Skoðun

Úrkynjað Ísland

Íris Erlingsdóttir skrifar
„,Þingið er umræðusamkoma einnar þjóðar með sameiginlega hagsmuni heildarinnar að leiðarljósi…’ Íslensk stjórnmálamenning er vanþroskuð…og Alþingi rækir illa umræðuhlutverk sitt…“

Rannsóknarskýrsla Alþingis, bindi 8, bls. 184

Þroskastig íslenskrar stjórnmálamenningar hefur ekki staðið í stað á þeim 14 árum sem liðin eru frá þjóðargjaldþrotinu. Þvert á móti. Íslensk stjórnmálamenning hefur hnignað úr vanþroska í úrkynjun. Hið sama mætti segja um „menningu” fjölmiðlaklappstýranna.

Alþingi er „vettvangur rökræðu” í þágu almennings. ”Markmið rökræðu er að lýsa upp málefni; því verður hún að byggjast á upplýsingum um staðreyndir…sá sem stundar rökræðu af heilindum leitast við að hafa það sem sannara reynist…”

Rannsóknarskýrsla Alþingis, bindi 8, bls. 184

Ekki er einu sinni hægt að segja að Alþingi „ræki illa umræðuhlutverk sitt” – það hefur einfaldlega lagt það niður – svo fullkomlega að alþingismenn sjá ekkert athugavert við að skrifa skoðanagreinar til að hvetja fjölmiðla með skömmum og hótunum að brjóta gegn sjálfri Stjórnarskránni svo skjólstæðingar þingmanna móðgist ekki.

Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands 1944 nr. 33, 17. júní, 73. gr.

„Allir eru frjálsir skoðana sinna og sannfæringar…Ritskoðun og aðrar sambærilegar tálmanir á tjáningarfrelsi má aldrei í lög leiða.”

Jódís Skúladóttir, þingmaður Vinstri grænna fræðir lesendur – vegna þess að ég „titla mig sem fjölmiðlafræðing“ – um fjórða þjóðfélagsvaldið í kennslubókardæmi um umburðarleysi sem á að vera hneyksli í lýðræðisþjóðfélögum. Jódís þykist vera gegn mismunun, en hún vill ritskoða og banna allar skoðanir sem henni mislíka og lofar „fjölmiðla sem hafa komið góðum verkum í höfn með þéttu aðhaldi [svo “þéttu” að aðeins er pláss fyrir “réttu” skoðanirnar] og opinni umræðu um krefjandi mál.”

Í meðförum Jódísar er „opin umræða” refhvörf („oxymoron”) því opin umræða í lýðræðisríkjum fer að mestu leyti fram í fjölmiðlum – fjórða valdinu og „felur í sér aðhaldshlutverk – að fjölmiðlar [verndi] borgarana fyrir misbeitingu valds –upplýsingahlutverk –...láti borgurunum í té áreiðanlegar upplýsingar og vandaða greiningu á samfélagsmálum – ogumræðuhlutverk –...séu vettvangur fjölþættrar þjóðfélagsumræðu og birti túlkanir og umræðu um málefni samfélagsins frá margvíslegum sjónarhornum. Að mörgu leyti ereinfaldast fyrir fjölmiðil að sinna síðastnefnda hlutverkinu, svo sem með því aðdagblað sé opið fyrir aðsendum greinum.”

Rannsóknarskýrsla Alþingis, bindi 8, bls. 196.

Þar sem Jódís titlar sig sem Alþingismann, „langar mig að nota tækifærið” og benda henni á „umræðuhlutverk” Alþingis. Rannsóknarskýrslan bendir á hvernig „flokksræðið…hefur þróast í ofurvald…foringjans og klíkunnar…[þar sem] hlutur löggjafans [verður] að afgreiða mál sem undirbúin hafa verið í klíkunni…Þannig gegnir þingið formlegu löggjafarhlutverki sínu en bæði umræðuhlutverkið og eftirlitshlutverkið eru vanrækt.”

Í stað þess að hvetja til og taka þátt í skynsamlegri þjóðfélagsumræðu, velur þingmaðurinn ad hominem árásir og ræðst á mikilvægasta rétt þegnanna – rétt okkar til málfrelsis, sem er grundvöllur allra annarra réttinda. Þetta óþol og fyrirlitning frá fulltrúa Alþingis – sem er eiðsvarin að verja Stjórnarskrárvarin réttindi okkar og hefur vald til að lögfesta boð og bönn á skoðanir sem henni líkar ekki – fyrir réttindum þegnanna til málfrelsis er ógnvekjandi.

Jódís titlar sig sem Alþingismann en hún er fyrst og fremst Transaðgerðasinni, enda sér hún enga ástæðu til að útskýra hvaða orð í mínum „ömurlegu skrifum” eru „hatursumræða”, „ýta undir ofbeldi”, „standa fyrir öfgastefnum” og setja „transfólk í lífshættu”. Í stað þess að rökstyðja þetta rauðsíldar-salat à la Mussolini (svo ég taki upp þráð Jódísar úr leiknum “Hver er einræðisherrann?”) gramsar hún í verkfæraskúffu TransRannsóknarréttarins (merkt “ENGIN UMRÆÐA”) og nær í mest notuðu tólin: aðdróttanir, uppnefni, rökvillur og hótanir. (Transaðgerðasinnar innan Alþingis og utan ættu að hafa í huga að á Íslandi er ærumeiðingalöggjöf hluti af Almennum hegningarlögum. Persónulega er ég málfrelsis”absolutisti” en margir Transguðleysingjar hafa ekki jafn hlýlegt viðmót til ærumeiðinga.)

Það þarf ekki að koma neinum á óvart að aðalumbjóðendur Jódísar eru henni sammála um mikilvægi „opinnar umræðu.” „Trans Ís­land hefur enga löngun til að rök­ræða raun­veru­leika til­vistar okkar eða að hrekja þær stað­hæfingar höfundarins sem sam­þykktar voru af rit­stjórn [Morgunblaðsins] og hleypt í prentun. Til­vist okkar er ekki á­lita­mál og er ekki efni í rök­ræður.

Sem betur fer er engin nauðsyn að rökræða neitt við Trans Ísland. Í fyrsta lagi er ekkert „álitamál” uppi um „tilvist” ykkar. Öllum er frjálst að einkenna sig eins og þeir vilja, en að kvöldi dags eru allir jarðarbúar alveg jafn hallærislega karlkyns eða kvenkyns.

Í öðru lagi hvarflar hvorki að mér né öðrum Transguðleysingjum að fara í rökræður við meðlimi TransKirkjunnar; það er þýðingarlaust að eiga í rökræðum við meðlimi sértrúarsafnaða um trú þeirra.

Í þriðja lagi getið þið ekki frekar en æðstu prestar TransKirkjunnar rökrætt TransHugmyndafræðina, því hún er rakalaus. Það er ástæðan fyrir því að sama hvar á hnettinum við Transguðleysingjarnir tjáum okkur um Transguðspjallið er endurtekin sama tuggan úr Transáróðursmaskínunni: „engin umræða, engin umræða.”

„Þjálfa þarf gagnrýna hugsun og efla læsi borgaranna á hvers kyns áróður og innistæðulausa ímyndarsmíð.”

Rannsóknarskýrsla Alþingis, bindi 8 bls. 195

„Trans“réttindabarátta er ekki mannréttindabarátta homma og lesbía í öðru veldi. Eitt er að biðja samborgarana að taka okkur eins og við erum; annað að krefjast þess að þeir taki okkur eins og við erum ekki. Hvernig tekist hefur að selja almenningi í vestrænum nútíma-lýðræðisríkjum þá hugmynd að sjálfsímyndarkreppur og ranghugmyndir háværs minnihlutahóps um grundvallaratriði mannlegrar tilveru séu mannréttindabarátta er efni í óteljandi framtíðar doktorsritgerðir.

„Og fólkið gleypti við þessum samsetningi, því að Íslendingar eru allra þjóða veikastir fyrir kenningum geðbilaðra manna.”

Þórbergur Þórðarson


Höfundur er fjölmiðlafræðingur.


Tengdar fréttir

Hatursorðræða og fjórða valdið

Lyfjafyrirtæki er að prófa lyf við krabbameini í legi og býður konum að skrá sig í lyfjarannsóknina. Ég læt skrá mig sem konu, því ég skilgreini mig sem konu. Lyfjafyrirtækið gerir athugasemd og hafnar mér. Ég fæddist vissulega í líkama konu, hef alltaf upplifað mig sem slíka en vegna heilsubrests varð að fjarlægja úr mér legið og því hefur ríkið og lyfjafyrirtækið tekið þá ákvörðun að banna mér að skilgreina mig sem konu.




Skoðun

Sjá meira


×