Að berjast við vindmyllur Hólmfríður Árnadóttir og Linda Björk Pálmadóttir skrifa 15. maí 2023 08:30 Vald býr í orðum og orð ber að nota af ábyrgð og varkárni. Á það sérstaklega við hjá kjörnum fulltrúum sem vinna í þágu fólksins. Það er ekki hægt að segja að ábyrg og vel upplýst umræða hafi verið höfð að leiðarljósi hjá ákveðnum kjörnum fulltrúum undanfarið í garð flóttafólks og fólks sem leitar hér alþjóðlegrar verndar. Að kjörnir fulltrúar ríkis og sveitarfélaga leyfi sér að fara fram með villandi upplýsingar og sögusagnir að vopni þegar kemur að málefnum þessara hópa er algjörlega óboðlegt. Kjörnum fulltrúum ber að kynna sér málin faglega og ræða út frá staðreyndum. Enda starfa þeir eftir lögum og siðareglum kjörinna fulltrúa og eiga að gæta háttvísi og almannahagsmuna í hvívetna. Einnig ber okkur samkvæmt lögum um málefni innflytjenda, (nr. 116/2012) að stuðla að samfélagi þar sem öll geta verið virkir þátttakendur óháð þjóðerni og uppruna. Innan þessa lagaramma kemur auk þess skýrt fram að upplýsingum um málefni innflytjenda skal miðlað án fordóma. Málflutningur sem byggir á upplýsingaóreiðu gagnvart minnihlutahópum sem þurfa oftar en ekki að berjast fyrir sinni tilvist getur haft slæmar afleiðingar í för með sér og jafnvel ýtt undir frekari fordóma og neikvæða þjóðernishyggju í samfélaginu. Vissulega eru mörg krefjandi verkefni hér á Suðurnesjum en það er til fyrirmyndar hvernig Reykjanesbær, og þær stofnanir sem hér eru, hafa staðið að móttöku flóttafólks og innflytjenda almennt, öðrum sveitarfélögum til eftirbreytni. Enda hrekur forsvarsfólk bæjarfélagsins og stofnana þessar flökkusögur auðveldlega með staðreyndum og þekkingu sinni á málefninu. Þá er sveitarfélögum sem taka á móti flóttafólki og fólki í leit að alþjóðlegri vernd sífellt að fjölga sem er mikið réttlætismál þegar kemur að móttöku þessara hópa. Nú þegar innflytjendur eru um 30% íbúa hér á Suðurnesjum er enn ríkari ástæða til að gera vel og vinna áfram að inngildingu og samlögun okkar allra, í því felst mikill menningarauður. Okkur ber samfélagsleg skylda til að taka vel á móti og hlúa að öllu því fólki sem hingað kemur og bjóða það velkomið í okkar samfélag. Það er fullkomlega eðlilegt að það taki fólk tíma að kynnast og samlagast íslenskri menningu, sérstaklega hjá fólki sem hefur alist upp á fjarlægum slóðum. Sum hafa jafnvel aldrei séð sundlaug og það er gott að hafa í huga að sundlaugamenningar eru ólíkar eftir því hvar þú ert í heiminum og svona mætti lengi telja. Okkar hlutverk er að sýna fólki af erlendum uppruna þolinmæði og umburðarlyndi, þannig hjálpum við því að kynnast gildum íslensks samfélags. Það er gott að hugsa hvernig við viljum láta koma fram við okkur þegar við flytjum erlendis. Ekki viljum við að neikvætt fordómafullt viðmót mæti okkar unga fólki sem fer erlendis í nám, sem skiptinemar eða einfaldlega til að prófa eitthvað nýtt. Hvað þá þeim hópi sem flyst búferlum í von um betri tíð í öðru landi. Þegar upp er staðið erum við ekkert ólík öðrum, við erum fjölbreytt flóra fólks með allskonar langanir, áhugamál og styrkleika alveg eins og hver annar jarðarbúi. Heimsmyndin er breytt og það hefur gerst á ógnarhraða. Það er ekki langt síðan við eyjaskeggjar lengst norður í Atlantshafi vorum einsleitt samfélag en í dag erum við fjölmenningarsamfélag þar sem ólík menning þrífst og sú fjölbreytni hefur glætt íslenskt samfélag enn meira lífi og auðgað íslenska menningu. Oft finnst okkur sem stöndum fyrir upplýstri umræðu eins og við séum að berjast við vindmyllur knúnar af útlendingaandúð, hræðslu, vanþekkingu og fordómum. Það verður að stíga næstu skref svo hægt sé að skapa málefnalega og upplýsta umræðu byggða á faglegri þekkingu. Við þurfum rannsóknir á málefnum fólks af erlendum uppruna og við þurfum að hlusta á sérfræðinga og fólk með þekkingu og reynslu af því að vera innflytjendur eða flóttafólk. Það er skýlaus krafa að kjörnir fulltrúar og auðvitað við öll byggjum málflutning okkar á staðreyndum, rannsóknum og sérfræðiþekkingu. Stöndum saman og verndum viðkvæma hópa sem hingað koma í leit að friði, skjóli og mannsæmandi lífi. Hjálpumst að við að gera daga þeirra bærilega þrátt fyrir áföll, sárar minningar og söknuð til heimalands, ættingja, vina og heimilis. Fræðum unga fólkið okkar um mismunandi menningarheima, sýnum gott fordæmi og komum fram eins og við viljum láta koma fram við okkur. Hólmfríður er menntunarfræðingur og formaður Svæðisfélags VG á Suðurnesjum. Linda er félagsfræðingur og stjórnarkona Svæðisfélags VG á Suðurnesjum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Flóttafólk á Íslandi Flóttamenn Hólmfríður Árnadóttir Vinstri græn Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson skrifar Sjá meira
Vald býr í orðum og orð ber að nota af ábyrgð og varkárni. Á það sérstaklega við hjá kjörnum fulltrúum sem vinna í þágu fólksins. Það er ekki hægt að segja að ábyrg og vel upplýst umræða hafi verið höfð að leiðarljósi hjá ákveðnum kjörnum fulltrúum undanfarið í garð flóttafólks og fólks sem leitar hér alþjóðlegrar verndar. Að kjörnir fulltrúar ríkis og sveitarfélaga leyfi sér að fara fram með villandi upplýsingar og sögusagnir að vopni þegar kemur að málefnum þessara hópa er algjörlega óboðlegt. Kjörnum fulltrúum ber að kynna sér málin faglega og ræða út frá staðreyndum. Enda starfa þeir eftir lögum og siðareglum kjörinna fulltrúa og eiga að gæta háttvísi og almannahagsmuna í hvívetna. Einnig ber okkur samkvæmt lögum um málefni innflytjenda, (nr. 116/2012) að stuðla að samfélagi þar sem öll geta verið virkir þátttakendur óháð þjóðerni og uppruna. Innan þessa lagaramma kemur auk þess skýrt fram að upplýsingum um málefni innflytjenda skal miðlað án fordóma. Málflutningur sem byggir á upplýsingaóreiðu gagnvart minnihlutahópum sem þurfa oftar en ekki að berjast fyrir sinni tilvist getur haft slæmar afleiðingar í för með sér og jafnvel ýtt undir frekari fordóma og neikvæða þjóðernishyggju í samfélaginu. Vissulega eru mörg krefjandi verkefni hér á Suðurnesjum en það er til fyrirmyndar hvernig Reykjanesbær, og þær stofnanir sem hér eru, hafa staðið að móttöku flóttafólks og innflytjenda almennt, öðrum sveitarfélögum til eftirbreytni. Enda hrekur forsvarsfólk bæjarfélagsins og stofnana þessar flökkusögur auðveldlega með staðreyndum og þekkingu sinni á málefninu. Þá er sveitarfélögum sem taka á móti flóttafólki og fólki í leit að alþjóðlegri vernd sífellt að fjölga sem er mikið réttlætismál þegar kemur að móttöku þessara hópa. Nú þegar innflytjendur eru um 30% íbúa hér á Suðurnesjum er enn ríkari ástæða til að gera vel og vinna áfram að inngildingu og samlögun okkar allra, í því felst mikill menningarauður. Okkur ber samfélagsleg skylda til að taka vel á móti og hlúa að öllu því fólki sem hingað kemur og bjóða það velkomið í okkar samfélag. Það er fullkomlega eðlilegt að það taki fólk tíma að kynnast og samlagast íslenskri menningu, sérstaklega hjá fólki sem hefur alist upp á fjarlægum slóðum. Sum hafa jafnvel aldrei séð sundlaug og það er gott að hafa í huga að sundlaugamenningar eru ólíkar eftir því hvar þú ert í heiminum og svona mætti lengi telja. Okkar hlutverk er að sýna fólki af erlendum uppruna þolinmæði og umburðarlyndi, þannig hjálpum við því að kynnast gildum íslensks samfélags. Það er gott að hugsa hvernig við viljum láta koma fram við okkur þegar við flytjum erlendis. Ekki viljum við að neikvætt fordómafullt viðmót mæti okkar unga fólki sem fer erlendis í nám, sem skiptinemar eða einfaldlega til að prófa eitthvað nýtt. Hvað þá þeim hópi sem flyst búferlum í von um betri tíð í öðru landi. Þegar upp er staðið erum við ekkert ólík öðrum, við erum fjölbreytt flóra fólks með allskonar langanir, áhugamál og styrkleika alveg eins og hver annar jarðarbúi. Heimsmyndin er breytt og það hefur gerst á ógnarhraða. Það er ekki langt síðan við eyjaskeggjar lengst norður í Atlantshafi vorum einsleitt samfélag en í dag erum við fjölmenningarsamfélag þar sem ólík menning þrífst og sú fjölbreytni hefur glætt íslenskt samfélag enn meira lífi og auðgað íslenska menningu. Oft finnst okkur sem stöndum fyrir upplýstri umræðu eins og við séum að berjast við vindmyllur knúnar af útlendingaandúð, hræðslu, vanþekkingu og fordómum. Það verður að stíga næstu skref svo hægt sé að skapa málefnalega og upplýsta umræðu byggða á faglegri þekkingu. Við þurfum rannsóknir á málefnum fólks af erlendum uppruna og við þurfum að hlusta á sérfræðinga og fólk með þekkingu og reynslu af því að vera innflytjendur eða flóttafólk. Það er skýlaus krafa að kjörnir fulltrúar og auðvitað við öll byggjum málflutning okkar á staðreyndum, rannsóknum og sérfræðiþekkingu. Stöndum saman og verndum viðkvæma hópa sem hingað koma í leit að friði, skjóli og mannsæmandi lífi. Hjálpumst að við að gera daga þeirra bærilega þrátt fyrir áföll, sárar minningar og söknuð til heimalands, ættingja, vina og heimilis. Fræðum unga fólkið okkar um mismunandi menningarheima, sýnum gott fordæmi og komum fram eins og við viljum láta koma fram við okkur. Hólmfríður er menntunarfræðingur og formaður Svæðisfélags VG á Suðurnesjum. Linda er félagsfræðingur og stjórnarkona Svæðisfélags VG á Suðurnesjum.
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun