Að hika er sama og tapa Sara Elísa Þórðardóttir Oskarsson skrifar 23. nóvember 2020 07:00 Ríkisstjórninni leiðist ekki að endurtaka í ræðu og riti að nýsköpun sé rauði þráðurinn í nú þriggja ára gömlum stjórnarsáttmála sínum. Í ljósi þeirrar staðreyndar að kvikmyndagerð er í eðli sínu nýsköpun hefur hún þrátt fyrir það verið alveg merkilega svifasein hvað það varðar að sýna alvöru framtak í verki gagnvart þeirri nýsköpunargrein. Í maí síðastliðnum lögðu íslenskir kvikmyndaframleiðendur það til við atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið að endurgreiðsla vegna kvikmyndagerðar hækki tímabundið úr 25 prósentum í 35 prósent vegna COVID-19. Því var hafnað á þeim forsendum að Ísland væri samkeppnishæft í kvikmyndagerðarbransanum. En það var og er rangt mat. Slík hækkun á endurgreiðslum hefði bæði flýtt fyrir sem og stóraukið líkurnar á því að erlendir framleiðendur hefði komið með verkefni til Íslands á síðasta hálfa árinu. En ríkisstjórnin tafði leikinn. Í síðustu viku bárust fréttir af miðstjórnarfundi Framsóknarflokksins. Haft var eftir Sigurði Inga Jóhannssyni samgönguráðherra að stór tækifæri fælust í því að styðja enn frekar við kvikmyndagerð í landinu og hækka endurgreiðslur af framleiðslukostnaði í 35% úr 25%. Ráðherra vísaði þar í kvikmyndastefnu sem Lilja Dögg Alfreðsdóttir, mennta- og menningarmálaráðherra, lagði nýverið fram. Í henni er miðað að því að gera kvikmyndaframleiðslu að fjórðu stoð íslensks efnahagslífs. Samt hefur endurgreiðslan enn ekki verið hækkuð eins og sár þörf er á. Það er gríðarhörð samkeppni í kvikmyndabransanum á alþjóðlegavettvangi og oft má aðeins litlu muna þegar að keppst er um verkefni hvert þau svo fara. Reyndir aðilar úr kvikmyndagerð hér á landi hafa fullyrt að umrædd hækkun á endurgreiðslu myndi miklu breyta og stórauka líkurnar á að Ísland landaði kvikmyndaverkefnum. Nú hefur ferðaþjónustan sem var áður en COVID skall á, stærsti atvinnuvegur þjóðarinnar nánast þurrkast út vegna heimsfaraldursins. En erlendum kvikmyndagerðarverkefnum fylgja oft stórir hópir fólks sem dvelja hérlendis í einhvern tíma. Þetta fólk nýtir sér hótelgistingu, bílaleigur, veitingastaði og ýmiskonar innlenda þjónustu og afþreyingu. Því má sjá að erlend kvikmyndaverkefni hefðu verið búbót fyrir ferðaþjónustuna á þessum erfiðu tímum. Fjölmörg störf hefðu getað skapast við aukin umsvif kvikmyndagerðar og það nánast yfir nótt. Að kvikmyndaframleiðslu koma einstaklingar úr öllum mögulegum atvinnugreinum. Kreditlistinn í lok kvikmyndar eða þáttar segir allt sem segja þarf í þeim efnum. Það hefur lengi verið borðleggjandi að styðja ætti á ríkulegan hátt við greinina strax í gær. En það hefur ekki verið gert. Í staðinn er ríkisstjórnin enn grjót í eigin götu COVID-viðspyrnu og atvinnuuppbyggingar. Hálft ár er nú farið í súginn og vert að benda á að nú á COVID tímum leitast framleiðendur enn frekar eftir því að kvikmynda sem mest á einum stað. Því má ætla að Ísland hefði getað fengið stór verkefni í heilu lagi hefði hikið í ráðamönnum ekki tafið fyrir. Íslensk kvikmyndagerð er líka gríðarlega öflug leið til að markaðssetja landið á jákvæðan hátt, án þess að leggja þurfi í beinan kostnað. Íslensk náttúra er einstök á heimsmælikvarða og óspillt náttúra hennar verður einstakari með hverju árinu vegna loftslagbreytinga. Tæplega 40% þeirra ferðamanna sem til Íslands koma segjast hafa fengið innblásturinn til þess með því að horfa á myndefni kvikmyndað á Íslandi. Ísland hefur farið á mis við mörg stór verkefni undanfarið vegna sinnuleysis og aðgerðarleysis stjórnvalda sem ekki farið í þær einföldu og augljósu aðgerðir sem þarf til að Ísland verði samkeppnishæft. Landið er að verða undir í alþjóðlegri samkeppni og enn hafa stjórnvöld ekki gefið það upp hvenær þau hyggjast hækka endurgreiðslur eins og verður að gera! Netflix myndin Eurovision fór eins og eldur í sinu um heimsbyggðina í haust. Vegna veikrar samkeppnishæfni Íslands voru margar útisenurnar teknar upp í Skotlandi, jafnvel senur sem í söguþræðinum gerðust á Íslandi. Nýjasta og jafnframt blógusta dæmið um svipaðan svekkjandi missi er myndin Northman. Sögusvið myndarinnar er Ísland á 10. öld og fjallar um hefndir. Stærstur hluti sögunnar gerist á Íslandi en þrátt fyrir það verður myndin tekin upp á Írlandi, vegna þess að Írland bauð betur hvað varðar endurgreiðslur. Endurgreiðsla vegna kvikmyndaverkefna hérlendis er nú 25 prósent en Írland býður upp á 32 til 37 prósenta endurgreiðslu. Innbyggt í endurgreiðslukerfi Írlands er einnig hvati til þess að dreifa tökunum jafnara yfir landið. Endurgreiðslan er hærri ef tekið er upp á tilteknum svæðum landsins sem þurfa meira á umsvifunum að halda. Langtímahugsun og markviss uppbygging í fótboltaíþróttinni hérlendis hefur heldur betur skilað sér fyrir þjóðina síðustu misseri, og er nú vel lagt í greinina með uppbyggingu nýs þjóðarleikvangs. Kvikmyndagerðariðnaðurinn á skilið sömu athygli og umhyggju enda hefur hann margsannað gildi sitt, mikilvægi og fagmennsku á heimsmælikvarða. Viðlíka framkvæmdir þarf nauðsynlega að ráðast í á næstunni. Byggja þarf til að mynda fleiri almennileg kvikmyndaver hér á landi um leið og færi gefst. Kvikmyndagerð er verðmætaskapandi inn- og útflutningsgrein byggð á nýsköpun. Í sama ranni og út frá sömu rökum þarf nauðsynlega að hækka endurgreiðslur til tónlistargeirans. Iðjusemi Þorvaldar Bjarna Þorvaldssonar tónlistarmanns, sem í COVID hefur komið upp upptökuveri á Akureyri fyrir erlenda kvikmyndatónlist er til algjörar fyrirmyndar. Eins er þess skemmst að minnast þegar að Hildur Guðnadóttir tónskáld sópaði til sín öllum virtustu verðlaunum kvikmyndageirans fyrir kvikmyndatónlistina sem hún samdi fyrir stórmyndina Joker í upphafi árs. Ákvarðanafælni ríkisstjórnarinnar hefur verið áberandi frá upphafi kjörtímabilsins, en nú er hún orðin óforsvaranlega blóðug og kosnaðarsöm. Eins og segir í gamalli íslenskri vísu eftir Steingrím Thorsteinsson: T ækifæ rið gríptu greitt, giftu mun það skapa.. Járnið skaltu hamra heitt, að hika er sama og tapa. Höfundur er listamaður og situr nú á þingi fyrir Pírata. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kvikmyndagerð á Íslandi Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur Sara Oskarsson Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson Skoðun Skoðun Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Stjórnleysi í íslenskri dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Olíumjólk Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Leikskólagjöld í Kópavogi þau hæstu á landinu Örn Arnarson skrifar Skoðun Pólitískur gúmmítékki Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Þegar bændur bregðast dýrum sínum – Valda þeim þjáningu og skelfilegum dauðdaga Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Morðæðið á Gaza - Vitfirringin má ekki eyðileggja mennskuna Jón Baldvin Hannesson skrifar Skoðun Orðsins fyllsta merking Eiríkur Kristjánsson skrifar Skoðun Dóru Björt svarað! Jón G. Hauksson skrifar Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Ekki mínir hagsmunir Berglind Hlín Baldursdóttir skrifar Sjá meira
Ríkisstjórninni leiðist ekki að endurtaka í ræðu og riti að nýsköpun sé rauði þráðurinn í nú þriggja ára gömlum stjórnarsáttmála sínum. Í ljósi þeirrar staðreyndar að kvikmyndagerð er í eðli sínu nýsköpun hefur hún þrátt fyrir það verið alveg merkilega svifasein hvað það varðar að sýna alvöru framtak í verki gagnvart þeirri nýsköpunargrein. Í maí síðastliðnum lögðu íslenskir kvikmyndaframleiðendur það til við atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið að endurgreiðsla vegna kvikmyndagerðar hækki tímabundið úr 25 prósentum í 35 prósent vegna COVID-19. Því var hafnað á þeim forsendum að Ísland væri samkeppnishæft í kvikmyndagerðarbransanum. En það var og er rangt mat. Slík hækkun á endurgreiðslum hefði bæði flýtt fyrir sem og stóraukið líkurnar á því að erlendir framleiðendur hefði komið með verkefni til Íslands á síðasta hálfa árinu. En ríkisstjórnin tafði leikinn. Í síðustu viku bárust fréttir af miðstjórnarfundi Framsóknarflokksins. Haft var eftir Sigurði Inga Jóhannssyni samgönguráðherra að stór tækifæri fælust í því að styðja enn frekar við kvikmyndagerð í landinu og hækka endurgreiðslur af framleiðslukostnaði í 35% úr 25%. Ráðherra vísaði þar í kvikmyndastefnu sem Lilja Dögg Alfreðsdóttir, mennta- og menningarmálaráðherra, lagði nýverið fram. Í henni er miðað að því að gera kvikmyndaframleiðslu að fjórðu stoð íslensks efnahagslífs. Samt hefur endurgreiðslan enn ekki verið hækkuð eins og sár þörf er á. Það er gríðarhörð samkeppni í kvikmyndabransanum á alþjóðlegavettvangi og oft má aðeins litlu muna þegar að keppst er um verkefni hvert þau svo fara. Reyndir aðilar úr kvikmyndagerð hér á landi hafa fullyrt að umrædd hækkun á endurgreiðslu myndi miklu breyta og stórauka líkurnar á að Ísland landaði kvikmyndaverkefnum. Nú hefur ferðaþjónustan sem var áður en COVID skall á, stærsti atvinnuvegur þjóðarinnar nánast þurrkast út vegna heimsfaraldursins. En erlendum kvikmyndagerðarverkefnum fylgja oft stórir hópir fólks sem dvelja hérlendis í einhvern tíma. Þetta fólk nýtir sér hótelgistingu, bílaleigur, veitingastaði og ýmiskonar innlenda þjónustu og afþreyingu. Því má sjá að erlend kvikmyndaverkefni hefðu verið búbót fyrir ferðaþjónustuna á þessum erfiðu tímum. Fjölmörg störf hefðu getað skapast við aukin umsvif kvikmyndagerðar og það nánast yfir nótt. Að kvikmyndaframleiðslu koma einstaklingar úr öllum mögulegum atvinnugreinum. Kreditlistinn í lok kvikmyndar eða þáttar segir allt sem segja þarf í þeim efnum. Það hefur lengi verið borðleggjandi að styðja ætti á ríkulegan hátt við greinina strax í gær. En það hefur ekki verið gert. Í staðinn er ríkisstjórnin enn grjót í eigin götu COVID-viðspyrnu og atvinnuuppbyggingar. Hálft ár er nú farið í súginn og vert að benda á að nú á COVID tímum leitast framleiðendur enn frekar eftir því að kvikmynda sem mest á einum stað. Því má ætla að Ísland hefði getað fengið stór verkefni í heilu lagi hefði hikið í ráðamönnum ekki tafið fyrir. Íslensk kvikmyndagerð er líka gríðarlega öflug leið til að markaðssetja landið á jákvæðan hátt, án þess að leggja þurfi í beinan kostnað. Íslensk náttúra er einstök á heimsmælikvarða og óspillt náttúra hennar verður einstakari með hverju árinu vegna loftslagbreytinga. Tæplega 40% þeirra ferðamanna sem til Íslands koma segjast hafa fengið innblásturinn til þess með því að horfa á myndefni kvikmyndað á Íslandi. Ísland hefur farið á mis við mörg stór verkefni undanfarið vegna sinnuleysis og aðgerðarleysis stjórnvalda sem ekki farið í þær einföldu og augljósu aðgerðir sem þarf til að Ísland verði samkeppnishæft. Landið er að verða undir í alþjóðlegri samkeppni og enn hafa stjórnvöld ekki gefið það upp hvenær þau hyggjast hækka endurgreiðslur eins og verður að gera! Netflix myndin Eurovision fór eins og eldur í sinu um heimsbyggðina í haust. Vegna veikrar samkeppnishæfni Íslands voru margar útisenurnar teknar upp í Skotlandi, jafnvel senur sem í söguþræðinum gerðust á Íslandi. Nýjasta og jafnframt blógusta dæmið um svipaðan svekkjandi missi er myndin Northman. Sögusvið myndarinnar er Ísland á 10. öld og fjallar um hefndir. Stærstur hluti sögunnar gerist á Íslandi en þrátt fyrir það verður myndin tekin upp á Írlandi, vegna þess að Írland bauð betur hvað varðar endurgreiðslur. Endurgreiðsla vegna kvikmyndaverkefna hérlendis er nú 25 prósent en Írland býður upp á 32 til 37 prósenta endurgreiðslu. Innbyggt í endurgreiðslukerfi Írlands er einnig hvati til þess að dreifa tökunum jafnara yfir landið. Endurgreiðslan er hærri ef tekið er upp á tilteknum svæðum landsins sem þurfa meira á umsvifunum að halda. Langtímahugsun og markviss uppbygging í fótboltaíþróttinni hérlendis hefur heldur betur skilað sér fyrir þjóðina síðustu misseri, og er nú vel lagt í greinina með uppbyggingu nýs þjóðarleikvangs. Kvikmyndagerðariðnaðurinn á skilið sömu athygli og umhyggju enda hefur hann margsannað gildi sitt, mikilvægi og fagmennsku á heimsmælikvarða. Viðlíka framkvæmdir þarf nauðsynlega að ráðast í á næstunni. Byggja þarf til að mynda fleiri almennileg kvikmyndaver hér á landi um leið og færi gefst. Kvikmyndagerð er verðmætaskapandi inn- og útflutningsgrein byggð á nýsköpun. Í sama ranni og út frá sömu rökum þarf nauðsynlega að hækka endurgreiðslur til tónlistargeirans. Iðjusemi Þorvaldar Bjarna Þorvaldssonar tónlistarmanns, sem í COVID hefur komið upp upptökuveri á Akureyri fyrir erlenda kvikmyndatónlist er til algjörar fyrirmyndar. Eins er þess skemmst að minnast þegar að Hildur Guðnadóttir tónskáld sópaði til sín öllum virtustu verðlaunum kvikmyndageirans fyrir kvikmyndatónlistina sem hún samdi fyrir stórmyndina Joker í upphafi árs. Ákvarðanafælni ríkisstjórnarinnar hefur verið áberandi frá upphafi kjörtímabilsins, en nú er hún orðin óforsvaranlega blóðug og kosnaðarsöm. Eins og segir í gamalli íslenskri vísu eftir Steingrím Thorsteinsson: T ækifæ rið gríptu greitt, giftu mun það skapa.. Járnið skaltu hamra heitt, að hika er sama og tapa. Höfundur er listamaður og situr nú á þingi fyrir Pírata.
Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson Skoðun
Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson Skoðun
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
Skoðun Þegar bændur bregðast dýrum sínum – Valda þeim þjáningu og skelfilegum dauðdaga Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon skrifar
Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson Skoðun
Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson Skoðun