Leikskólabörn á færibandinu Rannveig Ernudóttir skrifar 4. maí 2022 07:45 Úr barnastefnu Pírata „Mikilvægt er að nám sé markvisst, faglegt og fjölbreytt, og veiti undirbúning í að meta upplýsingar, taka ákvarðanir og bera ábyrgð á sjálfum sér.“ Er gott fyrir börn að flýta skólagöngu þeirra um eitt ár? Nýverið heyrði ég borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins, Hildi Björnsdóttur, í pallborði Vísis, leggja til að skólagöngu ungra barna yrði flýtt, sem lausn við mönnunarvanda. Í stað þess að hefja skólagöngu sína á 6. aldursári, þá ætti skólagangan að hefjast á 5. aldursári. Augljóst er að Hildi er það alvara með þessa tillögu að hún hefur nú birt grein um hana. Erfitt er að sjá hvernig tillagan leysi mönnunarvandann, þar sem það verða enn 5 ára gömul börn í skólakerfinu, sem þurfa menntun og umönnun. Ég er mjög hugsi yfir þessari hugmynd og fór að velta fyrir mér hvernig Sjálfstæðisflokknum detti það í hug að koma með slíka tillögu, þar sem ég hef hvorki séð foreldra, né neinn úr leik- eða grunnskólasamfélaginu, leggja slíkt til, eða taka undir slíkar vangaveltur. Þvert á móti ef satt skal segja. Hvað segir fagfólkið og rannsóknir? Rannsóknir á velferð barna í tengslum við skólagöngu sýna að tillaga sem þessi gengur í raun þvert gegn velferð þeirra. Samkvæmt rannsókn sem Harvard framkvæmdi, eru börn sem hefja skólagöngu líklegri til að greinast t.d. með ADHD, auk þess sem hegðunarþroski 6 og 7 ára barna er mun viðkvæmari en þegar þau ná aðeins hærri aldri. Í grein sem skrifuð er í kjölfarið af þessum niðurstöðum, er reyndar farið hörðum orðum um skólana, sem hreinlega valdi ungum börnum skaða því þar sé gengið svo harkalega á barnæskuna og gerðar óraunhæfar og skaðlegar kröfur til þeirra, bæði hvað varðar þroska þeirra sem og námsgetu. Tekið skal fram að þessari gagnrýni er beint að bandaríska skólakerfinu. Foreldrar eru frekar hvattir til þess að sporna gegn þessari kröfu og verja meiri tíma sjálf með börnum sínum. Það er sem betur fer ekki tilefni til að fara slíkum orðum um leik- og grunnskólana okkar hér á landi. Leik- og grunnskólaganga á Íslandi er fagleg, verðmæt og íslenskum börnum dýrmæt. Það er hins vegar ástæða til að við stöldrum við og skoðum á hvaða vegferð við erum sem samfélag. Leik- og grunnskólaganga á fyrst og fremst að fara fram á forsendum barnanna, þar sem ljóst er að línan, þar sem hið faglega og góða starf getur hreinlega snúist upp í andhverfu sína, er fín. Í grein Hildar gengur tillagan út á það að leysa mönnunnarvanda leikskólanna, en hefur ekkert með velferð leik- og grunnskólabarna að gera. Hún leggur upp með að þar sé um einhvers konar forskóla að ræða, þar sem kennsla sé í formi leiks. Það er rétt hjá Hildi að leikur skiptir máli fyrir ung börn. En það þýðir ekki að bjóða börnum upp á að henda inn einu réttu orði með vondri tillögu sem gengur ekki út á þeirra þarfir, heldur þarfir atvinnurekenda til þess að fá foreldra barnanna sem fyrst í vinnuna, 8 tíma á dag. Þessi tillaga snýst eingöngu um hvað fullorðna fólkið þarf, en ekkert um börnin né starfsaðstæður starfsfólksins. Hér er um klassíska birtingarmynd á færibandablæti Sjálfstæðisflokksins að ræða. Framleiðum sem fyrst vinnuafl fyrir atvinnulífið, sama hvað það kostar. Hvaða nágrannalönd viljum við bera okkur saman við? Hildur talar um nágrannalönd okkar, að þar byrji börn í skóla 5 ára gömul. Hvaða lönd eru það? Bretland? Skotland og Írland? Bandaríkin? Viljum við bera okkur saman við þau? Við höfum hingað til frekar viljað horfa til nágranna okkar á Norðurlöndunum sem fyrirmyndir í þessum efnum. Í Noregi byrja börn 6 ára gömul í skóla, það sama á við um Svíþjóð og Danmörku, rétt eins og hér. Ef við svo skoðum hvaða lönd standa sérlega framarlega hvað varðar námsárangur barna, þá er um að ræða Eistland og Finnland. Í báðum þeim löndum byrjar börn í skóla 7 ára. Við Íslendingar erum almennt mjög hrifin af Finnunum þegar kemur að leikskóla-, skóla og frístundamálum, bæði foreldrar sem og fagfólkið okkar. Við viljum frekar bera okkur saman við bæði þessi lönd, sérstaklega Eistland sem stendur framar öllum öðrum OECD löndum hvað menntun og námsárangur barna varðar. Mönnunarvandinn hefur verið krefjandi verkefni Mönnunarvandinn já, hann hefur verið erfiður að eiga við. En mikið hefur verið gert til að taka á honum, ekki bara með hækkun launa, heldur og ekki síður, með bættu starfsumhverfi sem leikskólakennarar og starfsfólk hafa kallað eftir, m.a. með því að stytta opnunartíma leikskólanna og auka undirbúningstíma leikskólakennara. Við þurfum hins vegar að halda áfram að taka á mönnunarvandanum, en nú viljum við gera það út frá þörfum barnanna og samkvæmt óskum foreldra. Er gott að ætla bæta úr mönnunarvanda leikskólanna með því að færa “vandamálið” (sem eru þá væntanlega börnin?) yfir í grunnskólana? Er ekki æskilegra að létta frekar álaginu á leikskólunum og faglega starfið þeirra? Það getum við gert með því að annars vegar auka val foreldra við að brúa bilið, með tengslagreiðslum frá 12 mánaða aldri, og hins vegar með því að skilgreina leikskólann sem grunnþjónustu sem fái fjármagn frá ríkinu, eins og með grunnskólunum. Það er vissulega ekki einhliða ákvörðun sveitarfélaganna að ákveða þessa hluti en þetta ætti að vera næsta baráttumál. Í millitíðinni getum við stefnt á að bjóða gjaldfrjálsan leikskóla í 6 tíma á dag og þar með skapað hvata fyrir foreldra til að stytta vinnudag barna. Munum svo að börn þroskast og læra lang mest og best í gegnum leik. Höfundur er varaborgarfulltrúi og frambjóðandi fyrir Pírata í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Rannveig Ernudóttir Skoðun: Kosningar 2022 Píratar Reykjavík Grunnskólar Leikskólar Skóla - og menntamál Sveitarstjórnarkosningar 2022 Mest lesið „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Skoðun Skoðun Tími til kominn að styðja öll framúrskarandi ungmenni Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson skrifar Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Sjá meira
Úr barnastefnu Pírata „Mikilvægt er að nám sé markvisst, faglegt og fjölbreytt, og veiti undirbúning í að meta upplýsingar, taka ákvarðanir og bera ábyrgð á sjálfum sér.“ Er gott fyrir börn að flýta skólagöngu þeirra um eitt ár? Nýverið heyrði ég borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins, Hildi Björnsdóttur, í pallborði Vísis, leggja til að skólagöngu ungra barna yrði flýtt, sem lausn við mönnunarvanda. Í stað þess að hefja skólagöngu sína á 6. aldursári, þá ætti skólagangan að hefjast á 5. aldursári. Augljóst er að Hildi er það alvara með þessa tillögu að hún hefur nú birt grein um hana. Erfitt er að sjá hvernig tillagan leysi mönnunarvandann, þar sem það verða enn 5 ára gömul börn í skólakerfinu, sem þurfa menntun og umönnun. Ég er mjög hugsi yfir þessari hugmynd og fór að velta fyrir mér hvernig Sjálfstæðisflokknum detti það í hug að koma með slíka tillögu, þar sem ég hef hvorki séð foreldra, né neinn úr leik- eða grunnskólasamfélaginu, leggja slíkt til, eða taka undir slíkar vangaveltur. Þvert á móti ef satt skal segja. Hvað segir fagfólkið og rannsóknir? Rannsóknir á velferð barna í tengslum við skólagöngu sýna að tillaga sem þessi gengur í raun þvert gegn velferð þeirra. Samkvæmt rannsókn sem Harvard framkvæmdi, eru börn sem hefja skólagöngu líklegri til að greinast t.d. með ADHD, auk þess sem hegðunarþroski 6 og 7 ára barna er mun viðkvæmari en þegar þau ná aðeins hærri aldri. Í grein sem skrifuð er í kjölfarið af þessum niðurstöðum, er reyndar farið hörðum orðum um skólana, sem hreinlega valdi ungum börnum skaða því þar sé gengið svo harkalega á barnæskuna og gerðar óraunhæfar og skaðlegar kröfur til þeirra, bæði hvað varðar þroska þeirra sem og námsgetu. Tekið skal fram að þessari gagnrýni er beint að bandaríska skólakerfinu. Foreldrar eru frekar hvattir til þess að sporna gegn þessari kröfu og verja meiri tíma sjálf með börnum sínum. Það er sem betur fer ekki tilefni til að fara slíkum orðum um leik- og grunnskólana okkar hér á landi. Leik- og grunnskólaganga á Íslandi er fagleg, verðmæt og íslenskum börnum dýrmæt. Það er hins vegar ástæða til að við stöldrum við og skoðum á hvaða vegferð við erum sem samfélag. Leik- og grunnskólaganga á fyrst og fremst að fara fram á forsendum barnanna, þar sem ljóst er að línan, þar sem hið faglega og góða starf getur hreinlega snúist upp í andhverfu sína, er fín. Í grein Hildar gengur tillagan út á það að leysa mönnunnarvanda leikskólanna, en hefur ekkert með velferð leik- og grunnskólabarna að gera. Hún leggur upp með að þar sé um einhvers konar forskóla að ræða, þar sem kennsla sé í formi leiks. Það er rétt hjá Hildi að leikur skiptir máli fyrir ung börn. En það þýðir ekki að bjóða börnum upp á að henda inn einu réttu orði með vondri tillögu sem gengur ekki út á þeirra þarfir, heldur þarfir atvinnurekenda til þess að fá foreldra barnanna sem fyrst í vinnuna, 8 tíma á dag. Þessi tillaga snýst eingöngu um hvað fullorðna fólkið þarf, en ekkert um börnin né starfsaðstæður starfsfólksins. Hér er um klassíska birtingarmynd á færibandablæti Sjálfstæðisflokksins að ræða. Framleiðum sem fyrst vinnuafl fyrir atvinnulífið, sama hvað það kostar. Hvaða nágrannalönd viljum við bera okkur saman við? Hildur talar um nágrannalönd okkar, að þar byrji börn í skóla 5 ára gömul. Hvaða lönd eru það? Bretland? Skotland og Írland? Bandaríkin? Viljum við bera okkur saman við þau? Við höfum hingað til frekar viljað horfa til nágranna okkar á Norðurlöndunum sem fyrirmyndir í þessum efnum. Í Noregi byrja börn 6 ára gömul í skóla, það sama á við um Svíþjóð og Danmörku, rétt eins og hér. Ef við svo skoðum hvaða lönd standa sérlega framarlega hvað varðar námsárangur barna, þá er um að ræða Eistland og Finnland. Í báðum þeim löndum byrjar börn í skóla 7 ára. Við Íslendingar erum almennt mjög hrifin af Finnunum þegar kemur að leikskóla-, skóla og frístundamálum, bæði foreldrar sem og fagfólkið okkar. Við viljum frekar bera okkur saman við bæði þessi lönd, sérstaklega Eistland sem stendur framar öllum öðrum OECD löndum hvað menntun og námsárangur barna varðar. Mönnunarvandinn hefur verið krefjandi verkefni Mönnunarvandinn já, hann hefur verið erfiður að eiga við. En mikið hefur verið gert til að taka á honum, ekki bara með hækkun launa, heldur og ekki síður, með bættu starfsumhverfi sem leikskólakennarar og starfsfólk hafa kallað eftir, m.a. með því að stytta opnunartíma leikskólanna og auka undirbúningstíma leikskólakennara. Við þurfum hins vegar að halda áfram að taka á mönnunarvandanum, en nú viljum við gera það út frá þörfum barnanna og samkvæmt óskum foreldra. Er gott að ætla bæta úr mönnunarvanda leikskólanna með því að færa “vandamálið” (sem eru þá væntanlega börnin?) yfir í grunnskólana? Er ekki æskilegra að létta frekar álaginu á leikskólunum og faglega starfið þeirra? Það getum við gert með því að annars vegar auka val foreldra við að brúa bilið, með tengslagreiðslum frá 12 mánaða aldri, og hins vegar með því að skilgreina leikskólann sem grunnþjónustu sem fái fjármagn frá ríkinu, eins og með grunnskólunum. Það er vissulega ekki einhliða ákvörðun sveitarfélaganna að ákveða þessa hluti en þetta ætti að vera næsta baráttumál. Í millitíðinni getum við stefnt á að bjóða gjaldfrjálsan leikskóla í 6 tíma á dag og þar með skapað hvata fyrir foreldra til að stytta vinnudag barna. Munum svo að börn þroskast og læra lang mest og best í gegnum leik. Höfundur er varaborgarfulltrúi og frambjóðandi fyrir Pírata í Reykjavík.
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun
Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar
Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun