Þetta með verðgildin Matthildur Björnsdóttir skrifar 25. nóvember 2024 18:01 Er að verða enn flóknara í heimi með svo mikið meira af öllu um tækifæri, en hafði verið um aldir. Grein Arnars Þórs Jónssonar: Rödd Friðar þarf að hljóma skærar, er svo sönn. Það þarf að finna leiðir til að svo verði í öllum þessum darraðardansi efnishyggju og stöðugildis snobb og áherslu, sem hefur afvegaleitt svo margt í hugum of margra. Ég var ung þegar Kennedy kom út til að verða forseti Bandaríkjanna. Og ég upplifði það og skynjaði þannig að hann væri sá sem myndi lyfta hinu þunga skýi í andrúmsloftinu, sem ég upplifði vera yfir heiminum á þeim tímum. Ef mannslíf á að vera séð sem það dýrmætasta á jörðu? Þá virðist það vera hin mesta lygi eins og við sjáum í dag í tveim stríðum eftir svo mörg önnur þar sem ótal mannverur voru og eru drepnar á forsendum Egóa geðveikra einstaklinga. Mannvera sem náðu og ná enn að fá þær stöður og völd sem létu og láta þá réttlæta það fyrir sjálfum sér að dreifa Egói sínu út í græðgi til að stela landi annarra þjóða, drepa og eyðileggja. Það að sjá núna að það sé rætt: Eins og eðlileg viðskipti „Business as usual“ að Pútin hafi rétt á slíku og Hamas og leiðtogi Ísraels Netanahju í miðausturlöndum. Og enginn stigið inn til að stöðva útrýminguna og eyðileggingarnar í Ukrainu og á Gaza. Brjálæði sem hefur gengið á í meira en ár. Of lítið hefur verið gert til að stöðva það í alvöru. Að vitna slíkt setur þau verðgildi yfirvalda trúarbragða og stjórnvalda um dýrmæti mannlífa í spurninga-hólfið? Af hverju er ekkert gert til að hindra eða stoppa slíkt. Þau viðhorf verða svo enn hræsnisfyllri, þegar þjóðarleiðtogar vilja líka ráða yfir líkömum kvenna og sjá þær sem búdýr til undaneldis. Sem virðist vera til að hafa fleiri mannverur til að drepa. En vilja ekki leyfa getnaðarvarnir né þungunarrof. Svo sjáum við Trump vera í fínu lagi með að menn nauðgi konum og gefur þeim stöðu í sínu nýja ráðuneyti. En einn þeirra hætti þó við að taka stöðuna. Það er því snúið og maður spyr sig hvort það séu einhver alvöru verðgildi í heiminum sem allir geti verið sammála um og lifað frá og standi við það. Egóin í þeim sem hafa mjög litla alvöru visku eða mannúð. En þeim mun meiri hugmyndir um að ráðstafa skattpeningum þjóðar sinnar í vasa fárra vina, er það sem er eitt af stóru vandræðunum í heiminum. Svo hafa verið allskonar brenglanir um verðgildi af hálfu trúarstofnana. Brenglanir sem hafa ekki haft þá útkomu sem Goðsagnar formúlur þeirra töldu að ættu að virka. Þeir virtust telja að mannverur væru staðlaðar eins og þau sáu kvenkyn vera eða eiga að vera. Allar konur í augum þeirra virtust vera eins, og ættu að vera undirgefnar og hlýðnar. Þeir neituðu að skilja að kvenkyn eru einstaklingar sem hafa sinn mismunandi tilgang fyrir líf sitt, og eiga rétt á að uppgötva hann í sínum eigin tíma og rúmi. Það var af því hvernig þau sáu kynin, getnaðarfærakerfin og getnað sem tafl en vildu ekki fræða um virkni þeirra. Jafnvel um miðja síðustu öld, notuðu þeir völd sín sem vopn til að neita unga fólkinu um að læra hvernig börnin yrðu til. En settu þau svo í hræðileg mál sem höfðu hlýtt kröfu kynhvatar og sál hafði sest að þar. Þá var það ekki séð né lifað sem Guðsgjöf heldur fyrir marga að upplifa líf sín sett á skjön. Greinar á blöðum í dag eru að sýna afleiðingar slíks í hinum ýmsu útgáfum sem samt eru ekki greinileg í augum og hugum allra. En fræðingar sem skilja afleiðingar andlegs ofbeldis, og þær ótal leiðir misnotkunar hafa það á hreinu. Það sem ég lærði af lífi mínu á Íslandi, var að ef foreldrar höfðu lent í ofstjórn presta. Þá voru þau ófær um að vera einlæg um eigið sjálf og tilfinningar við börn sín og aðra, en þau sem höfðu valið að vera saman, og vildu fá börnin áður en þau komu höfðu sambönd í hollu flæði og tengingar sem entust. Hvernig foreldri sem ég væri séð, sem var að fyrir hálfri öld gat gift kona ákveðið að vera heima og sinna börnum sínum. Þar sem ein laun dugðu fyrir nauðsynjum. Og ég gat verið heima með þeim og sinnt þeim, og örvað heilabú þeirra eitthvað, sem engin fræðsla var þó um á Íslandi þá. Nú hafa hugmyndir hægri stjórnmálaliða endað þá möguleika í mörgum löndum heims með annarskonar sýn á hvernig eigi að ráðstafa og nýta skattpeninga þjóða. Sem þá væri skýringin á alla vega hluta af hugrænni vansælu ungu kynslóðarinnar. Ég ólst upp við að heyra presta segja eitt og annað, en aldrei fræddu þeir um mikilvægi þess að við mannverur lærðum almennilega um það hver við værum. Það voru aðrir aðilar sem komu upp með þau fræði. ég hafði heilt hlaðborð af tækifærum í formi námskeiða, bóka og allskonar tarna eftir að koma til Ástralíu. Svo eru það tíu daga hugleiðslutarnir. Leiðir til að endurstilla heilabúin fyrir betri útkomu í lífinu Ég fór í eina slíka sem var í tíu daga árið 2004. Þar lærði ég að fræðin voru blanda af tækni í hugleiðslu, en um leið líka kenningum frá þeim fornu viðhorfum að halda mannverum sem hópsálum. Þau sem settu það upp hér voru að nota viðhorf frá leiðtoga í Indlandi síðan fyrir um hundrað árum. Sá einstaklingur vildi halda fólki í Indlandi sem hópsálum án „einstaklings uppgötvunar. Ég var ekki þar til að taka við þeirri kenningu. Bara til að hugleiða. Seta í svo marga klukkutíma á dag í tíu daga með athyglina á þriðja auganu og á efri vör, gerir eitthvað í heilabúi manns. Mri skön á Búddha munkum staðfestir að það endurraðar heilanum til betri stöðu. En hjátrúin sem var í gangi hjá þessu liði, var til dæmis sú: Að við konur máttum ekki sitja á stól, sem karlkyn hafði setið á, þegar við töluðum við kennarann. Það var séð sem hættulegt! Smitandi!. Og kynin voru aðskilin í salnum sem við vorum í. Nema í upphafi þegar við komum, og svo að lokum áður en við fórum heim. Svo mátti ekki vera með alvöru steina sem er þó séð af Búddhisma og Ný aldar skilningi sem veita eitthvað sem er þó ekki sýnilegt. En einstaklingar skynja mismun í orku mismunandi steina. Og mikið af þeim eru í heilunar herbergi mínu. Við máttum ekki tala, nema við kennarann þegar það gerðist. Og svo við konuna sem var með umsjónina yfir törninni. Hún hafði líka mjög sérkennilega trú um svo margt. Ég mátti til dæmis ekki tala sjálf við manninn minn í síma þegar törninni var lokið. Hún sá sig eiga að sjá um það, sem var snúið að skilja tilganginn í. Hvaða verðgildi áttu það að vera? Hvernig getur mannkyn bætt ástandið Svo hvað og hvernig eigum við að setja verðgildin sem við getum látið allt heila kerfið og þjóðir lifa. Á mannkyn að sjá það sem í lagi að Egóistar ráðist inn í lönd annarra drepi alla og eyðileggi allar byggingar. Hvernig passar það við þá kenningu að æðri öfl þarna úti séu að sjá um ást og frið, þegar það er ekki satt. Hvernig endursetjum við hvað verðgildi mannkyns skuli verða um í framtíðinni það með allri þeirri fjölbreytni sem er föl. Og öllum þeim einstaklingum sem þurfa að uppfylla tilgang sinn og ástæðu fyrir að fæðast hér á jörðu og vonandi ekki til að drepa til að ná markmiðinu. Væri kannski gagnlegt að allir gengu í gegn um tíu daga hugleiðslutarnir á hverju ári eða með einhverju reglulega millibili, sem hluta af bæði skólakerfi og vinnustöðum? Eða sem heimaverkefni. Þá meina ég ekki frá þeim hjá-trúar atriðum sem ég hef nefnt, heldur öðrum sem myndu stilla heilabúin eins og almennur Buddhismi kennir í dag. Það eru ekki allir með þá hjátrú sem var í gangi í þessu tilfelli. Hugleiðsla þá að vera stuðningur fyrir mannverur til að læra að vera í gagnlegum tjáskipta samböndum og friði. Svo óska ég Arnari Þór alls góðs í að skapa skærari friðar hljóma fyrir framtíð landsins og heims.... Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langan tíma. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Halldór 06.09.2025 Halldór Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson Skoðun Fólk í sárum veldur tárum Árni Sigurðsson Skoðun Umfjöllun Kastljóss Þorgrímur Sigmundsson Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir Skoðun Útgerðin skuldar okkur skýringar Guðmundur Helgi Þórarinsson Skoðun Akademískt frelsi og grátur í draumum Viðar Hreinsson Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius Skoðun Sakborningur hjá saksóknara Páll Steingrímsson Skoðun Skoðun Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson skrifar Skoðun Fólk í sárum veldur tárum Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og grátur í draumum Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar Skoðun Ókeypis minnisblað fyrir Alþingi: Jafnrétti er ekki skoðun- en umræðan er það Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Segðu skilið við sektarkenndina Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius skrifar Skoðun Lög um vinnu og virknimiðstöðvar Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Áfram Breiðholt og Kjalarnes! Skúli Helgason skrifar Skoðun Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Vesturlönd mega ekki leyfa Pútín að skrifa leikreglurnar Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Umfjöllun Kastljóss Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Gulur september María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kyn og vægi líkamans Gunnar Snorri Árnason skrifar Skoðun Sakborningur hjá saksóknara Páll Steingrímsson skrifar Skoðun Reiði á tímum allsnægta Jökull Gíslason skrifar Skoðun 60.000 auðir fermetrar Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Kristinn átrúnaður á tímum þjóðarmorðs Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Tölur segja ekki alla söguna Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Skólinn er ekki verksmiðja Kristinn Jón Ólafsson,Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Enn úr sömu sveitinni Trausti Hjálmarsson skrifar Skoðun Palestínsk börn eiga betra skilið Anna Lúðvíksdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Stjórn Eflingar lýsir yfir samstöðu með palestínsku þjóðinni og fordæmir þjóðarmorð á Gaza Hópur stjórnarmanna í Eflingu skrifar Skoðun Þjóð gegn þjóðarmorði – stéttarfélög hvetja til þátttöku Hópur formanna stéttarfélaga skrifar Skoðun Umferðaröryggi barna í Kópavogi Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Öll dýrin í skóginum eiga að vera vinir Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Hvar er pabbi? Og aðrir stríðsglæpir Ísraels Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Meira að segja Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Er að verða enn flóknara í heimi með svo mikið meira af öllu um tækifæri, en hafði verið um aldir. Grein Arnars Þórs Jónssonar: Rödd Friðar þarf að hljóma skærar, er svo sönn. Það þarf að finna leiðir til að svo verði í öllum þessum darraðardansi efnishyggju og stöðugildis snobb og áherslu, sem hefur afvegaleitt svo margt í hugum of margra. Ég var ung þegar Kennedy kom út til að verða forseti Bandaríkjanna. Og ég upplifði það og skynjaði þannig að hann væri sá sem myndi lyfta hinu þunga skýi í andrúmsloftinu, sem ég upplifði vera yfir heiminum á þeim tímum. Ef mannslíf á að vera séð sem það dýrmætasta á jörðu? Þá virðist það vera hin mesta lygi eins og við sjáum í dag í tveim stríðum eftir svo mörg önnur þar sem ótal mannverur voru og eru drepnar á forsendum Egóa geðveikra einstaklinga. Mannvera sem náðu og ná enn að fá þær stöður og völd sem létu og láta þá réttlæta það fyrir sjálfum sér að dreifa Egói sínu út í græðgi til að stela landi annarra þjóða, drepa og eyðileggja. Það að sjá núna að það sé rætt: Eins og eðlileg viðskipti „Business as usual“ að Pútin hafi rétt á slíku og Hamas og leiðtogi Ísraels Netanahju í miðausturlöndum. Og enginn stigið inn til að stöðva útrýminguna og eyðileggingarnar í Ukrainu og á Gaza. Brjálæði sem hefur gengið á í meira en ár. Of lítið hefur verið gert til að stöðva það í alvöru. Að vitna slíkt setur þau verðgildi yfirvalda trúarbragða og stjórnvalda um dýrmæti mannlífa í spurninga-hólfið? Af hverju er ekkert gert til að hindra eða stoppa slíkt. Þau viðhorf verða svo enn hræsnisfyllri, þegar þjóðarleiðtogar vilja líka ráða yfir líkömum kvenna og sjá þær sem búdýr til undaneldis. Sem virðist vera til að hafa fleiri mannverur til að drepa. En vilja ekki leyfa getnaðarvarnir né þungunarrof. Svo sjáum við Trump vera í fínu lagi með að menn nauðgi konum og gefur þeim stöðu í sínu nýja ráðuneyti. En einn þeirra hætti þó við að taka stöðuna. Það er því snúið og maður spyr sig hvort það séu einhver alvöru verðgildi í heiminum sem allir geti verið sammála um og lifað frá og standi við það. Egóin í þeim sem hafa mjög litla alvöru visku eða mannúð. En þeim mun meiri hugmyndir um að ráðstafa skattpeningum þjóðar sinnar í vasa fárra vina, er það sem er eitt af stóru vandræðunum í heiminum. Svo hafa verið allskonar brenglanir um verðgildi af hálfu trúarstofnana. Brenglanir sem hafa ekki haft þá útkomu sem Goðsagnar formúlur þeirra töldu að ættu að virka. Þeir virtust telja að mannverur væru staðlaðar eins og þau sáu kvenkyn vera eða eiga að vera. Allar konur í augum þeirra virtust vera eins, og ættu að vera undirgefnar og hlýðnar. Þeir neituðu að skilja að kvenkyn eru einstaklingar sem hafa sinn mismunandi tilgang fyrir líf sitt, og eiga rétt á að uppgötva hann í sínum eigin tíma og rúmi. Það var af því hvernig þau sáu kynin, getnaðarfærakerfin og getnað sem tafl en vildu ekki fræða um virkni þeirra. Jafnvel um miðja síðustu öld, notuðu þeir völd sín sem vopn til að neita unga fólkinu um að læra hvernig börnin yrðu til. En settu þau svo í hræðileg mál sem höfðu hlýtt kröfu kynhvatar og sál hafði sest að þar. Þá var það ekki séð né lifað sem Guðsgjöf heldur fyrir marga að upplifa líf sín sett á skjön. Greinar á blöðum í dag eru að sýna afleiðingar slíks í hinum ýmsu útgáfum sem samt eru ekki greinileg í augum og hugum allra. En fræðingar sem skilja afleiðingar andlegs ofbeldis, og þær ótal leiðir misnotkunar hafa það á hreinu. Það sem ég lærði af lífi mínu á Íslandi, var að ef foreldrar höfðu lent í ofstjórn presta. Þá voru þau ófær um að vera einlæg um eigið sjálf og tilfinningar við börn sín og aðra, en þau sem höfðu valið að vera saman, og vildu fá börnin áður en þau komu höfðu sambönd í hollu flæði og tengingar sem entust. Hvernig foreldri sem ég væri séð, sem var að fyrir hálfri öld gat gift kona ákveðið að vera heima og sinna börnum sínum. Þar sem ein laun dugðu fyrir nauðsynjum. Og ég gat verið heima með þeim og sinnt þeim, og örvað heilabú þeirra eitthvað, sem engin fræðsla var þó um á Íslandi þá. Nú hafa hugmyndir hægri stjórnmálaliða endað þá möguleika í mörgum löndum heims með annarskonar sýn á hvernig eigi að ráðstafa og nýta skattpeninga þjóða. Sem þá væri skýringin á alla vega hluta af hugrænni vansælu ungu kynslóðarinnar. Ég ólst upp við að heyra presta segja eitt og annað, en aldrei fræddu þeir um mikilvægi þess að við mannverur lærðum almennilega um það hver við værum. Það voru aðrir aðilar sem komu upp með þau fræði. ég hafði heilt hlaðborð af tækifærum í formi námskeiða, bóka og allskonar tarna eftir að koma til Ástralíu. Svo eru það tíu daga hugleiðslutarnir. Leiðir til að endurstilla heilabúin fyrir betri útkomu í lífinu Ég fór í eina slíka sem var í tíu daga árið 2004. Þar lærði ég að fræðin voru blanda af tækni í hugleiðslu, en um leið líka kenningum frá þeim fornu viðhorfum að halda mannverum sem hópsálum. Þau sem settu það upp hér voru að nota viðhorf frá leiðtoga í Indlandi síðan fyrir um hundrað árum. Sá einstaklingur vildi halda fólki í Indlandi sem hópsálum án „einstaklings uppgötvunar. Ég var ekki þar til að taka við þeirri kenningu. Bara til að hugleiða. Seta í svo marga klukkutíma á dag í tíu daga með athyglina á þriðja auganu og á efri vör, gerir eitthvað í heilabúi manns. Mri skön á Búddha munkum staðfestir að það endurraðar heilanum til betri stöðu. En hjátrúin sem var í gangi hjá þessu liði, var til dæmis sú: Að við konur máttum ekki sitja á stól, sem karlkyn hafði setið á, þegar við töluðum við kennarann. Það var séð sem hættulegt! Smitandi!. Og kynin voru aðskilin í salnum sem við vorum í. Nema í upphafi þegar við komum, og svo að lokum áður en við fórum heim. Svo mátti ekki vera með alvöru steina sem er þó séð af Búddhisma og Ný aldar skilningi sem veita eitthvað sem er þó ekki sýnilegt. En einstaklingar skynja mismun í orku mismunandi steina. Og mikið af þeim eru í heilunar herbergi mínu. Við máttum ekki tala, nema við kennarann þegar það gerðist. Og svo við konuna sem var með umsjónina yfir törninni. Hún hafði líka mjög sérkennilega trú um svo margt. Ég mátti til dæmis ekki tala sjálf við manninn minn í síma þegar törninni var lokið. Hún sá sig eiga að sjá um það, sem var snúið að skilja tilganginn í. Hvaða verðgildi áttu það að vera? Hvernig getur mannkyn bætt ástandið Svo hvað og hvernig eigum við að setja verðgildin sem við getum látið allt heila kerfið og þjóðir lifa. Á mannkyn að sjá það sem í lagi að Egóistar ráðist inn í lönd annarra drepi alla og eyðileggi allar byggingar. Hvernig passar það við þá kenningu að æðri öfl þarna úti séu að sjá um ást og frið, þegar það er ekki satt. Hvernig endursetjum við hvað verðgildi mannkyns skuli verða um í framtíðinni það með allri þeirri fjölbreytni sem er föl. Og öllum þeim einstaklingum sem þurfa að uppfylla tilgang sinn og ástæðu fyrir að fæðast hér á jörðu og vonandi ekki til að drepa til að ná markmiðinu. Væri kannski gagnlegt að allir gengu í gegn um tíu daga hugleiðslutarnir á hverju ári eða með einhverju reglulega millibili, sem hluta af bæði skólakerfi og vinnustöðum? Eða sem heimaverkefni. Þá meina ég ekki frá þeim hjá-trúar atriðum sem ég hef nefnt, heldur öðrum sem myndu stilla heilabúin eins og almennur Buddhismi kennir í dag. Það eru ekki allir með þá hjátrú sem var í gangi í þessu tilfelli. Hugleiðsla þá að vera stuðningur fyrir mannverur til að læra að vera í gagnlegum tjáskipta samböndum og friði. Svo óska ég Arnari Þór alls góðs í að skapa skærari friðar hljóma fyrir framtíð landsins og heims.... Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langan tíma.
Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun
Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir Skoðun
Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius Skoðun
Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar
Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar
Skoðun Ókeypis minnisblað fyrir Alþingi: Jafnrétti er ekki skoðun- en umræðan er það Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar
Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius skrifar
Skoðun Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar
Skoðun Stjórn Eflingar lýsir yfir samstöðu með palestínsku þjóðinni og fordæmir þjóðarmorð á Gaza Hópur stjórnarmanna í Eflingu skrifar
Skoðun Þjóð gegn þjóðarmorði – stéttarfélög hvetja til þátttöku Hópur formanna stéttarfélaga skrifar
Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun
Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir Skoðun
Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius Skoðun