Gleymdu leikskólabörnin Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir skrifar 26. nóvember 2024 17:00 Þrjú hafa misst vinnuna, einhver þurft að segja upp í vinnu, nokkur þurft á læknisaðstoð að halda, mörg hafa klárað allt sumarorlof næsta árs og flestir sjá fram á töluvert lægri útborgun mánaðarmótin fyrir jól. Örvæntingafullar mæður hringja í stjórnmálafólk um miðjar nætur og grátbiðja um hjálp. Barnavernd komin inn í málin á nokkrum heimilum. Þetta er ekki byrjun á dystopískri skáldsögu heldur raunveruleikinn sem blasir við nokkrum fjölskyldum á landinu vegna yfirstandandi verkfallsaðgerða kennara. Ímyndið ykkur að þið væruð stödd í miðjum Covid heimsfaraldri nema þið væruð ein af örfáum. Flestir aðrir lifðu áfram eðlilegu lífi og fáir vissu af ykkar stöðu. Svona líður örfáum barnafjölskyldum á fjórum stöðum á landinu akkúrat núna. Foreldar hafa verið sökuð um forréttindablindu, að við lifum í búbblu og fáum allt upp í hendurnar og höfum ekki tilfinningalega né vitsmunalega greind til þess að glíma við mótlæti(þetta er ekki grín, þessi orð voru látin falla opinberlega). Þessar fullyrðingar gætu auðvitað ekki verið fjarri sannleikanum. Margar fjölskyldnanna eru nefnilega í þveröfugri stöðu við fallegu fullyrðingarnar hér að ofan og hafa einfaldlega ekki tök á því að láta í sér heyra sökum stöðu sinnar. Vika fimm af ótímabundnu verkfalli í fjórum leikskólum er gengin í garð. Vert er að minnast á það að ein lengsta verkfallsaðgerð kennarasambandsins á síðari árum var sex vikna allsherjarverkfall í grunnskólum landsins sem mjög margir muna vel eftir. Það styttist í að umrætt verkfall núna nái þessum tímamörkum og gott betur en það. Hins vegar munu líklegast fáir muna eftir þessum aðgerðum, þar sem hér er ekki um að ræða allsherjarverkfall, heldur ótímabundið verkfall á fjórum leikskólum á landinu þar sem um 600 börn og fjölskyldur þeirra verða fyrir barðinu. Þessi grein er skrifuð í þeirri veiku von að þeir sem beri ábyrgð sjái sóma sinn í því að breyta þessum gegndarlausu aðgerðum tafarlaust. Hér eru börnin okkar notuð sem peð í kjaradeilu sem er í besta falli siðlaus en í versta falli ólögleg. Hér er börnunum okkar mismunað gróflega og fáir virðast ætla að kippa sér upp við það. Það gefur auga leið að þessar aðgerðir setja enga pressu á samningsaðila að semja og það hefur sannað sig, samningsaðilar eru rétt að byrja að ræða saman eftir rúmar fjórar vikur af verkfalli(og það er deginum ljósara að það er langt í langt miðað við viðtöl við ríkissáttasemjara síðustu daga). Það skal tekið fram að verkfallsaðgerðum má beita til þess að setja þrýsting á deiluaðila að ná sáttum, en þessar aðgerðir uppfylla augljóslega ekki þau skilyrði. Þegar þetta er skrifað hefur margsinnis verið þrýst á Samband íslenskra sveitarfélaga að beita sér í málinu. Mörg bréf og skilaboð til ráðherra, frambjóðenda, forseta og allra þeirra sem gætu og ættu að tjá sig um málið, hafa verið skrifuð. Kjarni málsins er hins vegar sá að Kennarasamband Íslands er sá aðili sem getur breytt aðgerðunum. Kallað hefur verið eftir því að verkföll leikskólana verði tímabundin eins og á öðrum skólastigum og leikskólunum verði róterað. Þessu kalli hefur ekki verið svarað en hins vegar ákvað forysta KÍ að bæta við 10 leikskólum í viðbót sem munu hefja ótímabundið verkfall eftir örfáar vikur. Þeir fjórir leikskólar sem nú þegar hafa afplánað tæpar fimm vikur munu hins vegar ekki sleppa úr prísundinni heldur sitja heima áfram. Nú sjá foreldrar þann eina kost í stöðunni að leita réttar barna sinna fyrir dómstólum. Mig langar að hvetja kennara sem þetta lesa til þess að þrýsta á sína forystu að breyta aðgerðunum. Það verður að teljast afar líklegt að mannúðlegri aðgerðir sem dreifast á fleiri fái mun meiri athygli, setji meiri pressu á deiluaðila og það sem mestu máli skiptir, skili sér í samstöðu og samkennd þjóðarinnar með kennurum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Leikskólar Kennaraverkfall 2024 Skóla- og menntamál Mest lesið Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? Skoðun Halldór 19.04.2025 Halldór Afleiðingar heimilisofbeldis og hvernig ofbeldismenn nota “kerfið” til að halda áfram ofbeldi Líf Steinunn Lárusdóttir Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson Skoðun Skoðun Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Þrjú hafa misst vinnuna, einhver þurft að segja upp í vinnu, nokkur þurft á læknisaðstoð að halda, mörg hafa klárað allt sumarorlof næsta árs og flestir sjá fram á töluvert lægri útborgun mánaðarmótin fyrir jól. Örvæntingafullar mæður hringja í stjórnmálafólk um miðjar nætur og grátbiðja um hjálp. Barnavernd komin inn í málin á nokkrum heimilum. Þetta er ekki byrjun á dystopískri skáldsögu heldur raunveruleikinn sem blasir við nokkrum fjölskyldum á landinu vegna yfirstandandi verkfallsaðgerða kennara. Ímyndið ykkur að þið væruð stödd í miðjum Covid heimsfaraldri nema þið væruð ein af örfáum. Flestir aðrir lifðu áfram eðlilegu lífi og fáir vissu af ykkar stöðu. Svona líður örfáum barnafjölskyldum á fjórum stöðum á landinu akkúrat núna. Foreldar hafa verið sökuð um forréttindablindu, að við lifum í búbblu og fáum allt upp í hendurnar og höfum ekki tilfinningalega né vitsmunalega greind til þess að glíma við mótlæti(þetta er ekki grín, þessi orð voru látin falla opinberlega). Þessar fullyrðingar gætu auðvitað ekki verið fjarri sannleikanum. Margar fjölskyldnanna eru nefnilega í þveröfugri stöðu við fallegu fullyrðingarnar hér að ofan og hafa einfaldlega ekki tök á því að láta í sér heyra sökum stöðu sinnar. Vika fimm af ótímabundnu verkfalli í fjórum leikskólum er gengin í garð. Vert er að minnast á það að ein lengsta verkfallsaðgerð kennarasambandsins á síðari árum var sex vikna allsherjarverkfall í grunnskólum landsins sem mjög margir muna vel eftir. Það styttist í að umrætt verkfall núna nái þessum tímamörkum og gott betur en það. Hins vegar munu líklegast fáir muna eftir þessum aðgerðum, þar sem hér er ekki um að ræða allsherjarverkfall, heldur ótímabundið verkfall á fjórum leikskólum á landinu þar sem um 600 börn og fjölskyldur þeirra verða fyrir barðinu. Þessi grein er skrifuð í þeirri veiku von að þeir sem beri ábyrgð sjái sóma sinn í því að breyta þessum gegndarlausu aðgerðum tafarlaust. Hér eru börnin okkar notuð sem peð í kjaradeilu sem er í besta falli siðlaus en í versta falli ólögleg. Hér er börnunum okkar mismunað gróflega og fáir virðast ætla að kippa sér upp við það. Það gefur auga leið að þessar aðgerðir setja enga pressu á samningsaðila að semja og það hefur sannað sig, samningsaðilar eru rétt að byrja að ræða saman eftir rúmar fjórar vikur af verkfalli(og það er deginum ljósara að það er langt í langt miðað við viðtöl við ríkissáttasemjara síðustu daga). Það skal tekið fram að verkfallsaðgerðum má beita til þess að setja þrýsting á deiluaðila að ná sáttum, en þessar aðgerðir uppfylla augljóslega ekki þau skilyrði. Þegar þetta er skrifað hefur margsinnis verið þrýst á Samband íslenskra sveitarfélaga að beita sér í málinu. Mörg bréf og skilaboð til ráðherra, frambjóðenda, forseta og allra þeirra sem gætu og ættu að tjá sig um málið, hafa verið skrifuð. Kjarni málsins er hins vegar sá að Kennarasamband Íslands er sá aðili sem getur breytt aðgerðunum. Kallað hefur verið eftir því að verkföll leikskólana verði tímabundin eins og á öðrum skólastigum og leikskólunum verði róterað. Þessu kalli hefur ekki verið svarað en hins vegar ákvað forysta KÍ að bæta við 10 leikskólum í viðbót sem munu hefja ótímabundið verkfall eftir örfáar vikur. Þeir fjórir leikskólar sem nú þegar hafa afplánað tæpar fimm vikur munu hins vegar ekki sleppa úr prísundinni heldur sitja heima áfram. Nú sjá foreldrar þann eina kost í stöðunni að leita réttar barna sinna fyrir dómstólum. Mig langar að hvetja kennara sem þetta lesa til þess að þrýsta á sína forystu að breyta aðgerðunum. Það verður að teljast afar líklegt að mannúðlegri aðgerðir sem dreifast á fleiri fái mun meiri athygli, setji meiri pressu á deiluaðila og það sem mestu máli skiptir, skili sér í samstöðu og samkennd þjóðarinnar með kennurum.
Afleiðingar heimilisofbeldis og hvernig ofbeldismenn nota “kerfið” til að halda áfram ofbeldi Líf Steinunn Lárusdóttir Skoðun
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Afleiðingar heimilisofbeldis og hvernig ofbeldismenn nota “kerfið” til að halda áfram ofbeldi Líf Steinunn Lárusdóttir Skoðun