Arnar Sveinn þekkir erfiðleika af eigin raun en hann missti móður sína úr krabbameini þegar hann var aðeins ellefu ára gamall. Það tók hann mörg ár að byrja að vinna úr áfallinu.
„Í rúm fimmtán ár þá lét ég nánast eins og þetta hefði ekki skeð,“ segir Arnar sem fann fyrir þörf til þess að vera sterkur fyrir pabba sinn í sorginni.
„En þetta er bara þannig hlutur að hann mótar þig sama hvað. Það er sama hvernig þú tæklar hann og ætlar að vinna úr honum, þá mótar hann þig alltaf.“
Gerði það sem hann þurfti til þess að komast í gegnum þetta
Arnar segist þó ekki sjá eftir því að hafa brugðist við með þessum hætti og lokað á tilfinningarnar.
„Af því ég tók bara þá ákvörðun sem ég þurfti að taka til þess að lifa þetta af og komast í gegnum þetta. Sú ákvörðun var að vera sterkur, jákvæður og glaður, sama á hverju dundi,“ en hann segir vandamálið þó vera að þessi aðferð sé alls ekki vænleg til lengdar.
„Ef þú ætlar að vera alltaf glaður og aldrei sorgmæddur, reiður eða leiður, þá ferðu að vera alltaf minna og minna glaður og verður á endanum bara neutral í báðar áttir.“
Sorgin passaði ekki inn í sjálfsímyndina
Það var ekki fyrr en á fullorðinsárum sem Arnar byrjaði að vinna úr áfallinu. Þá segist hann hafa tekið út fimmtán ár af vinnu á einu ári.
„Þá flæddi bara allt út.“
Arnar segir það hafa verið erfitt að sætta sig við sorgina þar sem hún hafi ekki passað inn í þá ímynd sem hann hafði búið til af sjálfum sér.
„Maður er að verja þessa ímynd með kjafti og klóm. Þú ætlar ekki að leyfa neinum að komast að því hvað er raunverulega þarna, og allra síst sjálfum þér.“
Strákar mega gráta þegar íþróttalið þeirra vinnur eða tapar
Hann segir það einnig hafa spilað inn í hve lítið rými samfélagið hefur gefið karlmönnum til þess að kljást við tilfinningar sínar, en hann vonar að það sé að breytast. Hingað til hafi verið sárafáar aðstæður þar sem það er samfélagslega samþykkt fyrir karlmenn að gráta.
„Það er þegar einhver nákominn fellur frá og í flestum tilfellum mega strákar gráta þegar íþróttaliðið þeirra vinnur eða tapar. Þar er eitthvað rými fyrir það, en önnur augnablik eru eiginlega ekkert gúdderuð.“
Í dag miðlar Arnar Sveinn sinni reynslu áfram og gegnir hann varaformannsstöðu Krafts sem er stuðningsfélag fyrir ungt fólk sem greinist með krabbamein og aðstandendur.
Má draga lærdóm út úr öllum aðstæðum
„Það er bara þetta viðhorf sem við höfum gagnvart því sem við sjáum eða upplifum. Ef við náum að þjálfa það upp að viðhorfið okkar sé jákvætt gagnvart hverju sem er, þá mun okkur bara vegna betur. Með því er ég ekki að segja að við getum ekki verið leið, reið, pirruð eða sorgmædd.“
Hann segir mikilvægt að leyfa sér að ganga í gegnum allar tilfinningar en hægt sé að þjálfa sig upp í það að draga lærdóm út úr öllum aðstæðum.
Kristján Hafþórsson ræddi við Arnar Svein í hlaðvarpi sínu Jákastið. Hægt er að hlusta á viðtalið inni á vef TAL eða í spilaranum hér að neðan.
