Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson skrifar 24. nóvember 2024 11:00 Allt í einu sprettur upp umræða um Evrópusambandið. Mikið af henni byggir afbökun staðreynda og óskhyggju. Ræðum nú tíu ókosti og einn helsta kostinn við aðild að Evrópusambandinu. Tíu ókostir 1. Evrópusambandið er ólíkt Íslandi. Í þeim ríkjum sem þar fara með stjórn byggir efnahagurinn á framleiðslu og sölu á háþróuðum iðnvarningi, löndin eru þéttbýl og samfélögin stór. Á Íslandi býr örþjóð í stóru landi og efnahagur byggir á fiskveiðum, þjónustu við ferðamenn og orkufrekum iðnaði. Lög sambandsins þjóna þörfum hinna stóru, annað væri ólýðræðislegt. Þarfir hinna stóru eru ekki þær sömu og þarfir Íslands, nema stundum. Stundum er ekki nóg. 2. Félagsgjaldið er hátt. Margir milljarðar. Sjóðir bandalagsins mundu eflaust styrkja einstök verkefni á Íslandi, en heildarfjárstreymið yrði frá Íslandi til annarra héraða sambandsins. Í Evrópusambandinu streymir skattfé frá ríku löndunum til þeirra fátæku. Ísland er töluvert ríkara en meðalríki í Evrópusambandinu og miklu ríkara en þau fátækustu. Vilji menn styrkja fátæk ríki koma þó önnur og fjarlægari ríki ofar á listann. Þar er fólk sem býr við skort og mundi þiggja að þeir ríkustu, sem eiga aura aflögu, byggju við þá heimssýn að líta til sín, frekar en til þeirra næstríkustu. 3. Evrópusambandið er tollabandalag 5% mannkyns. Það hefur og mun eflaust eiga í viðskiptadeilum við aðra hluta heimsins. Tollar eða aðrar viðskiptahindranir bandalagsins út á við gætu reynst Íslandi afar dýrkeyptar. Saga Íslands sýnir að yfirráð yfir eigin utanríkisverslun eru Íslendingum mjög mikilvæg. Þau má ekki láta í hendur stórvelda sem er í raun sama um hvort Ísland flýtur eða sekkur. 4. Lög Evrópusambandsins gilda í öllum löndum Evrópusambandsins og ganga framar heimasömdum lögum. Evrópusambandslöggjöf er mótuð af þörfum hinna stóru samfélaga sem eru um margt ólík því sem er á Íslandi. Evrópusambandsaðild væri því afnám lýðræðis í þeirri merkingu sem flestir á Íslandi leggja í það orð. Það gæti reynst Íslendingum mjög dýrkeypt að búa við Evrópulög og geta sig hvergi hrært þegar lögin eru vond fyrir Ísland. 5. Evra hentar Íslandi illa. Gengi evru tekur mið af öðrum aðstæðum en eru á Íslandi. Evra útvegar ekki ódýrt lánsfjármagn. Núna er verðbólgan á Íslandi lítið hærri en í evrulöndum á borð við Holland og Eistland. Íslenska krónan á ekki sök á nýliðnu verðbólguskoti. Það má m.a. tengja við stjórnun húsnæðismála innanlands. 6. Evrópusambandið á í miklum og varanlegum efnahagserfiðleikum. Þar er mikið atvinnuleysi og langtímatvinnuleysi, lítil framleiðni, takmarkaður vöxtur, útbreidd fátækt, stríð túnfætinum og ólga í stjórnmálum sem óvíst er hvert leiði. Það væri óðs manns æði að færa slíku sambandi völd á Íslandi. 7. Nú þegar er farið að bera á sköttum og gjöldum sem leggjast þyngra á íslenskt samfélag en önnur ríki Evrópu. Ástæða er til að ætla að slíkt mundi aukast, þannig virkar lýðræði hinna stóru. 8. Það mundi kosta Íslendinga mjög mikið að byggja upp stjórnkerfi til að fullnægja kröfum Evrópusambandsins. 9. Evrópusambandið veitir ekki öryggi. Þeir sem hallast að N-Atlantshafsbandalaginu ættu að velta fyrir sér hvort þeir trúi því í alvöru að Bretar og Bandaríkjamenn mundu nokkurn tímann sætta sig við að ríki sem þeim væri fjandsamlegt næði fótfestu á Íslandi, jafnvel þótt ekkert væri Nató. Þeir sem efast um að aukin hervæðing sé hin rétta leið ættu að horfast í augu við einlægan og margskjalfestan vilja Evrópusambandsins til að verða herveldi. 10. Ógerningur er fyrir smáþjóð að komast aftur út úr sambandinu. Það er ekki ætlast til þess að þjóðir yfirgefi klúbbinn. Það kom mjög skýrt í ljós í tengslum við Brexit. Bretar sluppu, þrátt fyrir hið vonda fordæmi brottfararinnar. Það var vegna þess að breskur markaður var mikilvægur fyrir stóru ríkin á meginlandinu. Íslenskur markaður skiptir þau engu máli. Þegar smáríki á í hlut gildir að setja ekki slæmt fordæmi með því að sleppa ríkinu út. Íslendingar geta ekki reiknað með að komast út ef og þegar sambandið setur lög sem eru Íslendingum mjög óhagstæð. Einn kostur Flest mál hafa margar hliðar, og sú hugmynd að Íslendingar verði þegnar í Evrópusambandinu er þar á meðal. Ókostirnir eru óteljandi, margir mjög stórir og hafa sumir verið taldir upp hér. Kosturinn er einn. 1. Það bjóðast atvinnutækifæri fyrir hóp fólks, sem að vísu er frekar lítill. Kannski þar sé komin skýringin á því hversu vinsælt Evrópusambandið er meðal stjórnmálamanna víða um lönd, en óvinsælt meðal alþýðu. Niðurstaðan Hlutverk Íslendinga í Evrópusambandi yrði í fyrsta lagi að borga mikið og í öðru lagi að hlýða, því þannig virkar lýðræði hinna stóru. Höfundur er formaður Heimssýnar sem er félag um fullveldi Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haraldur Ólafsson Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson Skoðun Skoðun Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson skrifar Skoðun Hver er að væla? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke skrifar Skoðun Skattaæfingar tengdar landbúnaðarstarfsemi Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Konan - Vinnan - Kjörin í 40 ár Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Íslenskur her og íslensk leyniþjónusta Steingrímur Jónsson skrifar Skoðun Er jafnrétti fyrir allar? Anna Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Ættu konur að fara í háskólanám? Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Íris Björk Ágústsdóttir skrifar Skoðun Enn einn dagur í baráttunni Ásta F. Flosadóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpunarlaust haust Jón Gunnarsson skrifar Skoðun Enginn grunnur fyrir nýju starfsleyfi Ísteka Rósa Líf Darradóttir,Guðrún Scheving Thorsteinsson skrifar Skoðun Krafan sem kvennahreyfingin gleymdi Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Einfaldar lausnir á vaxtamálavanda bankanna Guðmundur Ásgeirsson skrifar Sjá meira
Allt í einu sprettur upp umræða um Evrópusambandið. Mikið af henni byggir afbökun staðreynda og óskhyggju. Ræðum nú tíu ókosti og einn helsta kostinn við aðild að Evrópusambandinu. Tíu ókostir 1. Evrópusambandið er ólíkt Íslandi. Í þeim ríkjum sem þar fara með stjórn byggir efnahagurinn á framleiðslu og sölu á háþróuðum iðnvarningi, löndin eru þéttbýl og samfélögin stór. Á Íslandi býr örþjóð í stóru landi og efnahagur byggir á fiskveiðum, þjónustu við ferðamenn og orkufrekum iðnaði. Lög sambandsins þjóna þörfum hinna stóru, annað væri ólýðræðislegt. Þarfir hinna stóru eru ekki þær sömu og þarfir Íslands, nema stundum. Stundum er ekki nóg. 2. Félagsgjaldið er hátt. Margir milljarðar. Sjóðir bandalagsins mundu eflaust styrkja einstök verkefni á Íslandi, en heildarfjárstreymið yrði frá Íslandi til annarra héraða sambandsins. Í Evrópusambandinu streymir skattfé frá ríku löndunum til þeirra fátæku. Ísland er töluvert ríkara en meðalríki í Evrópusambandinu og miklu ríkara en þau fátækustu. Vilji menn styrkja fátæk ríki koma þó önnur og fjarlægari ríki ofar á listann. Þar er fólk sem býr við skort og mundi þiggja að þeir ríkustu, sem eiga aura aflögu, byggju við þá heimssýn að líta til sín, frekar en til þeirra næstríkustu. 3. Evrópusambandið er tollabandalag 5% mannkyns. Það hefur og mun eflaust eiga í viðskiptadeilum við aðra hluta heimsins. Tollar eða aðrar viðskiptahindranir bandalagsins út á við gætu reynst Íslandi afar dýrkeyptar. Saga Íslands sýnir að yfirráð yfir eigin utanríkisverslun eru Íslendingum mjög mikilvæg. Þau má ekki láta í hendur stórvelda sem er í raun sama um hvort Ísland flýtur eða sekkur. 4. Lög Evrópusambandsins gilda í öllum löndum Evrópusambandsins og ganga framar heimasömdum lögum. Evrópusambandslöggjöf er mótuð af þörfum hinna stóru samfélaga sem eru um margt ólík því sem er á Íslandi. Evrópusambandsaðild væri því afnám lýðræðis í þeirri merkingu sem flestir á Íslandi leggja í það orð. Það gæti reynst Íslendingum mjög dýrkeypt að búa við Evrópulög og geta sig hvergi hrært þegar lögin eru vond fyrir Ísland. 5. Evra hentar Íslandi illa. Gengi evru tekur mið af öðrum aðstæðum en eru á Íslandi. Evra útvegar ekki ódýrt lánsfjármagn. Núna er verðbólgan á Íslandi lítið hærri en í evrulöndum á borð við Holland og Eistland. Íslenska krónan á ekki sök á nýliðnu verðbólguskoti. Það má m.a. tengja við stjórnun húsnæðismála innanlands. 6. Evrópusambandið á í miklum og varanlegum efnahagserfiðleikum. Þar er mikið atvinnuleysi og langtímatvinnuleysi, lítil framleiðni, takmarkaður vöxtur, útbreidd fátækt, stríð túnfætinum og ólga í stjórnmálum sem óvíst er hvert leiði. Það væri óðs manns æði að færa slíku sambandi völd á Íslandi. 7. Nú þegar er farið að bera á sköttum og gjöldum sem leggjast þyngra á íslenskt samfélag en önnur ríki Evrópu. Ástæða er til að ætla að slíkt mundi aukast, þannig virkar lýðræði hinna stóru. 8. Það mundi kosta Íslendinga mjög mikið að byggja upp stjórnkerfi til að fullnægja kröfum Evrópusambandsins. 9. Evrópusambandið veitir ekki öryggi. Þeir sem hallast að N-Atlantshafsbandalaginu ættu að velta fyrir sér hvort þeir trúi því í alvöru að Bretar og Bandaríkjamenn mundu nokkurn tímann sætta sig við að ríki sem þeim væri fjandsamlegt næði fótfestu á Íslandi, jafnvel þótt ekkert væri Nató. Þeir sem efast um að aukin hervæðing sé hin rétta leið ættu að horfast í augu við einlægan og margskjalfestan vilja Evrópusambandsins til að verða herveldi. 10. Ógerningur er fyrir smáþjóð að komast aftur út úr sambandinu. Það er ekki ætlast til þess að þjóðir yfirgefi klúbbinn. Það kom mjög skýrt í ljós í tengslum við Brexit. Bretar sluppu, þrátt fyrir hið vonda fordæmi brottfararinnar. Það var vegna þess að breskur markaður var mikilvægur fyrir stóru ríkin á meginlandinu. Íslenskur markaður skiptir þau engu máli. Þegar smáríki á í hlut gildir að setja ekki slæmt fordæmi með því að sleppa ríkinu út. Íslendingar geta ekki reiknað með að komast út ef og þegar sambandið setur lög sem eru Íslendingum mjög óhagstæð. Einn kostur Flest mál hafa margar hliðar, og sú hugmynd að Íslendingar verði þegnar í Evrópusambandinu er þar á meðal. Ókostirnir eru óteljandi, margir mjög stórir og hafa sumir verið taldir upp hér. Kosturinn er einn. 1. Það bjóðast atvinnutækifæri fyrir hóp fólks, sem að vísu er frekar lítill. Kannski þar sé komin skýringin á því hversu vinsælt Evrópusambandið er meðal stjórnmálamanna víða um lönd, en óvinsælt meðal alþýðu. Niðurstaðan Hlutverk Íslendinga í Evrópusambandi yrði í fyrsta lagi að borga mikið og í öðru lagi að hlýða, því þannig virkar lýðræði hinna stóru. Höfundur er formaður Heimssýnar sem er félag um fullveldi Íslands.
Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Enginn grunnur fyrir nýju starfsleyfi Ísteka Rósa Líf Darradóttir,Guðrún Scheving Thorsteinsson skrifar
Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun