
Framfarir í átt að frelsi
Bílar veita okkur lífsgæði, en auðvitað eru ekki bara kostir við þennan samgöngumáta. Langar raðir á helstu álagstímum þýða tapaðar samveru- og vinnustundir ásamt aukinni mengun. Á milli ferða bíða þeir óhreyfðir og taka pláss sem annars mætti nýta undir fleiri íbúðir, þjónustu eða almenningsrými. Á mörgum heimilum eru fleiri en einn bíll. Tugir þúsunda bíla standa óhreyfðir stóran hluta sólarhringsins í Reykjavík einni.
Í dag nýta borgarbúar leigubíla helst við sérstök tilefni, svo sem skemmtanir, en síður sem valkost í almenningssamgöngum. Kannski væri því öðruvísi háttað ef verðið væri lægra, þjónustan sveigjanlegri og samkeppnin meiri.
Nýlega skilaði starfshópur um endurskoðun á regluverki um leigubílaakstur niðurstöðum sínum. Meðal annars leggur hópurinn til að fjöldatakmarkanir akstursleyfa verði afnumdar. Leyfum hefur ekki fjölgað að ráði síðan 1995 þrátt fyrir mikla fólksfjölgun og fjölgun ferðamanna. Þá leggur hópurinn til að leggja af skyldu bílstjóra til að tilheyra leigubílastöð. Sú skylda er eitt af því sem kemur í veg fyrir að farveitur eins og Uber og Lyft ryðji sér til rúms hér á landi.
Samgöngu- og sveitarstjórnarráðherra hefur tekið ákvörðun um að hefja undirbúning frumvarps til laga um leigubíla fyrir haustþing 2019, byggt á niðurstöðum starfshópsins. Ég fagna því og tel mikið framfaraskref. Mikilvægt er að nýjum aðgangshindrunum verði ekki bætt við í stað þeirra sem teknar verða út.
Leigubílar koma ekki í staðinn fyrir alla einkabíla, ekki frekar en strætó eða hjól. Með auknu frelsi á leigubílamarkaði mætti gera notkun þeirra að raunhæfari valkosti. Þannig myndi samgöngukostnaður almennings lækka, ferðatími styttast, nýting á innviðum og umferðarmannvirkjum batna, mengun minnka og umferðaröryggi aukast.
Vonandi ganga þessar breytingar í gegn og auka lífsgæði Reykvíkinga til framtíðar.
Höfundur er borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins
Skoðun

Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar
Bogi Ragnarsson skrifar

Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið
Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar

Við erum 40 árum á eftir
Einar Sverrisson skrifar

Þétting á 27. brautinni
Friðjón R. Friðjónsson skrifar

Þá verður gott að búa á Íslandi
Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar

Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann
Bogi Ragnarsson skrifar

Þingmaður til sölu – bátur fylgir með
Sigríður Svanborgardóttir skrifar

Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki
Jóhanna Jakobsdóttir skrifar

Umburðarlyndi og kærleikur
Snorri Ásmundsson skrifar

Kolbrún og Kafka
Pétur Orri Pétursson skrifar

Brottvísanir sem öllum var sama um
Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar

Mamma er gulur góð einkunn?
Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar

Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús
Björgmundur Guðmundsson skrifar

Engu slaufað
Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar

Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun
Bogi Ragnarsson skrifar

Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms
Halla Þorvaldsdóttir skrifar

Lénsherratímabilið er hafið
Einar G Harðarson skrifar

Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur
Sara Björg Sigurðardóttir skrifar

Bras og brall við gerð Brákarborgar
Helgi Áss Grétarsson skrifar

Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi?
Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar

„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins
Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar

Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu
Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar

Auðlindarentan heim í hérað
Arna Lára Jónsdóttir skrifar

Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk
Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar

Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi
Lára Ingimundardóttir skrifar

Hvað kosta mannréttindi?
Anna Lára Steindal skrifar

Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar
Bogi Ragnarsson skrifar

Hvers vegna ekki bókun 35?
Hjörtur J. Guðmundsson skrifar

1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600
Róbert Björnsson skrifar