Að velja sér forseta Alda María Vilhjálmsdóttir skrifar 23. júní 2016 13:16 Það eru til margar leiðir til að velja sér forseta, og þegar öllu er á botninn hvolft þá velur fólk sér sennilega forseta eftir því hvaða dyggðir það telur göfugastar. Sumir leggja til dæmis mikið upp úr jafnrétti, sem er vissulega verðugt málefni, eða þá varðveislu. Aðrir líta á hörku sem tákn um styrk og velja sér þá frekar frambjóðanda sem sýnir meiri harðneskju og þor. Fyrir mitt leyti væri ég helst til að sjá alla þessa eiginleika í frambjóðanda, en sá fullkomni kokteill eiginleika er þó ekki nóg. Það dugar, en fyrir ísland í dag er það ekki nóg. Við erum að koma upp úr kreppuárum, ég held að enginn geti neitað því að af mörgum erfiðleikum sem hafa hrjáð íslenskt samfélag frá hruni, er sennilega víðtækasta meinið alvarlegt og almenn vantraust. Vantraust á stjórnvöld, valdastofnanir, og bara stjórnskipun yfir höfuð. Vandinn er að þetta hefur áhrif allstaðar. Á trú fólks upp til hópa og sem einstaklinga, til að treysta á framfylgt mikilvægra mála. Á traust fólks til leiðtoga sinna, eða í stuttu máli, trú fólks á að landið sé bara hreinlega ekki alltaf að fara til fjandans vegna þess að allir eru spilltir og valdasjúkir. Hljómar kunnulega ekki satt? Það sem er því langmikilvægast fyrir Ísland, íslenkst þjóðfélag og ef ekki bara almenna vellíðan okkar íslendinga í landinu okkar, er sátt. Þá sérstaklega sátt um forsetann. Einstakt tækifæri gefst á yfirvofandi forsetakosningum til að stuðla að aukinni sátt í samfélaginu. Kannanir sýna að mögulegt er að næsti forseti verði kjörinn með meirihluta atkvæða, sem er hreint út sagt gífurlega mikilvægt. Slík staða mundi leggja grunn að aukinni sátt um stjórnskipanina og valdastofnanir. En það er ekki síður mikilvægt vegna þess að sá frambjóðandi sem hefur möguleika á meirihlutastuðningi, Guðni Th. Jóhannesson hefur í þokkabót þennan fullkomna kokteil eiginleika. Hann er vissulega röggsamur og réttsýnn, heiðarlegur, og kemur til dyranna eins og hann er klæddur. Það sem höfðar til margra er að hann er eins óháður og hægt er að vera nú á dögum. Mér er persónulega sama hverjum menn eru pólitískt tengdir eða ótengdir, en það sem ég ber mesta virðingu fyrir er hvernig menn bregðast við mótlæti. Sumir fara í mikla vörn og jafnvel leita hefnda, bæði tvennt mjög mannlegt og oftast gert í þeim tilgangi upplifa sig hafa stjórn á öðrum. Aðrir hrökklast undan eða bara gefast upp. Alla þessa kosningabaráttu hef ég fylgst með Guðna taka meðbyr sínum með einlægu þakklæti og efli. Í mótbyrnum var hann hins vegar aldrei dónalegur, hann var alltaf yfirvegaður, hann sýndi hugrekki þegar að honum var þjarmað og svaraði alltaf skýrt og sannarlega. Hann fór ekki í óeðlilega vörn. Hann leitaði ekki hefnda heldur frekar sáttar. Hans kosningabarátta snérist ekki um að kasta rýrð á andstæðinginn heldur frekar að sameina íslendinga í framtíðarstefnu. Það er góð leiðtogahæfni. Það skapar sátt og leiðir fram stöðugleika. Það er merki um þroska og göfuglyndi. Ennfremur er maðurinn doktor í sagnfræði, og það er alltaf gott að kunna heimssöguna vel þegar maður leiðir þjóð til framtíðar. Óróleiki hefur einkennt íslenskt samfélag undanfarin áratug og en það tekur tíma að vinna úr slíkum áföllum og þá umrót sem þau skapa sem elur á úlfúð og tortryggni. Slíkt er bara alls ekki hollt samfélaginu til lengdar. Guðni er góður leiðtogi en mikilvægast af öllu er að Guðni getur raunverulega hlotið meirihluta atkvæða í komandi kosningum og því stuðlað að alvöru sátt í samfélaginu. Sátt sem við þörfnumst svo sárlega. Guðni getur fylgt íslensku þjóðinni fram á veg til aukinnar sáttar og stöðugleika og þess vegna er mikilvægt að hann hljóti meirihluta atkvæða í komandi forsetakosningum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2016 Skoðun Mest lesið Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Skoðun Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir skrifar Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir skrifar Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason skrifar Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Gegn áætluðu kílómetragjaldi stjórnvalda á bifhjól Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Tillaga um hærri vörugjöld á mótorhjól er skref aftur á bak Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Hvernig hugsar þú um hreint vatn? Lovísa Árnadóttir skrifar Skoðun Takk Vigdís! Takk Guðni! Takk Halla! — Takk þjóð! Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Blóðmerar - skeytingarleysi hinna þriggja valda Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Krefjandi tímar í veitingageiranum Einar Bárðarson skrifar Skoðun Má endalaust vera níðingur!! Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Silfurfat Samfylkingarinnar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Sjá meira
Það eru til margar leiðir til að velja sér forseta, og þegar öllu er á botninn hvolft þá velur fólk sér sennilega forseta eftir því hvaða dyggðir það telur göfugastar. Sumir leggja til dæmis mikið upp úr jafnrétti, sem er vissulega verðugt málefni, eða þá varðveislu. Aðrir líta á hörku sem tákn um styrk og velja sér þá frekar frambjóðanda sem sýnir meiri harðneskju og þor. Fyrir mitt leyti væri ég helst til að sjá alla þessa eiginleika í frambjóðanda, en sá fullkomni kokteill eiginleika er þó ekki nóg. Það dugar, en fyrir ísland í dag er það ekki nóg. Við erum að koma upp úr kreppuárum, ég held að enginn geti neitað því að af mörgum erfiðleikum sem hafa hrjáð íslenskt samfélag frá hruni, er sennilega víðtækasta meinið alvarlegt og almenn vantraust. Vantraust á stjórnvöld, valdastofnanir, og bara stjórnskipun yfir höfuð. Vandinn er að þetta hefur áhrif allstaðar. Á trú fólks upp til hópa og sem einstaklinga, til að treysta á framfylgt mikilvægra mála. Á traust fólks til leiðtoga sinna, eða í stuttu máli, trú fólks á að landið sé bara hreinlega ekki alltaf að fara til fjandans vegna þess að allir eru spilltir og valdasjúkir. Hljómar kunnulega ekki satt? Það sem er því langmikilvægast fyrir Ísland, íslenkst þjóðfélag og ef ekki bara almenna vellíðan okkar íslendinga í landinu okkar, er sátt. Þá sérstaklega sátt um forsetann. Einstakt tækifæri gefst á yfirvofandi forsetakosningum til að stuðla að aukinni sátt í samfélaginu. Kannanir sýna að mögulegt er að næsti forseti verði kjörinn með meirihluta atkvæða, sem er hreint út sagt gífurlega mikilvægt. Slík staða mundi leggja grunn að aukinni sátt um stjórnskipanina og valdastofnanir. En það er ekki síður mikilvægt vegna þess að sá frambjóðandi sem hefur möguleika á meirihlutastuðningi, Guðni Th. Jóhannesson hefur í þokkabót þennan fullkomna kokteil eiginleika. Hann er vissulega röggsamur og réttsýnn, heiðarlegur, og kemur til dyranna eins og hann er klæddur. Það sem höfðar til margra er að hann er eins óháður og hægt er að vera nú á dögum. Mér er persónulega sama hverjum menn eru pólitískt tengdir eða ótengdir, en það sem ég ber mesta virðingu fyrir er hvernig menn bregðast við mótlæti. Sumir fara í mikla vörn og jafnvel leita hefnda, bæði tvennt mjög mannlegt og oftast gert í þeim tilgangi upplifa sig hafa stjórn á öðrum. Aðrir hrökklast undan eða bara gefast upp. Alla þessa kosningabaráttu hef ég fylgst með Guðna taka meðbyr sínum með einlægu þakklæti og efli. Í mótbyrnum var hann hins vegar aldrei dónalegur, hann var alltaf yfirvegaður, hann sýndi hugrekki þegar að honum var þjarmað og svaraði alltaf skýrt og sannarlega. Hann fór ekki í óeðlilega vörn. Hann leitaði ekki hefnda heldur frekar sáttar. Hans kosningabarátta snérist ekki um að kasta rýrð á andstæðinginn heldur frekar að sameina íslendinga í framtíðarstefnu. Það er góð leiðtogahæfni. Það skapar sátt og leiðir fram stöðugleika. Það er merki um þroska og göfuglyndi. Ennfremur er maðurinn doktor í sagnfræði, og það er alltaf gott að kunna heimssöguna vel þegar maður leiðir þjóð til framtíðar. Óróleiki hefur einkennt íslenskt samfélag undanfarin áratug og en það tekur tíma að vinna úr slíkum áföllum og þá umrót sem þau skapa sem elur á úlfúð og tortryggni. Slíkt er bara alls ekki hollt samfélaginu til lengdar. Guðni er góður leiðtogi en mikilvægast af öllu er að Guðni getur raunverulega hlotið meirihluta atkvæða í komandi kosningum og því stuðlað að alvöru sátt í samfélaginu. Sátt sem við þörfnumst svo sárlega. Guðni getur fylgt íslensku þjóðinni fram á veg til aukinnar sáttar og stöðugleika og þess vegna er mikilvægt að hann hljóti meirihluta atkvæða í komandi forsetakosningum.
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar
Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar