„Maður kaupir ekki skúr, maður smíðar skúr,“ sagði Jói þá við hann fullur sjálfstrausts. Lokaniðurstaðan var að kaupa grindina og klára svo framkvæmdina sjálfir og sérsníða að eigin þörfum.
„Hér stendur til að smíða fallegasta mótorhjólaskúr sem smíðaður hefur verið,“ segir Jói um skúrinn sinn.
„Það væri voða fínt að geta haft aðstöðu til þess að geyma hluti og hjólbörurnar og svona. Svo er kannski hægt að setjast niður og fá sér kaffi þarna ef illa viðrar.“
Til Ástralíu með frímerki á rassinum
Í þáttunum Gulli byggir verður fylgst með þessum kofastríði, þar sem þeir keppast um að gera flottari skúr.
„Ég er viss um að hann er lélegri smiður en ég,“ segir Atli áður en þeir byrja.
„Ég á eftir að pakka honum saman, setja utan um hann sellófan og slaufu og senda hann með frímerki á rassinum til Ástralíu,“
segir þá Jói.
„Við ætlum að vera snöggir, við ætlum að gera þetta vel og við ætlum að gera þetta fallega Þetta verður svo bara metið heildstætt,“ segir Atli um keppnina, sem hætti mjög fljótt að vera vinaleg.
Kofarnir voru keyptir af sama aðilanum en Atli þjófstartaði og var á undan að ná í sinn skúr. Í klippunni hér fyrir neðan má sjá þá það þegar Jói kemur kofanum sem hann keypti fyrir á lóðinni og hans bíður óvænt uppgötvun þegar hann skoðar inn í hann.
