Ef KSÍ hefði haft aðgang að Ofbeldiseftirlitinu? María Pétursdóttir og Margrét Pétursdóttir skrifa 31. ágúst 2021 08:31 Sú alvarleg staða sem nú er uppi og hefur verið til langs tíma í ofbeldismálum kallar á að farið verði úr teymis og nefndarvinnu í að setja á laggirnar stofnun með eftirlits og rannsóknarheimildum sem festar verði í lög svo fljótt sem verða má. Þann 13.maí lagði Sósíalistaflokkurinn fram tilboð til kjósenda um Ofbeldiseftirlit. Þörfin er svo sannarlega til staðar og má í því samhengi velta fyrir sér hver staðan innan KSÍ í dag hefði verið ef slík stofnun hefði verið til. Þá hefði formaður sambandsins hugsanlega staðið sig betur gagnvart þolendum og í þeim málum sem hafa ratað inná hans borð undanfarið. Við getum ekki látið hjá líða að bregðast við þeim byltingarkenndu áhrifum og viðhorfsbreytingum sem Metoo 1 og 2 hafa haft á samfélagið, né staðið hjá og gert ekki neitt. Núverandi stjórnvöld eru föst í greiningarvinnu og plástra aðferð þegar kemur að þessum málaflokki. Aðferðum sem ekki gagnast gegn þeim faraldri sem ofbeldið er. Við þurfum mun viðameira átak og mun hærri fjárveitingar í þennan málaflokk. Hlutverk ofbeldiseftirlitsins sem Sósíalistaflokkurinn leggur til að verði stofnað yrði tvíþætt:A) Að vinna að fræðslu og inngripum þar sem þörf er á í opinberum stofnunum og með því uppræta kerfisbundið og tilfallandi ofbeldi þar sem það viðgengst, vegna valdamismunar af einhverju tagi. Auk þess að nefna mál KSÍ má benda á önnur dæmi svo sem mál Orkuveitu Reykjavíkur, mál stuðningsfulltrúa hjá Barnavernd Reykjavíkur sem var ákærður fyrir að hafa brotið á fjórum ungum börnum eða mál mannsins sem fékk starf sem bílstjóri skólabíls þrátt fyrir að vera dæmdur barnaníðingur. Einnig er ofbeldi gegn öldruðum og fólki með fatlanir sem býr inn á stofnunum viðvarandi og meðferð mála hjá lögreglu, sýslumönnum og ,millidómstigi óásættanlegt með öllu. Uppræta þarf úr sér gengin og stór varasöm vinnubrögð eins og að nota foreldrafirringarheilkenni eða PAS í meðferð fjölskylduréttar mála. Þannig verði heilbrigðum samksiptum haldið á lofti í samfélaginu og fræðsla aðlöguð mismunandi stofnunum svo sem leikskólum, skólum, hjúkrunarstofnunum og skrifstofum, en fræðsla um ofbeldi og kynjafræði ekki bundin við ákveðin skólastig eingöngu. Á sama hátt og fólk er krafið um að hafa lokið námskeiði í skyndihjálp áður en það gegnir ákveðnum störfum skulu allir yfirmenn opinberra stofnana hafa lokið námskeiði um ofbeldi og kynjafræði. Þá er mikilvægt að huga að innra starfi stofnana sér í lagi vinnustaði með vissan fjölda starfsmanna og skipa þar jafnvel sérstakan starfsmann sem ynni einungis að ofbeldis og eineltismálum innan stofnunarinnar og gæti séð um fræðslu fyrir aðra starfsmenn. Þá yrðu sömu kröfur gerðar til allra einkafyrirtækja og félagasamtaka í viðskiptum við ríki og sveitarfélög. B) Að koma á laggirnar stoðdeild skipaða sjálfstæðu lögreglu- og ákæruvaldi, sem fylgir þolendum ofbeldis í gegnum réttarkerfið og sérhæfi sig í rannsókn og málsmeðferð kynbundinna ofbeldismála. Slík dæmi geta varðað einstök heimilisofbeldismál, nauðgunar og áreitnismál, sifjaspell og önnur kynbundin ofbeldismál hvar sem þau kunna að koma upp. Í slíkum tilfellum kallar löregla til ofbeldiseftirlit sem varðar leið þolanda í gegnum ferlið sem hann kýs að fara. þá þrói stofnunin rannsóknaraðferðir sem henti brotaþolum og alvarleika málanna, styrki málarekstur fyrir dómstólum og veiti stuðning við brotaþola fyrir og eftir málflutning og á meðan á honum stendur. Einnig tryggi stofnunin úrræði fyrir ofbeldismenn svo þolendur hafi svigrúm til að vinna sig frá ofbeldinu. Þá fái brotaþolar gjafsókn til að reka einkamál gegn brotamönnum ef þeir kjósa að fara með mál sín þá leið. Dæmi um þetta væri t.d. heimilisofbeldismál. Ef lögregla fær tilkynningu um heimilisofbeldi er kallaður til tengiliður úr stoðdeild ofbeldiseftirlits (á sama hátt og barnaverndarnefnd er kölluð til ef börn eiga hlut að máli). Slíkur starfsmaður hefði sérhæfingu í að lesa í aðstæður og greina ofbeldi, byggja upp traust og hlúa að þolendum. Hann tæki þó aldrei völdin af þolanda en héldi utan um viðkomandi og beindi honum réttan veg innan kerfis hvort sem hann kýs að kæra ofbeldið eða ekki. Ef brotaþoli kærir þá sjái ofbeldiseftilitið um að styðja við brotaþola í gegnum um allan málarekstur og tryggði að brotaþoli fengi viðurkenningu og hlustun og að velferð og sanngirni yrði í gegnum allt ferlið. Brotaþoli fengi auk þess sálfræðiþjónustu, áfallahjálp og slíkan stuðning hvort sem hann ákveður að kæra eða ekki. Þá fengi hann aðstoð við að sækja miskabætur með minni kröfu um sönnunarbyrði. Að ofantöldu má augljóslega sjá að breyta þurfi lögum í þessum málaflokki enn meir en nú hefur verið gert. Hefur verið gefin út skýrsla um hvað sé ábótavant en ekki hefur verið farið í að breyta því sem róttækast er eins og að gera brotaþola aðila að eigin máli ofl. Við teljum það brýnt að setja á stofn sérstaka stofnun sem heldur utanum þessi mál í stað þess að læða stöku plástrum inn í kerfið hér og þar í von um að það verði upplýstara og mannúðlegra. Þannig getum við byggt upp alveg nýja menningu í kringum slíkan málarekstur í stað þess að berjast við úr sér vaxin gildi innan lögreglu og dómskerfis í veikri von um að þau uppfærist smám saman. Við undirritaðar trúum þolendum og viljum gera okkar besta til að bæta stöðu þeirra í dag en einnig að koma í veg fyrir að þeirra staða verði til í framtíðinni. Við endum á orðum Hildar Fjólu Antonsdóttur úr grein í Stundinni 19. júlí síðastliðinn. „Þolendur kynferðisbrota hljóta því sjaldnast formlega viðurkenningu á því ofbeldi sem þeir voru beittir og þeir sem ofbeldinu beita þurfa sjaldnast að bera ábyrgð á gjörðum sínum. En þessu er hægt að breyta bæði með því að bæta réttarvörslukerfið og með því að þróa aðrar leiðir að réttlæti.“ Höfundar eru félagar í Sósíalistaflokki Íslandss og er María Pétursdóttir oddviti flokksins í SV kjördæmi og Margrét Pétursdóttir skipar 2.sæti NA en báðar eru þær einnig sósíalískir femínistar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Kosningar 2021 Kynferðisofbeldi Sósíalistaflokkurinn Heimilisofbeldi Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Sú alvarleg staða sem nú er uppi og hefur verið til langs tíma í ofbeldismálum kallar á að farið verði úr teymis og nefndarvinnu í að setja á laggirnar stofnun með eftirlits og rannsóknarheimildum sem festar verði í lög svo fljótt sem verða má. Þann 13.maí lagði Sósíalistaflokkurinn fram tilboð til kjósenda um Ofbeldiseftirlit. Þörfin er svo sannarlega til staðar og má í því samhengi velta fyrir sér hver staðan innan KSÍ í dag hefði verið ef slík stofnun hefði verið til. Þá hefði formaður sambandsins hugsanlega staðið sig betur gagnvart þolendum og í þeim málum sem hafa ratað inná hans borð undanfarið. Við getum ekki látið hjá líða að bregðast við þeim byltingarkenndu áhrifum og viðhorfsbreytingum sem Metoo 1 og 2 hafa haft á samfélagið, né staðið hjá og gert ekki neitt. Núverandi stjórnvöld eru föst í greiningarvinnu og plástra aðferð þegar kemur að þessum málaflokki. Aðferðum sem ekki gagnast gegn þeim faraldri sem ofbeldið er. Við þurfum mun viðameira átak og mun hærri fjárveitingar í þennan málaflokk. Hlutverk ofbeldiseftirlitsins sem Sósíalistaflokkurinn leggur til að verði stofnað yrði tvíþætt:A) Að vinna að fræðslu og inngripum þar sem þörf er á í opinberum stofnunum og með því uppræta kerfisbundið og tilfallandi ofbeldi þar sem það viðgengst, vegna valdamismunar af einhverju tagi. Auk þess að nefna mál KSÍ má benda á önnur dæmi svo sem mál Orkuveitu Reykjavíkur, mál stuðningsfulltrúa hjá Barnavernd Reykjavíkur sem var ákærður fyrir að hafa brotið á fjórum ungum börnum eða mál mannsins sem fékk starf sem bílstjóri skólabíls þrátt fyrir að vera dæmdur barnaníðingur. Einnig er ofbeldi gegn öldruðum og fólki með fatlanir sem býr inn á stofnunum viðvarandi og meðferð mála hjá lögreglu, sýslumönnum og ,millidómstigi óásættanlegt með öllu. Uppræta þarf úr sér gengin og stór varasöm vinnubrögð eins og að nota foreldrafirringarheilkenni eða PAS í meðferð fjölskylduréttar mála. Þannig verði heilbrigðum samksiptum haldið á lofti í samfélaginu og fræðsla aðlöguð mismunandi stofnunum svo sem leikskólum, skólum, hjúkrunarstofnunum og skrifstofum, en fræðsla um ofbeldi og kynjafræði ekki bundin við ákveðin skólastig eingöngu. Á sama hátt og fólk er krafið um að hafa lokið námskeiði í skyndihjálp áður en það gegnir ákveðnum störfum skulu allir yfirmenn opinberra stofnana hafa lokið námskeiði um ofbeldi og kynjafræði. Þá er mikilvægt að huga að innra starfi stofnana sér í lagi vinnustaði með vissan fjölda starfsmanna og skipa þar jafnvel sérstakan starfsmann sem ynni einungis að ofbeldis og eineltismálum innan stofnunarinnar og gæti séð um fræðslu fyrir aðra starfsmenn. Þá yrðu sömu kröfur gerðar til allra einkafyrirtækja og félagasamtaka í viðskiptum við ríki og sveitarfélög. B) Að koma á laggirnar stoðdeild skipaða sjálfstæðu lögreglu- og ákæruvaldi, sem fylgir þolendum ofbeldis í gegnum réttarkerfið og sérhæfi sig í rannsókn og málsmeðferð kynbundinna ofbeldismála. Slík dæmi geta varðað einstök heimilisofbeldismál, nauðgunar og áreitnismál, sifjaspell og önnur kynbundin ofbeldismál hvar sem þau kunna að koma upp. Í slíkum tilfellum kallar löregla til ofbeldiseftirlit sem varðar leið þolanda í gegnum ferlið sem hann kýs að fara. þá þrói stofnunin rannsóknaraðferðir sem henti brotaþolum og alvarleika málanna, styrki málarekstur fyrir dómstólum og veiti stuðning við brotaþola fyrir og eftir málflutning og á meðan á honum stendur. Einnig tryggi stofnunin úrræði fyrir ofbeldismenn svo þolendur hafi svigrúm til að vinna sig frá ofbeldinu. Þá fái brotaþolar gjafsókn til að reka einkamál gegn brotamönnum ef þeir kjósa að fara með mál sín þá leið. Dæmi um þetta væri t.d. heimilisofbeldismál. Ef lögregla fær tilkynningu um heimilisofbeldi er kallaður til tengiliður úr stoðdeild ofbeldiseftirlits (á sama hátt og barnaverndarnefnd er kölluð til ef börn eiga hlut að máli). Slíkur starfsmaður hefði sérhæfingu í að lesa í aðstæður og greina ofbeldi, byggja upp traust og hlúa að þolendum. Hann tæki þó aldrei völdin af þolanda en héldi utan um viðkomandi og beindi honum réttan veg innan kerfis hvort sem hann kýs að kæra ofbeldið eða ekki. Ef brotaþoli kærir þá sjái ofbeldiseftilitið um að styðja við brotaþola í gegnum um allan málarekstur og tryggði að brotaþoli fengi viðurkenningu og hlustun og að velferð og sanngirni yrði í gegnum allt ferlið. Brotaþoli fengi auk þess sálfræðiþjónustu, áfallahjálp og slíkan stuðning hvort sem hann ákveður að kæra eða ekki. Þá fengi hann aðstoð við að sækja miskabætur með minni kröfu um sönnunarbyrði. Að ofantöldu má augljóslega sjá að breyta þurfi lögum í þessum málaflokki enn meir en nú hefur verið gert. Hefur verið gefin út skýrsla um hvað sé ábótavant en ekki hefur verið farið í að breyta því sem róttækast er eins og að gera brotaþola aðila að eigin máli ofl. Við teljum það brýnt að setja á stofn sérstaka stofnun sem heldur utanum þessi mál í stað þess að læða stöku plástrum inn í kerfið hér og þar í von um að það verði upplýstara og mannúðlegra. Þannig getum við byggt upp alveg nýja menningu í kringum slíkan málarekstur í stað þess að berjast við úr sér vaxin gildi innan lögreglu og dómskerfis í veikri von um að þau uppfærist smám saman. Við undirritaðar trúum þolendum og viljum gera okkar besta til að bæta stöðu þeirra í dag en einnig að koma í veg fyrir að þeirra staða verði til í framtíðinni. Við endum á orðum Hildar Fjólu Antonsdóttur úr grein í Stundinni 19. júlí síðastliðinn. „Þolendur kynferðisbrota hljóta því sjaldnast formlega viðurkenningu á því ofbeldi sem þeir voru beittir og þeir sem ofbeldinu beita þurfa sjaldnast að bera ábyrgð á gjörðum sínum. En þessu er hægt að breyta bæði með því að bæta réttarvörslukerfið og með því að þróa aðrar leiðir að réttlæti.“ Höfundar eru félagar í Sósíalistaflokki Íslandss og er María Pétursdóttir oddviti flokksins í SV kjördæmi og Margrét Pétursdóttir skipar 2.sæti NA en báðar eru þær einnig sósíalískir femínistar.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun