„Getið þið ekki talað um eitthvað annað en þessa vegi!?“ Gerður Björk Sveinsdóttir skrifar 11. nóvember 2024 12:45 Yfirskrift þessarar greinar er bein tilvísun í ummæli ónefnds fulltrúa samgöngunefndar Alþingis á fundi með kjörnum fulltrúum á sunnanverðum Vestfjörðum fyrir nokkrum árum. Svarið við þeirri spurningu var þá og er enn nei, við getum ekki talað um neitt annað þar sem samgöngur eru upphaf og endir allra mála sem eru til umræðu á sunnanverðum Vestfjörðum. Leyfi ég mér að fullyrða að þeir sem ekki hafa kynnt sér sérstaklega samgöngur á Vestfjörðum eða hafa ekið um vegakerfi Vestfjarða eigi erfitt með að átta sig á því hver staðan raunverulega er. Miklir fjármunir hafa sannarlega verið lagðir í samgöngubætur á Vestfjörðum síðustu ár en betur má ef duga skal og þrátt fyrir samgöngubætur er fjórðungurinn enn mikill eftirbátur annarra landshluta, bæði þegar kemur að samgöngubótum og þjónustu á vegum. Það er flókið að ætla að draga fram ákveðin atriði sem gera þarf betur þegar kemur að samgöngumálum á Vestfjörðum en ég ætla hér að nefna dæmi um atriði þar sem hægt er að gera mikið betur ef viljinn er fyrir hendi og til staðar er pólitískur kjarkur til að taka ákvarðanir. Óvissa í útboðsmálum Samkvæmt gildandi samgönguáætlun átti framkvæmdum, sem mjög lengi hefur verið beðið eftir í Gufudalssveit, að ljúka árið 2023 og framkvæmdum á Dynjandisheiði átti að ljúka á árinu 2024. Nú vitum við að svo verður ekki og samkvæmt ósamþykktri samgönguáætlun sem legið hefur fyrir á þingi um hríð á þessum bráðnauðsynlegu framkvæmdum að ljúka á árinu 2026. Algjör óvissa ríkir þó um þessi verkefni og engin trygging er fyrir því hvenær þeim muni ljúka. Á meðan keyra íbúar Vesturbyggðar á malarvegum hvert sem þeir fara, hvort sem það er norður á Ísafjörð eða suður til Reykjavíkur, og þekkjumst við langar leiðir á haugskítugum bílunum. Vetrarþjónusta á vegum Vetrarþjónusta vega á Vestfjörðum er sú allra slakasta á landinu og engin fordæmi fyrir styttri þjónustutíma vega í neinum öðrum landshluta. Ekki er þar við Vegagerðina að sakast því þar er fólk allt af vilja gert. Ástæðan er sú að fjármunir eru naumt skammtaðir og ákvarðanir um þjónustutíma og umfang þjónustu eru teknar annars staðar. Bíldudalsvegur liggur frá Bíldudal upp á Dynjandisheiði og keyra Bílddælingar og aðrir þennan veg til þess að komast hvort sem er til norðursvæðis Vestfjarða eða til að sækja þjónustu á höfuðborgarsvæðinu. Þessi vegur er ekki þjónustaður yfir vetrartímann og þurfa Bílddælingar því að keyra um 92 km um þrjá fjallvegi og þar af einn hæsta hálendisveg landsins, á ónýtum vegum í stað þess að keyra 45 km um Bíldudalsveg upp á Dynjandisheiði. Þessa sömu leið keyrir hvern dag fjöldi stórra flutningabíla með fullfermi af laxi til útflutnings og slíta þar af leiðandi nú þegar ónýtum vegum milli byggðarkjarna á sunnanverðum Vestfjörðum. Annað dæmi um slaka vetrarþjónustu er mokstur á Dynjandisheiði sem er heiðin sem tengir saman suður- og norðursvæði Vestfjarða. Fyrir nokkrum árum var tekin ákvörðum um að byggja upp þann veg, hefur það verið gert af miklum myndarskap og er kominn þar að mestu góður vegur að undanskildum þeim köflum sem ekki hafa verið kláraðir. Til að setja það verkefni í samhengi þá styttir sá vegur leiðina á milli norður- og suðursvæðis Vestfjarða um tæplega 300 km. Þessi margra milljarða framkvæmd er þó ekki að nýtast hinum almenna íbúa á Vestfjörðum þar sem mokstur á heiðinni telst enn vera tilraunaverkefni og er opnunartíminn milli klukkan 10 og 17 á virkum dögum. Ekki er mokað um helgar og því ekki samgöngur milli norður- og suðursvæðis Vestfjarða á helgum yfir vetrartímann. Á sama tíma er ríkið að setja aukið fjármagn í að kynna Vestfirði sem heilsársáfangastað í ferðaþjónustu. Þar fara hljóð og mynd ekki saman. Benda má á að á sunnanverðum Vestfjörðum er ekki lágverðsverslun en það væri til mikilla bóta að geta sótt verslun og þjónustu á norðursvæði Vestfjarða. Sé Dynjandisheiði lokuð eiga ungmenni frá suðursvæði Vestfjarða sem stunda nám í Menntaskólanum á Ísafirði engra annarra kosta völ en að keyra 439 km hvora leið, eða alls 878 kílómetra! Er þá miðað við að ekið sé frá Patreksfirði, austur á Þröskulda til Steingrímsfjarðar, þaðan yfir Steingrímsfjarðarheiði og til Ísafjarðar um Djúp. Hér hefur einungs verið farið yfir örfá dæmi og væri hægt að halda endalaust áfram með fjölmörg dæmi um skerta þjónustu við íbúa á Vestfjörðum. Áframhald vestfirska efnahagsævintýrisins Uppgangur atvinnulífs á Vestfjörðum síðustu misseri hefur verið ævintýri líkastur. Þetta efnahagsævintýri hefur hefur átt sér stað þrátt fyrir slaka innviði. Sé raunverulegur vilji til áframhaldandi vaxtar atvinnulífs verður hins vegar að tryggja samgöngur á Vestfjörðum og greiða þá miklu innviðaskuld sem safnast hefur þar upp en Vestfirðingar sitja uppi með metfjölda kílómetra í fyrstu kynslóðar vegaköflum. Fagna ber hugmyndum Innviðafélags Vestfjarða um „Vestfjarðalínuna“, þær eru ákall um uppbyggingu jarðganga og annarra samgöngumannvirkja á Vestfjörðum sem líta ber á sem sérstakt og afmarkað viðfangsefni. Áhersla á örugga láglendisvegi um byggðir á Vestfjörðum sem eru jafnframt tenging við höfuðborgarsvæðið er mikilvæg með tilliti til búsetufrelsis íbúa, öryggis vegfarenda og áframhaldandi vaxtar atvinnulífsins á Vestfjörðum. Samþykkt samgöngusáttmála fyrir Vestfirði þar sem leitað er nýrra leiða til fjármögnunar framkvæmda í samstarfi við atvinnulíf, íbúa og hið opinbera mun tryggja vöxt og velsæld allra, Vestfirðinga sem og annarra. Höfundur er bæjarstjóri Vesturbyggðar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vesturbyggð Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Samgöngur Vegagerð Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal Skoðun Skoðun Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Yfirskrift þessarar greinar er bein tilvísun í ummæli ónefnds fulltrúa samgöngunefndar Alþingis á fundi með kjörnum fulltrúum á sunnanverðum Vestfjörðum fyrir nokkrum árum. Svarið við þeirri spurningu var þá og er enn nei, við getum ekki talað um neitt annað þar sem samgöngur eru upphaf og endir allra mála sem eru til umræðu á sunnanverðum Vestfjörðum. Leyfi ég mér að fullyrða að þeir sem ekki hafa kynnt sér sérstaklega samgöngur á Vestfjörðum eða hafa ekið um vegakerfi Vestfjarða eigi erfitt með að átta sig á því hver staðan raunverulega er. Miklir fjármunir hafa sannarlega verið lagðir í samgöngubætur á Vestfjörðum síðustu ár en betur má ef duga skal og þrátt fyrir samgöngubætur er fjórðungurinn enn mikill eftirbátur annarra landshluta, bæði þegar kemur að samgöngubótum og þjónustu á vegum. Það er flókið að ætla að draga fram ákveðin atriði sem gera þarf betur þegar kemur að samgöngumálum á Vestfjörðum en ég ætla hér að nefna dæmi um atriði þar sem hægt er að gera mikið betur ef viljinn er fyrir hendi og til staðar er pólitískur kjarkur til að taka ákvarðanir. Óvissa í útboðsmálum Samkvæmt gildandi samgönguáætlun átti framkvæmdum, sem mjög lengi hefur verið beðið eftir í Gufudalssveit, að ljúka árið 2023 og framkvæmdum á Dynjandisheiði átti að ljúka á árinu 2024. Nú vitum við að svo verður ekki og samkvæmt ósamþykktri samgönguáætlun sem legið hefur fyrir á þingi um hríð á þessum bráðnauðsynlegu framkvæmdum að ljúka á árinu 2026. Algjör óvissa ríkir þó um þessi verkefni og engin trygging er fyrir því hvenær þeim muni ljúka. Á meðan keyra íbúar Vesturbyggðar á malarvegum hvert sem þeir fara, hvort sem það er norður á Ísafjörð eða suður til Reykjavíkur, og þekkjumst við langar leiðir á haugskítugum bílunum. Vetrarþjónusta á vegum Vetrarþjónusta vega á Vestfjörðum er sú allra slakasta á landinu og engin fordæmi fyrir styttri þjónustutíma vega í neinum öðrum landshluta. Ekki er þar við Vegagerðina að sakast því þar er fólk allt af vilja gert. Ástæðan er sú að fjármunir eru naumt skammtaðir og ákvarðanir um þjónustutíma og umfang þjónustu eru teknar annars staðar. Bíldudalsvegur liggur frá Bíldudal upp á Dynjandisheiði og keyra Bílddælingar og aðrir þennan veg til þess að komast hvort sem er til norðursvæðis Vestfjarða eða til að sækja þjónustu á höfuðborgarsvæðinu. Þessi vegur er ekki þjónustaður yfir vetrartímann og þurfa Bílddælingar því að keyra um 92 km um þrjá fjallvegi og þar af einn hæsta hálendisveg landsins, á ónýtum vegum í stað þess að keyra 45 km um Bíldudalsveg upp á Dynjandisheiði. Þessa sömu leið keyrir hvern dag fjöldi stórra flutningabíla með fullfermi af laxi til útflutnings og slíta þar af leiðandi nú þegar ónýtum vegum milli byggðarkjarna á sunnanverðum Vestfjörðum. Annað dæmi um slaka vetrarþjónustu er mokstur á Dynjandisheiði sem er heiðin sem tengir saman suður- og norðursvæði Vestfjarða. Fyrir nokkrum árum var tekin ákvörðum um að byggja upp þann veg, hefur það verið gert af miklum myndarskap og er kominn þar að mestu góður vegur að undanskildum þeim köflum sem ekki hafa verið kláraðir. Til að setja það verkefni í samhengi þá styttir sá vegur leiðina á milli norður- og suðursvæðis Vestfjarða um tæplega 300 km. Þessi margra milljarða framkvæmd er þó ekki að nýtast hinum almenna íbúa á Vestfjörðum þar sem mokstur á heiðinni telst enn vera tilraunaverkefni og er opnunartíminn milli klukkan 10 og 17 á virkum dögum. Ekki er mokað um helgar og því ekki samgöngur milli norður- og suðursvæðis Vestfjarða á helgum yfir vetrartímann. Á sama tíma er ríkið að setja aukið fjármagn í að kynna Vestfirði sem heilsársáfangastað í ferðaþjónustu. Þar fara hljóð og mynd ekki saman. Benda má á að á sunnanverðum Vestfjörðum er ekki lágverðsverslun en það væri til mikilla bóta að geta sótt verslun og þjónustu á norðursvæði Vestfjarða. Sé Dynjandisheiði lokuð eiga ungmenni frá suðursvæði Vestfjarða sem stunda nám í Menntaskólanum á Ísafirði engra annarra kosta völ en að keyra 439 km hvora leið, eða alls 878 kílómetra! Er þá miðað við að ekið sé frá Patreksfirði, austur á Þröskulda til Steingrímsfjarðar, þaðan yfir Steingrímsfjarðarheiði og til Ísafjarðar um Djúp. Hér hefur einungs verið farið yfir örfá dæmi og væri hægt að halda endalaust áfram með fjölmörg dæmi um skerta þjónustu við íbúa á Vestfjörðum. Áframhald vestfirska efnahagsævintýrisins Uppgangur atvinnulífs á Vestfjörðum síðustu misseri hefur verið ævintýri líkastur. Þetta efnahagsævintýri hefur hefur átt sér stað þrátt fyrir slaka innviði. Sé raunverulegur vilji til áframhaldandi vaxtar atvinnulífs verður hins vegar að tryggja samgöngur á Vestfjörðum og greiða þá miklu innviðaskuld sem safnast hefur þar upp en Vestfirðingar sitja uppi með metfjölda kílómetra í fyrstu kynslóðar vegaköflum. Fagna ber hugmyndum Innviðafélags Vestfjarða um „Vestfjarðalínuna“, þær eru ákall um uppbyggingu jarðganga og annarra samgöngumannvirkja á Vestfjörðum sem líta ber á sem sérstakt og afmarkað viðfangsefni. Áhersla á örugga láglendisvegi um byggðir á Vestfjörðum sem eru jafnframt tenging við höfuðborgarsvæðið er mikilvæg með tilliti til búsetufrelsis íbúa, öryggis vegfarenda og áframhaldandi vaxtar atvinnulífsins á Vestfjörðum. Samþykkt samgöngusáttmála fyrir Vestfirði þar sem leitað er nýrra leiða til fjármögnunar framkvæmda í samstarfi við atvinnulíf, íbúa og hið opinbera mun tryggja vöxt og velsæld allra, Vestfirðinga sem og annarra. Höfundur er bæjarstjóri Vesturbyggðar.
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun