Hvar værum við án þeirra? – Um mikilvægi Pólverja á Íslandi Svandís Edda Halldórsdóttir skrifar 11. apríl 2025 11:02 Íslenskt samfélag hefur í gegnum tíðina notið góðs af þeim fjölmörgu Pólverjum sem hafa flust hingað til lands, unnið hörðum höndum og lagt sitt af mörkum til samfélagsins. En stundum virðist eins og við gleymum að meta það sem þeir gera – eða verra, lítum niður á þá. Það er bæði ósanngjarnt og vanþakklátt. Ég starfa sjálf í ferðaþjónustu þar sem ég fer reglulega með hópa Íslendinga til Póllands í tannlæknaferðir. Viðskiptavinir mínir fá ekki aðeins fyrsta flokks meðferð heldur eru þau líka alltaf undrandi á því hversu vel okkur er tekið. Pólverjar eru hlýir, hjálpsamir og einstaklega kurteisir. Ég hef aldrei fundið fyrir öðru en vinsemd, og það er einmitt þessi hlýja sem hefur gert það að verkum að ég elska að vinna með þessu fólki. Það er svo merkilegt að upplifa þetta beint – og sjá síðan hvernig sömu Pólverjar sem flytja til Íslands þurfa að kljást við fordóma og vanvirðingu. Hvers vegna? Þeir eru sömu duglegu, góðu einstaklingarnir – bara í öðru landi. Dýrmætt framlag sem við gleymum oft Byggingariðnaður og innviðir: Mörg af stóru framkvæmdaverkunum sem við sjáum í kringum okkur – ný íbúðarhverfi, skólar, sjúkrahús og vegir – hefðu einfaldlega ekki orðið að veruleika án þeirra. Heilbrigðisþjónusta og umönnun: Fjöldi pólskra kvenna starfar í umönnun aldraðra og fatlaðra. Þær sýna hlýju, samviskusemi og umhyggju – en fá sjaldan þá viðurkenningu sem þær eiga skilið. Þjónustustörf og hreinlæti: Hver myndi halda sjúkrahúsunum, skrifstofunum, skólunum og verslunum hreinum ef ekki væri fyrir þetta duglega fólk? Menningarauður og framtíð samfélagsins: Pólsk börn vaxa úr grasi hér og tala bæði íslensku og pólsku. Þau eru hluti af framtíðinni – og fjölmenning er ekki ógn, heldur auður. Tími til kominn að horfa upp til þeirra Við skulum hugsa okkur aðeins: Hverjir eru að byggja ný húsin í hverfinu þínu? Hver annast ömmu þína á hjúkrunarheimilinu? Hverjir mæta í vinnu dag eftir dag – jafnvel þegar þeir fá ekki alltaf virðingu eða réttlæti? Það eru Pólverjar – og margir aðrir innflytjendur – sem halda hjólum samfélagsins gangandi. Það eru þeir sem fylla í skörðin sem Íslendingar hafa ekki viljað fylla sjálfir. Það eru þeir sem mæta með bros á vör, þrátt fyrir að vita að þeir verði kannski ekki teknir alvarlega, þrátt fyrir að íslenskan sé ekki fullkomin eða menntunin ekki viðurkennd. Við ættum ekki bara að þakka þeim – við ættum að fagna þeim. Hvar værum við án þeirra? Og hvenær ætlum við að hætta að horfa niður – og byrja að horfa upp? Höfundur er lögfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pólland Innflytjendamál Byggingariðnaður Ferðaþjónusta Mest lesið Í skjóli hvíta bjargvættarins Yousef Ingi Tamimi Skoðun 7 símtöl í röð - en ekkert fer í gegn Gró Einarsdóttir Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir Skoðun Áttaviti í öldrunarþjónustu Gunnlaugur Már Briem Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir Skoðun Lokun Leo Seafood - Afleiðing tvöföldunar veiðigjalda Sigurgeir B. Kristgeirsson Skoðun Skoðun Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick skrifar Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson skrifar Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson skrifar Skoðun 7 símtöl í röð - en ekkert fer í gegn Gró Einarsdóttir skrifar Skoðun Áttaviti í öldrunarþjónustu Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Í skjóli hvíta bjargvættarins Yousef Ingi Tamimi skrifar Skoðun Að gjamma á stóra grábjörninn getur haft afleiðingar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lokun Leo Seafood - Afleiðing tvöföldunar veiðigjalda Sigurgeir B. Kristgeirsson skrifar Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Allir geta hjálpað einhverjum Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Við erum ekki valdalausar. Við erum óbrjótandi Noorina Khalikyar skrifar Skoðun Vægið eftir sem áður dropi í hafið Hjörtur J Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson skrifar Skoðun Fólk í sárum veldur tárum Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og grátur í draumum Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar Skoðun Ókeypis minnisblað fyrir Alþingi: Jafnrétti er ekki skoðun- en umræðan er það Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Segðu skilið við sektarkenndina Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius skrifar Skoðun Lög um vinnu og virknimiðstöðvar Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Áfram Breiðholt og Kjalarnes! Skúli Helgason skrifar Skoðun Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Vesturlönd mega ekki leyfa Pútín að skrifa leikreglurnar Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Umfjöllun Kastljóss Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Gulur september María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kyn og vægi líkamans Gunnar Snorri Árnason skrifar Sjá meira
Íslenskt samfélag hefur í gegnum tíðina notið góðs af þeim fjölmörgu Pólverjum sem hafa flust hingað til lands, unnið hörðum höndum og lagt sitt af mörkum til samfélagsins. En stundum virðist eins og við gleymum að meta það sem þeir gera – eða verra, lítum niður á þá. Það er bæði ósanngjarnt og vanþakklátt. Ég starfa sjálf í ferðaþjónustu þar sem ég fer reglulega með hópa Íslendinga til Póllands í tannlæknaferðir. Viðskiptavinir mínir fá ekki aðeins fyrsta flokks meðferð heldur eru þau líka alltaf undrandi á því hversu vel okkur er tekið. Pólverjar eru hlýir, hjálpsamir og einstaklega kurteisir. Ég hef aldrei fundið fyrir öðru en vinsemd, og það er einmitt þessi hlýja sem hefur gert það að verkum að ég elska að vinna með þessu fólki. Það er svo merkilegt að upplifa þetta beint – og sjá síðan hvernig sömu Pólverjar sem flytja til Íslands þurfa að kljást við fordóma og vanvirðingu. Hvers vegna? Þeir eru sömu duglegu, góðu einstaklingarnir – bara í öðru landi. Dýrmætt framlag sem við gleymum oft Byggingariðnaður og innviðir: Mörg af stóru framkvæmdaverkunum sem við sjáum í kringum okkur – ný íbúðarhverfi, skólar, sjúkrahús og vegir – hefðu einfaldlega ekki orðið að veruleika án þeirra. Heilbrigðisþjónusta og umönnun: Fjöldi pólskra kvenna starfar í umönnun aldraðra og fatlaðra. Þær sýna hlýju, samviskusemi og umhyggju – en fá sjaldan þá viðurkenningu sem þær eiga skilið. Þjónustustörf og hreinlæti: Hver myndi halda sjúkrahúsunum, skrifstofunum, skólunum og verslunum hreinum ef ekki væri fyrir þetta duglega fólk? Menningarauður og framtíð samfélagsins: Pólsk börn vaxa úr grasi hér og tala bæði íslensku og pólsku. Þau eru hluti af framtíðinni – og fjölmenning er ekki ógn, heldur auður. Tími til kominn að horfa upp til þeirra Við skulum hugsa okkur aðeins: Hverjir eru að byggja ný húsin í hverfinu þínu? Hver annast ömmu þína á hjúkrunarheimilinu? Hverjir mæta í vinnu dag eftir dag – jafnvel þegar þeir fá ekki alltaf virðingu eða réttlæti? Það eru Pólverjar – og margir aðrir innflytjendur – sem halda hjólum samfélagsins gangandi. Það eru þeir sem fylla í skörðin sem Íslendingar hafa ekki viljað fylla sjálfir. Það eru þeir sem mæta með bros á vör, þrátt fyrir að vita að þeir verði kannski ekki teknir alvarlega, þrátt fyrir að íslenskan sé ekki fullkomin eða menntunin ekki viðurkennd. Við ættum ekki bara að þakka þeim – við ættum að fagna þeim. Hvar værum við án þeirra? Og hvenær ætlum við að hætta að horfa niður – og byrja að horfa upp? Höfundur er lögfræðingur.
Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir Skoðun
Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar
Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar
Skoðun Ókeypis minnisblað fyrir Alþingi: Jafnrétti er ekki skoðun- en umræðan er það Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar
Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius skrifar
Skoðun Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar
Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir Skoðun