Þetta með tungumálin eru ekki bara orðin Matthildur Björnsdóttir skrifar 26. maí 2025 18:00 Hljóðin eru annar hluti þeirra. Þar er áskorunin og spurning um heyrn til að ná öllu. Veruleikinn að hafa fæðst á Íslandi og talað þetta mál, mest eingöngu í fjörtíu ár, og flytja svo til ensku mælandi lands sem Ástralía er, hefur sýnt mér inn í svo mörg atriði þess sem er tungu-mál. Það orð tunga versus heili og mál hljóð eru oft þrír aðskildir hlutir. Reynslan við að flytja í annað mál, eftir nær fjögurra ára heilavírun í einu máli. Er meira en að skipta um gír. Það kallar á hvað heilinn geti, hvað tungan geti. Og hvernig þessi atriði og hlutir komi saman í eitt mál til að gera sig skiljanlegan. Það var athyglisvert að lesa áhugaverðar greinar Eiríks Rögnvaldssonar og Gamithra Marga sem við í beygingum myndum segja Gamithru, svo að smá atriði sé nefnt um snúning í máli, sem er ekki nærri eins algengt í ensku. Það að skapa öll hljóð annars máls, getur verið meira en að segja það. Og færi það eftir ýmsu. Svo að þá þarf að kenna innfæddu einstaklingum að hlusta eftir slíkum tilbrigðum í þeim innfluttu með sín einstöku hljóð frá því móðurmáli sem þau fæddust til. Næmi fyrir slíku er mikilvægt atriði, til að létta þeim hugrænu ferðina frá móðurmáli sínu, sem væri mismunandi reynsla frá því hljóðmáli sem þau hafi alist upp við. Eins og væri með sum evrópumál gæti Íslenska hljómað fyrir einhverja sem hart mál. Ég hætti til dæmis að reyna að stafa nafnið mitt Matthildur Björnsdóttir hér, ef ég er á staðnum, þar sem fulls nafns er krafist. Svo að þá sýni ég „Proof of Age“ kortið sem er á við nafnskírteini. Engin af sérhljóðum á ensku hafa commu eða doppur til að skapa tilbreytingu í framburði. Svo að í Björns hluta nafns míns, þá endar sá hluti sem bara o án tveggja doppna. Bjorn hljómar öðruvísi en Björn. Það að segja bæði núna til að upplifa mismuninn er ansi fyndið af því að tungan og andlitið hreyfist öðruvísi. Fyrir ensku mælandi manneskju á Íslandi, sem væri kannski ekki með það mál sem fyrsta mál, og gæti verið frá hvaða mjög ólíka máli heims til að endurraða þessu í heilabúinu með skilningi á orðum, og svo líka hljóðunum væri auðvitað áskorun. Eins og væri kannski frá Rússnesku, Asíu máli, Latínu mál og svo framvegis, þá væri það viss getgáta að koma með hljóðin Á, É, Í, Ó, og Ú hvað þá Ö? Svo er enskan ekki með Þ, Æ eða Ö sem er í eftirnafni mínu. Og i er í nafninu mínu sem Ástralir bera fram sem Æ. Það er ruglandi fyrir heilabú sem hefur haft það vírað inn að I sé i. Og þessir tveir stafir A og E sem hafa verið settir saman til að skapa það sem við segjum það hljóð Æ frá tungu okkar út er I. I er að teygja varirnar til hliðar en Æ er meiri teiging og er á við þetta með sársauka að segja Æ það er sárt. O og Ó láta mann setja munninn meira saman það er smá munur þar. Síðan er það stafurinn H sagður sem „eigh“ sem ég tel mig ekki hafa náð að verða góð í að segja sem staf, en það er auðvelt þegar maður segir fyrsti stafur í holiday, af því að þá fellur það með hinum stöfunum. Það er oft gaman að sýna Áströlum þessa stafi. Og svo, hvernig sérhljóðar breytast hljóðlega séð með að setja kommu yfir þá. A í Á, E í É, I í Í, o í ó og svo framvegis. Það myndi taka marga tíma fyrir þau sem koma frá ólíkum mál hljóðkerfum að ná að víra öll þau hljóð inn í heilabúið. Ég hef upplifað það við símtöl frá einstaklingum eins og til dæmis frá miðausturlöndum, asíu og fleiri löndum og næ ekki alltaf öllu sem þau reyna að segja þegar þau tala á ógnarhraða.Staðreyndin er, að orð´á blaði, er annað en orð í munni. Og þá auðvitað mismunandi frá heilabúum og tungum einstaklinga frá hinum ýmsu munnum einstaklinga og meira ef þau eru frá ólíkum hljóða tungumálagrunnum. Tungumál Asíu hafa sín hljóð, og þá viðmiðun fyrir heyrn. Svo eru það mál miðausturlanda sem virðast lík, en eru það ábyggilega ekki fyrir þau sem koma þaðan. Svo eru það latínu málin, Franska, Ítalska, spænska og önnur latínu mál. Rússneska, þýska, og hin önnur evrópumálin og mannverur sem lærðu að tala frá þeim hljóðum sem fylgja. Þetta er allt einskonar darraðardans fyrir eyrun og heilann að venjast,tunguna að ná hljóðunum og svo framvegis. Við urðum að læra dönsku í skóla í þá daga. En þegar ég fór með unglingana mína til Danmerkur. Þá var engin leið fyrir mig að skapa háls og nefhljóðin sem er krafist fyrir Dani að skilja Íslensku útgáfuna á að setja orð frá blaði í munninn í símtal. Mér tókst þó að koma okkur áfram þar í beinum persónulegum tjáskiptum þann tíma með slakri ensku-kunnáttu. En þegar ég ætlaði að panta leigubíl í síma, þá skildi konan mig ekki. Ég varð því að fara út á þjóðveg og húkka hann. Og þó að ég sé ansi almennt vel ensku mælandi hér núna eftir námskeið og bara að heyra það og tala öll þessi ár. Þá eru enn orð sem ég hef ekki séð eða heyrt áður, og veit ekki hvað þau meina, og á erfitt með að skapa hljóð þess orðs. Og það þrátt fyrir nær þrjátíu og átta ár hér, með ný orð sem eru ekki algeng í almennu máli, og eru um sérstök fagatriði sem ég þekki ekki. Og skil þau því ekki, og þarf að láta segja mér hvað sé verið að segja með því orði. Svo eru sum sem ég skil en kann ekki að skapa hljóðin fyrir. Það gefur mér þá hugmynd hvort að til dæmis fyrir innflytjendur til Íslands. Að það myndi geta virkað betur að þau sérstöku orð með þessum stöfum, sem eru öðruvísi en móðurmál þeirra. Myndu hugsanlega hitta heilabúin betur, ef sett í tónlist? Eða áherslan á hreyfingu tungu og andlits séu kennd sem hluta af ferli kennslu í málinu. Svo fer það líklega eftir því hvernig hljóðin eru í máli þeirra sem koma til Íslands, hve fljótt þeir einstaklingar ná að tala Íslensku eins og ef þau hefðu fæðst þar. Þegar önnur tungumáls hljóð eru í svo ólíkum geira að það tæki langan tíma. Jafnvel norðurlandamálin hafa öll sín einstöku hljóð, þó að þau líti næstum eins út á pappír. Dönsku hljóðin eru snúnari að heyra en norska, og sænska, en ég hef ekki heyrt færeysku til að geta gert neina hljóð athugasemd um málið sem er samt svo auðvelt að lesa, og um margt svo líkt Íslensku. Unglingar eru mun betri með þessa hluti, af því að heilabú þeirra er kannski ekki alveg eins harðvírað í hreim einstaklingsins í móðurmálinu, og það er í eldri einstaklingum. Unglingarnir mínir voru til dæmis laus við þann hreim sem minn fjörtíu ára líkami hafði og hefur. Og hefur auðvitað enn eftir næstum fjörtíu ár í viðbót. Þess vegna er ég alltaf að hitta einstaklinga, sem hafa áhuga fyrir hvaðan hann komi. „þessi hreimur“. Maðurinn minn sem er Ástrali og hefur verið á Íslandi nokkrum sinnum, segir að hreimur minn sé ekki dæmigert Íslenskur fyrir þau sem tali ensku á því máli. Ég tel að hreimurinn minn geti verið frá Mongólíu? Þó að ég viti ekki neitt um hvort ég hafi átt fyrra líf þar, né gæti vitað af hverju ég hef kannski það hljóð. Þegar ég hlustaði á Íslensku frá ensku hugarfari tók ég enn meira eftir því hve hart það mál á til að hljóma. Við Malcolm vorum til dæmis í sundlaugunum í Laugardal einn daginn. Þar voru nokkrir menn í heitum potti að eiga ástríðufullar samræður. Samræður með tónum sem einstaklingar frá málum mildari hljóða gætu upplifað sem þeir hafi næstum verið að fara að drepa hvern annan, sem Íslensk hlustandi mannvera myndi vita að væri alls ekki tilfellið. Svo eru það hin atriðin fyrir þjóðina og þau innfluttu að vinna með Svo er það þetta með kímni. Ég lærði fljótt eftir að koma hingað, að Íslensk kímni hitti ekki í mark. Að maður þurfi að læra að komast inn í kímnigáfu og eðli þeirrar þjóðar sem maður er í. Þar við bætist svo kölluð menning sem er einnig hægt að kalla siði, venjur og viðhorf, og kannski líka með persónuvernd í súpunni. Það er margþættara og flóknara ferli fyrir hvern og einn, en ein manneskja gæti útskýrt. Fyrir þjóð eins og þá Íslensku, sem í langan tíma var mest með afkomendum þeirra Norðmanna sem flýðu Harald Hárfagra. Grein Boga Ágústsonar á Heimildinni um það hvernig þjóðin hafi séð söguna, er athyglisverð. Og við að hafa búið í öðru landi í þetta langan tíma, og lesa blöðin frá fæðingarlandinu. Sé ég og vitna að sumt af því sem hann talar um þar, er enn í gangi í sumum einstaklingum, sem spurning er um hvort sé hollt eða æskilegt, þegar þjóðin þarf nýtt blóð, DNA og vinnukraft. Er það að fá innflytendur inn í landið og þjóðina kannski eins og hálfgerður hristingur, lyfting eða einhver tegund af að fá nýtt efni í uppskrift. Upplifun sem taki aðlögun fyrir þá innfæddu að venjast. Svo er líka athyglisvert að heyra þá staðreynd, að nú séu æ fleiri frá ýmsum löndum jarðar að verða ástfangin af Íslandi, og velja og vilja að tilvera þeirra eigi að vera þar, það sem eftir sé ævinnar. Ég sé það sem sálarþörf viðkomandi einstaklings. Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langt skeið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Halldór 27.03.2024 Halldór Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Skoðun Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Græðgin í forgrunni Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Greiningar eða lausnir – hvort vegur þyngra? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson skrifar Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Miðstýrt skólakerfi eða fjölbreytni með samræmdu gæðamati? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson skrifar Sjá meira
Hljóðin eru annar hluti þeirra. Þar er áskorunin og spurning um heyrn til að ná öllu. Veruleikinn að hafa fæðst á Íslandi og talað þetta mál, mest eingöngu í fjörtíu ár, og flytja svo til ensku mælandi lands sem Ástralía er, hefur sýnt mér inn í svo mörg atriði þess sem er tungu-mál. Það orð tunga versus heili og mál hljóð eru oft þrír aðskildir hlutir. Reynslan við að flytja í annað mál, eftir nær fjögurra ára heilavírun í einu máli. Er meira en að skipta um gír. Það kallar á hvað heilinn geti, hvað tungan geti. Og hvernig þessi atriði og hlutir komi saman í eitt mál til að gera sig skiljanlegan. Það var athyglisvert að lesa áhugaverðar greinar Eiríks Rögnvaldssonar og Gamithra Marga sem við í beygingum myndum segja Gamithru, svo að smá atriði sé nefnt um snúning í máli, sem er ekki nærri eins algengt í ensku. Það að skapa öll hljóð annars máls, getur verið meira en að segja það. Og færi það eftir ýmsu. Svo að þá þarf að kenna innfæddu einstaklingum að hlusta eftir slíkum tilbrigðum í þeim innfluttu með sín einstöku hljóð frá því móðurmáli sem þau fæddust til. Næmi fyrir slíku er mikilvægt atriði, til að létta þeim hugrænu ferðina frá móðurmáli sínu, sem væri mismunandi reynsla frá því hljóðmáli sem þau hafi alist upp við. Eins og væri með sum evrópumál gæti Íslenska hljómað fyrir einhverja sem hart mál. Ég hætti til dæmis að reyna að stafa nafnið mitt Matthildur Björnsdóttir hér, ef ég er á staðnum, þar sem fulls nafns er krafist. Svo að þá sýni ég „Proof of Age“ kortið sem er á við nafnskírteini. Engin af sérhljóðum á ensku hafa commu eða doppur til að skapa tilbreytingu í framburði. Svo að í Björns hluta nafns míns, þá endar sá hluti sem bara o án tveggja doppna. Bjorn hljómar öðruvísi en Björn. Það að segja bæði núna til að upplifa mismuninn er ansi fyndið af því að tungan og andlitið hreyfist öðruvísi. Fyrir ensku mælandi manneskju á Íslandi, sem væri kannski ekki með það mál sem fyrsta mál, og gæti verið frá hvaða mjög ólíka máli heims til að endurraða þessu í heilabúinu með skilningi á orðum, og svo líka hljóðunum væri auðvitað áskorun. Eins og væri kannski frá Rússnesku, Asíu máli, Latínu mál og svo framvegis, þá væri það viss getgáta að koma með hljóðin Á, É, Í, Ó, og Ú hvað þá Ö? Svo er enskan ekki með Þ, Æ eða Ö sem er í eftirnafni mínu. Og i er í nafninu mínu sem Ástralir bera fram sem Æ. Það er ruglandi fyrir heilabú sem hefur haft það vírað inn að I sé i. Og þessir tveir stafir A og E sem hafa verið settir saman til að skapa það sem við segjum það hljóð Æ frá tungu okkar út er I. I er að teygja varirnar til hliðar en Æ er meiri teiging og er á við þetta með sársauka að segja Æ það er sárt. O og Ó láta mann setja munninn meira saman það er smá munur þar. Síðan er það stafurinn H sagður sem „eigh“ sem ég tel mig ekki hafa náð að verða góð í að segja sem staf, en það er auðvelt þegar maður segir fyrsti stafur í holiday, af því að þá fellur það með hinum stöfunum. Það er oft gaman að sýna Áströlum þessa stafi. Og svo, hvernig sérhljóðar breytast hljóðlega séð með að setja kommu yfir þá. A í Á, E í É, I í Í, o í ó og svo framvegis. Það myndi taka marga tíma fyrir þau sem koma frá ólíkum mál hljóðkerfum að ná að víra öll þau hljóð inn í heilabúið. Ég hef upplifað það við símtöl frá einstaklingum eins og til dæmis frá miðausturlöndum, asíu og fleiri löndum og næ ekki alltaf öllu sem þau reyna að segja þegar þau tala á ógnarhraða.Staðreyndin er, að orð´á blaði, er annað en orð í munni. Og þá auðvitað mismunandi frá heilabúum og tungum einstaklinga frá hinum ýmsu munnum einstaklinga og meira ef þau eru frá ólíkum hljóða tungumálagrunnum. Tungumál Asíu hafa sín hljóð, og þá viðmiðun fyrir heyrn. Svo eru það mál miðausturlanda sem virðast lík, en eru það ábyggilega ekki fyrir þau sem koma þaðan. Svo eru það latínu málin, Franska, Ítalska, spænska og önnur latínu mál. Rússneska, þýska, og hin önnur evrópumálin og mannverur sem lærðu að tala frá þeim hljóðum sem fylgja. Þetta er allt einskonar darraðardans fyrir eyrun og heilann að venjast,tunguna að ná hljóðunum og svo framvegis. Við urðum að læra dönsku í skóla í þá daga. En þegar ég fór með unglingana mína til Danmerkur. Þá var engin leið fyrir mig að skapa háls og nefhljóðin sem er krafist fyrir Dani að skilja Íslensku útgáfuna á að setja orð frá blaði í munninn í símtal. Mér tókst þó að koma okkur áfram þar í beinum persónulegum tjáskiptum þann tíma með slakri ensku-kunnáttu. En þegar ég ætlaði að panta leigubíl í síma, þá skildi konan mig ekki. Ég varð því að fara út á þjóðveg og húkka hann. Og þó að ég sé ansi almennt vel ensku mælandi hér núna eftir námskeið og bara að heyra það og tala öll þessi ár. Þá eru enn orð sem ég hef ekki séð eða heyrt áður, og veit ekki hvað þau meina, og á erfitt með að skapa hljóð þess orðs. Og það þrátt fyrir nær þrjátíu og átta ár hér, með ný orð sem eru ekki algeng í almennu máli, og eru um sérstök fagatriði sem ég þekki ekki. Og skil þau því ekki, og þarf að láta segja mér hvað sé verið að segja með því orði. Svo eru sum sem ég skil en kann ekki að skapa hljóðin fyrir. Það gefur mér þá hugmynd hvort að til dæmis fyrir innflytjendur til Íslands. Að það myndi geta virkað betur að þau sérstöku orð með þessum stöfum, sem eru öðruvísi en móðurmál þeirra. Myndu hugsanlega hitta heilabúin betur, ef sett í tónlist? Eða áherslan á hreyfingu tungu og andlits séu kennd sem hluta af ferli kennslu í málinu. Svo fer það líklega eftir því hvernig hljóðin eru í máli þeirra sem koma til Íslands, hve fljótt þeir einstaklingar ná að tala Íslensku eins og ef þau hefðu fæðst þar. Þegar önnur tungumáls hljóð eru í svo ólíkum geira að það tæki langan tíma. Jafnvel norðurlandamálin hafa öll sín einstöku hljóð, þó að þau líti næstum eins út á pappír. Dönsku hljóðin eru snúnari að heyra en norska, og sænska, en ég hef ekki heyrt færeysku til að geta gert neina hljóð athugasemd um málið sem er samt svo auðvelt að lesa, og um margt svo líkt Íslensku. Unglingar eru mun betri með þessa hluti, af því að heilabú þeirra er kannski ekki alveg eins harðvírað í hreim einstaklingsins í móðurmálinu, og það er í eldri einstaklingum. Unglingarnir mínir voru til dæmis laus við þann hreim sem minn fjörtíu ára líkami hafði og hefur. Og hefur auðvitað enn eftir næstum fjörtíu ár í viðbót. Þess vegna er ég alltaf að hitta einstaklinga, sem hafa áhuga fyrir hvaðan hann komi. „þessi hreimur“. Maðurinn minn sem er Ástrali og hefur verið á Íslandi nokkrum sinnum, segir að hreimur minn sé ekki dæmigert Íslenskur fyrir þau sem tali ensku á því máli. Ég tel að hreimurinn minn geti verið frá Mongólíu? Þó að ég viti ekki neitt um hvort ég hafi átt fyrra líf þar, né gæti vitað af hverju ég hef kannski það hljóð. Þegar ég hlustaði á Íslensku frá ensku hugarfari tók ég enn meira eftir því hve hart það mál á til að hljóma. Við Malcolm vorum til dæmis í sundlaugunum í Laugardal einn daginn. Þar voru nokkrir menn í heitum potti að eiga ástríðufullar samræður. Samræður með tónum sem einstaklingar frá málum mildari hljóða gætu upplifað sem þeir hafi næstum verið að fara að drepa hvern annan, sem Íslensk hlustandi mannvera myndi vita að væri alls ekki tilfellið. Svo eru það hin atriðin fyrir þjóðina og þau innfluttu að vinna með Svo er það þetta með kímni. Ég lærði fljótt eftir að koma hingað, að Íslensk kímni hitti ekki í mark. Að maður þurfi að læra að komast inn í kímnigáfu og eðli þeirrar þjóðar sem maður er í. Þar við bætist svo kölluð menning sem er einnig hægt að kalla siði, venjur og viðhorf, og kannski líka með persónuvernd í súpunni. Það er margþættara og flóknara ferli fyrir hvern og einn, en ein manneskja gæti útskýrt. Fyrir þjóð eins og þá Íslensku, sem í langan tíma var mest með afkomendum þeirra Norðmanna sem flýðu Harald Hárfagra. Grein Boga Ágústsonar á Heimildinni um það hvernig þjóðin hafi séð söguna, er athyglisverð. Og við að hafa búið í öðru landi í þetta langan tíma, og lesa blöðin frá fæðingarlandinu. Sé ég og vitna að sumt af því sem hann talar um þar, er enn í gangi í sumum einstaklingum, sem spurning er um hvort sé hollt eða æskilegt, þegar þjóðin þarf nýtt blóð, DNA og vinnukraft. Er það að fá innflytendur inn í landið og þjóðina kannski eins og hálfgerður hristingur, lyfting eða einhver tegund af að fá nýtt efni í uppskrift. Upplifun sem taki aðlögun fyrir þá innfæddu að venjast. Svo er líka athyglisvert að heyra þá staðreynd, að nú séu æ fleiri frá ýmsum löndum jarðar að verða ástfangin af Íslandi, og velja og vilja að tilvera þeirra eigi að vera þar, það sem eftir sé ævinnar. Ég sé það sem sálarþörf viðkomandi einstaklings. Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langt skeið.
Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun