Hvar skildi pabbi vera á biðlistanum, ætli honum endist ævin að komast af þeim lista? Davíð Bergmann skrifar 28. september 2023 16:01 Hvar skildi pabbi gamli vera í röðinni á biðlistanum að komast inn á hjúkrunarheimili orðinn 90 ára gamall, ætli honum endist ævin að KOMAST AF ÞEIM LISTA? Það er alveg víst að dauðinn sækir okkur að lokum og skatturinn fylgir okkur ofan í gröfina, því hann vill fá 10% af því sem við höfum aflað okkur á lífsleiðinni þrátt fyrir að við höfum greitt skatt af því öllu áður. Hvað fáum við í staðinn, eitt er á hreinu, ekki viðeigandi aðstoð á efri árum. Hvað fær pabbi gamli að loknu dagsverki, búinn að skila sínu til samfélagsins og vel það. Maður sem hefur aldrei stolið krónu, ekki þurft að vera með kennitöluna sína á flótta undan einu né neinu. Alla tíð unnið með tveimur jafn sterkum og aldrei verið í því að naga blýanta eða flytja speki eða reyna að hafa vit fyrir öðrum. Hann hefur þurft að lemja lífi í sængina út á ballarhafi til að geta lagst til hvílu því hún var frosin, þá nýkominn af dekki eftir að hafa verið að berja klakann utan af dallinum svo hann myndi ekki sökkva. Þetta var í kringum 1960, hvort sem hann var til sjós á síðutogurum vertíð eftir vertíð eða í landi þá vann hann vinnu sem krafðist líkamlegs erfiðis og útsjónarsemi. Það síðasta sem hann vann við áður en hann veiktist, þá orðinn 75 ára, var að gróðursetja sjö metra háar fánastangir með skóflu, jaka og járnkalli að vopni. Gróf eins metra djúpar holur og svo var 180 kg steini komið fyrir með lagni sem var boltaður við stöngina. Allt var þetta gert með handafli einu saman og þær skipta tugum, ef ekki hundruð um alla borg þessar fánastangir í dag. Verðskuldar ekki svona maður að eiga áhyggjulaust ævikvöld, tala nú ekki um þegar hann er í lífsloka meðferð. Læknavísindin geta ekki gert meira fyrir hann í dag en að lina þjáningar hans með lyfjum. Orðinn 90 ára með þrjár hjartalokur virkar af fjórum, æxli djúpt í lunga, krepptur af gigt og fætinum styttri vegna viðurkenndra læknamistaka. Hann finnur enn til draugaverkja í „fætinum“ þó svo að fóturinn hafi verið tekinn af árið 2012. Maður hefði haldið, ekki síst vegna allra skattanna sem hann hefur greitt í gegnum árin að hann mætti hvíla sig og eiga áhyggjulaust ævikvöld, en nei hann hefur þurft að deila herbergi með þremur öðrum og tveir þeirra eru heilabilaðir sjúklingar, sem eru gargandi allan sólarhringinn. Hann er sjálfur með gott minni og er ekki að glíma við elliglöp. Eða eins og hann segir sjálfur ,,hausinn virkar fínt". Af hverju er honum komið fyrir á spítala, sem er rándýrt úrræði þegar hann ætti verið á hjúkrunarheimili? Ég er sannfærður að sagan hans pabba er ekki einstök. Ég heyrði frá hjúkrunarfræðingi um daginn, hún sagði mér að það séu 70-80 einstaklingar á spítalanum sem eiga hvergi annars staðar heima en á hjúkrunarheimilum fyrir aldraða. Þetta ástand er átakanlega slæmt og við feðgar orðið mjög varir við það þegar við höfum farið nokkrum sinnum, síðast liðinn einn og hálfan mánuð, á Bráðadeild Borgarspítalans. Þar eru allir gangar og stofur yfirfullar af veiku gömlu fólki og fíklum sem eru ráfandi um gangana og vita hvorki í þennan heim né annan. Þingmenn og sveitarstjórnarmenn leysið þetta strax, í raun ættuð þið ekki að gera neitt annað en að kippa þessu í liðinn. Ef að stórfyrirtæki eins og m.a Vinnslustöðin í Vestmannaeyjum og Samherji gátu fengið fé til rannsóknarverkefna og þróunarverkefna úr ríkiskassanum, sem var rúmur milljarður, þá hljótið þið að geta grafið upp fé til að setja í þennan málaklokk. Er það ekki meira aðkallandi en að dæla peningum skattgreiðanda í ríkustu fyrirtæki landsins. Ekki eyða tímanum í að rífast um hvort selja eigi áfengi í búðum eða ekki, klárið þetta mál svo fólkið sem byggði upp stoðþjónustuna fái að deyja með reisn. Megið þið hafa ævarandi skömm fyrir það þingmenn og sveitarstjórnarmenn að hafa ekki tekið þetta málefni af festu og alvöru því hér ríkir neyðarástand í málefnum aldraðra. Þið vitið það að samsetning þjóðar er þannig að lífaldur hækkar á ári hverju. Með allar þær þarfagreiningar sem þið hafið látið vinna og með alla þessa öldrunar sérfræðinga á ykkar snærum, þá á ekki koma á óvart að hér vanti sárlega legupláss fyrir gamla fólkið okkar. Það er engin afsökun að hafa ekki látið hendur standa fram úr ermum og setja þennan málaflokk í algjöran forgang. Þess vegna þarf að byrja að byggja strax þessi 700 hjúkrunarrými sem kemur til með að vanta eftir örfá ár á höfuðborgarsvæðinu. Hundskammist ykkar og hefjast handa. Höfundur er hvítur miðaldra karlmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Davíð Bergmann Mest lesið Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Hvar skildi pabbi gamli vera í röðinni á biðlistanum að komast inn á hjúkrunarheimili orðinn 90 ára gamall, ætli honum endist ævin að KOMAST AF ÞEIM LISTA? Það er alveg víst að dauðinn sækir okkur að lokum og skatturinn fylgir okkur ofan í gröfina, því hann vill fá 10% af því sem við höfum aflað okkur á lífsleiðinni þrátt fyrir að við höfum greitt skatt af því öllu áður. Hvað fáum við í staðinn, eitt er á hreinu, ekki viðeigandi aðstoð á efri árum. Hvað fær pabbi gamli að loknu dagsverki, búinn að skila sínu til samfélagsins og vel það. Maður sem hefur aldrei stolið krónu, ekki þurft að vera með kennitöluna sína á flótta undan einu né neinu. Alla tíð unnið með tveimur jafn sterkum og aldrei verið í því að naga blýanta eða flytja speki eða reyna að hafa vit fyrir öðrum. Hann hefur þurft að lemja lífi í sængina út á ballarhafi til að geta lagst til hvílu því hún var frosin, þá nýkominn af dekki eftir að hafa verið að berja klakann utan af dallinum svo hann myndi ekki sökkva. Þetta var í kringum 1960, hvort sem hann var til sjós á síðutogurum vertíð eftir vertíð eða í landi þá vann hann vinnu sem krafðist líkamlegs erfiðis og útsjónarsemi. Það síðasta sem hann vann við áður en hann veiktist, þá orðinn 75 ára, var að gróðursetja sjö metra háar fánastangir með skóflu, jaka og járnkalli að vopni. Gróf eins metra djúpar holur og svo var 180 kg steini komið fyrir með lagni sem var boltaður við stöngina. Allt var þetta gert með handafli einu saman og þær skipta tugum, ef ekki hundruð um alla borg þessar fánastangir í dag. Verðskuldar ekki svona maður að eiga áhyggjulaust ævikvöld, tala nú ekki um þegar hann er í lífsloka meðferð. Læknavísindin geta ekki gert meira fyrir hann í dag en að lina þjáningar hans með lyfjum. Orðinn 90 ára með þrjár hjartalokur virkar af fjórum, æxli djúpt í lunga, krepptur af gigt og fætinum styttri vegna viðurkenndra læknamistaka. Hann finnur enn til draugaverkja í „fætinum“ þó svo að fóturinn hafi verið tekinn af árið 2012. Maður hefði haldið, ekki síst vegna allra skattanna sem hann hefur greitt í gegnum árin að hann mætti hvíla sig og eiga áhyggjulaust ævikvöld, en nei hann hefur þurft að deila herbergi með þremur öðrum og tveir þeirra eru heilabilaðir sjúklingar, sem eru gargandi allan sólarhringinn. Hann er sjálfur með gott minni og er ekki að glíma við elliglöp. Eða eins og hann segir sjálfur ,,hausinn virkar fínt". Af hverju er honum komið fyrir á spítala, sem er rándýrt úrræði þegar hann ætti verið á hjúkrunarheimili? Ég er sannfærður að sagan hans pabba er ekki einstök. Ég heyrði frá hjúkrunarfræðingi um daginn, hún sagði mér að það séu 70-80 einstaklingar á spítalanum sem eiga hvergi annars staðar heima en á hjúkrunarheimilum fyrir aldraða. Þetta ástand er átakanlega slæmt og við feðgar orðið mjög varir við það þegar við höfum farið nokkrum sinnum, síðast liðinn einn og hálfan mánuð, á Bráðadeild Borgarspítalans. Þar eru allir gangar og stofur yfirfullar af veiku gömlu fólki og fíklum sem eru ráfandi um gangana og vita hvorki í þennan heim né annan. Þingmenn og sveitarstjórnarmenn leysið þetta strax, í raun ættuð þið ekki að gera neitt annað en að kippa þessu í liðinn. Ef að stórfyrirtæki eins og m.a Vinnslustöðin í Vestmannaeyjum og Samherji gátu fengið fé til rannsóknarverkefna og þróunarverkefna úr ríkiskassanum, sem var rúmur milljarður, þá hljótið þið að geta grafið upp fé til að setja í þennan málaklokk. Er það ekki meira aðkallandi en að dæla peningum skattgreiðanda í ríkustu fyrirtæki landsins. Ekki eyða tímanum í að rífast um hvort selja eigi áfengi í búðum eða ekki, klárið þetta mál svo fólkið sem byggði upp stoðþjónustuna fái að deyja með reisn. Megið þið hafa ævarandi skömm fyrir það þingmenn og sveitarstjórnarmenn að hafa ekki tekið þetta málefni af festu og alvöru því hér ríkir neyðarástand í málefnum aldraðra. Þið vitið það að samsetning þjóðar er þannig að lífaldur hækkar á ári hverju. Með allar þær þarfagreiningar sem þið hafið látið vinna og með alla þessa öldrunar sérfræðinga á ykkar snærum, þá á ekki koma á óvart að hér vanti sárlega legupláss fyrir gamla fólkið okkar. Það er engin afsökun að hafa ekki látið hendur standa fram úr ermum og setja þennan málaflokk í algjöran forgang. Þess vegna þarf að byrja að byggja strax þessi 700 hjúkrunarrými sem kemur til með að vanta eftir örfá ár á höfuðborgarsvæðinu. Hundskammist ykkar og hefjast handa. Höfundur er hvítur miðaldra karlmaður.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun