Opið bréf til Jóns Ólafssonar heimspekings Tómas Ísleifsson skrifar 31. maí 2024 14:31 Hvort má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson! þú ert prófessor við Háskóla Íslands, doktor í heimspeki með gráðu í Rússlandsfræðum og hefur göfug stefnumið samkvæmt skilgreiningu ritstjórnar Vísindavefsins: „Helstu áhugamál Jóns í rannsóknum eru á sviði stjórnmálaheimspeki og stjórnmálakenninga í víðum skilningi – mestan áhuga hefur hann á viðfangsefnum sem liggja á mörkum heimspeki, stjórnmálafræði og sagnfræði ekki síst þeim sem menningarfræðin hefur helst snúist um: Vald, togstreita, yfirráð, frelsi, þekkingarframleiðsla og þekkingariðnaður – alræði, andóf og lýðræði.“ Jón! þú hefur þó engan veginn einkarétt á vísindum og sannleika máls. Ég hef ekki tíma, degi fyrir forsetakosningu, að svara spurningu þinni, um hvort skrif margra um framboð Katrínar sé siðlegt. Ég bendi þér og lesendum á að lærð grein þín með tilvitnun í karlrembu, þegar framboð Katrínar er gagnrýnt, þarfnast samræðu um eðli máls, en ekki sleggjudóma heimspekings. Þú sækir þér efnivið til að drepa niður alla gagnrýni á framboð Katrínar með því að vitna í bókartitil, sem þú snarar á íslensku með heitinu „Rökvísi kvenhaturs“. Snjöll þýðing þín sýnir hvað tunga okkar Íslendinga er máttug. Öll tilvísun þín í efni bókarinnar var mér ljós, áður en ég las útmálun þína. Það er augljóst að lífið getur verið erfitt fyrir illa upp alinn mömmudreng, þegar konur í hans lífi, krefjast sinna réttinda um jafnræði karls og konu. Ég geri ráð fyrir að bókin „Rökvísi kvenhaturs“ fletti ofan af lífssýn kynbundins misréttis um aldir, í kristnum samfélögum. Samt! eru kristin klassísk gildi það skásta sem mannkyn hefur fengið til að skapa samfélag jafnræðis. Ég þarf ekki doktorsgráðu í heimspeki til að skilja fjölmörg tilvik frá æskudögum í mínu nærumhverfi þar sem karlar og konur voru ekki vegin á sömu vog, þegar þeim var gefin einkunn. Karl var „ákveðinn, fastur fyrir“ kona „frekja, skass, gribba, vargur“. Ég tek fram að ég hlaut ekki þess lags veganesti úr mínum föðurgarði. Faðir minn var höfðingi í hugsun og sýndi aldrei takta „feðraveldis“. Ég held að hann hafi ekki verið eindæmi í minni sveit. Jón! við erum vonandi sammála – að illt tungutak þarfnast ekki lengri samræðu/rökræðu (dialog). Þá er til þess að taka að sem betur fer ala nú flestar mæður á Íslandi syni sína betur upp að þessu leiti. Flestar karlrembur Íslands eru dauðar, þær hafa ekki risið upp úr gröfum sínum til að gera aðsúg að framboði Katrínar Jakobsdóttur. Jón Ólafsson heimspekingur! ég óttast að þú veifir röngu tré, þegar þú fordæmir alla þá sem mótmæla framboði Katrínar – að þeir séu haldnir karlrembu/kvenhatri og þá einnig nokkrar konur, sem telja að Katrín hafi sig svikið? Þig brestur ekki þekkingu eða vit. Ég er hér ekki til að kveða upp palladóm um öll skrif, með og móti framboði Katrínar. Aðeins að verja minn málflutning. Ég sé að grein þín birtist fáum mínútum á eftir minni grein. Það er því ljóst að þú varst ekki að gagnrýna mín skrif. Samt finnst mér ástæða til að benda þér og öllum lesendum á að grein mín „Elíta menningar og örlög þjóðar“ er byggð á kröfu minni að rökræða sé virt í öllum pólitískum samskiptum og ákvörðunum. Hér til, er ég einn til frásagnar um samskipti mín og „flokksins“ á tveimur fundum sumarið 2019, sem ég lýsi í grein minni „Elíta menningar og örlög þjóðar“. Ég geri ráð fyrir að heimspekingurinn og stjórnspekingurinn Jón Ólafsson leggist ekki á þá árina að halda því fram að sá sem er skautaður í hlutverk hins óverðuga - sem sé ekki svaraverður, hafi brotið af sér? Göngum á sjónarhól hópsins/flokksins: Álítur þú að samfélag/hópur geri rétt í því að hunsa orðræðu einstaklings, sem bendir á að hópurinn kunni að vera á villigötum, sem muni leiða hópinn fyrir björg, svo að hópurinn muni tortímast, vegna villu sinnar? Mörg dæmi eru þess í veraldarsögunni að einn einstaklingur hafi bjargað villuráfandi hjörð og huglaus hjörðin orðið sæl yfir lífgjöfinni. Ég geri ráð fyrir að þú teljir viturlegt að hlusta á aðvaranir og hefja samræðu um hvort breyta skuli stefnu hópsins? Ég tel að sú valdstjórn, sem flokkaklíkurnar á Alþingi Íslendinga beittu huglausa þingmenn, í orkupakkamálinu sumarið 2019, sé ekki lýðræðinu og frelsi okkar til framdráttar og geti orðið til þess að fjöregg þjóðarinnar brotni – glatist. Gjörðir Katrínar Jakobsdóttur í orkupakkamálinu álít ég landráð. Ég tel að gagnrýni mína á gjörðir Katrínar sé málefnaleg og að Katrínu bresti dómgeind og hugrekki til að gegna starfi forseta Íslands. Ég er undrandi á hjarðhegðun og hugleysi íslenskrar þjóðar. Í morgun hafðir þú fengið 866 „like“ og nú eru þau 2,1 sem stendur, að ég giska á, fyrir 2100 aðdáendur. Ég hef 0 eða ekkert „like“, engan aðdáanda. Ég er reiðubúinn til að falla með sæmd í valinn í ormagryfju heimsks, illgjarns lýðs minnar þjóðar. Drottinn guð! ég bið um að þú leiðir þjóð mína úr helvíti lyginnar. Höfundur er líffræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2024 Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy skrifar Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. skrifar Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason skrifar Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson skrifar Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon skrifar Sjá meira
Hvort má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson! þú ert prófessor við Háskóla Íslands, doktor í heimspeki með gráðu í Rússlandsfræðum og hefur göfug stefnumið samkvæmt skilgreiningu ritstjórnar Vísindavefsins: „Helstu áhugamál Jóns í rannsóknum eru á sviði stjórnmálaheimspeki og stjórnmálakenninga í víðum skilningi – mestan áhuga hefur hann á viðfangsefnum sem liggja á mörkum heimspeki, stjórnmálafræði og sagnfræði ekki síst þeim sem menningarfræðin hefur helst snúist um: Vald, togstreita, yfirráð, frelsi, þekkingarframleiðsla og þekkingariðnaður – alræði, andóf og lýðræði.“ Jón! þú hefur þó engan veginn einkarétt á vísindum og sannleika máls. Ég hef ekki tíma, degi fyrir forsetakosningu, að svara spurningu þinni, um hvort skrif margra um framboð Katrínar sé siðlegt. Ég bendi þér og lesendum á að lærð grein þín með tilvitnun í karlrembu, þegar framboð Katrínar er gagnrýnt, þarfnast samræðu um eðli máls, en ekki sleggjudóma heimspekings. Þú sækir þér efnivið til að drepa niður alla gagnrýni á framboð Katrínar með því að vitna í bókartitil, sem þú snarar á íslensku með heitinu „Rökvísi kvenhaturs“. Snjöll þýðing þín sýnir hvað tunga okkar Íslendinga er máttug. Öll tilvísun þín í efni bókarinnar var mér ljós, áður en ég las útmálun þína. Það er augljóst að lífið getur verið erfitt fyrir illa upp alinn mömmudreng, þegar konur í hans lífi, krefjast sinna réttinda um jafnræði karls og konu. Ég geri ráð fyrir að bókin „Rökvísi kvenhaturs“ fletti ofan af lífssýn kynbundins misréttis um aldir, í kristnum samfélögum. Samt! eru kristin klassísk gildi það skásta sem mannkyn hefur fengið til að skapa samfélag jafnræðis. Ég þarf ekki doktorsgráðu í heimspeki til að skilja fjölmörg tilvik frá æskudögum í mínu nærumhverfi þar sem karlar og konur voru ekki vegin á sömu vog, þegar þeim var gefin einkunn. Karl var „ákveðinn, fastur fyrir“ kona „frekja, skass, gribba, vargur“. Ég tek fram að ég hlaut ekki þess lags veganesti úr mínum föðurgarði. Faðir minn var höfðingi í hugsun og sýndi aldrei takta „feðraveldis“. Ég held að hann hafi ekki verið eindæmi í minni sveit. Jón! við erum vonandi sammála – að illt tungutak þarfnast ekki lengri samræðu/rökræðu (dialog). Þá er til þess að taka að sem betur fer ala nú flestar mæður á Íslandi syni sína betur upp að þessu leiti. Flestar karlrembur Íslands eru dauðar, þær hafa ekki risið upp úr gröfum sínum til að gera aðsúg að framboði Katrínar Jakobsdóttur. Jón Ólafsson heimspekingur! ég óttast að þú veifir röngu tré, þegar þú fordæmir alla þá sem mótmæla framboði Katrínar – að þeir séu haldnir karlrembu/kvenhatri og þá einnig nokkrar konur, sem telja að Katrín hafi sig svikið? Þig brestur ekki þekkingu eða vit. Ég er hér ekki til að kveða upp palladóm um öll skrif, með og móti framboði Katrínar. Aðeins að verja minn málflutning. Ég sé að grein þín birtist fáum mínútum á eftir minni grein. Það er því ljóst að þú varst ekki að gagnrýna mín skrif. Samt finnst mér ástæða til að benda þér og öllum lesendum á að grein mín „Elíta menningar og örlög þjóðar“ er byggð á kröfu minni að rökræða sé virt í öllum pólitískum samskiptum og ákvörðunum. Hér til, er ég einn til frásagnar um samskipti mín og „flokksins“ á tveimur fundum sumarið 2019, sem ég lýsi í grein minni „Elíta menningar og örlög þjóðar“. Ég geri ráð fyrir að heimspekingurinn og stjórnspekingurinn Jón Ólafsson leggist ekki á þá árina að halda því fram að sá sem er skautaður í hlutverk hins óverðuga - sem sé ekki svaraverður, hafi brotið af sér? Göngum á sjónarhól hópsins/flokksins: Álítur þú að samfélag/hópur geri rétt í því að hunsa orðræðu einstaklings, sem bendir á að hópurinn kunni að vera á villigötum, sem muni leiða hópinn fyrir björg, svo að hópurinn muni tortímast, vegna villu sinnar? Mörg dæmi eru þess í veraldarsögunni að einn einstaklingur hafi bjargað villuráfandi hjörð og huglaus hjörðin orðið sæl yfir lífgjöfinni. Ég geri ráð fyrir að þú teljir viturlegt að hlusta á aðvaranir og hefja samræðu um hvort breyta skuli stefnu hópsins? Ég tel að sú valdstjórn, sem flokkaklíkurnar á Alþingi Íslendinga beittu huglausa þingmenn, í orkupakkamálinu sumarið 2019, sé ekki lýðræðinu og frelsi okkar til framdráttar og geti orðið til þess að fjöregg þjóðarinnar brotni – glatist. Gjörðir Katrínar Jakobsdóttur í orkupakkamálinu álít ég landráð. Ég tel að gagnrýni mína á gjörðir Katrínar sé málefnaleg og að Katrínu bresti dómgeind og hugrekki til að gegna starfi forseta Íslands. Ég er undrandi á hjarðhegðun og hugleysi íslenskrar þjóðar. Í morgun hafðir þú fengið 866 „like“ og nú eru þau 2,1 sem stendur, að ég giska á, fyrir 2100 aðdáendur. Ég hef 0 eða ekkert „like“, engan aðdáanda. Ég er reiðubúinn til að falla með sæmd í valinn í ormagryfju heimsks, illgjarns lýðs minnar þjóðar. Drottinn guð! ég bið um að þú leiðir þjóð mína úr helvíti lyginnar. Höfundur er líffræðingur.
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar
Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar