Hið svokallaða frí Tómas Þór Þórðarson skrifar 4. janúar 2018 07:00 Ég fékk ekkert sumarfrí og er því að taka það út núna og hef verið frá seinni hluta desember. Það verður seint sagt að þetta sé eitthvað stuttbuxnafrí enda kuldinn hér að nísta inn að beini. Frí er samt alltaf frí. Eða hvað? Þegar ég bjó einsamall var frí bara frí. Nú, í sambúð, hef ég fengið forláta verkefnalista með niðurteljara en klukkan rennur út eftir nokkra daga þegar að við förum til New York. Sambýlingurinn vildi endilega komast í hitann fyrst við tókum frí í janúar og eftir nokkurra mánaða karp um Miami eða Tenerife endaði hún á að kaupa ferð til New York þar sem fagnað var köldustu áramótum í 50 ár á dögunum. Eðlilega er maður búinn að skunda með jólagjöfina frá vinnunni í Cintamani og kaupa sér úlpu fyrir sumarlandaferðina. Úlpan heitir Bylur sem segir líklega allt sem segja þarf. Svo því sé haldið til haga er ég rugl spenntur fyrir því að bíta í fyrsta sinn í stóra eplið. En, sum sé, verkefnalistinn er lesinn upp á hverjum morgni og liggur við að ég fái gullstjörnu í lok hvers dags ef ég næ að krossa út nokkur atriði á listanum. Fara með flöskur, henda pappa, kaupa úlpu, laga listann í stofunni, kítta baðið, skipta um perur. Þetta er á meðal þeirra hluta sem ég hef verið að og verð að dunda mér við næstu daga undir vökulum augum betri helmingsins (les: yfirmannsins). Það er samt fínt að hafa eitthvað fyrir stafni og að vera á leið til útlanda. Það er mikilvægt nú þegar þrír verstu mánuðir ársins renna í garð. Tæpir 90 dagar af engu nema smá handbolta og bolludeginum með kannski dass af einu þorrablóti svona rétt til að halda geðheilsunni í lagi fram á vor. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Tómas Þór Þórðarson Mest lesið Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir Skoðun Auglýsingaskrum Landsvirkjunar Stefán Georgsson Skoðun Að reikna veiðigjald af raunverulegum aflaverðmætum Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Fréttir af baggavélum og lömbum Heiða Ingimarsdóttir Skoðun
Ég fékk ekkert sumarfrí og er því að taka það út núna og hef verið frá seinni hluta desember. Það verður seint sagt að þetta sé eitthvað stuttbuxnafrí enda kuldinn hér að nísta inn að beini. Frí er samt alltaf frí. Eða hvað? Þegar ég bjó einsamall var frí bara frí. Nú, í sambúð, hef ég fengið forláta verkefnalista með niðurteljara en klukkan rennur út eftir nokkra daga þegar að við förum til New York. Sambýlingurinn vildi endilega komast í hitann fyrst við tókum frí í janúar og eftir nokkurra mánaða karp um Miami eða Tenerife endaði hún á að kaupa ferð til New York þar sem fagnað var köldustu áramótum í 50 ár á dögunum. Eðlilega er maður búinn að skunda með jólagjöfina frá vinnunni í Cintamani og kaupa sér úlpu fyrir sumarlandaferðina. Úlpan heitir Bylur sem segir líklega allt sem segja þarf. Svo því sé haldið til haga er ég rugl spenntur fyrir því að bíta í fyrsta sinn í stóra eplið. En, sum sé, verkefnalistinn er lesinn upp á hverjum morgni og liggur við að ég fái gullstjörnu í lok hvers dags ef ég næ að krossa út nokkur atriði á listanum. Fara með flöskur, henda pappa, kaupa úlpu, laga listann í stofunni, kítta baðið, skipta um perur. Þetta er á meðal þeirra hluta sem ég hef verið að og verð að dunda mér við næstu daga undir vökulum augum betri helmingsins (les: yfirmannsins). Það er samt fínt að hafa eitthvað fyrir stafni og að vera á leið til útlanda. Það er mikilvægt nú þegar þrír verstu mánuðir ársins renna í garð. Tæpir 90 dagar af engu nema smá handbolta og bolludeginum með kannski dass af einu þorrablóti svona rétt til að halda geðheilsunni í lagi fram á vor.