Grímur lífsins Valerio Gargiulo skrifar 21. mars 2024 09:01 Að sögn rithöfundarins Luigi Pirandello getur gríman verið sú sjálfsmynd sem hver einstaklingur velur og samsamar sig, til að túlka sitt rétta hlutverk innan samfélagsins. Í mannlegu gamanleiknum sem lífið er mætum við margvíslegum grímum, sumar heillandi, aðrar truflandi. Meðal þeirra virkar afbrýðisemi sem skuggi sem getur dregið úr björtustu samböndum. Hins vegar, innan um þessa áskorun, getur bjartsýni þjónað sem leiðarljósi, sem leiðir okkur í gegnum hið óvænta. Frá æsku kynnumst við margvíslegum grímum: þær sem við klæðumst til að aðlagast heiminum og grímur sem aðrir klæðast til að vernda eða fela varnarleysi sitt. Grímur geta verið sýnilegar eða ósýnilegar, allt eftir því hver ber þær á lofti og aðstæðum sem hinn grímuklæddi er í. Grímur lífsins fela í sér þvingaða góðvild á bak við falskt bros, sjálfstraust sem hylja óöryggi og hörku sem felur viðkvæmni. Öfund er ein ógnvænlegasta gríman sem við mætum á lífsleiðinni. Öfundin getur læðst inn í hin sterkustu sambönd með því að eitra andrúmsloftið með tortryggni og vantrausti. Afbrýðisemi stafar af ótta við að missa það sem við eigum, knúið áfram af samanburði við aðra og af skorti á trausti á okkur sjálfum og í samböndum okkar. Að takast á við afbrýðisemi krefst skammts af hugrekki og stórum skammti af trausti. Í völundarhúsi lífsins getur hið óvænta komið okkur á óvart og reynt á okkur. Hins vegar getur bjartsýni verið áttaviti okkar, leiðbeint okkur í gegnum tilfinningastorma og lýst upp veginn að voninni. Að vera bjartsýnn þýðir ekki að hunsa erfiðleika eða mistök, heldur að horfast í augu við þá af ákveðni og fullvissu um að þrátt fyrir raunir felur framtíðin enn í sér óendanlega möguleika. Í lífsins ferðalagi mætum við margs konar grímum sem sumar hverjar geta verið áskoranir til að takast á við. Öfund getur grafið undan samböndum og sjálfsvirðingu, en með trausti og opnum samskiptum getum við sigrast á því. Og þegar við stöndum frammi fyrir hinu óvænta, getur bjartsýni verið okkar besti bandamaður og lýst upp veginn jafnvel á myrkustu augnablikunum. Að lokum er það hvernig við setjum á okkur grímur og stöndum frammi fyrir áskorunum sem skilgreinir raunverulegan kjarna okkar. Amma mín var vön að segja: „Teldu blómin í garðinum þínum, aldrei laufin sem falla.“ Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Valerio Gargiulo Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Veistu þitt skýjaspor? Hólmfríður Rut Einarsdóttir,Þóra Rut Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Sjá meira
Að sögn rithöfundarins Luigi Pirandello getur gríman verið sú sjálfsmynd sem hver einstaklingur velur og samsamar sig, til að túlka sitt rétta hlutverk innan samfélagsins. Í mannlegu gamanleiknum sem lífið er mætum við margvíslegum grímum, sumar heillandi, aðrar truflandi. Meðal þeirra virkar afbrýðisemi sem skuggi sem getur dregið úr björtustu samböndum. Hins vegar, innan um þessa áskorun, getur bjartsýni þjónað sem leiðarljósi, sem leiðir okkur í gegnum hið óvænta. Frá æsku kynnumst við margvíslegum grímum: þær sem við klæðumst til að aðlagast heiminum og grímur sem aðrir klæðast til að vernda eða fela varnarleysi sitt. Grímur geta verið sýnilegar eða ósýnilegar, allt eftir því hver ber þær á lofti og aðstæðum sem hinn grímuklæddi er í. Grímur lífsins fela í sér þvingaða góðvild á bak við falskt bros, sjálfstraust sem hylja óöryggi og hörku sem felur viðkvæmni. Öfund er ein ógnvænlegasta gríman sem við mætum á lífsleiðinni. Öfundin getur læðst inn í hin sterkustu sambönd með því að eitra andrúmsloftið með tortryggni og vantrausti. Afbrýðisemi stafar af ótta við að missa það sem við eigum, knúið áfram af samanburði við aðra og af skorti á trausti á okkur sjálfum og í samböndum okkar. Að takast á við afbrýðisemi krefst skammts af hugrekki og stórum skammti af trausti. Í völundarhúsi lífsins getur hið óvænta komið okkur á óvart og reynt á okkur. Hins vegar getur bjartsýni verið áttaviti okkar, leiðbeint okkur í gegnum tilfinningastorma og lýst upp veginn að voninni. Að vera bjartsýnn þýðir ekki að hunsa erfiðleika eða mistök, heldur að horfast í augu við þá af ákveðni og fullvissu um að þrátt fyrir raunir felur framtíðin enn í sér óendanlega möguleika. Í lífsins ferðalagi mætum við margs konar grímum sem sumar hverjar geta verið áskoranir til að takast á við. Öfund getur grafið undan samböndum og sjálfsvirðingu, en með trausti og opnum samskiptum getum við sigrast á því. Og þegar við stöndum frammi fyrir hinu óvænta, getur bjartsýni verið okkar besti bandamaður og lýst upp veginn jafnvel á myrkustu augnablikunum. Að lokum er það hvernig við setjum á okkur grímur og stöndum frammi fyrir áskorunum sem skilgreinir raunverulegan kjarna okkar. Amma mín var vön að segja: „Teldu blómin í garðinum þínum, aldrei laufin sem falla.“ Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi.
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar