Kirkjan og hjónaband 16. júní 2010 06:00 Sótt hefur verið að kirkju og biskupi landsins í sambandi við framkomið frumvarp um ein hjúskaparlög sem nú er orðið að lögum. Hver greinin á fætur annarri hefur birst hér og ástæða til að bregðast aðeins við. Nú er um viðkvæmt mál að ræða sem snertir djúpar tilfinningar, annars vegar samkynhneigðra og hins vegar fólks sem vill taka trú sína og trúarsannfæringu alvarlega í þessu máli. Erfitt er að sætta þau sjónarmið. Hluti af áróðrinum hefur verið að vísa til 90 presta og guðfræðinga, sem reyndar hefur fækkað í 83, en ekki tekið fram að vel á annað hundrað guðfræðingar og prestar skrifuðu ekki undir stuðning við ein hjúskaparlög þó svo vissulega séu forsendur fólks í því efni misjafnar. Málinu er því ekki lokið þegar að kirkjunni kemur og vonandi ber hún gæfu til að fara eign leið í því. Í umræðum hefur mikið verið lagt upp úr samanburði við ýmsar breytingar sem hafa verið innleiddar í aldanna rás. En ekki er um sambærileg mál að ræða. Og ekki hafa allar hugmyndir náð að kalla á breytingar, sem betur fer. Ástæðan til tregðu fólks við umræddar breytingar er sú að með nýjum lögum er grundvallarskilningi fólks á því hvað hjónaband er, þ.e. sambúðarform karls og konu, breytt. Að mati margra guðfræðinga og presta, fyrir utan óteljandi leikmanna, var komið að ákveðnum mörkum sem ekki hefði átt að stíga yfir. Atburðir liðinna ára hér á landi minna okkur á að ekki eru allar breytingar og öll ný hugsun til góðs. Jesús brást harkalega gegn þeim breytingum sem orðið höfðu í musterinu og öllum viðskiptunum þar í kring. Sumum hefur ekki þótt við hæfi lengur að tala um að hjónabandið sé heilagt. Kannski á fólk erfitt með þá hugsun af því hjónaskilnuðum hefur fjölgað og heimilisofbeldi verið í sviðsljósinu. En þar er það ekki stofnunin sem slík sem á í vanda heldur fólkið innan hennar. Með tali um heilagt hjónaband var biskup ekki að vísa til þess að hjónabandið sé sakramenti en að leggja áherslu á að hjónabandið hafi verið, samkvæmt kristnum skilningi, frátekin stofnun til samlífs karls og konu og einn sá besti rammi sem börn geta alist upp við ef því er að skipta. Oft er viitnað til anda Jesú Krists í þessari umræðu. Sé það ætlunin hljótum við að taka vitnisburð Biblíunnar um hann alvarlega, enda er sú bók með því áreiðanlegasta sem við getum fundið meðal rita fornaldar. Þegar kemur að samlífi fólks og hjónabandi er alltaf vísað til karls og konu í þeirri góðu bók, einnig í beinum orðum Jesú þar sem hann vísar til til upphafskafla 1. Mósebókar. Hjónabandið hefur alltaf verið borgaraleg stofnun, enda flygja því ákveðnar skyldur og réttindi fyrir viðkomandi og hugsanleg börn. En kristin kirkja hefur fram að þessu talið það vera sérstakt, þ.e. heilagt, og hefur þess vegna einnig sérstaklega viljað blessa það. Það á að vera mælikvarði á kjark kirkjunnar hvort hún skipar sér í hóp með tveim kirkjum á móti öllum öðrum kirkjum heims. En við þurfum kirkju sem hefur kjark til að standa gegn straumnum, sem þorir að hafa aðra skoðun en löggjafarvaldið, sem fer sína leið í ljósi Biblíunnar. Við þurfum kirkju sem hefur kjark til að standa með sínu fólki sem finnst nú sem níutíumenningarnir og lögggjafarveldið hafi farið yfir strikið, sem er sárt og hryggt og sem upplifir þetta sem árás á trúarsannfæringu sína, það svikið og yfir sig valtað í þessu máli. Margt af þessu fólki er afar trúfast í að sækja sína kirkju. Við þurfum kirkju sem hefur kjark og er tilbúin til að setja sig í spor þeirra kirkna sem finnst að þeim sótt með andlegri nýlendustefnu Vesturlanda og þorir að standa með þeim. Í huga níutíumannahópsins er viðbúið að ný löggjöf valdi sigurgleði. En munum að sigurgleð eins veldur oft sorg annars. Málamiðlun sem margir féllust á til að friður fengist í þessu máli hefur verið ýtt til hliðar. Ég þakka biskupi fyrir að hafa talað skýrt í þessu máli. Þar tala ég fyrir eigin hönd og margs annars fólks sem er virkt í kirkjustarfi um land allt. En það hefur ekki viljað ekki stíga fram opinberlega og standa í þessari baráttu, að hluta til vegna þess að allt útlit var fyrir að frumvarpið yrði að lögum, sem varð reyndin, og að hluta til vegna ásakana um fordóma, óhróðurs og eineltis sem eru meðal þeirra vopna sem notuð hafa verið í þessari baráttu. Því miður vill svo fara að þegar barist er, jafnvel í nafni kærleikans, að kærleikurinn týnist. Ef kirkjan týnir honum eru hún búin að týna miklu. En á þeim vettvangi mun nú baráttan fara fram. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Skoðun Mest lesið Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson Skoðun Forstjórinn stígur fram Örn Pálsson Skoðun Lífsgæði íbúa Mosfellsbæjar skert Regína Ásvaldsdóttir Skoðun Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir Skoðun Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Tilvera okkar er undarlegt ferðalag Hópur meðlima No Borders Skoðun Brimrót og veðragnýr í alþjóðamálum Árni Þór Sigurðsson Skoðun Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Mannréttindi fatlaðs fólks - orð og efndir Unnur Helga Óttarsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Ísland verður að vernda hafið og fiskimiðin frá námuvinnslu á hafsbotni Laura Sólveig Lefort Scheefer,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir,Belén García Ovide,Huld Hafliðadóttir skrifar Skoðun Nennið þið plís blessaða ríkisstjórn! Derek T. Allen skrifar Skoðun Ertu klár? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Kengúrur eða Þorskar: Hver forritar framtíð Íslands? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir skrifar Skoðun Mannréttindi fatlaðs fólks - orð og efndir Unnur Helga Óttarsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Brimrót og veðragnýr í alþjóðamálum Árni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Forstjórinn stígur fram Örn Pálsson skrifar Skoðun Lífsgæði íbúa Mosfellsbæjar skert Regína Ásvaldsdóttir skrifar Skoðun Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Tilvera okkar er undarlegt ferðalag Hópur meðlima No Borders skrifar Skoðun Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Það að þrá börn eða ekki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tímanna tákn? Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson skrifar Skoðun Kvótaverð, veiðigjald, fjárfesting og arðsemi í sjávarútvegi Ásgeir Daníelsson skrifar Skoðun Getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli, Jóhanna? Kristín Jónsdóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og traust á raforkumarkaði Einar S Einarsson skrifar Skoðun Ef þetta er rétt – hvað er þá rangt? Anna Berg Samúelsdóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta MG? Júlíana Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sjúkraþyrlu sem allra fyrst, kerfi sem veitir lífsbjörg Gunnar Svanur Einarsson skrifar Skoðun Ríkisstofnun forherðist við gagnrýni Björn Ólafsson skrifar Skoðun Bylting, bóla, bölvun - bull? Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Ákall Valdimar Júlíusson skrifar Skoðun Á að leyfa eða halda áfram að banna? Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Jafnlaunabarnið og baðvatnið Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen skrifar Sjá meira
Sótt hefur verið að kirkju og biskupi landsins í sambandi við framkomið frumvarp um ein hjúskaparlög sem nú er orðið að lögum. Hver greinin á fætur annarri hefur birst hér og ástæða til að bregðast aðeins við. Nú er um viðkvæmt mál að ræða sem snertir djúpar tilfinningar, annars vegar samkynhneigðra og hins vegar fólks sem vill taka trú sína og trúarsannfæringu alvarlega í þessu máli. Erfitt er að sætta þau sjónarmið. Hluti af áróðrinum hefur verið að vísa til 90 presta og guðfræðinga, sem reyndar hefur fækkað í 83, en ekki tekið fram að vel á annað hundrað guðfræðingar og prestar skrifuðu ekki undir stuðning við ein hjúskaparlög þó svo vissulega séu forsendur fólks í því efni misjafnar. Málinu er því ekki lokið þegar að kirkjunni kemur og vonandi ber hún gæfu til að fara eign leið í því. Í umræðum hefur mikið verið lagt upp úr samanburði við ýmsar breytingar sem hafa verið innleiddar í aldanna rás. En ekki er um sambærileg mál að ræða. Og ekki hafa allar hugmyndir náð að kalla á breytingar, sem betur fer. Ástæðan til tregðu fólks við umræddar breytingar er sú að með nýjum lögum er grundvallarskilningi fólks á því hvað hjónaband er, þ.e. sambúðarform karls og konu, breytt. Að mati margra guðfræðinga og presta, fyrir utan óteljandi leikmanna, var komið að ákveðnum mörkum sem ekki hefði átt að stíga yfir. Atburðir liðinna ára hér á landi minna okkur á að ekki eru allar breytingar og öll ný hugsun til góðs. Jesús brást harkalega gegn þeim breytingum sem orðið höfðu í musterinu og öllum viðskiptunum þar í kring. Sumum hefur ekki þótt við hæfi lengur að tala um að hjónabandið sé heilagt. Kannski á fólk erfitt með þá hugsun af því hjónaskilnuðum hefur fjölgað og heimilisofbeldi verið í sviðsljósinu. En þar er það ekki stofnunin sem slík sem á í vanda heldur fólkið innan hennar. Með tali um heilagt hjónaband var biskup ekki að vísa til þess að hjónabandið sé sakramenti en að leggja áherslu á að hjónabandið hafi verið, samkvæmt kristnum skilningi, frátekin stofnun til samlífs karls og konu og einn sá besti rammi sem börn geta alist upp við ef því er að skipta. Oft er viitnað til anda Jesú Krists í þessari umræðu. Sé það ætlunin hljótum við að taka vitnisburð Biblíunnar um hann alvarlega, enda er sú bók með því áreiðanlegasta sem við getum fundið meðal rita fornaldar. Þegar kemur að samlífi fólks og hjónabandi er alltaf vísað til karls og konu í þeirri góðu bók, einnig í beinum orðum Jesú þar sem hann vísar til til upphafskafla 1. Mósebókar. Hjónabandið hefur alltaf verið borgaraleg stofnun, enda flygja því ákveðnar skyldur og réttindi fyrir viðkomandi og hugsanleg börn. En kristin kirkja hefur fram að þessu talið það vera sérstakt, þ.e. heilagt, og hefur þess vegna einnig sérstaklega viljað blessa það. Það á að vera mælikvarði á kjark kirkjunnar hvort hún skipar sér í hóp með tveim kirkjum á móti öllum öðrum kirkjum heims. En við þurfum kirkju sem hefur kjark til að standa gegn straumnum, sem þorir að hafa aðra skoðun en löggjafarvaldið, sem fer sína leið í ljósi Biblíunnar. Við þurfum kirkju sem hefur kjark til að standa með sínu fólki sem finnst nú sem níutíumenningarnir og lögggjafarveldið hafi farið yfir strikið, sem er sárt og hryggt og sem upplifir þetta sem árás á trúarsannfæringu sína, það svikið og yfir sig valtað í þessu máli. Margt af þessu fólki er afar trúfast í að sækja sína kirkju. Við þurfum kirkju sem hefur kjark og er tilbúin til að setja sig í spor þeirra kirkna sem finnst að þeim sótt með andlegri nýlendustefnu Vesturlanda og þorir að standa með þeim. Í huga níutíumannahópsins er viðbúið að ný löggjöf valdi sigurgleði. En munum að sigurgleð eins veldur oft sorg annars. Málamiðlun sem margir féllust á til að friður fengist í þessu máli hefur verið ýtt til hliðar. Ég þakka biskupi fyrir að hafa talað skýrt í þessu máli. Þar tala ég fyrir eigin hönd og margs annars fólks sem er virkt í kirkjustarfi um land allt. En það hefur ekki viljað ekki stíga fram opinberlega og standa í þessari baráttu, að hluta til vegna þess að allt útlit var fyrir að frumvarpið yrði að lögum, sem varð reyndin, og að hluta til vegna ásakana um fordóma, óhróðurs og eineltis sem eru meðal þeirra vopna sem notuð hafa verið í þessari baráttu. Því miður vill svo fara að þegar barist er, jafnvel í nafni kærleikans, að kærleikurinn týnist. Ef kirkjan týnir honum eru hún búin að týna miklu. En á þeim vettvangi mun nú baráttan fara fram.
Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir Skoðun
Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun
Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun
Skoðun Ísland verður að vernda hafið og fiskimiðin frá námuvinnslu á hafsbotni Laura Sólveig Lefort Scheefer,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir,Belén García Ovide,Huld Hafliðadóttir skrifar
Skoðun Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir skrifar
Skoðun Mannréttindi fatlaðs fólks - orð og efndir Unnur Helga Óttarsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar
Skoðun Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir Skoðun
Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun
Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun