Leikið með leikskóla Eyrún Magnúsdóttir skrifar 18. febrúar 2011 14:56 Hugmyndir starfshóps á vegum menntaráðs borgarinnar um sameiningar leikskóla og grunnskóla eru óljósar og fáir vita í hverju þær felast. Foreldrar hafa heyrt orðróm, stjórnendur fengið bréf um að hugsanlega verði þeirra störf lögð niður og einhver konar samráð hefur víst verið haft í formi lokaðra funda sem litlum sögum fer af. Engar sameiningartillögur hafa verið birtar opinberlega. Engar tölur hafa birst um hve miklu sameiningar í skólakerfinu muni skila borginni. Engar skýringar hafa fengist á því hvaða mælikvarðar eru notaðir þegar metið er hvaða leikskóla og/eða skóla hentar að sameina og hverja ekki. Engar faglegar röksemdir hafa verið kynntar. Foreldrar sem nú rísa upp gegn hugmyndunum gera það ekki vegna almennrar andstöðu við allar breytingar, eins og formaður menntaráðs hefur gefið í skyn. Þeir gera það vegna þess að upplýsingar og röksemdir skortir. Hugtökum eins og „tækifæri til endurskipulagningar"og „samráðsferli" er kastað á loft án þess að ljóst sé hver tækifærin eru eða í hverju samráðið felst. Foreldrar ekki upplýstir fyrr en eftir á Þegar undirritaðri barst sá orðrómur að sameina ætti leikskóla sonarins öðrum leikskóla í næsta skólahverfi og leitaði upplýsinga hjá leikskólasviði um málið fékkst þetta svar í tölvupósti: „Foreldrar verða ekki upplýstir fyrr en frekari ákvarðanir liggja fyrir." Á hitafundi um skólamál í Ráðhúsinu í gærkvöld sem um 500 foreldrum reykvískra barna sóttu varð þetta viðhorf borgarinnar til aðkomu foreldra enn skýrara. Fyrst á að taka hinar „kjarkmiklu" ákvarðanir um niðurskurð og sameiningar og að því loknu verða þær rökstuddar og foreldrar upplýstir. Í millitíðinni eigum við að bíða, treysta borgaryfirvöldum og embættismönnum, en umfram allt: ekki vera hrædd við breytingar. Upplýsingar um niðurskurðinn og hinar meintu sameiningar eru þó svo mikið á reiki að bæði fræðslustjóri og fulltrúi meirihlutans í menntaráði hafa séð sig knúna til að leiðrétta „misskilning" fjölmiðla á málinu á síðustu dögum. Hvernig er hægt að misskilja upplýsingar sem ekki liggja fyrir? Hvers vegna liggja þessar upplýsingar ekki fyrir svo bæði foreldrar, fjölmiðlafólk og aðrir geti sett sig inn í málin? Ráðdeildarsömum stjórnendum fórnað Það er vandséð hvernig uppsagnir leikskólastjóra eiga að koma Reykjavíkurborg út úr fjárhagskröggum. Mun líklegra er að breytingarnar leiði til fækkunar starfsfólks með verðmæta reynslu af stjórnun leikskóla. Hættan á flótta úr stétt leikskólakennara í kjölfar uppsagna leikskólastjóra og sameininga er raunveruleg og ætti að vera áhyggjuefni borgarfulltrúa. Það er óskhyggja að telja að hægt sé að hrókera til leikskólastjórum með áratugareynslu án þess að kvarnist úr hópnum. Og Reykjavíkurborg má ekki við því að missa fagfólk út af leikskólunum, líkt og sviðsstjóri leikskólasviðs benti sjálf á á fundi með foreldrum. Á sama tíma og kjörnir fulltrúar borgarinnar létu um árabil viðgangast að gullkálfurinn Orkuveita Reykjavíkur steypti sér í botnlausar skuldir þá stýrðu leikskólastjórar sínum einingum af ráðdeild og gerðu það besta úr takmörkuðum fjármunum – og það ekki á neinum ofurlaunum. Benda má á að í greinargerð með fjárhagsáætlun borgarinnar kemur fram að síðustu ár hafa 98% leikskóla borgarinnar jafnan skilað rekstrinum af sér án þess að fara meira en 3% fram úr þeim fjárhagsramma sem þeim er settur. Ætli allar „rekstrareiningar" (svo gripið sé til stofnanamáls) borgarinnar geti stært sig af svona árangri? Borgarstjóri Reykjavíkur gerði hina skuldum vöfnu Orkuveitu raunar að umtalsefni á fundinum í Ráðhúsinu í gær þegar hann sagði niðurskurð óumflýjanlegan, m.a. vegna ábyrgðar á skuldum Orkuveiturinnar. Hins vegar fylgdu engar skýringar því hvernig tugmilljóna króna meintur sparnaður í skólum og leikskólum hjálpar til við að takast á við 240 milljarða króna skuldir OR. Tilraunahagræðing og börnin að veði Tveggja ára sonur minn hefur alltaf verið aðeins yfir kúrfu í þyngd og lengd, enda stór og hraustur strákur. Eftir fundinn í Ráðhúsinu í gærkvöld er mér orðið ljóst að hann er einnig nokkuð yfir kúrfu í kostnaði fyrir borgina, hann er óhagkvæmur í rekstri og stjórnendakostnaður við drenginn er of hár. Hann er í frekar fámennum leikskóla og þarf því nauðsynlega á hagræðingu að halda. Ef ég mótmæli þá er ég óttaslegin, svo notað sé orðfæri formanns menntaráðs sem verður tíðrætt um ótta foreldra við breytingar. Ef ég dreg í efa útreikninga borgarinnar um að óhagræði hljótist af syni mínum í sínum litla leikskóla þá stend ég í vegi fyrir „kjarkmiklum ákvörðunum." Kjarkurinn felst víst í því að þora að fella sem flest leik- og grunnskólabörn inn í fyrirfram ákveðna kúrfu sem hentar buddu borgarinnar þessa stundina, óháð afleiðingum til frambúðar. Það er ekki kjarkmikið hjá meirihlutanum í borginni að þora ekki að leggja fram hugmyndir sínar um umfangsmiklar og óafturkræfar breytingar á högum yngstu borgaranna. Það er heldur ekki merki um ótta foreldra og starfsfólks í grunn- og leikskólum að andmæla óljósum og illa kynntum breytingum. Í máli sviðsstjóra leikskólasviðs á fundinum í gær kom fram að ekki væri hægt að meta árangur af sameiningum fyrr en 3 árum eftir að skólar/leikskólar hafa verið sameinaðir. Það ku vera sá reynslutími sem þafr til að hægt sé að meta hvort slíkur gjörningur heppnist vel eða illa. Má bjóða einhverjum að skrá barnið sitt í þriggja ára tilraunahagræðingarverkefni borgarinnar með óljósum afleiðingum? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Eyrún Magnúsdóttir Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal Skoðun Skoðun Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Hugmyndir starfshóps á vegum menntaráðs borgarinnar um sameiningar leikskóla og grunnskóla eru óljósar og fáir vita í hverju þær felast. Foreldrar hafa heyrt orðróm, stjórnendur fengið bréf um að hugsanlega verði þeirra störf lögð niður og einhver konar samráð hefur víst verið haft í formi lokaðra funda sem litlum sögum fer af. Engar sameiningartillögur hafa verið birtar opinberlega. Engar tölur hafa birst um hve miklu sameiningar í skólakerfinu muni skila borginni. Engar skýringar hafa fengist á því hvaða mælikvarðar eru notaðir þegar metið er hvaða leikskóla og/eða skóla hentar að sameina og hverja ekki. Engar faglegar röksemdir hafa verið kynntar. Foreldrar sem nú rísa upp gegn hugmyndunum gera það ekki vegna almennrar andstöðu við allar breytingar, eins og formaður menntaráðs hefur gefið í skyn. Þeir gera það vegna þess að upplýsingar og röksemdir skortir. Hugtökum eins og „tækifæri til endurskipulagningar"og „samráðsferli" er kastað á loft án þess að ljóst sé hver tækifærin eru eða í hverju samráðið felst. Foreldrar ekki upplýstir fyrr en eftir á Þegar undirritaðri barst sá orðrómur að sameina ætti leikskóla sonarins öðrum leikskóla í næsta skólahverfi og leitaði upplýsinga hjá leikskólasviði um málið fékkst þetta svar í tölvupósti: „Foreldrar verða ekki upplýstir fyrr en frekari ákvarðanir liggja fyrir." Á hitafundi um skólamál í Ráðhúsinu í gærkvöld sem um 500 foreldrum reykvískra barna sóttu varð þetta viðhorf borgarinnar til aðkomu foreldra enn skýrara. Fyrst á að taka hinar „kjarkmiklu" ákvarðanir um niðurskurð og sameiningar og að því loknu verða þær rökstuddar og foreldrar upplýstir. Í millitíðinni eigum við að bíða, treysta borgaryfirvöldum og embættismönnum, en umfram allt: ekki vera hrædd við breytingar. Upplýsingar um niðurskurðinn og hinar meintu sameiningar eru þó svo mikið á reiki að bæði fræðslustjóri og fulltrúi meirihlutans í menntaráði hafa séð sig knúna til að leiðrétta „misskilning" fjölmiðla á málinu á síðustu dögum. Hvernig er hægt að misskilja upplýsingar sem ekki liggja fyrir? Hvers vegna liggja þessar upplýsingar ekki fyrir svo bæði foreldrar, fjölmiðlafólk og aðrir geti sett sig inn í málin? Ráðdeildarsömum stjórnendum fórnað Það er vandséð hvernig uppsagnir leikskólastjóra eiga að koma Reykjavíkurborg út úr fjárhagskröggum. Mun líklegra er að breytingarnar leiði til fækkunar starfsfólks með verðmæta reynslu af stjórnun leikskóla. Hættan á flótta úr stétt leikskólakennara í kjölfar uppsagna leikskólastjóra og sameininga er raunveruleg og ætti að vera áhyggjuefni borgarfulltrúa. Það er óskhyggja að telja að hægt sé að hrókera til leikskólastjórum með áratugareynslu án þess að kvarnist úr hópnum. Og Reykjavíkurborg má ekki við því að missa fagfólk út af leikskólunum, líkt og sviðsstjóri leikskólasviðs benti sjálf á á fundi með foreldrum. Á sama tíma og kjörnir fulltrúar borgarinnar létu um árabil viðgangast að gullkálfurinn Orkuveita Reykjavíkur steypti sér í botnlausar skuldir þá stýrðu leikskólastjórar sínum einingum af ráðdeild og gerðu það besta úr takmörkuðum fjármunum – og það ekki á neinum ofurlaunum. Benda má á að í greinargerð með fjárhagsáætlun borgarinnar kemur fram að síðustu ár hafa 98% leikskóla borgarinnar jafnan skilað rekstrinum af sér án þess að fara meira en 3% fram úr þeim fjárhagsramma sem þeim er settur. Ætli allar „rekstrareiningar" (svo gripið sé til stofnanamáls) borgarinnar geti stært sig af svona árangri? Borgarstjóri Reykjavíkur gerði hina skuldum vöfnu Orkuveitu raunar að umtalsefni á fundinum í Ráðhúsinu í gær þegar hann sagði niðurskurð óumflýjanlegan, m.a. vegna ábyrgðar á skuldum Orkuveiturinnar. Hins vegar fylgdu engar skýringar því hvernig tugmilljóna króna meintur sparnaður í skólum og leikskólum hjálpar til við að takast á við 240 milljarða króna skuldir OR. Tilraunahagræðing og börnin að veði Tveggja ára sonur minn hefur alltaf verið aðeins yfir kúrfu í þyngd og lengd, enda stór og hraustur strákur. Eftir fundinn í Ráðhúsinu í gærkvöld er mér orðið ljóst að hann er einnig nokkuð yfir kúrfu í kostnaði fyrir borgina, hann er óhagkvæmur í rekstri og stjórnendakostnaður við drenginn er of hár. Hann er í frekar fámennum leikskóla og þarf því nauðsynlega á hagræðingu að halda. Ef ég mótmæli þá er ég óttaslegin, svo notað sé orðfæri formanns menntaráðs sem verður tíðrætt um ótta foreldra við breytingar. Ef ég dreg í efa útreikninga borgarinnar um að óhagræði hljótist af syni mínum í sínum litla leikskóla þá stend ég í vegi fyrir „kjarkmiklum ákvörðunum." Kjarkurinn felst víst í því að þora að fella sem flest leik- og grunnskólabörn inn í fyrirfram ákveðna kúrfu sem hentar buddu borgarinnar þessa stundina, óháð afleiðingum til frambúðar. Það er ekki kjarkmikið hjá meirihlutanum í borginni að þora ekki að leggja fram hugmyndir sínar um umfangsmiklar og óafturkræfar breytingar á högum yngstu borgaranna. Það er heldur ekki merki um ótta foreldra og starfsfólks í grunn- og leikskólum að andmæla óljósum og illa kynntum breytingum. Í máli sviðsstjóra leikskólasviðs á fundinum í gær kom fram að ekki væri hægt að meta árangur af sameiningum fyrr en 3 árum eftir að skólar/leikskólar hafa verið sameinaðir. Það ku vera sá reynslutími sem þafr til að hægt sé að meta hvort slíkur gjörningur heppnist vel eða illa. Má bjóða einhverjum að skrá barnið sitt í þriggja ára tilraunahagræðingarverkefni borgarinnar með óljósum afleiðingum?
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun