Kom pólitík nálægt Brákarborgarfúskinu? Helgi Áss Grétarsson skrifar 29. júlí 2024 07:21 Rétt áður en veitingastaðurinn Hjá Dóra í Mjóddinni hætti starfsemi í lok apríl 2022 þá stóð ég þar í biðröð. Á meðan hin langa biðröð silaðist áfram spjallaði ég við nokkra iðnaðarmenn. Einn þeirra rifjaði upp sögu þegar verið var að byggja nýjar höfuðstöðvar Orkuveitu Reykjavíkur að Bæjarhálsi um 20 árum áður. Mikilvægasta atriði sögunnar var að smiði var fyrirskipað af þeim sem stýrðu framkvæmdum að leggja parkett á blauta steypu. Þessu mótmælti smiðurinn en varð að láta undan. Hann hóf þó ekki verkið fyrr en hann fékk það uppáskrifað að hann bæri ekki ábyrgð á því. Stuttu eftir höfuðstöðvarnar voru opnaðir árið 2003 var parkettið, sem smiðurinn lagði, fjarlægt. Sem sagt, stjórnendur skikkuðu smiðinn til að vinna ófaglega svo að hægt væri að opna Orkuveituhúsið á réttum tíma. Aukakostnaður skattgreiðenda af fúskinu skipti engu máli. Þessa sögu má meðal annars kynna sér betur hér: Brákarborgarfærsla þáverandi borgarstjóra haustið 2022 Nokkrum mánuðum eftir samtal mitt við iðnaðarmennina í Mjóddinni, eða hinn 2. október 2022, birti þáverandi borgarstjóri, Dagur B. Eggertsson, svohljóðandi færslu á samfélagsmiðlinum X-inu, áður Twitter: „Það vakti töluverða athygli þegar við keyptum kynslífshjálpartækjaverslun (sic) til að umbreyta honum í leikskóla. Það var sagt áhættusamt, dýrt og rétt væri að rífa. Í gær fékk borgin umhverfisverðlaun fyrir lágt kolefnisspor, græna og vel heppnaða framkvæmd. „Aldrei hætta að þora!““ Þessi færsla borgarstjórans fyrrverandi vísar til byggingar leikskólans Brákarborgar á Kleppsvegi 150-152 en haustið 2022 fékk Reykjavíkurborg umhverfisverðlaunin Grænu skófluna fyrir þá byggingu. Þessi framkvæmd þótti hins vegar umdeild á kjörtímabilinu 2018–2022 í ljós þess mikla kostnaðar sem hlytist af því að kaupa upp mannvirki á lóðinni og endurgera þau sem leikskóla. Varlega áætlað nam kostnaður skattgreiðenda við bygginguna að lágmarki 1.500 milljónum króna, mælt á gildandi verðlagi. Brákarborgarþakið og grastorfan Hinn 24. júlí síðastliðinn var það gert opinbert að burðarvirki Brákarborgar þyldi ekki það álag sem fylgdi grastorfu á þaki hússins. Af því leiddi að sprungur voru farnar að myndast á veggjum og hurðir voru farnar að skekkjast í dyrakörmum. Með öðrum orðum, verðlaunabygging, sem er innan við tveggja ára gömul, er verulega skemmd vegna mistaka við gerð byggingarinnar. Ein afleiðing þessa er að til lengri eða skemmri tíma, þarf að flytja starfsemi Brákarborgar í óhentugt húsnæði í Ármúlanum. Um töluverða röskun er að ræða fyrir starfsfólk leikskólans, börnin sem sækja skólann og foreldra þeirra sem og aðra aðstandendur. Vangaveltur Sagan sem hér var sögð í upphafi af byggingu Orkuveituhússins að Bæjarhálsi varpar ljósi á tiltölulega þekkt atriði, það er, að viss tilhneiging er í þá veru að standa ófaglega að opinberum framkvæmdum, meðal annars vegna óeðlilegs pólitísks þrýstings að verkið sé klárað innan tiltekins tíma, svo sem skömmu fyrir kosningar. Atriðum af þessum toga má velta fyrir sér í Brákarborgarmálinu. Til þess ber að líta að það var töluvert kappsmál fyrir þáverandi borgarstjóra og hans flokk að Brákarborg yrði reist um það leyti sem borgarstjórnarkosningar færu fram vorið 2022. Nærtækt er því að spyrja hvort einhver pólitískur þrýstingur hafi verið til staðar á þá sem unnu að framvindu Brákarborgarverksins. Eða hvernig gat það gerst, að verkefni sem hafði verið mörg ár í undirbúningi, skyldi enda með því að grastorfa var sett á þak leikskólans sem burðarvirkið þoldi ekki? Hvar voru sérfræðingarnir sem reiknuðu þetta út og áttu að hafa eftirlit með framvindu verksins? Hvernig sem á Brákarborgarmálið er litið þá þarf að komast í botns í því. Einnig þá vinkla málsins sem varða pólitíska hlið þess. Höfundur er varaborgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Reykjavík Helgi Áss Grétarsson Mistök við byggingu Brákarborgar Mest lesið Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Sjá meira
Rétt áður en veitingastaðurinn Hjá Dóra í Mjóddinni hætti starfsemi í lok apríl 2022 þá stóð ég þar í biðröð. Á meðan hin langa biðröð silaðist áfram spjallaði ég við nokkra iðnaðarmenn. Einn þeirra rifjaði upp sögu þegar verið var að byggja nýjar höfuðstöðvar Orkuveitu Reykjavíkur að Bæjarhálsi um 20 árum áður. Mikilvægasta atriði sögunnar var að smiði var fyrirskipað af þeim sem stýrðu framkvæmdum að leggja parkett á blauta steypu. Þessu mótmælti smiðurinn en varð að láta undan. Hann hóf þó ekki verkið fyrr en hann fékk það uppáskrifað að hann bæri ekki ábyrgð á því. Stuttu eftir höfuðstöðvarnar voru opnaðir árið 2003 var parkettið, sem smiðurinn lagði, fjarlægt. Sem sagt, stjórnendur skikkuðu smiðinn til að vinna ófaglega svo að hægt væri að opna Orkuveituhúsið á réttum tíma. Aukakostnaður skattgreiðenda af fúskinu skipti engu máli. Þessa sögu má meðal annars kynna sér betur hér: Brákarborgarfærsla þáverandi borgarstjóra haustið 2022 Nokkrum mánuðum eftir samtal mitt við iðnaðarmennina í Mjóddinni, eða hinn 2. október 2022, birti þáverandi borgarstjóri, Dagur B. Eggertsson, svohljóðandi færslu á samfélagsmiðlinum X-inu, áður Twitter: „Það vakti töluverða athygli þegar við keyptum kynslífshjálpartækjaverslun (sic) til að umbreyta honum í leikskóla. Það var sagt áhættusamt, dýrt og rétt væri að rífa. Í gær fékk borgin umhverfisverðlaun fyrir lágt kolefnisspor, græna og vel heppnaða framkvæmd. „Aldrei hætta að þora!““ Þessi færsla borgarstjórans fyrrverandi vísar til byggingar leikskólans Brákarborgar á Kleppsvegi 150-152 en haustið 2022 fékk Reykjavíkurborg umhverfisverðlaunin Grænu skófluna fyrir þá byggingu. Þessi framkvæmd þótti hins vegar umdeild á kjörtímabilinu 2018–2022 í ljós þess mikla kostnaðar sem hlytist af því að kaupa upp mannvirki á lóðinni og endurgera þau sem leikskóla. Varlega áætlað nam kostnaður skattgreiðenda við bygginguna að lágmarki 1.500 milljónum króna, mælt á gildandi verðlagi. Brákarborgarþakið og grastorfan Hinn 24. júlí síðastliðinn var það gert opinbert að burðarvirki Brákarborgar þyldi ekki það álag sem fylgdi grastorfu á þaki hússins. Af því leiddi að sprungur voru farnar að myndast á veggjum og hurðir voru farnar að skekkjast í dyrakörmum. Með öðrum orðum, verðlaunabygging, sem er innan við tveggja ára gömul, er verulega skemmd vegna mistaka við gerð byggingarinnar. Ein afleiðing þessa er að til lengri eða skemmri tíma, þarf að flytja starfsemi Brákarborgar í óhentugt húsnæði í Ármúlanum. Um töluverða röskun er að ræða fyrir starfsfólk leikskólans, börnin sem sækja skólann og foreldra þeirra sem og aðra aðstandendur. Vangaveltur Sagan sem hér var sögð í upphafi af byggingu Orkuveituhússins að Bæjarhálsi varpar ljósi á tiltölulega þekkt atriði, það er, að viss tilhneiging er í þá veru að standa ófaglega að opinberum framkvæmdum, meðal annars vegna óeðlilegs pólitísks þrýstings að verkið sé klárað innan tiltekins tíma, svo sem skömmu fyrir kosningar. Atriðum af þessum toga má velta fyrir sér í Brákarborgarmálinu. Til þess ber að líta að það var töluvert kappsmál fyrir þáverandi borgarstjóra og hans flokk að Brákarborg yrði reist um það leyti sem borgarstjórnarkosningar færu fram vorið 2022. Nærtækt er því að spyrja hvort einhver pólitískur þrýstingur hafi verið til staðar á þá sem unnu að framvindu Brákarborgarverksins. Eða hvernig gat það gerst, að verkefni sem hafði verið mörg ár í undirbúningi, skyldi enda með því að grastorfa var sett á þak leikskólans sem burðarvirkið þoldi ekki? Hvar voru sérfræðingarnir sem reiknuðu þetta út og áttu að hafa eftirlit með framvindu verksins? Hvernig sem á Brákarborgarmálið er litið þá þarf að komast í botns í því. Einnig þá vinkla málsins sem varða pólitíska hlið þess. Höfundur er varaborgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins.
Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar
Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar