Glötuðu tækifærin Guðmundur Ragnarsson skrifar 27. febrúar 2025 14:33 Við að fylgjast með nýjustu uppákomunni í kringum Ragnar Þór Ingólfsson þingmanns Flokks fólksins og fyrrverandi formann VR. Kemur upp í huga manns hvort það sé ekki vegna svona óheiðarlegra og ómerkilegra einstaklinga sem staða samfélagsins er eins og hún er. Ég velti því fyrir mér hvort ekki væri full ástæða fyrir fjölmiðla að fara yfir allt bullið sem komið hefur fram frá Ragnari Þór og Vilhjálmi Birgissyni frá 2008 og athuga hvort einhver vitræn tillaga hafi komið fram frá þeim sem hefði verið hægt að nota til að ná tökum á efnahagsvandamálum og auka kaupmátt launafólks. Ég fullyrði að svo sé ekki. Frá 2008 þegar kaupmáttur launa hrundi í hruninu og fram til 2018 þegar náðist að koma kaupmætti launa í þær hæðir sem hann er í dag voru þeir félagar og nokkrir aðrir meðreiðarsveinar þeirra með endalausa fullyrðingar um að ASÍ og forysta þeirra stéttarfélaga sem stóðu að gerð kjarasamninga á þessu tímabili væru að svíkja launafólk og væru þeirra mesti óvinur. Djöfull í mannsmynd Áróður þeirra félaga gekk út á það að Gylfi Arnbjörnsson þáverandi forseti ASÍ væri djöfull í mansmynd sendur til að kvelja og svíkja íslenskt launafólk. Þegar þeir með óheiðarleika og viðbjóði tókst að hrekja Gylfa í burtu, tók seðlabankastjóri við sem fulltrúi þessara afla og allur áróðurinn hefur verið á hann síðan. Þó Gylfi færi héldu sömu vandamálin áfram í efnahagsmálunum, ætli þeir séu búnir að fatta það?Þó seðlabankastjóri verði rekin mun ekkert breytast. Vitrænt vinnumarkaðsmódel sem var verið að reyna að koma á var eyðilagt sem á eftir að koma í bakið á okkur með verðbólguskoti vegna innistæðulausra kjarasamninga í framtíðinni í höfrungahlaupinu gamalkunna sem nú er hafið. Það er líka full ástæða að halda því til haga að Bjarg íbúðarfélag var stofnað og komið af stað áður en Ragnar Þór komst til valda sem formaður VR þó hann hafi ítrekað reynt að eigna sér það. Frá því að Gylfi fór frá sem forseti ASÍ hefur ekkert gerst á vettvangi ASÍ vegna innbyrðis deilna og óhæfra einstaklinga án hugmynda, raunhæfra lausna og athyglissýki. Hvað kosta Popúlistar okkur Hvað ætli þessir einstaklingar Ragnar Þór og Vilhjálmur og þeirra meðreiðarsveinar séu búin að kosta launafólk mikið með bullinu í sér, engum raunhæfum lausnum eða framtíðarsýn. Við erum búin að tapa ómældum tækifærum frá 2018 til að komast í raunhæfan stöðuleika á vinnumarkaðnum og leggja um leið grunn að efnahagslegum stöðuleika í þessu landi. Með launahækkunum sem myndi trygga raunverulega kaupmáttaraukningu við gerð kjarasamninga. Fólk borðar ekki kaupmátt heyrði ég Ragnar Þór segja fyrir ekki svo mörgum árum sem undirstrikaði það að hann skildi ekki hugtakið aukin kaupmáttur. Þegar Ragnar kom Ólafíu B. Rafnsdóttur frá sem formanni VR var það gert með þvílíku siðleysi og óheiðarleika eins og öll hans vinnubrögð bera merki. Það er full ástæða að rifja þetta upp því nokkrir sem nú eru í forystu í verkalýðhreyfingunni tileinkuðu sér þessi vinnubrögð, einstaklingar af sama kalaberi með engar lausnir. Nóg til fyrir alla Sem formaður fjárlaganefndar mun Ragnar ekki vera í nokkrum vanda að deila út fjármunum enda nóg til eins og ítrekað hefur verið haldið fram. Það sem veldur mér hinsvegar mestum áhyggjum er hvernig hægt sé að setja svona einstakling í þessa nefnd sem ekki skilur nafnvexti, raunvexti og að fjármunir verði að halda verðgildi sínu annars er einhver að tapa fjármunum. Vonandi að hann komi ekki með hugmyndafræði sína þarna inn um að nota sparnað almennings til að rétta af halla ríkissjóðs. Enda eru það hinir vondu fjármagnseigendur þessa lands og eiga allt vont skilið eins og hann hefur talað. Að sýna gott fordæmi Ég velti því fyrir mér hvort hann muni ekki sýna gott fordæmi og fara með fjölskylduvarasjóðinn eins og hann kallar starfslokagreiðslurnar frá VR og láni þessa fjármuni inn í Blæ íbúðarfélag á föstum lágum vöxtum til dæmis 1,5 prósent til tíu ára án verðtryggingar. Það verður spennandi að sjá hvert raunvirði sjóðsins verður þá, þegar við verðum búin að taka eitt höfrungahlaupið í kjarasamningum á vinnumarkaðnum með öllu því sem því fylgir, veðbólgu og háum vöxtum. Það er lágmarkið að menn séu samkvæmir sjálfum sér einu sinni, það væri tilbreyting í því. Hvernig er hægt að stoppa allt bullið? Ég velti því fyrir mér hvort ekki sé full ástæða fyrir okkur að stofna samtök venjulegs fólks til að vinna á móti öllu því bulli sem endalaust er sett fram og engin virðist fara í að hrekja og benda á rangfærslurnar sem ganga ekki upp. Þeir sem það geta segja að þeir nenni ekki að fara fram og benda á allt bullið, því það er ekki hægt að taka rökræðu við þessa einstaklinga. Þeirra viðbrögð eru alltaf þau sömu að fara í manninn. Hann og jafnvel hans fjölskylda svívirt á samfélagsmiðlum. Þessir einstaklingar segja það sé ekki hægt að taka málefnalega umræðu við svona siðlaust og óheiðalegt fólk, því það hefur ekki getuna til að færa rök fyrir bullinu í sjálfum sér. Samtök venjulegs fólks sem alltaf þarf að gefa eftir og borga, en hefur engan málsvara til að standa á móti og verja sína hagsmuni. Höfundur er fyrrverandi formaður Félags vélstjóra og málmtæknimanna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Ragnarsson Stéttarfélög Mest lesið Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson Skoðun Hataðu mig af því að ég er í Viðreisn, ekki af því að ég er hommi Oddgeir Georgsson Skoðun Þegar skoðanir drepa samtalið Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Leysum heimatilbúin vanda á húsnæðismarkaði Jóhanna Klara Stefánsdóttir Skoðun Veðmál í fótbolta – aðgerðir áður en skaðinn verður Birgir Jóhannsson Skoðun Við þurfum að tala sama Páll Rafnar Þorsteinsson Skoðun Snorri Másson er ekki vandinn – hann er viðvörun Helen Ólafsdóttir Skoðun Ofbeldi í skólum: Áskoranir og leiðir til lausna Soffía Ámundadóttir Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson Skoðun Sanna er rödd félagshyggju, réttlætis og jöfnuðar! Laufey Líndal Ólafsdóttir,Sara Stef. Hildardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Þegar skoðanir drepa samtalið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Leysum heimatilbúin vanda á húsnæðismarkaði Jóhanna Klara Stefánsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum að tala sama Páll Rafnar Þorsteinsson skrifar Skoðun Veðmál í fótbolta – aðgerðir áður en skaðinn verður Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Hataðu mig af því að ég er í Viðreisn, ekki af því að ég er hommi Oddgeir Georgsson skrifar Skoðun Símafrí á skólatíma Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ömurlegur fyrri hálfleikur – en er enn von? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Vitund, virðing og von: Jafningjastuðningur í brennidepli Nína Eck skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra – Um þögnina sem styður ofbeldi Halldóra Sigríður Sveinsdóttir skrifar Skoðun Ein saga af sextíu þúsund Halldór Ísak Ólafsson skrifar Skoðun Að láta mata sig er svo þægilegt Björn Ólafsson skrifar Skoðun Nýjar reglur um réttindi fólks í ráðningarsambandi Ingvar Sverrisson skrifar Skoðun Ofbeldi í skólum: Áskoranir og leiðir til lausna Soffía Ámundadóttir skrifar Skoðun Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson skrifar Skoðun Eplin í andlitshæð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Bataskólinn – fyrir þig? Guðný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Sanna er rödd félagshyggju, réttlætis og jöfnuðar! Laufey Líndal Ólafsdóttir,Sara Stef. Hildardóttir skrifar Skoðun Boðsferð Landsvirkjunar Stefán Georgsson skrifar Skoðun Samstarf um loftslagsmál og grænar lausnir Sigurður Hannesson,Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ástin er falleg Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Líknarmeðferð og dánaraðstoð eru ekki andstæður heldur nauðsynleg umræðuefni Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Grunnstoðir sveitarfélagsins efldar til muna Sandra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Laugarnestangi - til allrar framtíðar Líf Magneudóttir skrifar Skoðun Að vera séður og heyrður getur bjargað lífi – Gulur september minnir okkur á að hlúa að hjartanu Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur um atburðina á Gaza Egill Þ. Einarsson skrifar Skoðun Öryggi geðheilbrigðis Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Mjóddin og pólitík pírata Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Okkar eigin Don Kíkóti Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Sýnum í verki að okkur er ekki sama Anna Sigga Jökuls Ragnheiðardóttir skrifar Sjá meira
Við að fylgjast með nýjustu uppákomunni í kringum Ragnar Þór Ingólfsson þingmanns Flokks fólksins og fyrrverandi formann VR. Kemur upp í huga manns hvort það sé ekki vegna svona óheiðarlegra og ómerkilegra einstaklinga sem staða samfélagsins er eins og hún er. Ég velti því fyrir mér hvort ekki væri full ástæða fyrir fjölmiðla að fara yfir allt bullið sem komið hefur fram frá Ragnari Þór og Vilhjálmi Birgissyni frá 2008 og athuga hvort einhver vitræn tillaga hafi komið fram frá þeim sem hefði verið hægt að nota til að ná tökum á efnahagsvandamálum og auka kaupmátt launafólks. Ég fullyrði að svo sé ekki. Frá 2008 þegar kaupmáttur launa hrundi í hruninu og fram til 2018 þegar náðist að koma kaupmætti launa í þær hæðir sem hann er í dag voru þeir félagar og nokkrir aðrir meðreiðarsveinar þeirra með endalausa fullyrðingar um að ASÍ og forysta þeirra stéttarfélaga sem stóðu að gerð kjarasamninga á þessu tímabili væru að svíkja launafólk og væru þeirra mesti óvinur. Djöfull í mannsmynd Áróður þeirra félaga gekk út á það að Gylfi Arnbjörnsson þáverandi forseti ASÍ væri djöfull í mansmynd sendur til að kvelja og svíkja íslenskt launafólk. Þegar þeir með óheiðarleika og viðbjóði tókst að hrekja Gylfa í burtu, tók seðlabankastjóri við sem fulltrúi þessara afla og allur áróðurinn hefur verið á hann síðan. Þó Gylfi færi héldu sömu vandamálin áfram í efnahagsmálunum, ætli þeir séu búnir að fatta það?Þó seðlabankastjóri verði rekin mun ekkert breytast. Vitrænt vinnumarkaðsmódel sem var verið að reyna að koma á var eyðilagt sem á eftir að koma í bakið á okkur með verðbólguskoti vegna innistæðulausra kjarasamninga í framtíðinni í höfrungahlaupinu gamalkunna sem nú er hafið. Það er líka full ástæða að halda því til haga að Bjarg íbúðarfélag var stofnað og komið af stað áður en Ragnar Þór komst til valda sem formaður VR þó hann hafi ítrekað reynt að eigna sér það. Frá því að Gylfi fór frá sem forseti ASÍ hefur ekkert gerst á vettvangi ASÍ vegna innbyrðis deilna og óhæfra einstaklinga án hugmynda, raunhæfra lausna og athyglissýki. Hvað kosta Popúlistar okkur Hvað ætli þessir einstaklingar Ragnar Þór og Vilhjálmur og þeirra meðreiðarsveinar séu búin að kosta launafólk mikið með bullinu í sér, engum raunhæfum lausnum eða framtíðarsýn. Við erum búin að tapa ómældum tækifærum frá 2018 til að komast í raunhæfan stöðuleika á vinnumarkaðnum og leggja um leið grunn að efnahagslegum stöðuleika í þessu landi. Með launahækkunum sem myndi trygga raunverulega kaupmáttaraukningu við gerð kjarasamninga. Fólk borðar ekki kaupmátt heyrði ég Ragnar Þór segja fyrir ekki svo mörgum árum sem undirstrikaði það að hann skildi ekki hugtakið aukin kaupmáttur. Þegar Ragnar kom Ólafíu B. Rafnsdóttur frá sem formanni VR var það gert með þvílíku siðleysi og óheiðarleika eins og öll hans vinnubrögð bera merki. Það er full ástæða að rifja þetta upp því nokkrir sem nú eru í forystu í verkalýðhreyfingunni tileinkuðu sér þessi vinnubrögð, einstaklingar af sama kalaberi með engar lausnir. Nóg til fyrir alla Sem formaður fjárlaganefndar mun Ragnar ekki vera í nokkrum vanda að deila út fjármunum enda nóg til eins og ítrekað hefur verið haldið fram. Það sem veldur mér hinsvegar mestum áhyggjum er hvernig hægt sé að setja svona einstakling í þessa nefnd sem ekki skilur nafnvexti, raunvexti og að fjármunir verði að halda verðgildi sínu annars er einhver að tapa fjármunum. Vonandi að hann komi ekki með hugmyndafræði sína þarna inn um að nota sparnað almennings til að rétta af halla ríkissjóðs. Enda eru það hinir vondu fjármagnseigendur þessa lands og eiga allt vont skilið eins og hann hefur talað. Að sýna gott fordæmi Ég velti því fyrir mér hvort hann muni ekki sýna gott fordæmi og fara með fjölskylduvarasjóðinn eins og hann kallar starfslokagreiðslurnar frá VR og láni þessa fjármuni inn í Blæ íbúðarfélag á föstum lágum vöxtum til dæmis 1,5 prósent til tíu ára án verðtryggingar. Það verður spennandi að sjá hvert raunvirði sjóðsins verður þá, þegar við verðum búin að taka eitt höfrungahlaupið í kjarasamningum á vinnumarkaðnum með öllu því sem því fylgir, veðbólgu og háum vöxtum. Það er lágmarkið að menn séu samkvæmir sjálfum sér einu sinni, það væri tilbreyting í því. Hvernig er hægt að stoppa allt bullið? Ég velti því fyrir mér hvort ekki sé full ástæða fyrir okkur að stofna samtök venjulegs fólks til að vinna á móti öllu því bulli sem endalaust er sett fram og engin virðist fara í að hrekja og benda á rangfærslurnar sem ganga ekki upp. Þeir sem það geta segja að þeir nenni ekki að fara fram og benda á allt bullið, því það er ekki hægt að taka rökræðu við þessa einstaklinga. Þeirra viðbrögð eru alltaf þau sömu að fara í manninn. Hann og jafnvel hans fjölskylda svívirt á samfélagsmiðlum. Þessir einstaklingar segja það sé ekki hægt að taka málefnalega umræðu við svona siðlaust og óheiðalegt fólk, því það hefur ekki getuna til að færa rök fyrir bullinu í sjálfum sér. Samtök venjulegs fólks sem alltaf þarf að gefa eftir og borga, en hefur engan málsvara til að standa á móti og verja sína hagsmuni. Höfundur er fyrrverandi formaður Félags vélstjóra og málmtæknimanna.
Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson Skoðun
Sanna er rödd félagshyggju, réttlætis og jöfnuðar! Laufey Líndal Ólafsdóttir,Sara Stef. Hildardóttir Skoðun
Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson skrifar
Skoðun Sanna er rödd félagshyggju, réttlætis og jöfnuðar! Laufey Líndal Ólafsdóttir,Sara Stef. Hildardóttir skrifar
Skoðun Líknarmeðferð og dánaraðstoð eru ekki andstæður heldur nauðsynleg umræðuefni Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Að vera séður og heyrður getur bjargað lífi – Gulur september minnir okkur á að hlúa að hjartanu Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar
Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson Skoðun
Sanna er rödd félagshyggju, réttlætis og jöfnuðar! Laufey Líndal Ólafsdóttir,Sara Stef. Hildardóttir Skoðun