Sagan um Sigga Nanna Hermannsdóttir skrifar 7. október 2017 09:00 Það var mánudagsmorgun þegar söguhetjan okkar, Siggi, gekk um háskólasvæðið á leið í sinn fyrsta tíma sem háskólanemi. Siggi var spenntur að byrja þennan nýja kafla í lífi sínu og leit björtum augum til framtíðar þegar hann gekk inn í sal 1 í Háskólabíó. Þar tók við honum undarleg sýn. Salurinn var troðfullur! Setið var í öllum stólum og nemendur voru byrjaðir að koma sér fyrir í tröppunum. Þetta var ekki það sem Siggi hafði búist við þegar hann vaknaði um morguninn, en hann ætlaði ekki að láta það slá sig út af laginu. „Þetta eru örugglega bara einhver mistök“ hugsaði hann, sannfærður um að hann myndi fá persónulegri kennslu í framhaldinu. Hann mundi þó fljótlega komast að því að sú væri ekki raunin. Næstu mánuðina sat hann í gegnum heilu dagana og hlustaði á staðlaða fyrirlestra. Hægt og rólega fóru færri nemendur að mæta í tímana, bæði af því að það var ómögulegt að fá sæti og af því að kennslan var ekki nógu persónuleg. Pirringurinn beindist fljótlega að kennurunum sem honum fannst ekki leggja nógu mikinn metnað í kennslu, en raunin var sú að það var kennaraskortur við skólann sem bitnaði meðal annars á framþróun í kennsluháttum. Þess vegna sátu þau föst í gamaldags fyrirlestrarforminu og fengu fá verkefni þar sem þau þau þurftu að takast á við raunveruleg vandamál sem þau gætu mætt á vinnumarkaði. Um miðja önn urðu börnin hans Sigga veik og hann þurfti að vera heima. Þetta átti eftir að hafa meiri áhrif en hann hafði búist við. Á meðan Siggi hugsaði um fárveik börnin gekk lífið sinn vanagang og kennslustundir í háskólanum héldu áfram. Það voru hins vegar engar upptökur af kennslustundum í boði, þannig að Siggi missti út heila viku af kennslu og bar sjálfur ábyrgð á að afla sér upplýsinga um hvað hafi farið fram. Þegar líður að lokaprófunum fer hann að hafa áhyggjur yfir að hafa misst svona mikið úr tímum og sendir póst á einn kennarann sinn. Nokkrum dögum seinna þegar honum hafði ekki enn borist svar komst hann að því að deildin hans bannar nemendum sínum að senda tölvupósta vegna þess að það eru of margir í hópnum og ekki hægt að sinna því. Siggi var svo heppinn að hafa fengið úthlutað íbúð á stúdentagörðum. En það, ásamt námslánunum hans, var háð því hvort hann næði ákveðið mörgum einingum. Þegar hann fékk út úr jólaprófunum kom í ljós að hann hafði fallið í 10 eininga áfanga. Fallið þýddi að Siggi þyrfti að taka endurtektar próf í áfanganum um vorið, fengi lægri útborgun frá LÍN og gæti því ekki borgað yfirdráttinn hjá bankanum til baka að fullu leyti. Í jólafríinu fór Siggi yfir áfangavalið sitt fyrir vorönnina og sá að tveir áfangar sem hann hafði haft auga á þegar hann skráði sig í námið stóðu honum ekki lengur til boða. Þetta voru einu áfangarnir í náminu sem fjölluðu um það sem hann hafði áhuga á að sérhæfa sig í. Þegar hann fór að kanna málið komst hann að því áfangarnir yrðu ekki kenndir næstu þrjú ár. Þar sem Siggi hugðist útskrifast á 3 árum myndi það þýða að hann fengi aldrei tækifæri til að fara í þessa áfanga. Siggi vissi ekki hvað hann ætti til bragðs að taka. Hann stóð frammi fyrir valinu um að fresta útskrift eða taka ekki þá áfanga sem hann hafði auga á. Þar að auki var ljóst að hann myndi þurfa að vinna með námi til þess að borga niður yfirdráttinn sem hann var kominn með hjá bankanum ofan á það að þurfa að fara út á almennan leigumarkað. Myndi hann hafa tíma til að sinna náminu? Dæmisagan um Sigga er byggð á reynslu fjölda nemenda sem líða fyrir undirfjármögnun háskólastigsins. Greinin er hluti af átaki Stúdentaráðs Háskóla Íslands í samstarfi við LÍS - Landssamtök íslenskra stúdenta vegna fjármögnunar háskólastigsins í aðdraganda Alþingiskosninga 2017. Kassamerki átaksins er #kjóstumenntun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Nanna Hermannsdóttir Hagsmunir stúdenta Tengdar fréttir Kjóstu menntun 28. október Nú liggur fyrir að kosið verður á ný til Alþingis, 364 dögum eftir síðustu kosningar. Hagsmunahreyfingar stúdenta telja nauðsynlegt að hafa málefni eins og fjármögnun háskólastigsins í forgrunni þegar kemur að vali á fulltrúum á þingi og umræðum um nýja ríkisstjórn. 2. október 2017 09:00 Mannauður er undirstaða heilbrigðisþjónustu Undanfarin tvö ár hef ég setið í Stúdentaráði og þar fengið að kynnast mikilvægi hagsmunabaráttu og þess að nemendur hafi rödd. Það hefur verið magnað að fylgjast með hverju er hægt að hrinda í framkvæmd og hvað er hægt að hafa mikil áhrif. 4. október 2017 09:00 Undirfjármögnun kemur í veg fyrir sérhæfingu nemenda Mikilvægt er að nemendur fái tækifæri til þess að sérhæfa sig á hinum ýmsu námsleiðum en ekki aðeins brot af því sem þeim þeir hafa hug á að sérhæfa sig í. 6. október 2017 09:00 Skiptir þessi háskóli máli? Nú rúmum 100 árum eftir stofnun hefur starfsemi Háskóla Íslands vaxið og dafnað eins og sjá má á auknum nemendafjölda. 3. október 2017 09:00 Hugvísindi í hættu Háskóli Íslands er í fyrsta skipti í hópi 250 bestu háskóla heims á sviði hugvísinda samkvæmt nýjum lista Times Higher Education University Rankings 5. október 2017 09:39 Mest lesið Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Græðgin sem hlífir engum Snæbjörn Brynjarsson og Þórólfur Júlían Dagsson Skoðun Skoðun Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Sjá meira
Það var mánudagsmorgun þegar söguhetjan okkar, Siggi, gekk um háskólasvæðið á leið í sinn fyrsta tíma sem háskólanemi. Siggi var spenntur að byrja þennan nýja kafla í lífi sínu og leit björtum augum til framtíðar þegar hann gekk inn í sal 1 í Háskólabíó. Þar tók við honum undarleg sýn. Salurinn var troðfullur! Setið var í öllum stólum og nemendur voru byrjaðir að koma sér fyrir í tröppunum. Þetta var ekki það sem Siggi hafði búist við þegar hann vaknaði um morguninn, en hann ætlaði ekki að láta það slá sig út af laginu. „Þetta eru örugglega bara einhver mistök“ hugsaði hann, sannfærður um að hann myndi fá persónulegri kennslu í framhaldinu. Hann mundi þó fljótlega komast að því að sú væri ekki raunin. Næstu mánuðina sat hann í gegnum heilu dagana og hlustaði á staðlaða fyrirlestra. Hægt og rólega fóru færri nemendur að mæta í tímana, bæði af því að það var ómögulegt að fá sæti og af því að kennslan var ekki nógu persónuleg. Pirringurinn beindist fljótlega að kennurunum sem honum fannst ekki leggja nógu mikinn metnað í kennslu, en raunin var sú að það var kennaraskortur við skólann sem bitnaði meðal annars á framþróun í kennsluháttum. Þess vegna sátu þau föst í gamaldags fyrirlestrarforminu og fengu fá verkefni þar sem þau þau þurftu að takast á við raunveruleg vandamál sem þau gætu mætt á vinnumarkaði. Um miðja önn urðu börnin hans Sigga veik og hann þurfti að vera heima. Þetta átti eftir að hafa meiri áhrif en hann hafði búist við. Á meðan Siggi hugsaði um fárveik börnin gekk lífið sinn vanagang og kennslustundir í háskólanum héldu áfram. Það voru hins vegar engar upptökur af kennslustundum í boði, þannig að Siggi missti út heila viku af kennslu og bar sjálfur ábyrgð á að afla sér upplýsinga um hvað hafi farið fram. Þegar líður að lokaprófunum fer hann að hafa áhyggjur yfir að hafa misst svona mikið úr tímum og sendir póst á einn kennarann sinn. Nokkrum dögum seinna þegar honum hafði ekki enn borist svar komst hann að því að deildin hans bannar nemendum sínum að senda tölvupósta vegna þess að það eru of margir í hópnum og ekki hægt að sinna því. Siggi var svo heppinn að hafa fengið úthlutað íbúð á stúdentagörðum. En það, ásamt námslánunum hans, var háð því hvort hann næði ákveðið mörgum einingum. Þegar hann fékk út úr jólaprófunum kom í ljós að hann hafði fallið í 10 eininga áfanga. Fallið þýddi að Siggi þyrfti að taka endurtektar próf í áfanganum um vorið, fengi lægri útborgun frá LÍN og gæti því ekki borgað yfirdráttinn hjá bankanum til baka að fullu leyti. Í jólafríinu fór Siggi yfir áfangavalið sitt fyrir vorönnina og sá að tveir áfangar sem hann hafði haft auga á þegar hann skráði sig í námið stóðu honum ekki lengur til boða. Þetta voru einu áfangarnir í náminu sem fjölluðu um það sem hann hafði áhuga á að sérhæfa sig í. Þegar hann fór að kanna málið komst hann að því áfangarnir yrðu ekki kenndir næstu þrjú ár. Þar sem Siggi hugðist útskrifast á 3 árum myndi það þýða að hann fengi aldrei tækifæri til að fara í þessa áfanga. Siggi vissi ekki hvað hann ætti til bragðs að taka. Hann stóð frammi fyrir valinu um að fresta útskrift eða taka ekki þá áfanga sem hann hafði auga á. Þar að auki var ljóst að hann myndi þurfa að vinna með námi til þess að borga niður yfirdráttinn sem hann var kominn með hjá bankanum ofan á það að þurfa að fara út á almennan leigumarkað. Myndi hann hafa tíma til að sinna náminu? Dæmisagan um Sigga er byggð á reynslu fjölda nemenda sem líða fyrir undirfjármögnun háskólastigsins. Greinin er hluti af átaki Stúdentaráðs Háskóla Íslands í samstarfi við LÍS - Landssamtök íslenskra stúdenta vegna fjármögnunar háskólastigsins í aðdraganda Alþingiskosninga 2017. Kassamerki átaksins er #kjóstumenntun.
Kjóstu menntun 28. október Nú liggur fyrir að kosið verður á ný til Alþingis, 364 dögum eftir síðustu kosningar. Hagsmunahreyfingar stúdenta telja nauðsynlegt að hafa málefni eins og fjármögnun háskólastigsins í forgrunni þegar kemur að vali á fulltrúum á þingi og umræðum um nýja ríkisstjórn. 2. október 2017 09:00
Mannauður er undirstaða heilbrigðisþjónustu Undanfarin tvö ár hef ég setið í Stúdentaráði og þar fengið að kynnast mikilvægi hagsmunabaráttu og þess að nemendur hafi rödd. Það hefur verið magnað að fylgjast með hverju er hægt að hrinda í framkvæmd og hvað er hægt að hafa mikil áhrif. 4. október 2017 09:00
Undirfjármögnun kemur í veg fyrir sérhæfingu nemenda Mikilvægt er að nemendur fái tækifæri til þess að sérhæfa sig á hinum ýmsu námsleiðum en ekki aðeins brot af því sem þeim þeir hafa hug á að sérhæfa sig í. 6. október 2017 09:00
Skiptir þessi háskóli máli? Nú rúmum 100 árum eftir stofnun hefur starfsemi Háskóla Íslands vaxið og dafnað eins og sjá má á auknum nemendafjölda. 3. október 2017 09:00
Hugvísindi í hættu Háskóli Íslands er í fyrsta skipti í hópi 250 bestu háskóla heims á sviði hugvísinda samkvæmt nýjum lista Times Higher Education University Rankings 5. október 2017 09:39
Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar