Olíufyrirtækin vissu Guðni Freyr Öfjörð skrifar 24. september 2025 09:33 Hlutverk stórra olíufyrirtækja í að bæla niður vísindalega vitneskju í þágu fjárhagslegs ávinnings er löngu orðið augljóst. Exxon, Shell og fleiri létu sína eigin vísindamenn kortleggja loftslagsáhrifin strax á áttunda og níunda áratugnum. Niðurstöðurnar voru skýrar: áframhaldandi brennsla jarðefnaeldsneytis myndi valda hættulegum breytingum á loftslagi jarðar. En í stað þess að bregðast við ákváðu fyrirtækin að fela gögnin, ráða lobbíista og fjármagna „vísindamenn“ til að sá efa og blekkja almenning. Þetta var ekki vanþekking, þetta var meðvituð stefna til að verja hagnaðinn, sama hvað það kostaði samfélagið. Þetta sýnir að vandinn var aldrei skortur á vitneskju heldur að hagsmunir voru settir ofar sameiginlegri velferð. Rannsóknir sýna að spár Exxon frá 1980 voru sláandi nákvæmar um það sem við sjáum gerast núna. Shell hafði sömu vitneskju: Árið 1988 gaf fyrirtækið út skýrslu sem varaði við hættulegum afleiðingum, en hélt engu að síður áfram að tefja aðgerðir. Það er ótrúlegt að á sama tíma og skjöl sýna svart á hvítu að olíufyrirtækin vissu og lugu til að verja hagnað sinn skuli íslenskir stjórnmálamenn enn krefjast olíuleitar. Miðflokkurinn tala eins og við séum enn á níunda áratugnum, þrátt fyrir að vísindin séu skýrari en nokkru sinni og afleiðingarnar liggi fyrir. Mér finnst lágmark er að almenningur fái að vita sannleikann: olíufyrirtækin vissu þetta. Kannski hafa Miðflokksmenn einfaldlega ekki kynnt sér þessar skýrslur til hlítar. Ég hvet þau eindregið til þess því vonandi myndi það breyta því hvernig þau tala um loftslagsmál. Golfstraumurinn í hættu Þessar meðvituðu ákvarðanir stórfyrirtækja höfðu ekki aðeins almenn áhrif á loftslagið heldur nú þegar beinar afleiðingar fyrir okkur hér á norðurslóðum. Vísindamenn vara nú við að Atlantshafsstraumurinn (AMOC), sem knýr Golfstrauminn og heldur Íslandi hlýju, geti veikst eða hreinlega hrunið jafnvel á okkar líftíma. Slíkt myndi umturna loftslagi norðurhvels: snögg kólnun hér, þurrkar og hungur annars staðar, sjávarstöðuhækkun við austurströnd Bandaríkjanna og mikinn fólksflótta. Með öðrum orðum: Golfstraumurinn er forsenda þess að við getum yfirhöfuð búið hér á landi. Atburðurinn (e. The Event) Ef loftslagsbreytingar væru blekking (e. hoax), af hverju eru þá milljarðamæringar að undirbúa sig? Bandaríski rithöfundurinn Douglas Rushkoff lýsir í breska fjölmiðlinum The Guardian fundi með milljarðamæringum sem vildu ræða hvernig þeir gætu undirbúið sig fyrir hrun samfélagsins, til dæmis vegna loftslagsbreytinga. Þeir spurðu hann ekki hvernig mætti bjarga heiminum heldur hvernig þeir gætu sjálfir lifað af. Þeir ræddu hvort væri best að byggja skjól í Nýja-Sjálandi, hvernig tryggja mætti sjálfbær matvæli og jafnvel hvernig halda mætti einkaher sínum trúum eftir að peningarnir hefðu misst gildi. Rushkoff bendir á að Atburðurinn (e. The Event) standi ekki bara fyrir eina vá heldur mögulegt hrun samfélagsins eins og við þekkjum það: loftslagsbreytingar, veiking Golfstraumsins, hitabylgjur, flóð og uppskerubrestir, farsóttir, kjarnorkustríð eða samfélagslegt hrun. Í stuttu máli: Þeir eru ekki að spá í hvernig við björgum heiminum saman heldur hvernig þeir geti lokað sig af og lifað af þegar allt hrynur í kringum þá. Hverjir hagnast á menningastríði? „Í Bretlandi tók Nigel Farage við milljónum frá olíu- og gasfyrirtækjum. Í aðdraganda Brexit seldi hann síðan almenningi ‘frelsi’ og ‘fullveldi’.Í reynd var markmiðið að losa auðuga bakhjarla undan regluverki ESB sem verndaði launafólk, neytendur og umhverfið. Í Brasilíu gerði Jair Bolsonaro lítið úr loftslagsvandanum, veikti vernd Amazon og beitti þjóðernishyggju til að hylja hagsmuni stórfyrirtækja. Í Bandaríkjunum dró Donald Trump landið úr Parísarsamkomulaginu, setti olíulobbíista í valdastöður og vann markvisst að því að styrkja jarðefnaeldsneytisgeirann. Og þetta heldur áfram. Rannsókn David Suzuki Foundation leiðir í ljós að stór olíu- og gasfyrirtæki standa leynilega að baki „anti-woke“ hreyfingum í Bandaríkjunum. Þetta er hluti af víðtækari stefnu þeirra að nota menningarstríð sem vopn til að draga athyglina frá loftslagsvandanum og koma í veg fyrir aðgerðir gegn loftslagsbreytingum Á meðan við rífumst innbyrðis um „woke“, kynjaumræðu og innflytjendur, liggja raunverulegu hagsmunirnir á bak við tjöldin: gróði af jarðefnaeldsneyti og baráttan gegn umhverfisregluverki. Kjarni þessa menningarstríðs er að beina athyglinni og reiðinni frá þeim sem bera raunverulega ábyrgð yfir á minnihlutahópa og láta okkur berjast innbyrðis, á meðan peningar og völd safnast á fáar hendur. Meginreglan er alltaf sú sama: Látið fólkið berjast innbyrðis svo það sameinist aldrei gegn þér. Höfundur er áhugamaður um samfèlagsmál. Heimildir og áhugaverðar umfjallarnir https://www.climatefiles.com/shell/1988-shell-report-greenhouse/ The super-rich ‘preppers’ planning to save themselves from the apocalypse Richest 1% account for more carbon emissions than poorest 66%, report says Big Oil secretly sponsors anti-woke movement What fossil fuel companies knew and when they knew it Íslenski draumurinn eða martröðin How dark money fuels climate denialism The Populist Revolt Against Climate Policy Exposing Reform’s Oil Ties Significantly Reduces Party Support, New Research Finds Who’s funding Reform and why? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðni Freyr Öfjörð Mest lesið Ónýtt dekk undir rándýrum bíl Kristján Ra. Kristjánsson Skoðun Mamma fékk fjórar milljónir fyrir að eignast þig í apríl Guðfinna Kristín Björnsdóttir Skoðun Kemur málinu ekki við Inga Sæland Skoðun Mótum framtíðina með sterku skólakerfi Magnús Þór Jónsson Skoðun Kynjuð vísindi, leikskólaráð á villigötum, klámsýki, svipmyndir frá Norður-Kóreu Fastir pennar Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Bætt stjórnsýsla fyrir framhaldsskólana Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Þorgerður í sömu vörn og varðstjórinn Tómas Þór Þórðarson Skoðun Tryggjum öryggi eldri borgara Sigurður Ágúst Sigurðsson Skoðun 34 milljónir fyrir póstnúmerið Elliði Vignisson Skoðun Skoðun Skoðun Tryggjum öryggi eldri borgara Sigurður Ágúst Sigurðsson skrifar Skoðun Bætt stjórnsýsla fyrir framhaldsskólana Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ónýtt dekk undir rándýrum bíl Kristján Ra. Kristjánsson skrifar Skoðun Kemur málinu ekki við Inga Sæland skrifar Skoðun Mótum framtíðina með sterku skólakerfi Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Erum ekki mætt í biðsal elliáranna Ragnheiður K. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Jákvæð áhrif millilandaflugs til Akureyrar eru miklu meiri en þú heldur Lára Halldóra Eiríksdóttir skrifar Skoðun Fögnum degi sjúkraliða og störfum þeirra alla daga Alma D. Möller skrifar Skoðun Þegar stórútgerðin gleypir allt – er kominn tími á norskar lausnir? Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Óstaðsettir í hús Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins hefur bætt hag aldraðra og öryrkja Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Láttu ekki svindla á þér við jólainnkaupin Inga María Backman skrifar Skoðun Duga aðgerðir ríkistjórnarinnar til að rífa fjölda eldri borgara úr fátæktargildrunni? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Túlkun gagna er ábyrgð Joanna Marcinkowska skrifar Skoðun Lífsstílshljómkviðan: öndun í köldum potti Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Bandaríkjaher, upphaf og innleiðing vatnsúðakerfa Snæbjörn R Rafnsson skrifar Skoðun Sameinumst í að enda stafrænt ofbeldi gegn fötluðum konum Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Er munur á trú og trúarbrögðum? Árni Gunnarsson skrifar Skoðun Hvaða einkennir góðan stjórnmálamann? Berglind Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samstarf og samhæfing á breiðum grunni þjóðaröryggis Víðir Reynisson skrifar Skoðun 10 tonn af textíl á dag Birgitta Stefánsdóttir,Freyja Pétursdóttir skrifar Skoðun Sjúkraliðar er fólkið sem skiptir máli Sandra B. Franks skrifar Skoðun Hversu ört getur höfuðborgin stefnt að breyttum ferðavenjum? Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Horfir barnið þitt á klám? Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Frá friðarsjálfsblekkingu til raunverulegs öryggis Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Lestrarkunnátta barna batnar ekki með einni bók á hverja fimmtán nemendur Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður í sömu vörn og varðstjórinn Tómas Þór Þórðarson skrifar Skoðun Hver er staða fæðuöryggis á Íslandi? Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun „Hugsanleg áhrif“ Íslands innan ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frá friði til vígvæðingar: Höfnum nýrri varnar- og öryggisstefnu utanríkisráðherra Steinunn Þóra Árnadóttir,Einar Ólafsson skrifar Sjá meira
Hlutverk stórra olíufyrirtækja í að bæla niður vísindalega vitneskju í þágu fjárhagslegs ávinnings er löngu orðið augljóst. Exxon, Shell og fleiri létu sína eigin vísindamenn kortleggja loftslagsáhrifin strax á áttunda og níunda áratugnum. Niðurstöðurnar voru skýrar: áframhaldandi brennsla jarðefnaeldsneytis myndi valda hættulegum breytingum á loftslagi jarðar. En í stað þess að bregðast við ákváðu fyrirtækin að fela gögnin, ráða lobbíista og fjármagna „vísindamenn“ til að sá efa og blekkja almenning. Þetta var ekki vanþekking, þetta var meðvituð stefna til að verja hagnaðinn, sama hvað það kostaði samfélagið. Þetta sýnir að vandinn var aldrei skortur á vitneskju heldur að hagsmunir voru settir ofar sameiginlegri velferð. Rannsóknir sýna að spár Exxon frá 1980 voru sláandi nákvæmar um það sem við sjáum gerast núna. Shell hafði sömu vitneskju: Árið 1988 gaf fyrirtækið út skýrslu sem varaði við hættulegum afleiðingum, en hélt engu að síður áfram að tefja aðgerðir. Það er ótrúlegt að á sama tíma og skjöl sýna svart á hvítu að olíufyrirtækin vissu og lugu til að verja hagnað sinn skuli íslenskir stjórnmálamenn enn krefjast olíuleitar. Miðflokkurinn tala eins og við séum enn á níunda áratugnum, þrátt fyrir að vísindin séu skýrari en nokkru sinni og afleiðingarnar liggi fyrir. Mér finnst lágmark er að almenningur fái að vita sannleikann: olíufyrirtækin vissu þetta. Kannski hafa Miðflokksmenn einfaldlega ekki kynnt sér þessar skýrslur til hlítar. Ég hvet þau eindregið til þess því vonandi myndi það breyta því hvernig þau tala um loftslagsmál. Golfstraumurinn í hættu Þessar meðvituðu ákvarðanir stórfyrirtækja höfðu ekki aðeins almenn áhrif á loftslagið heldur nú þegar beinar afleiðingar fyrir okkur hér á norðurslóðum. Vísindamenn vara nú við að Atlantshafsstraumurinn (AMOC), sem knýr Golfstrauminn og heldur Íslandi hlýju, geti veikst eða hreinlega hrunið jafnvel á okkar líftíma. Slíkt myndi umturna loftslagi norðurhvels: snögg kólnun hér, þurrkar og hungur annars staðar, sjávarstöðuhækkun við austurströnd Bandaríkjanna og mikinn fólksflótta. Með öðrum orðum: Golfstraumurinn er forsenda þess að við getum yfirhöfuð búið hér á landi. Atburðurinn (e. The Event) Ef loftslagsbreytingar væru blekking (e. hoax), af hverju eru þá milljarðamæringar að undirbúa sig? Bandaríski rithöfundurinn Douglas Rushkoff lýsir í breska fjölmiðlinum The Guardian fundi með milljarðamæringum sem vildu ræða hvernig þeir gætu undirbúið sig fyrir hrun samfélagsins, til dæmis vegna loftslagsbreytinga. Þeir spurðu hann ekki hvernig mætti bjarga heiminum heldur hvernig þeir gætu sjálfir lifað af. Þeir ræddu hvort væri best að byggja skjól í Nýja-Sjálandi, hvernig tryggja mætti sjálfbær matvæli og jafnvel hvernig halda mætti einkaher sínum trúum eftir að peningarnir hefðu misst gildi. Rushkoff bendir á að Atburðurinn (e. The Event) standi ekki bara fyrir eina vá heldur mögulegt hrun samfélagsins eins og við þekkjum það: loftslagsbreytingar, veiking Golfstraumsins, hitabylgjur, flóð og uppskerubrestir, farsóttir, kjarnorkustríð eða samfélagslegt hrun. Í stuttu máli: Þeir eru ekki að spá í hvernig við björgum heiminum saman heldur hvernig þeir geti lokað sig af og lifað af þegar allt hrynur í kringum þá. Hverjir hagnast á menningastríði? „Í Bretlandi tók Nigel Farage við milljónum frá olíu- og gasfyrirtækjum. Í aðdraganda Brexit seldi hann síðan almenningi ‘frelsi’ og ‘fullveldi’.Í reynd var markmiðið að losa auðuga bakhjarla undan regluverki ESB sem verndaði launafólk, neytendur og umhverfið. Í Brasilíu gerði Jair Bolsonaro lítið úr loftslagsvandanum, veikti vernd Amazon og beitti þjóðernishyggju til að hylja hagsmuni stórfyrirtækja. Í Bandaríkjunum dró Donald Trump landið úr Parísarsamkomulaginu, setti olíulobbíista í valdastöður og vann markvisst að því að styrkja jarðefnaeldsneytisgeirann. Og þetta heldur áfram. Rannsókn David Suzuki Foundation leiðir í ljós að stór olíu- og gasfyrirtæki standa leynilega að baki „anti-woke“ hreyfingum í Bandaríkjunum. Þetta er hluti af víðtækari stefnu þeirra að nota menningarstríð sem vopn til að draga athyglina frá loftslagsvandanum og koma í veg fyrir aðgerðir gegn loftslagsbreytingum Á meðan við rífumst innbyrðis um „woke“, kynjaumræðu og innflytjendur, liggja raunverulegu hagsmunirnir á bak við tjöldin: gróði af jarðefnaeldsneyti og baráttan gegn umhverfisregluverki. Kjarni þessa menningarstríðs er að beina athyglinni og reiðinni frá þeim sem bera raunverulega ábyrgð yfir á minnihlutahópa og láta okkur berjast innbyrðis, á meðan peningar og völd safnast á fáar hendur. Meginreglan er alltaf sú sama: Látið fólkið berjast innbyrðis svo það sameinist aldrei gegn þér. Höfundur er áhugamaður um samfèlagsmál. Heimildir og áhugaverðar umfjallarnir https://www.climatefiles.com/shell/1988-shell-report-greenhouse/ The super-rich ‘preppers’ planning to save themselves from the apocalypse Richest 1% account for more carbon emissions than poorest 66%, report says Big Oil secretly sponsors anti-woke movement What fossil fuel companies knew and when they knew it Íslenski draumurinn eða martröðin How dark money fuels climate denialism The Populist Revolt Against Climate Policy Exposing Reform’s Oil Ties Significantly Reduces Party Support, New Research Finds Who’s funding Reform and why?
Skoðun Jákvæð áhrif millilandaflugs til Akureyrar eru miklu meiri en þú heldur Lára Halldóra Eiríksdóttir skrifar
Skoðun Þegar stórútgerðin gleypir allt – er kominn tími á norskar lausnir? Kjartan Sveinsson skrifar
Skoðun Duga aðgerðir ríkistjórnarinnar til að rífa fjölda eldri borgara úr fátæktargildrunni? Björn Snæbjörnsson skrifar
Skoðun Lestrarkunnátta barna batnar ekki með einni bók á hverja fimmtán nemendur Eydís Inga Valsdóttir skrifar
Skoðun Frá friði til vígvæðingar: Höfnum nýrri varnar- og öryggisstefnu utanríkisráðherra Steinunn Þóra Árnadóttir,Einar Ólafsson skrifar