Hvar værum við án þeirra? – Um mikilvægi Pólverja á Íslandi Svandís Edda Halldórsdóttir skrifar 11. apríl 2025 11:02 Íslenskt samfélag hefur í gegnum tíðina notið góðs af þeim fjölmörgu Pólverjum sem hafa flust hingað til lands, unnið hörðum höndum og lagt sitt af mörkum til samfélagsins. En stundum virðist eins og við gleymum að meta það sem þeir gera – eða verra, lítum niður á þá. Það er bæði ósanngjarnt og vanþakklátt. Ég starfa sjálf í ferðaþjónustu þar sem ég fer reglulega með hópa Íslendinga til Póllands í tannlæknaferðir. Viðskiptavinir mínir fá ekki aðeins fyrsta flokks meðferð heldur eru þau líka alltaf undrandi á því hversu vel okkur er tekið. Pólverjar eru hlýir, hjálpsamir og einstaklega kurteisir. Ég hef aldrei fundið fyrir öðru en vinsemd, og það er einmitt þessi hlýja sem hefur gert það að verkum að ég elska að vinna með þessu fólki. Það er svo merkilegt að upplifa þetta beint – og sjá síðan hvernig sömu Pólverjar sem flytja til Íslands þurfa að kljást við fordóma og vanvirðingu. Hvers vegna? Þeir eru sömu duglegu, góðu einstaklingarnir – bara í öðru landi. Dýrmætt framlag sem við gleymum oft Byggingariðnaður og innviðir: Mörg af stóru framkvæmdaverkunum sem við sjáum í kringum okkur – ný íbúðarhverfi, skólar, sjúkrahús og vegir – hefðu einfaldlega ekki orðið að veruleika án þeirra. Heilbrigðisþjónusta og umönnun: Fjöldi pólskra kvenna starfar í umönnun aldraðra og fatlaðra. Þær sýna hlýju, samviskusemi og umhyggju – en fá sjaldan þá viðurkenningu sem þær eiga skilið. Þjónustustörf og hreinlæti: Hver myndi halda sjúkrahúsunum, skrifstofunum, skólunum og verslunum hreinum ef ekki væri fyrir þetta duglega fólk? Menningarauður og framtíð samfélagsins: Pólsk börn vaxa úr grasi hér og tala bæði íslensku og pólsku. Þau eru hluti af framtíðinni – og fjölmenning er ekki ógn, heldur auður. Tími til kominn að horfa upp til þeirra Við skulum hugsa okkur aðeins: Hverjir eru að byggja ný húsin í hverfinu þínu? Hver annast ömmu þína á hjúkrunarheimilinu? Hverjir mæta í vinnu dag eftir dag – jafnvel þegar þeir fá ekki alltaf virðingu eða réttlæti? Það eru Pólverjar – og margir aðrir innflytjendur – sem halda hjólum samfélagsins gangandi. Það eru þeir sem fylla í skörðin sem Íslendingar hafa ekki viljað fylla sjálfir. Það eru þeir sem mæta með bros á vör, þrátt fyrir að vita að þeir verði kannski ekki teknir alvarlega, þrátt fyrir að íslenskan sé ekki fullkomin eða menntunin ekki viðurkennd. Við ættum ekki bara að þakka þeim – við ættum að fagna þeim. Hvar værum við án þeirra? Og hvenær ætlum við að hætta að horfa niður – og byrja að horfa upp? Höfundur er lögfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pólland Innflytjendamál Byggingariðnaður Ferðaþjónusta Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Samkeppnin tryggir hag neytenda Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Við getum gert betur Einar Bárðarson skrifar Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson skrifar Skoðun Að reikna veiðigjald af raunverulegum aflaverðmætum Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Fréttir af baggavélum og lömbum Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Auglýsingaskrum Landsvirkjunar Stefán Georgsson skrifar Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland skrifar Skoðun Takk Trump! Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Sjá meira
Íslenskt samfélag hefur í gegnum tíðina notið góðs af þeim fjölmörgu Pólverjum sem hafa flust hingað til lands, unnið hörðum höndum og lagt sitt af mörkum til samfélagsins. En stundum virðist eins og við gleymum að meta það sem þeir gera – eða verra, lítum niður á þá. Það er bæði ósanngjarnt og vanþakklátt. Ég starfa sjálf í ferðaþjónustu þar sem ég fer reglulega með hópa Íslendinga til Póllands í tannlæknaferðir. Viðskiptavinir mínir fá ekki aðeins fyrsta flokks meðferð heldur eru þau líka alltaf undrandi á því hversu vel okkur er tekið. Pólverjar eru hlýir, hjálpsamir og einstaklega kurteisir. Ég hef aldrei fundið fyrir öðru en vinsemd, og það er einmitt þessi hlýja sem hefur gert það að verkum að ég elska að vinna með þessu fólki. Það er svo merkilegt að upplifa þetta beint – og sjá síðan hvernig sömu Pólverjar sem flytja til Íslands þurfa að kljást við fordóma og vanvirðingu. Hvers vegna? Þeir eru sömu duglegu, góðu einstaklingarnir – bara í öðru landi. Dýrmætt framlag sem við gleymum oft Byggingariðnaður og innviðir: Mörg af stóru framkvæmdaverkunum sem við sjáum í kringum okkur – ný íbúðarhverfi, skólar, sjúkrahús og vegir – hefðu einfaldlega ekki orðið að veruleika án þeirra. Heilbrigðisþjónusta og umönnun: Fjöldi pólskra kvenna starfar í umönnun aldraðra og fatlaðra. Þær sýna hlýju, samviskusemi og umhyggju – en fá sjaldan þá viðurkenningu sem þær eiga skilið. Þjónustustörf og hreinlæti: Hver myndi halda sjúkrahúsunum, skrifstofunum, skólunum og verslunum hreinum ef ekki væri fyrir þetta duglega fólk? Menningarauður og framtíð samfélagsins: Pólsk börn vaxa úr grasi hér og tala bæði íslensku og pólsku. Þau eru hluti af framtíðinni – og fjölmenning er ekki ógn, heldur auður. Tími til kominn að horfa upp til þeirra Við skulum hugsa okkur aðeins: Hverjir eru að byggja ný húsin í hverfinu þínu? Hver annast ömmu þína á hjúkrunarheimilinu? Hverjir mæta í vinnu dag eftir dag – jafnvel þegar þeir fá ekki alltaf virðingu eða réttlæti? Það eru Pólverjar – og margir aðrir innflytjendur – sem halda hjólum samfélagsins gangandi. Það eru þeir sem fylla í skörðin sem Íslendingar hafa ekki viljað fylla sjálfir. Það eru þeir sem mæta með bros á vör, þrátt fyrir að vita að þeir verði kannski ekki teknir alvarlega, þrátt fyrir að íslenskan sé ekki fullkomin eða menntunin ekki viðurkennd. Við ættum ekki bara að þakka þeim – við ættum að fagna þeim. Hvar værum við án þeirra? Og hvenær ætlum við að hætta að horfa niður – og byrja að horfa upp? Höfundur er lögfræðingur.
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar
Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland skrifar
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun