaða fáviti sem er hefði getað sagt Bjarna Benediktssyni að löng röð myndist þegar þú ert að gefa fólki peninga og það yrði ekkert vandamál að selja bréfin með um 50% afslætti, þá greiddi hann eftir sem áður Citigroup, J.P. Morgan, Barclays Bank, Fossum mörkuðum, Landsbankanum, Kviku, Arion og fleirum feitar þóknanir fyrir ráðgjöf og umsjón með sölu bréfanna, einhvers staðar á bilinu 1500-2500 m.kr. Bjarni gjafmildur á eignir almennings Bjarni hafði því í höndunum eign upp á um 85 milljarða. Borgaði bröskurum 2 milljarða til að ráðleggja sér að selja hana á útsölu fyrir 55 milljarða og fékk því á endanum um 53 milljarða fyrir eignina; gaf efnafólki, lífeyrissjóðum og bröskurum um 32 milljarða af almannafé. Við getum ímyndað okkur að við ættum íbúð í sameiningu og myndum fela Bjarna að selja hana. Hann borgaði þeim sem ætluðu sér að hagnast af viðskiptunum 2 m.kr. í ráðgjöf og seldi íbúðina síðan á 55 m.kr. Við fengjum 53 m.kr. nettó fyrir eignina. Daginn eftir sæjum við að eignin væri metin á 66 m.kr. Í sumar eða haust mun hún ganga kaupum og sölum fyrir um 85 m.kr. Mynduð þið fela þessum Bjarna sölu á fleiri eignum ykkar? En hvers vegna gerir Bjarni þetta, gefur efnafólki og bröskurum almannaeigur? Það er vegna þess að það er stefna ríkisstjórnarinnar og Sjálfstæðisflokksins, Samtaka atvinnulífsins, Viðskiptaráðs og annara áróðurstækja auðvaldsins, sem fjarstýra ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur, að flytja eignir, auðlindir, völd og fé frá almenningi til hinna auðugu og valdamiklu. Ólígarkismi og klíkuveldi Þetta fólk vinnur við að verja linnulaust rán hinna ríku. Valdarán, þar sem völd eru flutt frá hinum lýðræðislega vettvangi þar sem hver hefur eitt atkvæði út á hinn svokallaða markað þar sem hver króna hefur eitt atkvæði og hin ríku ráða öllu. Auðlindarán, þar sem auðlindir almennings eru fluttar til hinna ríku og valdamiklu. Og rán á eignum og fjármunum almennings, þar sem hinum auðugu eru gefnir peningar, eignir og verðmæti fjöldans. Samhliða þessu er sá sameiginlegi rekstur sem almenningur byggði upp fluttur til hinna auðugu með einkavæðingu og útvistun almennaþjónustu og grunninnviða samfélagsins. Svona þjóðskipulag er kallað óligarkismi, þar sem fámenn klíka kemst yfir auðlindir og eignir almennings og notar afl þeirra til að beygja ríkisvaldið undir sig svo það þjónar aðeins hagsmunum þeirra sjálfra. Það má kalla þetta klíkuveldi en réttnefni væri þjófræði, samfélag þar sem þjófarnir hafa tekið völdin. Höfundur er meðlimur í Sósíalistaflokki Íslands.
Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar
Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar
Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar
Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir skrifar