Þar sem hanar og hænur gala Yngvi Sighvatsson skrifar 8. október 2024 14:02 Það sló marga hversu mikil slagsíðan var í Silfrinu í gærkvöldi. Þar voru þrír sjóaðir fjölmiðla- og stjórnmálamenn mættir: einn kominn vel yfir hæðina, ungur ráðherra Sjálfstæðisflokks og borgarstjóri Framsóknar, sem ávallt fær sérmeðferð á sínum gamla vinnustað. Þeim til aðstoðar var þáttastjórnandi Sigríður Hagalín. Til andsvars mætti ung og efnileg kona úr röðum Pírata, sem ég hef aldrei heyrt um áður; hún fékk, að mig minnir, að taka til máls einu sinni. Það var um margt óhugnanlegt að horfa á þennan þátt, en ætli tvennt standi ekki upp úr. Í fyrsta lagi hvernig þetta fólk gefur sér að við Íslendingar séum bara vitleysingar sem kunnum ekki að meta það sem þau gera fyrir okkur. Í öðru lagi, vitleysið í þeim sjálfum að halda að við Íslendingar séum svo vitlausir að við sjáum ekki í gegnum þau. Í atriði tvö liggur nefnilega mergur málsins og ástæða fylgisins. Þegar gamli haninn byrjaði að kvarta yfir vanþakklæti okkar, að við höfum það miklu betur en við höldum, þá vitum við samt að búið er að hola heilbrigðiskerfið okkar niður. Að markaðsvæðing húsnæðiskerfisins á þeirra vakt hefur valdið því að ríkið þarf að greiða niður aðgang fólks að húsnæði hérlendis, sem hefur hækkað margfalt miðað við launaþróun undir þeirra forystu. Við vitum líka að börnin okkar koma illa lesin úr skólakerfinu, að þeim líður verr, og að misskipting meðal barna hefur aukist gríðarlega undir þeirra stjórn. Svo tók til máls ungi efnilegi haninn, þessi sem hóf vegferð sína í pólitík á því að viðhalda borgarstjórnarmeirihluta sem ber mikla ábyrgð á ástandi húsnæðismála, í skiptum fyrir góðan stól og laun sem toppa laun borgarstjóra stærstu borga heims. Hann vildi halda því fram að ástæða lélegs fylgis væri rifrildi milli hinna tveggja flokkanna sem með flokki hans eru í stjórn. Það virðist ekki skipta máli hvaða verk hafa (ekki) verið framkvæmd og ástandið í þjóðfélaginu; vandamálið var rifrildi og óeining út á við. Ekki skortur á húsnæði og gríðarhátt verð á því,skortur á leikskólaplássi, vextirnir, leiguverðið og allt hitt—heldur ósamstaða út á við. Kannski er það skiljanlegt að sá maður sé í Framsókn, þar sem grasið er alltaf grænt og fallegar glærusýningar leysa vandamálin. Þá var komið að sjónarmiði ungs ráðherra úr Sjálfstæðisflokknum, sem vildi auðvitað kenna útlendingum um. Þetta veldur venjulegu fólki, og þá sérstaklega kjósendum flokks hennar, miklum áhyggjum, því þeir vita að flokkur þeirra hefur farið með stjórn útlendingamála lengi. Það var flokkur þeirra sem tók ákvörðun um að veita flóttamönnum frá tveimur ríkjum sérstakan aðgang. Því finnst fólki pínlegt að horfa upp á fulltrúa fyrrum stærsta stjórnmálaafls landsins snúa svona út úr sannleikanum á þann hátt að börn á grunnskólaaldri sjá í gegnum það. Slíkt skilningsleysi lofar ekki góðu og það að sjá ekki vandamálin fyrir útlendingunum er risastórt vandamál í sjálfu sér. Nú viðurkenni ég fúslega að ég man ekkert hvað ungi Píratinn sagði, en hún kom vel fyrir og allt það, en hafði lítið um hrútskýringar og gaslýsingar hinna fjögurra að segja. Enda var henni varla boðið í þáttinn til að skemma stemninguna sem búið var að sérhanna á ríkisfjölmiðli fyrir ríkistjórnarflokkana. Það sem stendur eftir er skömm, skömm á því hvernig þetta fólk vogar sér að tala við okkur og að við sem þjóð látum það yfir okkur ganga. Sem er þó kannski ekki staðan lengur? Erum við ekki að opna augun fyrir svona augljósri vitleysu? Allavega þá stendur fylgi þessara flokka í 20% samanlagt; það er sem sagt ekki í erfðaefni okkar að kaupa bull lengur—vonum það! Höfundur er tölvuleikjahönnuður og í stjórn Samtaka leigjenda. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Leigumarkaður Húsnæðismál Mest lesið Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Græðgin sem hlífir engum Snæbjörn Brynjarsson og Þórólfur Júlían Dagsson Skoðun Skoðun Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Sjá meira
Það sló marga hversu mikil slagsíðan var í Silfrinu í gærkvöldi. Þar voru þrír sjóaðir fjölmiðla- og stjórnmálamenn mættir: einn kominn vel yfir hæðina, ungur ráðherra Sjálfstæðisflokks og borgarstjóri Framsóknar, sem ávallt fær sérmeðferð á sínum gamla vinnustað. Þeim til aðstoðar var þáttastjórnandi Sigríður Hagalín. Til andsvars mætti ung og efnileg kona úr röðum Pírata, sem ég hef aldrei heyrt um áður; hún fékk, að mig minnir, að taka til máls einu sinni. Það var um margt óhugnanlegt að horfa á þennan þátt, en ætli tvennt standi ekki upp úr. Í fyrsta lagi hvernig þetta fólk gefur sér að við Íslendingar séum bara vitleysingar sem kunnum ekki að meta það sem þau gera fyrir okkur. Í öðru lagi, vitleysið í þeim sjálfum að halda að við Íslendingar séum svo vitlausir að við sjáum ekki í gegnum þau. Í atriði tvö liggur nefnilega mergur málsins og ástæða fylgisins. Þegar gamli haninn byrjaði að kvarta yfir vanþakklæti okkar, að við höfum það miklu betur en við höldum, þá vitum við samt að búið er að hola heilbrigðiskerfið okkar niður. Að markaðsvæðing húsnæðiskerfisins á þeirra vakt hefur valdið því að ríkið þarf að greiða niður aðgang fólks að húsnæði hérlendis, sem hefur hækkað margfalt miðað við launaþróun undir þeirra forystu. Við vitum líka að börnin okkar koma illa lesin úr skólakerfinu, að þeim líður verr, og að misskipting meðal barna hefur aukist gríðarlega undir þeirra stjórn. Svo tók til máls ungi efnilegi haninn, þessi sem hóf vegferð sína í pólitík á því að viðhalda borgarstjórnarmeirihluta sem ber mikla ábyrgð á ástandi húsnæðismála, í skiptum fyrir góðan stól og laun sem toppa laun borgarstjóra stærstu borga heims. Hann vildi halda því fram að ástæða lélegs fylgis væri rifrildi milli hinna tveggja flokkanna sem með flokki hans eru í stjórn. Það virðist ekki skipta máli hvaða verk hafa (ekki) verið framkvæmd og ástandið í þjóðfélaginu; vandamálið var rifrildi og óeining út á við. Ekki skortur á húsnæði og gríðarhátt verð á því,skortur á leikskólaplássi, vextirnir, leiguverðið og allt hitt—heldur ósamstaða út á við. Kannski er það skiljanlegt að sá maður sé í Framsókn, þar sem grasið er alltaf grænt og fallegar glærusýningar leysa vandamálin. Þá var komið að sjónarmiði ungs ráðherra úr Sjálfstæðisflokknum, sem vildi auðvitað kenna útlendingum um. Þetta veldur venjulegu fólki, og þá sérstaklega kjósendum flokks hennar, miklum áhyggjum, því þeir vita að flokkur þeirra hefur farið með stjórn útlendingamála lengi. Það var flokkur þeirra sem tók ákvörðun um að veita flóttamönnum frá tveimur ríkjum sérstakan aðgang. Því finnst fólki pínlegt að horfa upp á fulltrúa fyrrum stærsta stjórnmálaafls landsins snúa svona út úr sannleikanum á þann hátt að börn á grunnskólaaldri sjá í gegnum það. Slíkt skilningsleysi lofar ekki góðu og það að sjá ekki vandamálin fyrir útlendingunum er risastórt vandamál í sjálfu sér. Nú viðurkenni ég fúslega að ég man ekkert hvað ungi Píratinn sagði, en hún kom vel fyrir og allt það, en hafði lítið um hrútskýringar og gaslýsingar hinna fjögurra að segja. Enda var henni varla boðið í þáttinn til að skemma stemninguna sem búið var að sérhanna á ríkisfjölmiðli fyrir ríkistjórnarflokkana. Það sem stendur eftir er skömm, skömm á því hvernig þetta fólk vogar sér að tala við okkur og að við sem þjóð látum það yfir okkur ganga. Sem er þó kannski ekki staðan lengur? Erum við ekki að opna augun fyrir svona augljósri vitleysu? Allavega þá stendur fylgi þessara flokka í 20% samanlagt; það er sem sagt ekki í erfðaefni okkar að kaupa bull lengur—vonum það! Höfundur er tölvuleikjahönnuður og í stjórn Samtaka leigjenda.
Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar