Rétt tímasetning skiptir öllu máli Ole Anton Bieltvedt skrifar 20. janúar 2025 06:00 Flesir hafa upplifað það, að, ef fara á í einhver mál, sem þýðingarmikil eru, skiptir það oft höfuðmáli, að tímasetning sé rétt. Röng tímasetning getur spillt máli og komið í veg fyrir, að aðstefndur árangur náist, á sama hátt og rétt tímasetning getur tryggt árangurinn. Gamalt og gott máltæki, „Hamra skal járnið meðan það er heitt“, vísar nokkuð til þessarar staðreyndar. Afstaða okkar til samningaumleitana við ESB Á dögunum var frétt hér á Vísi með fyrirsögninni „Meirihluti er hlynntur atkvæðagreiðslu um aðildarvirðræður“. Var þar verið að fjalla um skoðanakönnun, sem Prósent framkvæmdi í seinni hluta desember/um áramót um afstöðu manna til framhaldsviðræðna við ESB um mögulega aðild Íslands. Af þeim, sem spurðir voru, voru 58% hlynntir atkvæðagreiðslu um framhaldsviðræður - enda hér litlu eða engu að tapa, óskuldbindandi samningaumleitanir auðvitað áhættulausar - 27% voru andvíg atkvæðagreiðslu um framhaldssamninga, hver svo sem skýringin kann að vera á því, hverju væri þar að tapa – og 15% höfðu ekki tekið afstöðu til málsins. Þetta þýðir, að af þeim sem höfðu skoðun á málinu, töldu 68% sjálfsagt að fara í framhaldsviðræður, leita endanlegra samninga við ESB um aðild, án fyrirfram skuldbindingar, og fá þannig endanlega mynd á, hver aðildarkjör og aðildarskilmálar okkur byðust, þá ekki sízt í sjávarúrvegs- og landbúnaðarmálum. Vilji mikils meirihluta þjóðarinnar til að fá skýrleika í þetta mikilvæga mál liggur því fyrir, og er ekki minnsta ástæða til að draga það í tíma að láta á atkvæðagreiðslu reyna! En hver er afstaða ESB-ríkjanna 27? Þetta er staða mál hér á Íslandi, en hin spurningin er, hver er staða gagnaðila okkar, ESB-ríkjanna 27, til framhaldsviðræðna. Í þessu samningamáli þarf auðvitað tvo til. Nýr utanríkisráðherra, Þorgerður Katrín, fékk það staðfest í Brussel á dögunum, að ESB lítur á þær aðildarviðræður, sem ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur hóf sumarið 2010, sem virkar og gildar, þrátt fyrir bréf Gunnars Braga, þá utanríkisráðherra í stjórn Simundar Davíðs, frá 12. marz 2015, um að sú ríkisstjórn vildi slíta viðræðum. Svo loðið og óljóst var þetta bréf. Formlaust og löglaust. Að þessu leytinu til, eru mögulegar framhaldsviðræður milli Íslands og ESB því opið mál, en, hvað með aðrar hliðar málsins hjá ESB? Engin ný ESB-aðildarríki í 12 ár - Hversu traust er umsóknin - Öll aðildarríkin 27 þurfa að samþykkja ESB hefur ekki tekið inn neitt nýtt aðildarríki frá því 2013, þá var Króatía tekin inn, þrátt fyrir að 9-10 aðildarumsóknir liggi fyrir, sú elzta, umsókn Tyrklands, frá 1987, þar sem ýms aðildarríki vilja tryggja betri samstöðu og samvinnu þeirra ríkja, sem fyrir eru, um ýms grundvallarmál, eins og flóttamannamálin, skiptingu flóttamanna og allt það flókna regluverk, svo og um fyrirkomulag varna ytri landamæra ESB og margt fleira, áður en lengra er haldið með stækkun ríkjasambandsins, upptöku nýrra aðildarríkja. 9-10 umsóknarríki þýðir líka, að mikið álag er á stækkunardeild sambandsins og ekki hægt að vinna þar að öllum málum í einu. Þar verður því að forgangsraða. Hvaða nýtt aðildarríki félli vel að ríkjasambandinu, við hvaða aðildarríki mætti semja með uppbyggilegum, traustum og árangursríkum hætti? Hér vaknar auðvitað sú spurning, hversu traust, heil og viðvarandi hver og ein umsókn er, hér möguleg framhaldsumsókn Íslands. Inn í þessar spurningar spilar svo sú staðreynd, að, eins og í öllum stærri málefnum ESB, verða öll aðildarríkin 27 að samþykkja, ef framgangur á að verða í málinu. Myndi ESB geta treyst því, að framhaldsumsókn Íslands væri traust og varanleg? Þetta hlýtur að vera grunnspurning af hálfu ESB-ríkjanna 27. Ef ekki, til hvers þá að vera að fara í framhaldssamninga, sem þá mögulega myndu enda eins og síðast; fokkast upp af nýrri ríkisstjórn. Það er því augljóslega grundvallaratriði fyrir ESB, hrein forsenda mögulegra framhaldssamninga, að þeir geti farið fram, og, að unnt verði að ljúka þeim, við þessa nýju ríkisstjórn, sem nú situr. Sá tímarammi er auðvitað í lengstu lög 2025-2028 árslok. 4 ár. Ætla má, að framhaldssamningar taki 2-3 ár, og, svo mögulegt þjóðaratkvæði um þá og formlegir aðildarsamningar 1 ár. Alls 3-4 ár til að tryggja mögulega aðild. Þetta þýðir auðvitað, að engan tíma má missa. Getur ríkisstjórnin staðið saman í málinu - Er á Flokk Fólksins að treysta? Fyrsta stigið er samstaða um atkvæðagreiðslu um framhaldssamninga. Skv. skoðanakönnun Prósents styðja 84% kjósenda Samfylkingarinnar (6% á móti), 79% kjósenda Viðreisnar (7% á móti) og 51% Flokks fólksins (26% á móti) það, að farið verði í þjóðaratkvæði um framhaldssamninga. Slík kosning og slíkt skref ætti því að vera vel tryggt. Varðandi afstöðu til mögulegs þjóðaratkvæðis um aðild, að loknum samningaviðræðum, þegar samningsdrög lægju fyrir, þá veit enginn nú, hverjar samningsniðurstöður endanlega verða, og er því ekki hægt mikið að tala um endanlega afstöðu til aðildar nú. ESB ætti þó að vera ljóst, á grundvelli ofangreindrar afstöðu til framhaldsviðræðan, að það gæri verið ómaksins vert, að framhalda og ljúka viðræðum við Ísland, svo fremi sem tímaramminn fyrir það væri innan valdatíma þessarar ríkistjórnar. – Ef framhaldsviðræður hæfust hins vegar fyrst 2027, væru þær tilgangslaus tímasóun, því ljóst væri, að ekki yrði hægt að ljúka þeim 2028, þannig, að algjör óvissa væri um, hver færi með samningana, fyrir Íslands hönd, frá janúar 2029. Gætu það allt eins verið svipuð öfl og þau, sem fokkuðu upp samningunum 2015. Um hvað er að semja? Hægri öfgaöflin hér, þjóðernis- og þröngsýnisöflin, Heimssýnarmenn, Davíð Oddsson, Hjörtur J. Guðmundsson og aðrir slíkir, líka Björn Bjarnason f.v. ráðherra, halda því stöðugt fram, að engan veginn sé hægt að semja við ESB um sérkjör eða sérlausnir. Á þessum grundvelli eru þeir að reyna að koma í veg fyrir framhaldssamninga og þjóðaratkvæði um þá. En þetta er alrangt. Hér er um rangfærslur og ósannindi að ræða. Flestir, sem eitthvað um málið vita, líka flestir úrtölumanna, vita það. Vantar því heilindi í málflutning þessara manna. Undanþágur og sérlausnir hafa meira að segja sína eigin nafngift. Þær eru kallaðar „Opting outs“. Bezta dæmið um undanþágur og sérlausnir eru frændur okkar, Danir. Þegar Europa-Magazin birtu frétt af því, að Danir hefðu gengið í ESB skrifuðu þeir um samninginn: „ESB aðild Dana er eins og svissneskur ostur. Allur í götum“. Danir fengu nánast hverju því framgengt, sem þeir vildu. Þeir vildu ekki Evruna beint, heldur dulbúna, þeir vildu ekki taka þátt í varnar- eða hernaðarstarfssemi ESB, þó að það hafi svo breytzt, þeir vildu ekki taka þátt í dómsmálasamvinnunni og innri öryggismálum ESB, þeir fengu því líka framgengt, að Færeyjar og Grænland væri ekki með í aðildinni o.s.frv. Finnar og Svíar sömdu um sérlausnir fyrir þeirra landbúnað, en hann hefur síðan verið kallaður „norðurslóðalandbúnaður“ til aðgreiningar frá öðrum ESB-landbúnaði. Malta, lítið eyríki eins og við, er þó allra bezta og sambærilegasta dæmið: Hún fékk fjölmargar sérlausnir við inngöngu í ESB. Héldu einir yfirráðum yfir sinni fiskveiðilögsögu (25 mílur í stað 12), takmörkun á kaupum annarra ESB-íbúa á fasteignum á Malta, fóstureyðingar fengust áfram bannaðar á Möltu, Malta var skilgreind sem harðbýlt land, sem tryggði ákveðin sérréttindi, og eyjunni Gozo voru áfram tryggð þau sérstöku réttindi, að hún væri „fríríki“, þar sem vöru mætti selja án virðisaukaskatts. Hér má líka nefna, að Pólland fékk undanþágu frá að taka upp regluverk ESB um grunn mannréttindi (EU Charter of Fundamental Rights), Svíþjóð tók sér undanþágu frá upptöku Evru og Írland fékk mikið sömu sérlausnir og Danir. Í september 2008 fór héðan svokölluð 12 manna Evrópunefnd forsætisráðuneytisins til Brussel til fundar við Olli Rehn, þá kommissar stækkunarmála, o.fl. ráðamenn. Í skýrslunni, sem gerð var um þessa för og fundahöld, segir m.a. „Viðmælendur nefndarinnar töldu líkur á, að Ísland gæti náð fram sérlausnum í fiskveiðistjórnun. Íslendingar hafi sérþekkingu á sviðinu og geti sýnt fram á árangur við verndun fiskistofna, stjórnun veiða og sjálfbæra þróun“. Á 38. landsfundi Sjálfstæðisflokksins 2009, var ítarlega fjallað um mögulega aðild Íslands að ESB og upptöku Evru. Var um þetta gerð ítarleg skýrsla. Á bls. 14-15 er fjallað um „Samningsmarkmið varðandi aðildarviðræður við ESB“. Eru þar listuð upp þau 7 helztu mál, sem Ísland stefndi á sérlausnir fyrir: Aðlögunartíma fyrir úrvinnsluiðnað landbúnaðarins, nýtingu vatns- og jarðhitaauðlinda, loftslagsmál, vörn íslenzks velferðarkerfis, viðurkenningu á byggðavanda, Norðurslóða-landbúnaður gildi, trygging sögulegra réttinda Íslendinga til veiða innan 200 mílna. Skyldi Sjálfstæðisflokkurinn ekki hafa vitað, hvað hann var að fjalla um og stefna á!? Voru samningamarkið Sjálfstæðisflokksins bara loftbóla? Niðurstaða Ríkisstjórnin verður að fara í það strax, að undirbúa þjóðaratkvæði um framhaldsviðræður, þannig, að þær geti farið fram í 3. ársfjórðungi í ár, og, ef vilji til þeirra verður staðfestur, geti framhaldið byrjað í 4. ársfjórðungi í ár. Hér er engum tíma að tapa. Höfundur er samfélagsrýnir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Evrópusambandið Mest lesið Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Neyð Róhingja Sigurjón Örn Stefánsson Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Daði Pálmar Ragnarsson Bakþankar Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson Skoðun Skoðun Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Sjá meira
Flesir hafa upplifað það, að, ef fara á í einhver mál, sem þýðingarmikil eru, skiptir það oft höfuðmáli, að tímasetning sé rétt. Röng tímasetning getur spillt máli og komið í veg fyrir, að aðstefndur árangur náist, á sama hátt og rétt tímasetning getur tryggt árangurinn. Gamalt og gott máltæki, „Hamra skal járnið meðan það er heitt“, vísar nokkuð til þessarar staðreyndar. Afstaða okkar til samningaumleitana við ESB Á dögunum var frétt hér á Vísi með fyrirsögninni „Meirihluti er hlynntur atkvæðagreiðslu um aðildarvirðræður“. Var þar verið að fjalla um skoðanakönnun, sem Prósent framkvæmdi í seinni hluta desember/um áramót um afstöðu manna til framhaldsviðræðna við ESB um mögulega aðild Íslands. Af þeim, sem spurðir voru, voru 58% hlynntir atkvæðagreiðslu um framhaldsviðræður - enda hér litlu eða engu að tapa, óskuldbindandi samningaumleitanir auðvitað áhættulausar - 27% voru andvíg atkvæðagreiðslu um framhaldssamninga, hver svo sem skýringin kann að vera á því, hverju væri þar að tapa – og 15% höfðu ekki tekið afstöðu til málsins. Þetta þýðir, að af þeim sem höfðu skoðun á málinu, töldu 68% sjálfsagt að fara í framhaldsviðræður, leita endanlegra samninga við ESB um aðild, án fyrirfram skuldbindingar, og fá þannig endanlega mynd á, hver aðildarkjör og aðildarskilmálar okkur byðust, þá ekki sízt í sjávarúrvegs- og landbúnaðarmálum. Vilji mikils meirihluta þjóðarinnar til að fá skýrleika í þetta mikilvæga mál liggur því fyrir, og er ekki minnsta ástæða til að draga það í tíma að láta á atkvæðagreiðslu reyna! En hver er afstaða ESB-ríkjanna 27? Þetta er staða mál hér á Íslandi, en hin spurningin er, hver er staða gagnaðila okkar, ESB-ríkjanna 27, til framhaldsviðræðna. Í þessu samningamáli þarf auðvitað tvo til. Nýr utanríkisráðherra, Þorgerður Katrín, fékk það staðfest í Brussel á dögunum, að ESB lítur á þær aðildarviðræður, sem ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur hóf sumarið 2010, sem virkar og gildar, þrátt fyrir bréf Gunnars Braga, þá utanríkisráðherra í stjórn Simundar Davíðs, frá 12. marz 2015, um að sú ríkisstjórn vildi slíta viðræðum. Svo loðið og óljóst var þetta bréf. Formlaust og löglaust. Að þessu leytinu til, eru mögulegar framhaldsviðræður milli Íslands og ESB því opið mál, en, hvað með aðrar hliðar málsins hjá ESB? Engin ný ESB-aðildarríki í 12 ár - Hversu traust er umsóknin - Öll aðildarríkin 27 þurfa að samþykkja ESB hefur ekki tekið inn neitt nýtt aðildarríki frá því 2013, þá var Króatía tekin inn, þrátt fyrir að 9-10 aðildarumsóknir liggi fyrir, sú elzta, umsókn Tyrklands, frá 1987, þar sem ýms aðildarríki vilja tryggja betri samstöðu og samvinnu þeirra ríkja, sem fyrir eru, um ýms grundvallarmál, eins og flóttamannamálin, skiptingu flóttamanna og allt það flókna regluverk, svo og um fyrirkomulag varna ytri landamæra ESB og margt fleira, áður en lengra er haldið með stækkun ríkjasambandsins, upptöku nýrra aðildarríkja. 9-10 umsóknarríki þýðir líka, að mikið álag er á stækkunardeild sambandsins og ekki hægt að vinna þar að öllum málum í einu. Þar verður því að forgangsraða. Hvaða nýtt aðildarríki félli vel að ríkjasambandinu, við hvaða aðildarríki mætti semja með uppbyggilegum, traustum og árangursríkum hætti? Hér vaknar auðvitað sú spurning, hversu traust, heil og viðvarandi hver og ein umsókn er, hér möguleg framhaldsumsókn Íslands. Inn í þessar spurningar spilar svo sú staðreynd, að, eins og í öllum stærri málefnum ESB, verða öll aðildarríkin 27 að samþykkja, ef framgangur á að verða í málinu. Myndi ESB geta treyst því, að framhaldsumsókn Íslands væri traust og varanleg? Þetta hlýtur að vera grunnspurning af hálfu ESB-ríkjanna 27. Ef ekki, til hvers þá að vera að fara í framhaldssamninga, sem þá mögulega myndu enda eins og síðast; fokkast upp af nýrri ríkisstjórn. Það er því augljóslega grundvallaratriði fyrir ESB, hrein forsenda mögulegra framhaldssamninga, að þeir geti farið fram, og, að unnt verði að ljúka þeim, við þessa nýju ríkisstjórn, sem nú situr. Sá tímarammi er auðvitað í lengstu lög 2025-2028 árslok. 4 ár. Ætla má, að framhaldssamningar taki 2-3 ár, og, svo mögulegt þjóðaratkvæði um þá og formlegir aðildarsamningar 1 ár. Alls 3-4 ár til að tryggja mögulega aðild. Þetta þýðir auðvitað, að engan tíma má missa. Getur ríkisstjórnin staðið saman í málinu - Er á Flokk Fólksins að treysta? Fyrsta stigið er samstaða um atkvæðagreiðslu um framhaldssamninga. Skv. skoðanakönnun Prósents styðja 84% kjósenda Samfylkingarinnar (6% á móti), 79% kjósenda Viðreisnar (7% á móti) og 51% Flokks fólksins (26% á móti) það, að farið verði í þjóðaratkvæði um framhaldssamninga. Slík kosning og slíkt skref ætti því að vera vel tryggt. Varðandi afstöðu til mögulegs þjóðaratkvæðis um aðild, að loknum samningaviðræðum, þegar samningsdrög lægju fyrir, þá veit enginn nú, hverjar samningsniðurstöður endanlega verða, og er því ekki hægt mikið að tala um endanlega afstöðu til aðildar nú. ESB ætti þó að vera ljóst, á grundvelli ofangreindrar afstöðu til framhaldsviðræðan, að það gæri verið ómaksins vert, að framhalda og ljúka viðræðum við Ísland, svo fremi sem tímaramminn fyrir það væri innan valdatíma þessarar ríkistjórnar. – Ef framhaldsviðræður hæfust hins vegar fyrst 2027, væru þær tilgangslaus tímasóun, því ljóst væri, að ekki yrði hægt að ljúka þeim 2028, þannig, að algjör óvissa væri um, hver færi með samningana, fyrir Íslands hönd, frá janúar 2029. Gætu það allt eins verið svipuð öfl og þau, sem fokkuðu upp samningunum 2015. Um hvað er að semja? Hægri öfgaöflin hér, þjóðernis- og þröngsýnisöflin, Heimssýnarmenn, Davíð Oddsson, Hjörtur J. Guðmundsson og aðrir slíkir, líka Björn Bjarnason f.v. ráðherra, halda því stöðugt fram, að engan veginn sé hægt að semja við ESB um sérkjör eða sérlausnir. Á þessum grundvelli eru þeir að reyna að koma í veg fyrir framhaldssamninga og þjóðaratkvæði um þá. En þetta er alrangt. Hér er um rangfærslur og ósannindi að ræða. Flestir, sem eitthvað um málið vita, líka flestir úrtölumanna, vita það. Vantar því heilindi í málflutning þessara manna. Undanþágur og sérlausnir hafa meira að segja sína eigin nafngift. Þær eru kallaðar „Opting outs“. Bezta dæmið um undanþágur og sérlausnir eru frændur okkar, Danir. Þegar Europa-Magazin birtu frétt af því, að Danir hefðu gengið í ESB skrifuðu þeir um samninginn: „ESB aðild Dana er eins og svissneskur ostur. Allur í götum“. Danir fengu nánast hverju því framgengt, sem þeir vildu. Þeir vildu ekki Evruna beint, heldur dulbúna, þeir vildu ekki taka þátt í varnar- eða hernaðarstarfssemi ESB, þó að það hafi svo breytzt, þeir vildu ekki taka þátt í dómsmálasamvinnunni og innri öryggismálum ESB, þeir fengu því líka framgengt, að Færeyjar og Grænland væri ekki með í aðildinni o.s.frv. Finnar og Svíar sömdu um sérlausnir fyrir þeirra landbúnað, en hann hefur síðan verið kallaður „norðurslóðalandbúnaður“ til aðgreiningar frá öðrum ESB-landbúnaði. Malta, lítið eyríki eins og við, er þó allra bezta og sambærilegasta dæmið: Hún fékk fjölmargar sérlausnir við inngöngu í ESB. Héldu einir yfirráðum yfir sinni fiskveiðilögsögu (25 mílur í stað 12), takmörkun á kaupum annarra ESB-íbúa á fasteignum á Malta, fóstureyðingar fengust áfram bannaðar á Möltu, Malta var skilgreind sem harðbýlt land, sem tryggði ákveðin sérréttindi, og eyjunni Gozo voru áfram tryggð þau sérstöku réttindi, að hún væri „fríríki“, þar sem vöru mætti selja án virðisaukaskatts. Hér má líka nefna, að Pólland fékk undanþágu frá að taka upp regluverk ESB um grunn mannréttindi (EU Charter of Fundamental Rights), Svíþjóð tók sér undanþágu frá upptöku Evru og Írland fékk mikið sömu sérlausnir og Danir. Í september 2008 fór héðan svokölluð 12 manna Evrópunefnd forsætisráðuneytisins til Brussel til fundar við Olli Rehn, þá kommissar stækkunarmála, o.fl. ráðamenn. Í skýrslunni, sem gerð var um þessa för og fundahöld, segir m.a. „Viðmælendur nefndarinnar töldu líkur á, að Ísland gæti náð fram sérlausnum í fiskveiðistjórnun. Íslendingar hafi sérþekkingu á sviðinu og geti sýnt fram á árangur við verndun fiskistofna, stjórnun veiða og sjálfbæra þróun“. Á 38. landsfundi Sjálfstæðisflokksins 2009, var ítarlega fjallað um mögulega aðild Íslands að ESB og upptöku Evru. Var um þetta gerð ítarleg skýrsla. Á bls. 14-15 er fjallað um „Samningsmarkmið varðandi aðildarviðræður við ESB“. Eru þar listuð upp þau 7 helztu mál, sem Ísland stefndi á sérlausnir fyrir: Aðlögunartíma fyrir úrvinnsluiðnað landbúnaðarins, nýtingu vatns- og jarðhitaauðlinda, loftslagsmál, vörn íslenzks velferðarkerfis, viðurkenningu á byggðavanda, Norðurslóða-landbúnaður gildi, trygging sögulegra réttinda Íslendinga til veiða innan 200 mílna. Skyldi Sjálfstæðisflokkurinn ekki hafa vitað, hvað hann var að fjalla um og stefna á!? Voru samningamarkið Sjálfstæðisflokksins bara loftbóla? Niðurstaða Ríkisstjórnin verður að fara í það strax, að undirbúa þjóðaratkvæði um framhaldsviðræður, þannig, að þær geti farið fram í 3. ársfjórðungi í ár, og, ef vilji til þeirra verður staðfestur, geti framhaldið byrjað í 4. ársfjórðungi í ár. Hér er engum tíma að tapa. Höfundur er samfélagsrýnir.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun