Þetta er alveg mjög góð spurning! Mörg kannast við það að spjalla við maka/bólfélaga yfir daginn, finna fyrir kynlöngun og jafnvel gera plön um kynlíf seinna sama dag. Svo þegar á hólminn er komið er þessi kynlöngun ekki lengur til staðar eða kynlíf það síðasta sem þú hefur áhuga á að stunda! En af hverju?
Kynlífið með Aldísi, sálfræðingi og kynlífsráðgjafa, er nýr vikulegur liður á Vísi. Í honum fræðir Aldís lesendur um kynlíf og svarar spurningum frá lesendum. Ef þú vilt senda Aldísi spurningu er hægt að finna spurningaform neðst í greininni.
Fjarlægð frá maka getur einmitt leitt til þess að við förum að finna fyrir löngun, söknuði og tilhlökkun. Líkt og Esther Perel, sálfræðingur og pararáðgjafi, hefur fjallað um þá getur verið flókið að þrá eitthvað sem þú, nú þegar, hefur. Kynlöngun eykst oft þegar við erum í sundur og leyfum okkur að finna fyrir þrá og tilhlökkun.
Í langtímasambandi er því gífurlega mikilvægt að halda áfram að rækta þín áhugamál og rækta þig sem einstakling. Alltof oft fórnum við okkar tíma ein, gleymum að sinna okkar áhugamálum eða vinum. Því meira sem við rennum saman í eitt með maka okkar, minnkar oft kynlöngun því þú upplifir maka þinn ekki lengur jafn spennandi eða sexí. Fyrirsjáanleiki er geggjaður fyrir taugakerfið en of mikill fyrirsjáanleiki getur dregið úr löngun okkar í nánd og kýnlíf!
En snúum okkur aftur að spurningunni. Þegar þú ert að hugsa um maka þinn í fjarveru hans ertu sennilega að gera allskonar sem kveikir í þér. Hvað ertu að fantasera um? Hvernig lítur kynlífið út í fantasíunni? Kemur hann inn, lyftir þér upp án þess að segja orð og kastar þér í rúmið? Jááá.. og hver er svo raunveruleikinn?
Fantasíur eru nefninlega svo geggjaðar! Eins og ég fjallaði um í fyrri grein:
Í fantasíum höfum við fulla stjórn! Atburðarásin flæðir fullkomlega, birtan er akkúrat rétt, sængurfötin úr mýksta efni sem til er og engin truflun er til staðar. Í fantasíunni þarf ekki að ræða væntingar eða langarnir. Án þess að segja nokkuð veit bólfélagi nákvæmlega hvað þú vilt. Fantasíur eru öruggt rými til að prófa okkur áfram eða hreinlega leið til að auka unað í kynlífi og sjálfsfróun.
Kynlíf í raunheimum er öðruvísi. Stundum er tímasetningin ekki fullkomin, við getum upplifað það að líkaminn örvast ekki líkt og við áttum von á eða eitthvað truflar okkur. Mörg upplifa pressu þegar þau eru búin að plana kynlíf eða ákveða að stunda kynlíf. Pressa sem kemur oft innra frá okkur en getur líka komið frá maka/bólfélaga. Ýmsar hugsanir geta komið upp eins og hvað ef líkaminn bregst ekki við? Hvað ef ég verð svo bara þreytt eða missi niður löngunina til að stunda kynlíf?
En hvað er til ráða?
Það er algengt og eðlilegt að líkaminn sé ekki til í kynlíf þó hugurinn sé það. Gott ráð er að liggja hlið við hlið og sjá hvort líkaminn vakni upp. Með því að draga úr pressu, setja fókus á vellíðan og slökun leyfum við líkamanum hægt og rólega að kveikja á sér. Þannig að frekar en að lofa kynlífi í kvöld, væri betra að nálgast það þannig að þú ætlir að sjá hvort þú komist þangað.
Nokkur ráð til að brúa bilið frá fantasíunni yfir í kynlíf er að ræða væntingar við maka/bólfélaga. Mögulega er allskonar sem þú hefur áhuga á prófa eða upplifa sem þið hafið aldrei rætt.
Það getur aukið nánd og ýtt undir erótíska tengingu þegar fantasíum er deilt með maka eða bólfélaga. Ávallt er gott að nálgast samtalið á nærgætinn hátt og gott er að muna að fantasíur þurfa ekki að verða að veruleika. Það eitt og sér að segja frá þeim getur verið ansi heitt!
Að lokum er gott að muna að það er í góðu lagi að hafa fundið fyrir löngun, daðrað eða átt frumkvæði að kynlífi en vilja síðan ekki eða geta ekki stundað kynlíf. Það má alltaf skipta um skoðun!
