Opið bréf til heilbrigðisráðherra, Svandísar Svavarsdóttur Margrét Hildur Ríkharðsdóttir og Jóna Dóra Karlsdóttir skrifa 29. mars 2021 10:01 Sæl Svandís og takk fyrir ágætan fund um daginn sem var að mörgu leyti upplýsandi. Við erum að sjálfsögðu að tala um fundinn sem við fengum með þér þegar við afhentum undirskriftarlista sem fjölmargar konur höfðu skrifað undir til að mótmæla því að sýnin eru send úr landi til skimunar. Eitthvað var rætt um á þessum fundi að Heilsugæslan myndi bæta sig og unnið yrði að því að þær konur sem beðið hafa lengi eftir niðurstöðum fengju niðurstöður í sínum málum. Lítið höfum við stöllur séð af því. Nú bíðum við enn eftir niðurstöðu úr greiningu sýna úr leghálsi okkar. Báðar fengum við tvær svar í febrúar um að tiltekið mein hefði fundist við fyrri sýnatöku sem framkvæmd var í nóvember 2020 hjá okkur báðum. Í bréfinu vorum við boðaðar í frekari sýnatöku þar sem nauðsynlegt væri að skoða okkur aftur. Í skilaboðunum sem við fengum rafrænt frá island.is var okkur bent á að panta okkur tíma í nýja sýnatöku á Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins. Gerðum við það hið snarasta, eða öllu heldur gerðum tilraun til þess. En ekki var tíma í nýja sýnatöku að hafa fyrr en að fjórum vikum liðnum, á "okkar" Heilsugæslu. Þá tók við að hringja á hverja Heilsugæsluna á fætur annarri, þar var biðin eitthvað styttri, en of löng fyrir okkur, sem nýlega höfðum fengið bréf um að *sýni okkar væru óeðlileg,", þ.e. þau sem tekin voru í nóvember 2020 hjá Leitarstöð Krabbameinsfélags Íslands. Svandís, þú veist eins og allar konur sem fá svona tíðindi, að konur geta bara alls ekki beðið undir svona kringumstæðum. Hræðslan og kvíðinn sem gagntekur, krefst þess einfaldlega að við fáum sýnatöku og frekari greiningu hið snarasta. Rétt eins og brugðist var við hjá Leitarstöð Krabbameinsfélags Íslands. Mikilvægt er að þú gerir þér grein fyrir alvarleika þessa máls og að hér bíða hundruðir kvenna í kvíða og vanlíðan yfir þessu máli. Yfirfærsla á svona mikilvægri starfsemi má ekki ganga svona fyrir sig, vanda þarf til verka. Nú spyrjum við þig háttvirtur ráðherra; Hvar eru lífssýnin okkar, sem tekin voru í endaðan febrúar og byrjun mars? Eru þau í Danmörku, er búið að greina þau? Eru einhverjar niðurstöður komnar úr þeim sýnum sem send voru út. Og ef svo er, hvenær bárust þær? Og er búið að upplýsa þær konur ef einhverjar eru? Við undirritaðar og fjölmargar fleiri búum við það að kíkja inná "mínar síður" á island.is eða Heilsuvera.is á hverjum degi, jafnvel tvisvar á dag til að leita eftir pósti með svörum um niðurstöður, því annars staðar getum við ekki nálgast niðurstöðu úr greiningu lífssýna okkar. Og hvenær og hvernig verður staðið að málum ef sýnin okkar benda til sjúkdóms. Þurfum við þá að fara í frekari rannsóknir hjá Heilsugæslunni, kvensjúkdómalæknum eða.... já hvert verðum við "sendar"? Okkur er alls ekki sama hver mun fylgja okkur eftir, reynist eitthvað að, né hvernig að því er staðið. Mun Samhæfingarstöðin sjá til þess að við fáum samstundis áframhaldandi þjónustu? Nú höfum við beðið í 4 mánuði frá því fyrstu sýnin voru tekin og þykir okkur biðin vera orðin ansi löng. Þolinmæðin er fyrir löngu á þrotum og krefjumst við svara. Að síðustu leikur okkur forvitni á að vita; hvar eru lífssýnin okkar og hversu lengi í viðbót þurfum við að bíða eftir niðurstöðum? Við spyrjum því einnig til viðbótar því sem fram er komið hér að framan: Hvaða reglur gilda nú um meðferð og skráningu sýnanna okkar? Auk lagaákvæða gilda t.d. sérstakar reglur um lífsýnasafn Krabbameinsfélags Íslands. 1.Af hverju er ekki hægt svar fyrr til um niðurstöður rannsóknanna líkt og forsvarsmenn og konur Félags íslenskra fæðinga- og kvensjúkdómalækna (FÍFK) hafa bent á að yrði, væru sýnin greind hér á landi. 2.Telur þú ráðherra góður að þetta sé boðleg þjónusta? Fjöldi kvenna bíður í óvissu og tími getur vegið þungt í þeim tilvikum sem grípa þarf til meðferðar af einhverju taki. Svona sjúkdómur bíður ekki eftir að skikki verði komið á málin. 3.Hvers vegna var ekki hlustað á fagfólk eins og meirihluta fagráðs um skimanir fyrir leghálskrabbameini og FÍFK? Svandís, tíminn líður hratt og engin merki eru um að þessi mál séu að komast í lag þegar þetta átti í fyrsta lagi aldrei að þurfa að fara í þennan farveg. Við væntum greinargóðra svara innan 7 virkra daga. Margrét Hildur Ríkharðsdóttir og Jóna Dóra Karlsdóttir Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Skimun fyrir krabbameini Mest lesið Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir Skoðun Til ritstjóra DV Ívar Halldórsson Skoðun Ert þú með þráhyggju? Sóley Dröfn Davíðsdóttir Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson Skoðun Árásir á ferðaþjónustu skaða allt samfélagið Jóhannes Þór Skúlason Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Hvar eru konurnar í byggingariðnaði? Aron Leví Beck Skoðun Skoðun Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Endurhæfing skiptir öllu máli í Parkinson Helga G Halldórsdóttir skrifar Skoðun Hinsegin í vinnunni Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir skrifar Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Sjá meira
Sæl Svandís og takk fyrir ágætan fund um daginn sem var að mörgu leyti upplýsandi. Við erum að sjálfsögðu að tala um fundinn sem við fengum með þér þegar við afhentum undirskriftarlista sem fjölmargar konur höfðu skrifað undir til að mótmæla því að sýnin eru send úr landi til skimunar. Eitthvað var rætt um á þessum fundi að Heilsugæslan myndi bæta sig og unnið yrði að því að þær konur sem beðið hafa lengi eftir niðurstöðum fengju niðurstöður í sínum málum. Lítið höfum við stöllur séð af því. Nú bíðum við enn eftir niðurstöðu úr greiningu sýna úr leghálsi okkar. Báðar fengum við tvær svar í febrúar um að tiltekið mein hefði fundist við fyrri sýnatöku sem framkvæmd var í nóvember 2020 hjá okkur báðum. Í bréfinu vorum við boðaðar í frekari sýnatöku þar sem nauðsynlegt væri að skoða okkur aftur. Í skilaboðunum sem við fengum rafrænt frá island.is var okkur bent á að panta okkur tíma í nýja sýnatöku á Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins. Gerðum við það hið snarasta, eða öllu heldur gerðum tilraun til þess. En ekki var tíma í nýja sýnatöku að hafa fyrr en að fjórum vikum liðnum, á "okkar" Heilsugæslu. Þá tók við að hringja á hverja Heilsugæsluna á fætur annarri, þar var biðin eitthvað styttri, en of löng fyrir okkur, sem nýlega höfðum fengið bréf um að *sýni okkar væru óeðlileg,", þ.e. þau sem tekin voru í nóvember 2020 hjá Leitarstöð Krabbameinsfélags Íslands. Svandís, þú veist eins og allar konur sem fá svona tíðindi, að konur geta bara alls ekki beðið undir svona kringumstæðum. Hræðslan og kvíðinn sem gagntekur, krefst þess einfaldlega að við fáum sýnatöku og frekari greiningu hið snarasta. Rétt eins og brugðist var við hjá Leitarstöð Krabbameinsfélags Íslands. Mikilvægt er að þú gerir þér grein fyrir alvarleika þessa máls og að hér bíða hundruðir kvenna í kvíða og vanlíðan yfir þessu máli. Yfirfærsla á svona mikilvægri starfsemi má ekki ganga svona fyrir sig, vanda þarf til verka. Nú spyrjum við þig háttvirtur ráðherra; Hvar eru lífssýnin okkar, sem tekin voru í endaðan febrúar og byrjun mars? Eru þau í Danmörku, er búið að greina þau? Eru einhverjar niðurstöður komnar úr þeim sýnum sem send voru út. Og ef svo er, hvenær bárust þær? Og er búið að upplýsa þær konur ef einhverjar eru? Við undirritaðar og fjölmargar fleiri búum við það að kíkja inná "mínar síður" á island.is eða Heilsuvera.is á hverjum degi, jafnvel tvisvar á dag til að leita eftir pósti með svörum um niðurstöður, því annars staðar getum við ekki nálgast niðurstöðu úr greiningu lífssýna okkar. Og hvenær og hvernig verður staðið að málum ef sýnin okkar benda til sjúkdóms. Þurfum við þá að fara í frekari rannsóknir hjá Heilsugæslunni, kvensjúkdómalæknum eða.... já hvert verðum við "sendar"? Okkur er alls ekki sama hver mun fylgja okkur eftir, reynist eitthvað að, né hvernig að því er staðið. Mun Samhæfingarstöðin sjá til þess að við fáum samstundis áframhaldandi þjónustu? Nú höfum við beðið í 4 mánuði frá því fyrstu sýnin voru tekin og þykir okkur biðin vera orðin ansi löng. Þolinmæðin er fyrir löngu á þrotum og krefjumst við svara. Að síðustu leikur okkur forvitni á að vita; hvar eru lífssýnin okkar og hversu lengi í viðbót þurfum við að bíða eftir niðurstöðum? Við spyrjum því einnig til viðbótar því sem fram er komið hér að framan: Hvaða reglur gilda nú um meðferð og skráningu sýnanna okkar? Auk lagaákvæða gilda t.d. sérstakar reglur um lífsýnasafn Krabbameinsfélags Íslands. 1.Af hverju er ekki hægt svar fyrr til um niðurstöður rannsóknanna líkt og forsvarsmenn og konur Félags íslenskra fæðinga- og kvensjúkdómalækna (FÍFK) hafa bent á að yrði, væru sýnin greind hér á landi. 2.Telur þú ráðherra góður að þetta sé boðleg þjónusta? Fjöldi kvenna bíður í óvissu og tími getur vegið þungt í þeim tilvikum sem grípa þarf til meðferðar af einhverju taki. Svona sjúkdómur bíður ekki eftir að skikki verði komið á málin. 3.Hvers vegna var ekki hlustað á fagfólk eins og meirihluta fagráðs um skimanir fyrir leghálskrabbameini og FÍFK? Svandís, tíminn líður hratt og engin merki eru um að þessi mál séu að komast í lag þegar þetta átti í fyrsta lagi aldrei að þurfa að fara í þennan farveg. Við væntum greinargóðra svara innan 7 virkra daga. Margrét Hildur Ríkharðsdóttir og Jóna Dóra Karlsdóttir
Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar