Djarfar áherslur – sterkara VR Þorsteinn Skúli Sveinsson skrifar 24. febrúar 2025 09:01 Síðustu dagar hafa verið einstaklega skemmtilegir. Ég hef haft þau forréttindi að hitta félagsfólk VR á ýmsum vinnustöðum og það hefur verið eins og að hitta gamla vini sem eru tilbúnir að deila skoðunum sínum og spjalla um daginn og veginn. Á þessum fundum hefur verið mikil gleði og fjölbreyttar skoðanir, sem hafa gert mig enn vissari um það sem ég legg áherslu á og hverju ég vil breyta. Þarf virkilega framboð til? Á einum vinnustaðnum sem ég heimsótti sagði einn starfsmaður orðrétt: „Þarf virkilega framboð stjórnarmanna til að hlustað sé á okkur?“ Þessi orð eru þau sem ég hef talað fyrir frá byrjun í framboði mínu til embætti formanns VR. Eitt af mínum áherslumálum í framboðinu er samtalið við félagsfólk sem ég tel að hafi gleymst á síðustu árum og mikilvægt að byggja aftur upp. Raddir félagsfólk VR skipta sköpum þegar kemur m.a. að bættum kjörum þeirra. Félagsfólk VR á að geta treyst á sýnilegan og aðgengilegan formann sem er til staðar fyrir þau. Ég mun leggja áherslu á að vera til taks á öllum starfstöðvum félagsins og hlusta á raddir félagsfólks. Með opnu samtali og virkum samskiptum mun ég tryggja að málefni félagsfólks séu í forgrunni. Með aðgengilegum formanni tryggjum við að félagsfólk fái vettvang til að ræða það sem þeim liggur á hjarta og um leið styrkjum við grunninn að betri framtíð fyrir félagsfólk VR. Ég hef fengið það sama úr varasjóðnum síðustu 7 árin og engan fæðingarstyrk Á öðrum vinnustaða sagði starfsmaður orðrétt: „Ég hef búið hér á landi í 7 ár, verið á sama vinnustaðnum og sama starfi öll þau ár og ekki hafa laun mín lækkað en alltaf fæ ég það sama úr varasjóðnum í kringum kr. 20 þúsund. Hvar er jafnréttið?“ Í sömu heimsókn sagði annar starfsmaður orðrétt: „Vinkonur mínar sem eru allar á barneignaraldri hafa allar hætt í VR og fært sig yfir í önnur stéttarfélög sem bjóða upp á fæðingarstyrk“ Á mínum starfsferli, bæði innan VR og í samtölum við félagsfólk, hefur komið fram mikil óánægja með varasjóðinn og úthlutunarreglur hans. Þegar litið er til annarra stéttarfélaga af svipaðri stærðargráðu má sjá að styrkjum er þar úthlutað á jafnræðisgrundvelli, óháð tekjum. Í umræðunni um framboð mitt hafa mótframbjóðendur haldið því fram að varasjóðurinn sé „frábær“ og að þeir sem eru á hærri launum eigi skilið að fá meira. Einn mótframbjóðandi fer svo langt að lýsa stefnu minni sem „gylliboðum“. Gylliboð er freistandi tilboð sem lítur of vel út til að vera satt. Þetta snýst ekki um tilboð sem líta of vel út til að vera sönn, þetta snýst um raunverulegar breytingar sem bæta kjör félagsfólks. Ég hef djarfa stefnu og þor til að koma raunverulegum breytingum til skila, en ég mun alltaf velja að leggja áherslu á það sem raunverulega skiptir máli, bætt kjör og jafnrétti fyrir allt félagsfólk. En enginn er svo heilagur að geta ekki tekið gagnrýni því vissulega hefur félagsfólk gagnrýnt þessa hugmynd mína með að spyrja „hvað með allan uppsafnaðan varasjóð sem ég á nú þegar“ og get ég alveg skilið afstöðu þeirra, en auðvitað yrði það útfært hjá hverjum og einum, en við skulum samt líka hafa það á hreinu að VR er ekki lífeyrissjóður. Annað þessu tengt er að ef félagsfólk hættir í félaginu og leysir ekki út sinn varasjóð þá hefur VR heimild fyrir því að taka til baka þann sjóð sem upp hefur safnast og sett hann aftur inn í sjúkra- og orlofsjóð félagsins. Mínar hugmyndir um varasjóðinn tryggir að allt félagsfólki VR, óháð tekjum, verði veitt jöfn tækifæri til að nýta styrki félagsins. Ég er sannfærður um að þessi breyting myndi styrkja félagsandann og stuðla að auknu trausti félagsfólks á VR. Af hverju ég? Ég legg áherslu á framtíð félagsfólks VR. Ég trúi því að VR þurfi skýra og djarfa stefnu, ekki bara markmið, heldur raunverulegar breytingar. Kosningarnar snúast um val: Halda áfram á svipaðri braut eða taka skrefið til framtíðar með VR sem virkilega stendur vörð um félagfólk sitt. Ég vel framtíðina. Kæra félagsfólk, framtíð VR er í okkar höndum. Ég sækist eftir ykkar trausti og stuðningi til að taka við embætti formanns VR. Það er mér hjartans mál að skapa sanngjarna og sterka framtíð fyrir félagsfólk og mun ég leggja mig allan fram í þetta mikilvæga hlutverk. Sameinum krafta okkar fyrir sterkara VR og bjartari framtíð. Höfundur er frambjóðandi til formanns VR. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Formannskjör í VR 2025 Stéttarfélög Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei Skoðun Skoðun Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Ísland: Meistari orkuþríþrautarinnar – sem stendur Jónas Hlynur Hallgrímsson skrifar Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Þegar líf liggur við Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson skrifar Skoðun Út með slæma vana, inn með gleði og frið Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson skrifar Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál er maraþon, ekki spretthlaup Ólafur G. Skúlason skrifar Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Sjá meira
Síðustu dagar hafa verið einstaklega skemmtilegir. Ég hef haft þau forréttindi að hitta félagsfólk VR á ýmsum vinnustöðum og það hefur verið eins og að hitta gamla vini sem eru tilbúnir að deila skoðunum sínum og spjalla um daginn og veginn. Á þessum fundum hefur verið mikil gleði og fjölbreyttar skoðanir, sem hafa gert mig enn vissari um það sem ég legg áherslu á og hverju ég vil breyta. Þarf virkilega framboð til? Á einum vinnustaðnum sem ég heimsótti sagði einn starfsmaður orðrétt: „Þarf virkilega framboð stjórnarmanna til að hlustað sé á okkur?“ Þessi orð eru þau sem ég hef talað fyrir frá byrjun í framboði mínu til embætti formanns VR. Eitt af mínum áherslumálum í framboðinu er samtalið við félagsfólk sem ég tel að hafi gleymst á síðustu árum og mikilvægt að byggja aftur upp. Raddir félagsfólk VR skipta sköpum þegar kemur m.a. að bættum kjörum þeirra. Félagsfólk VR á að geta treyst á sýnilegan og aðgengilegan formann sem er til staðar fyrir þau. Ég mun leggja áherslu á að vera til taks á öllum starfstöðvum félagsins og hlusta á raddir félagsfólks. Með opnu samtali og virkum samskiptum mun ég tryggja að málefni félagsfólks séu í forgrunni. Með aðgengilegum formanni tryggjum við að félagsfólk fái vettvang til að ræða það sem þeim liggur á hjarta og um leið styrkjum við grunninn að betri framtíð fyrir félagsfólk VR. Ég hef fengið það sama úr varasjóðnum síðustu 7 árin og engan fæðingarstyrk Á öðrum vinnustaða sagði starfsmaður orðrétt: „Ég hef búið hér á landi í 7 ár, verið á sama vinnustaðnum og sama starfi öll þau ár og ekki hafa laun mín lækkað en alltaf fæ ég það sama úr varasjóðnum í kringum kr. 20 þúsund. Hvar er jafnréttið?“ Í sömu heimsókn sagði annar starfsmaður orðrétt: „Vinkonur mínar sem eru allar á barneignaraldri hafa allar hætt í VR og fært sig yfir í önnur stéttarfélög sem bjóða upp á fæðingarstyrk“ Á mínum starfsferli, bæði innan VR og í samtölum við félagsfólk, hefur komið fram mikil óánægja með varasjóðinn og úthlutunarreglur hans. Þegar litið er til annarra stéttarfélaga af svipaðri stærðargráðu má sjá að styrkjum er þar úthlutað á jafnræðisgrundvelli, óháð tekjum. Í umræðunni um framboð mitt hafa mótframbjóðendur haldið því fram að varasjóðurinn sé „frábær“ og að þeir sem eru á hærri launum eigi skilið að fá meira. Einn mótframbjóðandi fer svo langt að lýsa stefnu minni sem „gylliboðum“. Gylliboð er freistandi tilboð sem lítur of vel út til að vera satt. Þetta snýst ekki um tilboð sem líta of vel út til að vera sönn, þetta snýst um raunverulegar breytingar sem bæta kjör félagsfólks. Ég hef djarfa stefnu og þor til að koma raunverulegum breytingum til skila, en ég mun alltaf velja að leggja áherslu á það sem raunverulega skiptir máli, bætt kjör og jafnrétti fyrir allt félagsfólk. En enginn er svo heilagur að geta ekki tekið gagnrýni því vissulega hefur félagsfólk gagnrýnt þessa hugmynd mína með að spyrja „hvað með allan uppsafnaðan varasjóð sem ég á nú þegar“ og get ég alveg skilið afstöðu þeirra, en auðvitað yrði það útfært hjá hverjum og einum, en við skulum samt líka hafa það á hreinu að VR er ekki lífeyrissjóður. Annað þessu tengt er að ef félagsfólk hættir í félaginu og leysir ekki út sinn varasjóð þá hefur VR heimild fyrir því að taka til baka þann sjóð sem upp hefur safnast og sett hann aftur inn í sjúkra- og orlofsjóð félagsins. Mínar hugmyndir um varasjóðinn tryggir að allt félagsfólki VR, óháð tekjum, verði veitt jöfn tækifæri til að nýta styrki félagsins. Ég er sannfærður um að þessi breyting myndi styrkja félagsandann og stuðla að auknu trausti félagsfólks á VR. Af hverju ég? Ég legg áherslu á framtíð félagsfólks VR. Ég trúi því að VR þurfi skýra og djarfa stefnu, ekki bara markmið, heldur raunverulegar breytingar. Kosningarnar snúast um val: Halda áfram á svipaðri braut eða taka skrefið til framtíðar með VR sem virkilega stendur vörð um félagfólk sitt. Ég vel framtíðina. Kæra félagsfólk, framtíð VR er í okkar höndum. Ég sækist eftir ykkar trausti og stuðningi til að taka við embætti formanns VR. Það er mér hjartans mál að skapa sanngjarna og sterka framtíð fyrir félagsfólk og mun ég leggja mig allan fram í þetta mikilvæga hlutverk. Sameinum krafta okkar fyrir sterkara VR og bjartari framtíð. Höfundur er frambjóðandi til formanns VR.
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar
Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun