Sýndarmennska eða forgangsröðun í þágu mannslífa Vilhelm Jónsson skrifar 12. janúar 2024 07:31 Til hvers að gera út tvö varðskip og tvær áhafnir þegar ekki hefur verið rekstrargrundvöllur fyrir að reka eitt skip síðastliðinn áratug? Verklagið endurspeglar ábyrgðarleysi stjórnvalda og Landhelgisgæslunnar. Varðskipið Þór hefur verið bundið við bryggju að mestu leyti síðan það var tekið í notkun fyrir rúmum áratug. Borgarbúum er almennt ljóst að skipið hefur vermt hafnarbakkann gegnt Hörpu lengi. Stjórnvöld og yfirstjórn gæslunnar eru ábyrgðarlítil að hafa staðið fyrir því að keypt var nýtt systurskip (Freyja) sem er einnig óhagkvæmt í rekstri og enn eitt svokallað varðskip sem er meira og minna bundið við kajann. Að þessu sinni á Siglufirði. Það er stórfurðulegt að Landhelgisgæslan leggi upp með að margra milljarða skip séu send til skiptis til gæslu ásamt tveimur áhöfnum og bákni sem hefur hreiðrað um sig í kringum ósjálfbæran rekstur. Jafnvel þó svo að skipin fari öðru hvoru úr heimahöfn er þeim þröngur stakkur sniðinn vegna mikils rekstrarkostnaðar og leggjast þar af leiðandi jafnharðan við bryggju víða um land komist þau yfirleitt úr heimahöfn. Fróðlegt væri að sjá fjölda þeirra daga sem Þór hefur verið við eftirlit og björgun undangengin ár. Einnig væri áhugavert að vita hvernig svo kallaðri áhöfn gengur að takast á við aðgerðar- og reiðileysi mánuðum og árum saman. Þór og Freyja eru olíufrek skip og dýr í rekstri. Engu að síðu er látið stjórnast af þröngsýni og til að kóróna óstjórnina ætlaði gæslan að sækja ódýrari olíu til Færeyja. Þjóðin myndi tæplega sætta sig við að ekki væri til fjármagn til að kaupa bensín á lögreglu-, slökkviliðs og sjúkrabíla. Eðlilegra hefði verið að Landhelgisgæslan hefði leitað eftir minni og rekstrarhagkvæmari skipum, líkt og víða erlendis, til að sinna eftirlitshlutverki betur innan landhelgi Íslands. Einnig ætti hún að hætta að eltast helst við smábátaútgerð sé litið til fréttaflutnings af brottkasti stærri útgerðarfélaga liðinna ára og fara að takast á við hinn raunverulega vanda. Varðskipin Þór og Freyja eru full dýr ef skipin eiga einna helst að þjóna þeim tilgangi að vera herðatré fyrir jólaskraut og fánaberar á Sjómannadaginn og 17. Júní. Varðskipin Týr og Ægir voru leigð Evrópusambandinu langtímum saman þar sem rekstur þeirra var hagkvæmur og skilaði leigusala og leigutökum því sem til var ætlast. Gæslan var á sama tíma lítil sem engin við Ísland. Hið minnsta handahófskennd. Einnig var flugvél Landhelgisgæslunnar leigð út árum saman við eftirlit fyrir botni Miðjarðarhafs og skilaði þjóðinni þá litlu eftirliti. Í hvert sinn sem varðskipið Þór hefur fengið smávægilegt verkefni og siglt út úr Faxaflóanum blæs yfirstjórn gæslunnar aðgerðirnar umsvifalaust út. Nú síðast með áhyggjum yfir því að áhöfnin gæti ekki notið jólakræsinganna heima í héraði þar sem henni væri gert að verma pollinn á Ísafirði í nokkrar klukkustundir ásamt því að þurfa að gæða sér á vestfirskri skötu og tindabikkju. Það er góðra gjalda vert að eiga öflug varðskip sem búa yfir mikilli toggetu og lúðrum til að þeyta. Engu að síður er það lágmarkskrafa að rekstrargrundvöllur sé fyrir hendi og komi ekki niður á þeim sem minnst mega sín. Það er vandséð hvernig hægt er að réttlæta framangreindan rekstur sé litið til þess að heilbrigðiskerfið er í molum sem og aðrir innviðir vegna fjárskorts. Þeim fjármunum sem kastað er á glæ með óábyrgum fjáraustri í óhagkvæmar rekstrareiningar Landhelgisgæslunnar væri betur varið í fjársvelt heilbrigðiskerfið. Þá væri eflaust hægt að bjarga og bæta líf margra sjúkra og slasaðra sem gjalda fyrir fjárskortinn á þeim bæ með lífi sínu og hamingju. Hugsanlega fleiri lífum en Landhelgisgæslan mun nokkurn tíman bjarga. Aldraðir sem byggt hafa upp landið okkar eiga betra skilið en það sem mörgum þeirra er boðið upp á. Enda á það ekkert skylt við áhyggjulaust ævikvöld. Á hjúkrunar- og öldrunarheimilum er ástvinum jafnvel stíað í sundur vegna takmarkaðra meðferðarúrræða sem er afleiðing fjárskorts og rangra áherslna. Bráðamóttakan stendur heldur varla undir nafni og fær sárkvalið fólk oft ekki boðlega þjónustu þar á sínum erfiðustu og jafnvel hinstu stundum. Forystusauðir heilbrigðisþjónustunnar ættu að hætta að réttlæta ástandið með því að láta að því liggja að breytinga sé að vænta til hins betra. Verklag stjórnmálamanna er óásættanlegt og þingheimur ásamt stjórnsýslunni ætti að fá það aðhald og þá gagnrýni sem þau verðskulda. Þjóðin þarf á öðru og betra að halda en jakkaklæddum silkihúfum sem halda að gylltir borðar, medalíur og annað prjál komi þjóðinni að gagni. Bessastaðaundrið með buffið sitt æpandi á nýjan þjóðarleikvang ásamt ábyrgðarlausum og sofandi þingheimi endurspeglar að nú sé nóg komið af fjáraustri og elítuhjali. Það er löngu tímabært að hreinsa til í ráðuneytum og öðrum ríkisstofnunum þar sem útbrunnir forkólfar hafa hreiðrað um sig þó svo þeir hafi ekkert fram að færa annað en að telja að um æviráðningu þeirra sjálfra sé að ræða. Það eru ekki mörg ár síðan útkall kom á varðskipið Þór sem var bundið við bryggju sem fyrr og varð Landhelgisgæslunni til skammar þar sem áhöfn var ekki tiltæk og væntanlega býr þjóðin enn við falskt öryggi ásamt agaleysi. Ábyrgt efnaminna fólk mun vonandi aldrei verða svo vitskert að láta eftir sér að gera út stóran bensínfrekan amerískan pallbíl þvert á fjárhagslega getu á kostnað barna sinna og annarra fjölskyldumeðlima Ísland telst ríkt land með sínar sjávarauðlindir, jarðvarma og vatnsorku og þeir sem hér búa þurfa ekki að takast á við herskyldu. Íslendingar hafa alla burði til að geta lifað hér góðu og friðsömu lífi. En til þess þurfa þeir að sníða sér stakk eftir vexti, hætta sýndarmennskunni og fara að forgangsraða í þágu mannslífa. Höfundur er athafnamaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Landhelgisgæslan Vilhelm Jónsson Mest lesið Hin dásamlega sturlun: Umræðan á Íslandi Davíð Bergmann Skoðun 90 milljarða vannýtt útflutningstækifæri Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Við getum öll bjargað lífi Kristófer Kristófersson Skoðun Opið bréf til innviðaráðherra Eyjólfur Þorkelsson Skoðun „Hristir í stoðum“ RÚV? Hermann Stefánsson Skoðun Að bjarga þjóð Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Það er heldur betur vitlaust gefið á Íslandi Jónas Yngvi Ásgrímsson Skoðun Nýtt örorkulífeyriskerfi Inga Sæland Skoðun Fyrir hvern erum við að byggja? Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Að bera harm sinn í hljóði Gunnhildur Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Það sem gerist þegar formúlur og fordómar hafa of mikil áhrif Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Látum verkin tala fyrir börnin á Gaza Gunnar Axel Axelsson skrifar Skoðun 90 milljarða vannýtt útflutningstækifæri Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Tvær sögur Egill Þ. Einarsson skrifar Skoðun Stærsta kjarabót öryrkja í áratugi Ingjibjörg Isaksen skrifar Skoðun Að bjarga þjóð Jón Baldvin Hannibalsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands. Opinn og alþjóðlegur? Styrmir Hallsson,Abdullah Arif skrifar Skoðun Nýtt örorkulífeyriskerfi Inga Sæland skrifar Skoðun Það er heldur betur vitlaust gefið á Íslandi Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Að bera harm sinn í hljóði Gunnhildur Ólafsdóttir skrifar Skoðun Velferð sem virkar Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Gleðileg ný fiskveiðiáramót …von eða ótti? Arnar Laxdal skrifar Skoðun „Hristir í stoðum“ RÚV? Hermann Stefánsson skrifar Skoðun Opið bréf til innviðaráðherra Eyjólfur Þorkelsson skrifar Skoðun Hin dásamlega sturlun: Umræðan á Íslandi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Áhrif, evran, innviðir, öryggi Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Hugleiðing um rauð epli og skynjun veruleikans Gauti Páll Jónsson skrifar Skoðun Tumi þumall og blaðurmaðurinn Kristján Logason skrifar Skoðun Tímamót í velferðarmálum: Nýtt örorkulífeyriskerfi tekur gildi Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Stefnum á að veita 1000 börnum innblástur fyrir framtíðina Dr. Bryony Mathew skrifar Skoðun Samgönguáætlun – skuldbinding, ekki kosningaloforð skrifar Skoðun Menntun til framtíðar Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Við getum öll bjargað lífi Kristófer Kristófersson skrifar Skoðun Finnst ykkur þetta í lagi? Opinn pistill til heilbrigðisráðherra, landlæknis og forystu heilbrigðiskerfisins Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Menntastefna stjórnvalda – ferð án fyrirheits? Sigvaldi Egill Lárusson skrifar Skoðun Fyrir hvern erum við að byggja? Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Beint og milliliðalaust Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Áfengissala: Þrýstingur úr tveimur áttum Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Hver vill heyra um eitthvað jákvætt sem er gert í skólunum? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Enn af ferðum Angelu Müller. Eru erlendir ferðamenn afætur? BJarnheiður Hallsdóttir skrifar Sjá meira
Til hvers að gera út tvö varðskip og tvær áhafnir þegar ekki hefur verið rekstrargrundvöllur fyrir að reka eitt skip síðastliðinn áratug? Verklagið endurspeglar ábyrgðarleysi stjórnvalda og Landhelgisgæslunnar. Varðskipið Þór hefur verið bundið við bryggju að mestu leyti síðan það var tekið í notkun fyrir rúmum áratug. Borgarbúum er almennt ljóst að skipið hefur vermt hafnarbakkann gegnt Hörpu lengi. Stjórnvöld og yfirstjórn gæslunnar eru ábyrgðarlítil að hafa staðið fyrir því að keypt var nýtt systurskip (Freyja) sem er einnig óhagkvæmt í rekstri og enn eitt svokallað varðskip sem er meira og minna bundið við kajann. Að þessu sinni á Siglufirði. Það er stórfurðulegt að Landhelgisgæslan leggi upp með að margra milljarða skip séu send til skiptis til gæslu ásamt tveimur áhöfnum og bákni sem hefur hreiðrað um sig í kringum ósjálfbæran rekstur. Jafnvel þó svo að skipin fari öðru hvoru úr heimahöfn er þeim þröngur stakkur sniðinn vegna mikils rekstrarkostnaðar og leggjast þar af leiðandi jafnharðan við bryggju víða um land komist þau yfirleitt úr heimahöfn. Fróðlegt væri að sjá fjölda þeirra daga sem Þór hefur verið við eftirlit og björgun undangengin ár. Einnig væri áhugavert að vita hvernig svo kallaðri áhöfn gengur að takast á við aðgerðar- og reiðileysi mánuðum og árum saman. Þór og Freyja eru olíufrek skip og dýr í rekstri. Engu að síðu er látið stjórnast af þröngsýni og til að kóróna óstjórnina ætlaði gæslan að sækja ódýrari olíu til Færeyja. Þjóðin myndi tæplega sætta sig við að ekki væri til fjármagn til að kaupa bensín á lögreglu-, slökkviliðs og sjúkrabíla. Eðlilegra hefði verið að Landhelgisgæslan hefði leitað eftir minni og rekstrarhagkvæmari skipum, líkt og víða erlendis, til að sinna eftirlitshlutverki betur innan landhelgi Íslands. Einnig ætti hún að hætta að eltast helst við smábátaútgerð sé litið til fréttaflutnings af brottkasti stærri útgerðarfélaga liðinna ára og fara að takast á við hinn raunverulega vanda. Varðskipin Þór og Freyja eru full dýr ef skipin eiga einna helst að þjóna þeim tilgangi að vera herðatré fyrir jólaskraut og fánaberar á Sjómannadaginn og 17. Júní. Varðskipin Týr og Ægir voru leigð Evrópusambandinu langtímum saman þar sem rekstur þeirra var hagkvæmur og skilaði leigusala og leigutökum því sem til var ætlast. Gæslan var á sama tíma lítil sem engin við Ísland. Hið minnsta handahófskennd. Einnig var flugvél Landhelgisgæslunnar leigð út árum saman við eftirlit fyrir botni Miðjarðarhafs og skilaði þjóðinni þá litlu eftirliti. Í hvert sinn sem varðskipið Þór hefur fengið smávægilegt verkefni og siglt út úr Faxaflóanum blæs yfirstjórn gæslunnar aðgerðirnar umsvifalaust út. Nú síðast með áhyggjum yfir því að áhöfnin gæti ekki notið jólakræsinganna heima í héraði þar sem henni væri gert að verma pollinn á Ísafirði í nokkrar klukkustundir ásamt því að þurfa að gæða sér á vestfirskri skötu og tindabikkju. Það er góðra gjalda vert að eiga öflug varðskip sem búa yfir mikilli toggetu og lúðrum til að þeyta. Engu að síður er það lágmarkskrafa að rekstrargrundvöllur sé fyrir hendi og komi ekki niður á þeim sem minnst mega sín. Það er vandséð hvernig hægt er að réttlæta framangreindan rekstur sé litið til þess að heilbrigðiskerfið er í molum sem og aðrir innviðir vegna fjárskorts. Þeim fjármunum sem kastað er á glæ með óábyrgum fjáraustri í óhagkvæmar rekstrareiningar Landhelgisgæslunnar væri betur varið í fjársvelt heilbrigðiskerfið. Þá væri eflaust hægt að bjarga og bæta líf margra sjúkra og slasaðra sem gjalda fyrir fjárskortinn á þeim bæ með lífi sínu og hamingju. Hugsanlega fleiri lífum en Landhelgisgæslan mun nokkurn tíman bjarga. Aldraðir sem byggt hafa upp landið okkar eiga betra skilið en það sem mörgum þeirra er boðið upp á. Enda á það ekkert skylt við áhyggjulaust ævikvöld. Á hjúkrunar- og öldrunarheimilum er ástvinum jafnvel stíað í sundur vegna takmarkaðra meðferðarúrræða sem er afleiðing fjárskorts og rangra áherslna. Bráðamóttakan stendur heldur varla undir nafni og fær sárkvalið fólk oft ekki boðlega þjónustu þar á sínum erfiðustu og jafnvel hinstu stundum. Forystusauðir heilbrigðisþjónustunnar ættu að hætta að réttlæta ástandið með því að láta að því liggja að breytinga sé að vænta til hins betra. Verklag stjórnmálamanna er óásættanlegt og þingheimur ásamt stjórnsýslunni ætti að fá það aðhald og þá gagnrýni sem þau verðskulda. Þjóðin þarf á öðru og betra að halda en jakkaklæddum silkihúfum sem halda að gylltir borðar, medalíur og annað prjál komi þjóðinni að gagni. Bessastaðaundrið með buffið sitt æpandi á nýjan þjóðarleikvang ásamt ábyrgðarlausum og sofandi þingheimi endurspeglar að nú sé nóg komið af fjáraustri og elítuhjali. Það er löngu tímabært að hreinsa til í ráðuneytum og öðrum ríkisstofnunum þar sem útbrunnir forkólfar hafa hreiðrað um sig þó svo þeir hafi ekkert fram að færa annað en að telja að um æviráðningu þeirra sjálfra sé að ræða. Það eru ekki mörg ár síðan útkall kom á varðskipið Þór sem var bundið við bryggju sem fyrr og varð Landhelgisgæslunni til skammar þar sem áhöfn var ekki tiltæk og væntanlega býr þjóðin enn við falskt öryggi ásamt agaleysi. Ábyrgt efnaminna fólk mun vonandi aldrei verða svo vitskert að láta eftir sér að gera út stóran bensínfrekan amerískan pallbíl þvert á fjárhagslega getu á kostnað barna sinna og annarra fjölskyldumeðlima Ísland telst ríkt land með sínar sjávarauðlindir, jarðvarma og vatnsorku og þeir sem hér búa þurfa ekki að takast á við herskyldu. Íslendingar hafa alla burði til að geta lifað hér góðu og friðsömu lífi. En til þess þurfa þeir að sníða sér stakk eftir vexti, hætta sýndarmennskunni og fara að forgangsraða í þágu mannslífa. Höfundur er athafnamaður.
Skoðun Það sem gerist þegar formúlur og fordómar hafa of mikil áhrif Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Tímamót í velferðarmálum: Nýtt örorkulífeyriskerfi tekur gildi Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar
Skoðun Finnst ykkur þetta í lagi? Opinn pistill til heilbrigðisráðherra, landlæknis og forystu heilbrigðiskerfisins Steindór Þórarinsson skrifar
Skoðun Hver vill heyra um eitthvað jákvætt sem er gert í skólunum? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Enn af ferðum Angelu Müller. Eru erlendir ferðamenn afætur? BJarnheiður Hallsdóttir skrifar