Greint var frá því á Vísi í gær að gleraugna- og tannviðgerðastyrkir heyri sögunni til hjá Bandalagi háskólamanna vegna stóraukinnar sóknar félagsmanna í sjúkradagpeninga. Gissur Kolbeinsson, framkvæmdastjóri BHM, segir veikindatíðni félagsmanna hjá hinu opinbera hafa aukist svo mikið að skera hafi þurft niður styrki á móti svo áfram sé hægt að veita styrki fyrir framfærslu í veikindum.
Þetta er ekki einsdæmi hjá BHM. Aðsókn í sjúkradagpeninga hefur einnig aukist meðal hjúkrunarfræðinga, félagsmanna Verkalýðsfélags Vestfirðinga og Einingar-Iðju í Eyjafirði. Þá hefur einnig orðið aukning í sjúkrasjóð VR.
„Frá 2017 byrjaði mikil aukning í afgreiðslu á sjúkradagpeningum vegna geðrænna kvilla sem má rekja til kulnunar og streitu. Við sáum þessa þróun vera mjög mikla upp á við frá 2017 og þurftum að gera ráðstafanir nokkrum árum síðar,“ segir Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR.
„Þessar tölur fóru síðan niður núna í kórónuveirufaraldrinum en eru að fara upp aftur. Sem betur fer standa sjóðir VR mjög sterkt þannig að við þurfum ekki að grípa til ráðstafana eins og BHM.“
Fjárhagsáhyggjur stór hluti
Þróunin hafi verið svipuð hjá flestum stéttarfélögum síðustu ár sem rekja megi til streitutengdra sjúkdóma í miklu mæli. Þegar aukning varð um 2017 hafi það að hluta veirð rakið til álags í kjölfar fjármálarhunsins.
„Þegar fór að hægjast um og fólk fór að vinna betur úr og fékk andrými til að takast á við álagið sem því fylgdi. Við höfum auðvitað auðvitað mjög miklar áhyggjur af því að við séum að horfa á svipaða þróun núna, þegar erfiðleikar steðja að hjá fólki að ná endum saman, að það muni á endanum leiða til þess að fólk hreinlega gefist upp,“ segir Ragnar.
Taka þurfi á þessu í kjarasamningum og með aðkomu stjórnvalda.
„Að tryggja það að fólk geti lifað með mannlegri reisn, náð endum saman og tryggja að framfærsla allra hópa sé tryggð og fólk þurfi ekki að vinna myrkranna á milli bara til að ná endum saman. Þá spilar allt inní: Húsnæðiskostnaður, leiguverð, matvælaverð, opinber gjöld og fleira. Við þurfum að tryggja að dagvinnukaupið standi undir þessu vegna þess að mikið og langvarandi álag út af framfærsluvanda og -áhyggjum er klárlega mjög stór áhrifaþáttur í þessari breytu,“ segir Ragnar.
