Loksins, loksins Einar Helgason skrifar 25. nóvember 2021 14:31 Loksins, loksins, erum við gamlingjarnir sem er ætlað að lifa á strípuðum ellilaunum og skertum lífeyrisgreiðslum á Íslandi að fá réttlæti. Þetta hugsaði ég með mér fullur lotningar þegar ég hlustaði á setningu alþingis síðastliðinn þriðjudag. Loksins, loksins getur þetta góða fólk sem þarna var kosið farið að taka til hendinni og efna kosningaloforðin. Þið hljótið að muna eftir því þegar það stóð upp á framboðsfundunum og hélt hjartnæmar ræður um þetta hróplega óréttlæti sem ellilífeyrisþegar og öryrkjar væru beittar í okkar þjóðfélagi. Ég er jafnvel nokkuð viss um að ég hafi séð tárvota hvarma hjá sumum þegar þau minntust á þessa svívirðu. En, nú er bara komið að þessu, þar sem þetta góða fólk getur strunsað upp í ræðustól alþingis með ræðubunkann undir hendinni og hellt úr skálum reiði sinnar yfir óréttlætinu. Hugsið ykkur hvað það verður gaman að sjá þegar það lemur í ræðupúltið og heimtar réttlæti fyrir þessa hópa ekki seinna en strax. Í mínu bjartsýniskasti hafði ég orð á þessu við konu mína þegar ég fylgdist með setningu alþingis. En hún horfði á mig dágóða stund um leið og hún stöðvaðist við að straua en hélt síðan áfram um leið og hún lét þess getið að stundum gæti ég verið óttalega barnalegur. Já kannski er það barnalegt að vera þeirrar skoðunar að fólk eigi af öllum mætti að standa við orð sín. En við þurfum ekki að fara lengra en síðastliðinn sunnudag þegar Guðrún Hafsteinsdóttir sem er einn af þessum nýbökuðum þingmönnum lét þess getið í Silfrinu frami fyrir alþjóð að hún væri manneskja orða sinna. En hún lét einmitt þess getið í grein sem hún skrifaði fyrir tveimur árum að það væri verið að fremja mannréttindabrot á ellilífeyrisþegum þessa lands vegna skerðingar. Og nú er komið að stóru stundinni þar sem hún getur beitt sér kröftulega fyrir því að stöðva þessi mannréttindabrot. Hugsið ykkur bara ef Guðrún gæti komið því til leiðar á örskömmum tíma að gamlingjarnir sem draga fram lífið á þessum sultarlaunum gætu keypt sér ís annað slagið. Ég er viss um að Guðrún getur skilið að þetta er hagstætt fyrir alla. En þar sem ég er bæði sanngjarn og raunsær þá ætla ég að gefa henni smáséns í nokkra daga áður en hún byrjar á því að hella sér yfir þingheim og stunda málþóf fram eftir nóttu til þess að stöðva mannréttindabrotin. Hún gæti jafnvel látið Sigmund Davíð og félaga kenna sér að stunda málþóf en þeir eru í góðri æfingu síðan þeir mótmæltu einhverjum orkupakka sem engin veit lengur hvað er. Og svo má ég til með að minnast á þá félaga Jakop Stuðmann og Tomma á Búllunni sem gengu til liðs við Ingu Sæland til þess að berjast fyrir þeim fátækustu í okkar samfélagi. Reyndar hafði ég ekki hugmynd um að þeir félagar gætu ekki sofið af áhyggjum yfir kjörum þessa fólks en batnandi mönnum er best að lifa. Og nú er bara komið að þessu þar sem þeir geta komið í ræðustólinn aftur og aftur sótrauðir af reiði yfir kjörum sem þessu fólki er boðið upp á. Ég vil ekki trúa því að það komi einhver himnesk værð yfir þá þegar þeir setjast í mjúka stólanna á þinginu og bíði eftir að þessi margföldu laun þeirra verst settu í þjóðfélaginu detti inn á reikninginn þeirra um hver mánaðarmót. Já það er svo sannarlega hægt að vera bjartsýnn nú þegar nýtt þing er að hefjast. Reyndar getur maður ekki neitað því að á þessum rúmlega sjötíu árum sem maður hefur lifað þá hafa komið þær stundir sem maður hefur séð fólk ganga á bak orða sinna. En samt vil ég hanga í barnaskapnum og trúa því að fólk sem maður horfði uppá fyrir örfáum vikum síðan fullt af heilagri réttlætingu halda því fram að það geti engin lifað á launum sem eru undir þrjú hundruð þúsund á mánuði reyna að leiðrétta það ekki seinna en strax. Eða á maður kannski að trúa gömlu konunni sem var amma konu minnar þegar hún þusaði yfir vonsku heimsins. „Iss það er sama rassgatið undir öllu þessu pakki. Það hugsar bara um sjálft sig. Höfundur er fyrrverandi sendibílstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Eldri borgarar Lífeyrissjóðir Alþingi Mest lesið Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Vísindi, hugvit og seigla – hugsum stórt og svo stærra! Sandra Mjöll Jónsdóttir-Buch Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Skoðun Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Sjá meira
Loksins, loksins, erum við gamlingjarnir sem er ætlað að lifa á strípuðum ellilaunum og skertum lífeyrisgreiðslum á Íslandi að fá réttlæti. Þetta hugsaði ég með mér fullur lotningar þegar ég hlustaði á setningu alþingis síðastliðinn þriðjudag. Loksins, loksins getur þetta góða fólk sem þarna var kosið farið að taka til hendinni og efna kosningaloforðin. Þið hljótið að muna eftir því þegar það stóð upp á framboðsfundunum og hélt hjartnæmar ræður um þetta hróplega óréttlæti sem ellilífeyrisþegar og öryrkjar væru beittar í okkar þjóðfélagi. Ég er jafnvel nokkuð viss um að ég hafi séð tárvota hvarma hjá sumum þegar þau minntust á þessa svívirðu. En, nú er bara komið að þessu, þar sem þetta góða fólk getur strunsað upp í ræðustól alþingis með ræðubunkann undir hendinni og hellt úr skálum reiði sinnar yfir óréttlætinu. Hugsið ykkur hvað það verður gaman að sjá þegar það lemur í ræðupúltið og heimtar réttlæti fyrir þessa hópa ekki seinna en strax. Í mínu bjartsýniskasti hafði ég orð á þessu við konu mína þegar ég fylgdist með setningu alþingis. En hún horfði á mig dágóða stund um leið og hún stöðvaðist við að straua en hélt síðan áfram um leið og hún lét þess getið að stundum gæti ég verið óttalega barnalegur. Já kannski er það barnalegt að vera þeirrar skoðunar að fólk eigi af öllum mætti að standa við orð sín. En við þurfum ekki að fara lengra en síðastliðinn sunnudag þegar Guðrún Hafsteinsdóttir sem er einn af þessum nýbökuðum þingmönnum lét þess getið í Silfrinu frami fyrir alþjóð að hún væri manneskja orða sinna. En hún lét einmitt þess getið í grein sem hún skrifaði fyrir tveimur árum að það væri verið að fremja mannréttindabrot á ellilífeyrisþegum þessa lands vegna skerðingar. Og nú er komið að stóru stundinni þar sem hún getur beitt sér kröftulega fyrir því að stöðva þessi mannréttindabrot. Hugsið ykkur bara ef Guðrún gæti komið því til leiðar á örskömmum tíma að gamlingjarnir sem draga fram lífið á þessum sultarlaunum gætu keypt sér ís annað slagið. Ég er viss um að Guðrún getur skilið að þetta er hagstætt fyrir alla. En þar sem ég er bæði sanngjarn og raunsær þá ætla ég að gefa henni smáséns í nokkra daga áður en hún byrjar á því að hella sér yfir þingheim og stunda málþóf fram eftir nóttu til þess að stöðva mannréttindabrotin. Hún gæti jafnvel látið Sigmund Davíð og félaga kenna sér að stunda málþóf en þeir eru í góðri æfingu síðan þeir mótmæltu einhverjum orkupakka sem engin veit lengur hvað er. Og svo má ég til með að minnast á þá félaga Jakop Stuðmann og Tomma á Búllunni sem gengu til liðs við Ingu Sæland til þess að berjast fyrir þeim fátækustu í okkar samfélagi. Reyndar hafði ég ekki hugmynd um að þeir félagar gætu ekki sofið af áhyggjum yfir kjörum þessa fólks en batnandi mönnum er best að lifa. Og nú er bara komið að þessu þar sem þeir geta komið í ræðustólinn aftur og aftur sótrauðir af reiði yfir kjörum sem þessu fólki er boðið upp á. Ég vil ekki trúa því að það komi einhver himnesk værð yfir þá þegar þeir setjast í mjúka stólanna á þinginu og bíði eftir að þessi margföldu laun þeirra verst settu í þjóðfélaginu detti inn á reikninginn þeirra um hver mánaðarmót. Já það er svo sannarlega hægt að vera bjartsýnn nú þegar nýtt þing er að hefjast. Reyndar getur maður ekki neitað því að á þessum rúmlega sjötíu árum sem maður hefur lifað þá hafa komið þær stundir sem maður hefur séð fólk ganga á bak orða sinna. En samt vil ég hanga í barnaskapnum og trúa því að fólk sem maður horfði uppá fyrir örfáum vikum síðan fullt af heilagri réttlætingu halda því fram að það geti engin lifað á launum sem eru undir þrjú hundruð þúsund á mánuði reyna að leiðrétta það ekki seinna en strax. Eða á maður kannski að trúa gömlu konunni sem var amma konu minnar þegar hún þusaði yfir vonsku heimsins. „Iss það er sama rassgatið undir öllu þessu pakki. Það hugsar bara um sjálft sig. Höfundur er fyrrverandi sendibílstjóri.
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun
Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson Skoðun
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun
Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson Skoðun