Nemendur á grunnskólaaldri sem falla á milli kerfa Sara Rós Kristinsdóttir skrifar 25. janúar 2024 13:00 Ákveðin hópur nemenda í grunnskóla falla á milli kerfa þ.e.a.s að í raun hentar ekki uppsetningin í almennu skólakerfi fyrir þennan hóp en þau eru samt ekki með næginlega mikla fötlun eða semsagt nægar greiningar á pappírum til að komast að í sérúrræði eins og einhverfudeild, Arnarskóla eða Brúarskóla sem dæmi. Hvar er þá þessi hópur barna og unglinga? Þetta er kannski ekki stór hópur í hlutfalli við alla nemendur grunnskóla á landinu en þetta er alveg jafn mikilvægur hópur. Hluti af þessum hóp er einfaldlega hættur að mæta í skóla og er þá heima hjá sér. Það sem kannski er erfitt fyrir suma að trúa að stundum eru þessi börn heima við án skóla úrræðis í einhverja mánuði og hef ég heyrt dæmi þess að barn var heima í heilt ár án skólaúrræðis. Annar hluti þessa hóps er enn að mæta í skóla en er með dræma mætingu og líður ekki vel innan skóla veggjana. Mögulega er 3 hópurinn sem samviskusamlega mætir en líður ekki vel í skólaumhverfinu af einhverjum ástæðum. Eiga þá öll þessi börn að fara í sérúrræði? Rót vandans er ekki alltaf sú sama og klárlega í einhverjum af þessum tilfellum er hægt að hjálpa nemenda að líða betur í sínum hverfisskóla. En það eru nemendur þarna líka sem eru oft búnir að vera í sínum almenna hverfisskóla í nokkur ár og alltaf gengið brösulega. Það er mjög neikvæð styrking fyrir sjálfsmynd þeirra og ekki gott veganesti út í lífið og getur það orðið mjög alvarleg staða. Þessir nemendur eru oft á biðlistum lengi eftir sérúrræðum en komast ekki að. Það eina sem leysir þennan vanda eru fleiri pláss í sérúrræðum. Það skal skýrt tekið fram að vandamálið er ekki leyst einungis með að bæta við plássum fyrir nemendur í þau úrræði sem til eru nú þegar. Ég veit að nýlega var bætt við nokkrum plássum í einhverfudeildir en í hlutfalli við vöntun á plássum eru þau afar fá. Það þarf að bæta við fleiri úrræðum og það kallar á góða aðstöðu helst innan almennu skólanna og fagfólk úr ýmsum stéttum svo þverfagleg vinna geti átt sér stað. Í mínum huga snýst þetta um forgangsröðun og ættum við sem samfélag að hafa líkamlega og andlega heilsu barnanna okkar efst á forgangslistanum. Foreldrar Það er því miður saga margra foreldra í þessari stöðu að þau eru á leiðinni í kulnun, komnir í kulnun eða örmögnun, sumir í þessum hóp eru í endurhæfingu og aðrir sem eru komnir á örorku vegna álagsins sem fylgir því að eiga barn sem “hvergi á heima í kerfinu”. Þessir foreldrar eru búnir að þurfa að berjast fyrir barninu eða börnunum sínum í kerfi sem gerir í raun ekki ráð fyrir þeim. Það er þessi áralanga barátta sem svo leiðir til örmögnunar og verður á endanum til þess að þau geta ekki lengur látið raddir sínar heyrast og barist fyrir sjálfsögðum réttindum barnsins né haldið áfram að berjast við kerfi sem hefur bara rými til aðstoða litla prósentu af þeim börnum og unglingum sem eru í mestri neyðinni. Samstaða Mig langar að safna saman hóp foreldra í þessari stöðu og mig langar líka að biðja kennara og annað starfsfólk skóla til að ganga til liðs við okkur og hjálpa því þetta á að vera samvinna heimila og skóla. Ég mun aldrei í þessari baráttu láta það heyrast að allt sem er gert í skólakerfinu sé slæmt því það finnst mér fjarri sannleikanum. Það er verið að vinna fullt af flottu starfi og langflestir sem vinna innan skólanna að gera sitt besta og oft meira en það. Í þessari sömu umræðu vil ég benda á að kennarar eru oft undir miklu álagi og fékk ég send skilaboð inn á minn samfélagsmiðil frá kennara sem sagði að hún upplifði að fagvitund sín og það sem hún nær að gera “á gólfinu” færi ekki alltaf saman því álagið væri hreinlega of mikið. Facebook hópurinn Skólamálin okkar Þar sem ég hef áður vakið athygli um þetta málefni og hef fengið ótal mörg skilaboð frá foreldrum í þessari erfiðu stöðu og einnig fengið þó nokkur skilaboð frá kennurum sem upplifa sig í erfiðari stöðu þá ákvað ég að stofna hóp á Facebook þar sem við getum sameinast. Í dag er markmiðið helst að vekja athygli á þessum hóp sem eru nemendur án skólaúrræðis eða í skólakvíða og með dræma mætingu. Það á að vera vettvangur til að deila sinni sögu, lesa sögur frá öðrum, fá ráð og deila ráðum. Það eru engar kvaðir um að deila neinu enda eru þetta mjög persónuleg mál og hver og einn þarf að finna hvað hentar sér. Margir foreldrar í þessari stöðu upplifa sig eyland og því vil ég breyta. Nú þegar eru komnir rúmlega 300 manns í hópinn en hann var stofnaður 24. janúar 2024. Allir sem telja sig eiga heima í hópnum eru velkomnir í hópinn. Skólamálin okkar | Facebook Höfundur er með miðilinn Lífsstefna þar sem hún er með ókeypis fræðslu um geðheilsu, ADHD og einhverfu. Sara er menntuð sem félagsliði, NLP markþjálfi, barna jógakennari og ráðgjafi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Einhverfa Mest lesið Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Halldór 9.11.2024 Halldór Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit skrifar Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson skrifar Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Niðurskurðarhnífnum beitt á skólana Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir skrifar Skoðun Verðmæti leikskólans Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Vítahringur ofbeldis og áfalla Paola Cardenas skrifar Skoðun Heilbrigð sál í hraustum líkama Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að segja bara eitthvað Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Vegurinn heim Tinna Rún Snorradóttir skrifar Skoðun Framsókn setur heimilin í fyrsta sæti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Allt mannanna verk - orkuöryggi á Íslandi Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvert er planið? Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Íslenskan heldur velli Stefán Atli Rúnarsson,Jóhann F K Arinbjarnarson skrifar Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Ný gömul menntastefna Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Viðreisn fjölskyldunnar Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Píratar standa með fólki í vímuefnavanda Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Lenda menn í fangelsi eftir misheppnaða skólagöngu? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Andlát ungrar manneskju hefur gáruáhrif á allt samfélagið Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Báknið burt - hvaða bákn? Reynir Böðvarsson skrifar Sjá meira
Ákveðin hópur nemenda í grunnskóla falla á milli kerfa þ.e.a.s að í raun hentar ekki uppsetningin í almennu skólakerfi fyrir þennan hóp en þau eru samt ekki með næginlega mikla fötlun eða semsagt nægar greiningar á pappírum til að komast að í sérúrræði eins og einhverfudeild, Arnarskóla eða Brúarskóla sem dæmi. Hvar er þá þessi hópur barna og unglinga? Þetta er kannski ekki stór hópur í hlutfalli við alla nemendur grunnskóla á landinu en þetta er alveg jafn mikilvægur hópur. Hluti af þessum hóp er einfaldlega hættur að mæta í skóla og er þá heima hjá sér. Það sem kannski er erfitt fyrir suma að trúa að stundum eru þessi börn heima við án skóla úrræðis í einhverja mánuði og hef ég heyrt dæmi þess að barn var heima í heilt ár án skólaúrræðis. Annar hluti þessa hóps er enn að mæta í skóla en er með dræma mætingu og líður ekki vel innan skóla veggjana. Mögulega er 3 hópurinn sem samviskusamlega mætir en líður ekki vel í skólaumhverfinu af einhverjum ástæðum. Eiga þá öll þessi börn að fara í sérúrræði? Rót vandans er ekki alltaf sú sama og klárlega í einhverjum af þessum tilfellum er hægt að hjálpa nemenda að líða betur í sínum hverfisskóla. En það eru nemendur þarna líka sem eru oft búnir að vera í sínum almenna hverfisskóla í nokkur ár og alltaf gengið brösulega. Það er mjög neikvæð styrking fyrir sjálfsmynd þeirra og ekki gott veganesti út í lífið og getur það orðið mjög alvarleg staða. Þessir nemendur eru oft á biðlistum lengi eftir sérúrræðum en komast ekki að. Það eina sem leysir þennan vanda eru fleiri pláss í sérúrræðum. Það skal skýrt tekið fram að vandamálið er ekki leyst einungis með að bæta við plássum fyrir nemendur í þau úrræði sem til eru nú þegar. Ég veit að nýlega var bætt við nokkrum plássum í einhverfudeildir en í hlutfalli við vöntun á plássum eru þau afar fá. Það þarf að bæta við fleiri úrræðum og það kallar á góða aðstöðu helst innan almennu skólanna og fagfólk úr ýmsum stéttum svo þverfagleg vinna geti átt sér stað. Í mínum huga snýst þetta um forgangsröðun og ættum við sem samfélag að hafa líkamlega og andlega heilsu barnanna okkar efst á forgangslistanum. Foreldrar Það er því miður saga margra foreldra í þessari stöðu að þau eru á leiðinni í kulnun, komnir í kulnun eða örmögnun, sumir í þessum hóp eru í endurhæfingu og aðrir sem eru komnir á örorku vegna álagsins sem fylgir því að eiga barn sem “hvergi á heima í kerfinu”. Þessir foreldrar eru búnir að þurfa að berjast fyrir barninu eða börnunum sínum í kerfi sem gerir í raun ekki ráð fyrir þeim. Það er þessi áralanga barátta sem svo leiðir til örmögnunar og verður á endanum til þess að þau geta ekki lengur látið raddir sínar heyrast og barist fyrir sjálfsögðum réttindum barnsins né haldið áfram að berjast við kerfi sem hefur bara rými til aðstoða litla prósentu af þeim börnum og unglingum sem eru í mestri neyðinni. Samstaða Mig langar að safna saman hóp foreldra í þessari stöðu og mig langar líka að biðja kennara og annað starfsfólk skóla til að ganga til liðs við okkur og hjálpa því þetta á að vera samvinna heimila og skóla. Ég mun aldrei í þessari baráttu láta það heyrast að allt sem er gert í skólakerfinu sé slæmt því það finnst mér fjarri sannleikanum. Það er verið að vinna fullt af flottu starfi og langflestir sem vinna innan skólanna að gera sitt besta og oft meira en það. Í þessari sömu umræðu vil ég benda á að kennarar eru oft undir miklu álagi og fékk ég send skilaboð inn á minn samfélagsmiðil frá kennara sem sagði að hún upplifði að fagvitund sín og það sem hún nær að gera “á gólfinu” færi ekki alltaf saman því álagið væri hreinlega of mikið. Facebook hópurinn Skólamálin okkar Þar sem ég hef áður vakið athygli um þetta málefni og hef fengið ótal mörg skilaboð frá foreldrum í þessari erfiðu stöðu og einnig fengið þó nokkur skilaboð frá kennurum sem upplifa sig í erfiðari stöðu þá ákvað ég að stofna hóp á Facebook þar sem við getum sameinast. Í dag er markmiðið helst að vekja athygli á þessum hóp sem eru nemendur án skólaúrræðis eða í skólakvíða og með dræma mætingu. Það á að vera vettvangur til að deila sinni sögu, lesa sögur frá öðrum, fá ráð og deila ráðum. Það eru engar kvaðir um að deila neinu enda eru þetta mjög persónuleg mál og hver og einn þarf að finna hvað hentar sér. Margir foreldrar í þessari stöðu upplifa sig eyland og því vil ég breyta. Nú þegar eru komnir rúmlega 300 manns í hópinn en hann var stofnaður 24. janúar 2024. Allir sem telja sig eiga heima í hópnum eru velkomnir í hópinn. Skólamálin okkar | Facebook Höfundur er með miðilinn Lífsstefna þar sem hún er með ókeypis fræðslu um geðheilsu, ADHD og einhverfu. Sara er menntuð sem félagsliði, NLP markþjálfi, barna jógakennari og ráðgjafi.
Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar
Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar