Dómsmálaráðherra hefur talað um að stjórnlaust ástand ríki hér á landi vegna komu flóttamanna og talaði í kvöldfréttum Stöðvar 2 í gær um þörf á lokuðu búsetuúrræði til að takmarka för flóttafólks fyrir brottvísun.
Guðríður Lára Þrastardóttir, lögrfræðingur, sérfræðingur í málefnum flóttafólks og starfsmaður þingflokks Samfylkingarinnar, segir margar hliðar á því máli.
„Grundvallarhugmyndafræði sem býr þarna að baki snýr að því að við erum þá farin að frelsissvipta fólk sem er hvorki grunað um afbrot, né hefur framið afbrot, og það er auðvitað umræða sem þarf að taka áður en farið er út í þetta,“ segir Guðríður.
„Svo er það náttúrulega kostnaðurinn, hann hleypur væntanlega á einhverjum milljörðum, bæði að reisa svona úrræði og síðan að reka það. Svo er náttúrlega mannúðarvinkillinn og í fjórða lagi er það spurning um þörfina,"“ segir hún enn fremur.
Vissulega reyni fólk stundum að komast undan fyrir brottvísun og láti sig hverfa til að bjarga sér en það sé ef til vill sjaldgæfara hér en hjá öðrum Evrópuríkjum.
Þingmaður Sjálfstæðisflokksins og formaður allsherjar og menntamálanefndar Alþingis velti því þá upp í innsendri grein á Vísi í vikunni hvort koma þyrfti upp svokölluðum móttökubúðum fyrir flóttamenn sem hingað koma.
Guðríður segir það ekki óþekkt og í sjálfu sér ekki neikvætt ef fólk eigi aðeins að dvelja þar í nokkra daga. Ef það eigi að vera þar alla málsmeðferðina, sem geti tekið marga mánuði, sé það annað mál.
„Þá er þetta bara mjög slæmt, það náttúrulega ýtir undir jaðarsetningu og það geta komið upp mjög alvarleg mál sem tengjast bara öryggi. Það er alveg þekkt þegar fólk á flótta dvelur á sama stað margir í einu í langan tíma, þá geta komið upp mjög erfið mál sem er bæði dýrt og erfitt fyrir samfélagið að glíma við,“ segir Guðríður.
Ljóst sé að ríki og sveitarfélög þurfi að taka höndum saman til að bregðast við þeim mikla fjölda flóttamanna sem hingað leita og búa vel að þeim en heilt yfir væri fjármunum betur varið í annað en umdeild og kostnaðarsöm úrræði.
Hún segist nú hafa áhyggjur af orðræðunni þar sem markvisst sé verið að ala á ótta við útlendinga og flóttamenn.
„Íslendingar hafa hingað til verið mjög jákvæðir gagnvart fólki á flótta og við höfum staðið okkur bara nokkuð vel svona heilt yfir og þá kannski hefur almenningsálitið verið mjög hliðhollt fólki, en ég hef bara töluverðar áhyggjur af því að það breytist mjög hratt núna þegar að ráðamenn tala svona, og þá er líka bara erfitt að snúa þeirri þróun til baka,“ segir Guðríður.
