Ekki hika við að kjósa með hjartanu Rósa Steinunn Solveigar Sturludóttir skrifar 14. maí 2024 10:30 Það er gott að hafa skapandi, listræna hugsun því listin gefur okkur frelsi til þess að hlusta á innsæið og flétta saman ólíkum þáttum tilverunnar. Til þess að skilja stöðu okkar í heiminum er gott að nýta listina, því listsköpun er haftalaus og list er án landamæra. Tími hins formfasta og hefðbundna er að líða undir lok og því segi ég að nú ættum við að freista gæfunnar og fá listamann til þess að leiða okkur áfram á þessum undarlegu tímum sem við lifum. Íslenska þjóðin er einstaklega heppin því listamaðurinn Jón Gnarr býður sig nú fram til embættis forseta Íslands. Sumir eru hikandi og kannski spyrja einhverjir sig, hvers vegna ættum við að kjósa hann? Jón Gnarr er leiðtogi. Hann hefur þor til þess að ögra þeirri hugsun sem við erum alin upp við. Það mátti til dæmis sjá þegar hann, öllum að óvörum, leiddi Besta flokkinn vel og örugglega til sigurs. Það tókst svo vel að eftir því var tekið langt út fyrir landssteinana og svo hrifinn varð Volodymyr nokkur Zelenskyy að hann tók framboðið sér til fyrirmyndar, bauð sig fram til forseta Úkraínu og hlaut kosningu. Eins og öll vita hafði hann ekki setið lengi á forsetastóli þegar hann fékk aldeilis erfitt verkefni í fangið sem allur heimurinn hefur með aðdáun fylgst með honum glíma við. Starfsreynsla hans hafði þó aðeins verið tengd listum því áður starfaði hann sem leikari. Það eiga þeir vinirnir sameiginlegt. Jón Gnarr er fyndinn og skemmtilegur. Þegar hann mætir í viðtöl, fylgir honum ávallt léttleiki sem smitast í umræðurnar. Enda segir hann að hann vilji fylla Bessastaði af gleði og í því sambandi er hægt að nefna að yngstu borgarar landsins finnst honum að eigi að fá meira pláss á Bessastöðum og hlakkar mikið til þess að fá að taka á móti þeim við öll möguleg tækifæri. Jón Gnarr er mikill áhugamaður um tungumálið okkar. Nýjasta bók hans, Ó-orð ber þessum áhuga hans vitni. Hann vill allt til þess vinna að vegur íslenskunnar, vöxtur og þróun sé á sem besta máta því hún er „dýrgripur sem við megum ekki glata“. Jón hefur enda sagt að hann elski íslensku af öllu hjarta og helst vill hann að forsetinn tali sem oftast íslensku í opinberum erindagjörðum erlendis til þess að sem flestir heyri „þetta stórkostlega tungumál sem við tölum og blæbrigði þess.“ Jón Gnarr er forvitinn grúskari. Hann les mikið og skrifar, kynnir sér málin og er einn fárra sem lesið hefur Biblíuna spjaldanna á milli. Hann umgengst trú á sama hátt og hann umgengst allt annað í lífinu. Af forvitni, með opið hjarta leitar hann óhikað ráða hjá þeim sem hann telur vita betur og er alltaf reiðubúinn til þess að horfast í augu við þann möguleika að þurfa að skipta um skoðun. Með því finnst honum hann ekki vera vera minni maður og leggja karlmennsku sína að veði. Til dæmis tók hann langan tíma til þess að íhuga framboð sitt og ræddi málið við fjölmarga sem hann taldi geta hjálpað sér að komast að niðurstöðu. Ein þeirra sem hann ræddi við, var okkar ástsælasti forseti til þessa, frú Vigdís Finnbogadóttir. Jón Gnarr er feministi. Hann segir að það skipti sköpum fyrir framtíð heimsins og lýðræðið að við förum að „fjárfesta“ meira í konum og leggur áherslu á hveru mikilvægt það er að karlar taki þátt í því. „Þetta er ekki þeirra barátta, þetta er okkar barátta.“ Hann stendur með þolendum á móti ofbeldi. Hann stendur með fjölbreytileikanum og telur ekki eftir sér að vippa sér í kjól og háa hæla ef svo ber undir, heldur setur á sig skærbleikan stút. Hann hefur auk þess verið iðinn við að benda á vissan „kynvanda“ íslenskunnar sem honum finnst of karllæg. Jón Gnarr er hreinskiptinn og heiðarlegur og á ekki í neinum erfiðleikum að segja það sem honum finnst án þess að tala í frösum eða koma sér undan óþægilegum spurningum. Hann kemur til dyranna eins og hann er klæddur (í fallegum og óaðfinnanlegum jakkafötum þessa dagana). Jón Gnarr er náttúruverndarsinni. Hann segir að íslenska þjóðin geti „tekið forystu og sýnt frumkvæði í heimi sem þorir ekki. Við getum farið að hlusta meira á vísindamenn og minna á misvitra stjórnmálamenn, sem segja bara eitthvað sem þeim finnst og alls ekkert sem hugsanlega styggir bakhjarlana.“ Þó að ástandið sé alvarlegt gerir hann sér grein fyrir mikilvægi þess að predika ekki yfir þjóðinni, heldur mun hann geta leitt okkur til þess sjá hið spaugilega, íróníuna við aðstæðurnar sem við höfum sjálf komið okkur í. Hann veit að við getum tekið forystu og sýnt frumkvæði í heimi sem þorir ekki. Jón Gnarr er friðarsinni. Opinberlega hefur hann lengi verið iðinn við að berjast gegn mannréttindabrotum og lætur sig málefni flóttamanna mikið varða. Meðan hann gegndi starfi borgarstjóra var hann óþreytandi við að starfa í þágu mannréttinda og friðar. Árið 2014 hlaut hann hin virtu friðarverðlaun LennonOno grant for peace fyrir störf sín í þágu mannréttinda. Árið áður var hann valinn Húmanisti ársins hjá Siðmennt og hlaut einnig Mannréttindaviðurkenningu Samtakanna 78 „fyrir mikilvægt framlag einstaklings á öðrum vettvangi í þágu hinsegin fólks.” Nýverið sagði hann að verði hann kosinn til forseta vilji hann koma „góða fólkinu“ og „vonda fólkinu“ úr skotgröfunum. Með hann við stýrið gætum við kannski sem þjóð hætt að hlaða sekt á hvort annað og reynt að skipta ofsafengnum ásökunartóninum út fyrir forvitni, samþykki og húmor. Jón Gnarr er fjölskyldumaður. Á Bessastöðum verður Jóga honum við hlið en af henni stafar glæsileiki og hlýja. Þau eru samrýmd hjón. Nú þurfum við öll sem eitt að hlusta á hjartað okkar, vekja skynjun sálarinnar úr dvala og sækja þangað sem hún leiðir okkur. Veljum einhvern sem kann að nota forvitni og list til þess að skilja þennan óraunverulega raunveruleika. Skiptum leiðindum út fyrir gleði og veljum okkur brautryðjanda, listamann, grúskara, náttúrverndarsinna, feminista og friðarsinna til þess að vera í forsvari fyrir okkur. Nýtum okkur kosningaréttinn og setjum x-ið við Jón Gnarr þann 1. júní. Höfundur er bókmenntafræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tími til kominn að styðja öll framúrskarandi ungmenni Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson skrifar Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Sjá meira
Það er gott að hafa skapandi, listræna hugsun því listin gefur okkur frelsi til þess að hlusta á innsæið og flétta saman ólíkum þáttum tilverunnar. Til þess að skilja stöðu okkar í heiminum er gott að nýta listina, því listsköpun er haftalaus og list er án landamæra. Tími hins formfasta og hefðbundna er að líða undir lok og því segi ég að nú ættum við að freista gæfunnar og fá listamann til þess að leiða okkur áfram á þessum undarlegu tímum sem við lifum. Íslenska þjóðin er einstaklega heppin því listamaðurinn Jón Gnarr býður sig nú fram til embættis forseta Íslands. Sumir eru hikandi og kannski spyrja einhverjir sig, hvers vegna ættum við að kjósa hann? Jón Gnarr er leiðtogi. Hann hefur þor til þess að ögra þeirri hugsun sem við erum alin upp við. Það mátti til dæmis sjá þegar hann, öllum að óvörum, leiddi Besta flokkinn vel og örugglega til sigurs. Það tókst svo vel að eftir því var tekið langt út fyrir landssteinana og svo hrifinn varð Volodymyr nokkur Zelenskyy að hann tók framboðið sér til fyrirmyndar, bauð sig fram til forseta Úkraínu og hlaut kosningu. Eins og öll vita hafði hann ekki setið lengi á forsetastóli þegar hann fékk aldeilis erfitt verkefni í fangið sem allur heimurinn hefur með aðdáun fylgst með honum glíma við. Starfsreynsla hans hafði þó aðeins verið tengd listum því áður starfaði hann sem leikari. Það eiga þeir vinirnir sameiginlegt. Jón Gnarr er fyndinn og skemmtilegur. Þegar hann mætir í viðtöl, fylgir honum ávallt léttleiki sem smitast í umræðurnar. Enda segir hann að hann vilji fylla Bessastaði af gleði og í því sambandi er hægt að nefna að yngstu borgarar landsins finnst honum að eigi að fá meira pláss á Bessastöðum og hlakkar mikið til þess að fá að taka á móti þeim við öll möguleg tækifæri. Jón Gnarr er mikill áhugamaður um tungumálið okkar. Nýjasta bók hans, Ó-orð ber þessum áhuga hans vitni. Hann vill allt til þess vinna að vegur íslenskunnar, vöxtur og þróun sé á sem besta máta því hún er „dýrgripur sem við megum ekki glata“. Jón hefur enda sagt að hann elski íslensku af öllu hjarta og helst vill hann að forsetinn tali sem oftast íslensku í opinberum erindagjörðum erlendis til þess að sem flestir heyri „þetta stórkostlega tungumál sem við tölum og blæbrigði þess.“ Jón Gnarr er forvitinn grúskari. Hann les mikið og skrifar, kynnir sér málin og er einn fárra sem lesið hefur Biblíuna spjaldanna á milli. Hann umgengst trú á sama hátt og hann umgengst allt annað í lífinu. Af forvitni, með opið hjarta leitar hann óhikað ráða hjá þeim sem hann telur vita betur og er alltaf reiðubúinn til þess að horfast í augu við þann möguleika að þurfa að skipta um skoðun. Með því finnst honum hann ekki vera vera minni maður og leggja karlmennsku sína að veði. Til dæmis tók hann langan tíma til þess að íhuga framboð sitt og ræddi málið við fjölmarga sem hann taldi geta hjálpað sér að komast að niðurstöðu. Ein þeirra sem hann ræddi við, var okkar ástsælasti forseti til þessa, frú Vigdís Finnbogadóttir. Jón Gnarr er feministi. Hann segir að það skipti sköpum fyrir framtíð heimsins og lýðræðið að við förum að „fjárfesta“ meira í konum og leggur áherslu á hveru mikilvægt það er að karlar taki þátt í því. „Þetta er ekki þeirra barátta, þetta er okkar barátta.“ Hann stendur með þolendum á móti ofbeldi. Hann stendur með fjölbreytileikanum og telur ekki eftir sér að vippa sér í kjól og háa hæla ef svo ber undir, heldur setur á sig skærbleikan stút. Hann hefur auk þess verið iðinn við að benda á vissan „kynvanda“ íslenskunnar sem honum finnst of karllæg. Jón Gnarr er hreinskiptinn og heiðarlegur og á ekki í neinum erfiðleikum að segja það sem honum finnst án þess að tala í frösum eða koma sér undan óþægilegum spurningum. Hann kemur til dyranna eins og hann er klæddur (í fallegum og óaðfinnanlegum jakkafötum þessa dagana). Jón Gnarr er náttúruverndarsinni. Hann segir að íslenska þjóðin geti „tekið forystu og sýnt frumkvæði í heimi sem þorir ekki. Við getum farið að hlusta meira á vísindamenn og minna á misvitra stjórnmálamenn, sem segja bara eitthvað sem þeim finnst og alls ekkert sem hugsanlega styggir bakhjarlana.“ Þó að ástandið sé alvarlegt gerir hann sér grein fyrir mikilvægi þess að predika ekki yfir þjóðinni, heldur mun hann geta leitt okkur til þess sjá hið spaugilega, íróníuna við aðstæðurnar sem við höfum sjálf komið okkur í. Hann veit að við getum tekið forystu og sýnt frumkvæði í heimi sem þorir ekki. Jón Gnarr er friðarsinni. Opinberlega hefur hann lengi verið iðinn við að berjast gegn mannréttindabrotum og lætur sig málefni flóttamanna mikið varða. Meðan hann gegndi starfi borgarstjóra var hann óþreytandi við að starfa í þágu mannréttinda og friðar. Árið 2014 hlaut hann hin virtu friðarverðlaun LennonOno grant for peace fyrir störf sín í þágu mannréttinda. Árið áður var hann valinn Húmanisti ársins hjá Siðmennt og hlaut einnig Mannréttindaviðurkenningu Samtakanna 78 „fyrir mikilvægt framlag einstaklings á öðrum vettvangi í þágu hinsegin fólks.” Nýverið sagði hann að verði hann kosinn til forseta vilji hann koma „góða fólkinu“ og „vonda fólkinu“ úr skotgröfunum. Með hann við stýrið gætum við kannski sem þjóð hætt að hlaða sekt á hvort annað og reynt að skipta ofsafengnum ásökunartóninum út fyrir forvitni, samþykki og húmor. Jón Gnarr er fjölskyldumaður. Á Bessastöðum verður Jóga honum við hlið en af henni stafar glæsileiki og hlýja. Þau eru samrýmd hjón. Nú þurfum við öll sem eitt að hlusta á hjartað okkar, vekja skynjun sálarinnar úr dvala og sækja þangað sem hún leiðir okkur. Veljum einhvern sem kann að nota forvitni og list til þess að skilja þennan óraunverulega raunveruleika. Skiptum leiðindum út fyrir gleði og veljum okkur brautryðjanda, listamann, grúskara, náttúrverndarsinna, feminista og friðarsinna til þess að vera í forsvari fyrir okkur. Nýtum okkur kosningaréttinn og setjum x-ið við Jón Gnarr þann 1. júní. Höfundur er bókmenntafræðingur.
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun
Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar
Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun