Annar aðili í parsambandi gæti til dæmis verið mjög félagslega mettaður eftir daginn. Búin/n að hitta mikið af fólki og þráir það heitast að koma heim í ró og næði.
Á meðan hinn aðilinn vinnur meira einn og sér. Langar að gera eitthvað með makanum eftir vinnu, þó ekki væri nema að taka gott spjall.
Strax þarna getur myndast spenna á milli para.
Þessi spenna getur magnast og endað í rifrildi, þótt orsökin sé í raun ekki önnur en sú að líðanin okkar er ólík eftir ólíka vinnudaga, ólíkt vinnuálag eða ólíkt vinnuumhverfi.
Þá er það staðreynd að streita og vinnuálag maka getur haft bein áhrif á parsambandið.
Í umfjöllun Wall Street Journal segir til dæmis frá hjónabandi sem lagaðist til muna, eftir að eiginmaðurinn hreinlega skipti um starf og fór að vinna við eitthvað sem gerði hann ekki eins stressaðan og áður. Heima fyrir lagaðist margt í kjölfarið og þá helst vegna þess að erfiðar skapsveiflur hjá honum nánast hurfu, enda leið honum betur sjálfum.
Þá hafa rannsóknir sýnt að fólk á það til að taka streitu maka inn á sig. Sem aftur þýðir að þessi streituáhrif hafa áhrif á það sem við gerum. Til dæmis hvernig okkur gengur í okkar eigin vinnu.
En hvað er til ráða þegar að streita og vinnuálag maka er farin að hafa veruleg áhrif á parsambandið eða fjölskyldulífið?
Niðurstöður rannsókna sýna að besta ráðið felst í auknum samskiptum um það hvernig okkur líður eftir vinnu eða sökum vinnuálags.
Í þessum samskiptum leggja báðir aðilar spilin á borðið. Lýsa því hvernig þeim líður eftir vinnu. Hvernig þau upplifa streitu og vinnuálag. Hverjar þarfirnar eru eftir vinnu og hvað okkur langar mest til að gera eftir vinnu.
Já, við segjum frá því hverjar okkar þarfir eru og hlustum á það hverjar þarfir makans eru.
Sameiginlegt verkefni er síðan að finna út úr því hvernig pör geta mæst á miðri leið.
Í umfjöllun Wall Street Journal eru nokkur góð ráð gefin. Til dæmis er sagt frá hjónum sem endurskoðuðu rútínuna sína eftir vinnu og breyttu því hvernig verkefnaskiptin voru varðandi krakkana og heimilishald. Þessi breyting létti á spennu eftir vinnudaginn og hafði góð áhrif á parsambandið.
Að skoða sameiginleg áhugamál eða hreyfingu er líka af hinu góða og eins er mælt með því að pör séu í samskiptum yfir daginn, ekki bara þegar að vinnudegi lýkur. Útgangspunktur þessara samskipta á þá ekki að snúast um hvor aðilinn ætlar að versla eða sækja krakkana, heldur spyrjum við makann okkar hreinlega um það hvernig honum/henni líður.
