Með lóðum skal land byggja Kári Árnason skrifar 1. janúar 2024 22:30 „Eftir að ég byrjaði að stunda styrktarþjálfun þá er orðið miklu auðveldara að……” (þú, lesandi góður, mátt setja hér inn það orð eða athöfn sem þér dettur í hug). Ósjaldan hefur þessi setning heyrst þegar fólk endurmetur gang mála á hinum ýmsum sviðum lífsins eftir að hafa stundað eitt æðsta form af hreyfingu sem völ er á. Nú þegar nýtt ár er runnið upp og hversdagsleg rútínan framundan, fara margir að leiða hugann að því hvort það sé ekki kominn tími til þess að fara stunda reglulegri hreyfingu. Við slíkt tilefni er tilvalið að setja niður á blað nokkur vel valin orð um ágæti styrktarþjálfunar og lóðalyftinga. Það er nefnilega fátt í þessu heimi sem mannskepnan getur gert fyrir sjálfa sig sem hefur jafn jákvæð áhrif á heilsu og lífsgæði eins og það að stunda styrktarþjálfun. Enda er því gjarnan fleygt fram að ef það væri til einhver pilla sem hefði jafn víðtæk áhrif á líkamann og styrktarþjálfun þá væri framleiðandi þeirrar pillu ansi loðinn um lófana. Margir þekkja ráðleggingarnar varðandi 30 mínútna lágmarks daglega hreyfingu en það gleymist gjarnan að í ráðleggingum Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar kemur fram að fólki er ráðlagt að stunda styrktarþjálfun af miðlungs eða mikilli ákefð a.m.k. tvisvar í viku. Burt séð frá því hvort við séum að tala um unglinga, fullorðna, eldri borgara eða fólk sem glímir við ýmsa króníska sjúkdóma þá græðum við öll á því að rífa í lóðin eða vinna með okkar eigin líkamsþyngd í hvers kyns æfingum. Ávinningur þess að vera kraftmikil/l og með nóg af kjöti á beinunum er nefnilega ansi mikill. Með því getum við m.a. minnkað líkurnar á byltum og beinbrotum, dregur úr áhættu á að greinast með hina ýmsu hjarta- og æða sjúkdómum auk þess að geta dregið úr vitrænni skerðingu. Styrktarþjálfunin getur ekki einungis fjölgað árunum sem við lifum heldur getur hún aukið lífsgæðin þannig að við getum notið betur þeirra ára sem við fáum að lifa. Líkt og einn skjólstæðingur tjáði undirrituðum í endurkomutíma eftir sex mánuði í ræktinni…”Það er allt orðið auðveldara”. Í hinni eilífu umræðu um heilbrigðiskerfið okkar og þær krónur sem kostar að reka það þá getur skipt sköpum að leggja áherslu á það sem er kostnaðarhagkvæmt og gefur okkar mikið fyrir minna. Á öllum peningum eru hins vegar tvær hliðar og því er ekki að neita að það eru margir þarna úti sem fá grænar bólur þegar talið berst að styrktarþjálfun og lóðalyftingum. Tilhugsunin um sterka svitalykt og fáklædda kjötskrokka starandi á sjálfa sig í speglinum í World Class fær fólk stundum til þess að snúa við á staðnum og ganga í burtu. Mörgum finnst þetta líka bara svo leiðinlegt að það hálfa væri nóg. Slíkt ber að sjálfsögðu að virða og er það þá gjarnan hlutverk heilbrigðisstarfsfólks að aðstoða fólk við að finna það form styrktarþjálfunar sem það hefur ánægju af. Svo er það hins vegar bleiki fíllinn í herberginu sem er stundum dálítið viðkvæmt að tala um. Það er sú staðreynd að það er bara sumir hlutir í lífinu sem eru alveg drepleiðinlegir en jákvæð áhrif þeirra eru svo mikil að þau trompa leiðindin. Mannskepnan er aftur á móti þannig sett saman að mörgum finnst mjög leiðinlegt að stunda einhverja iðju sem þau eru ekki góð í og hætta þess vegna áður en aukinni færni er náð. Það er í eðli okkar að vilja sjá árangur helst í gær og án þess að þurfa leggja of mikið af mörkum. Brekkan í upphafi er oft ansi brött líkt og góður maður fékk að upplifa stuttu eftir að hann byrjaði að spila golf. “Að ég skuli vera eyða öllum þessum tíma og peningum í að vera pirraður er ótrúlegt” tautaði hann en hélt svo áfram leit að kúlunni. Í slíkum aðstæðum er mikilvægt að geta séð stóru myndina. Það er nefnilega svo merkilegt á þeim áratug sem undirritaður hefur starfað í heilbrigðiskerfinu hefur undirritaður aldrei hitt skjólstæðing sem hefur kvartað undan verri líðan eftir að hafa gefið sér tíma til þess að ná tökum á styrktarþjálfuninni. Útkoman er langoftast þveröfug. Það verður svo gott sem allt miklu auðveldara. Með einföldum æfingum og tiltölulega lítilli fyrirhöfn getum m.a. við haldið gamla fólkinu okkar lengur heima (og sparað ríkinu nokkrar krónur í leiðinni), létt lund og líðan hjá þeim fjölda sem glímir við andleg veikindi, minnkað stoðkerfisverki eða bætt frammistöðu okkar í þeim áhugamálum sem við eigum og dregið úr óþarfa skapsveiflum á golfvöllum landsins. Lóðin lengi lifi! Höfundur er sérfræðingur í bæklunarsjúkraþjálfun og sérlegur áhugamaður um lóðalyftingar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hvað er að vera vók? Eva Hauksdóttir Skoðun Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun Halldór 22.11.2025 Samúel Karl Ólason Halldór Gleymdu ekki þínum minnsta bróður. Sigurður Fossdal Skoðun Þeir vita sem nota Jón Pétur Zimsen Skoðun Hjólhýsabyggð á heima í borginni Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun R-BUGL: Ábyrgðin er okkar allra Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Hvar eru sérkennararnir í nýjum lögum um inngildandi menntun? Sædís Ósk Harðardóttir Skoðun Hvað kennir hugrekki okkur? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Hjálpum spilafíklum Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson Skoðun Skoðun Skoðun R-BUGL: Ábyrgðin er okkar allra Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Gleymdu ekki þínum minnsta bróður. Sigurður Fossdal skrifar Skoðun Íslensk tunga þarf meiri stuðning Ármann Jakobsson,Eva María Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sérkennararnir í nýjum lögum um inngildandi menntun? Sædís Ósk Harðardóttir skrifar Skoðun Hjálpum spilafíklum Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Hvað er að vera vók? Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Hvað kennir hugrekki okkur? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Þeir vita sem nota Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hjólhýsabyggð á heima í borginni Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Mannréttindi eða plakat á vegg? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Friðartillögur“ Bandaríkjamanna eru svik við Úkraínu Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Styrkur Íslands liggur í grænni orku Sverrir Falur Björnsson skrifar Skoðun Eftir hverju er verið að bíða? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fjölmenningarborgin Reykjavík - með stóru Effi Sabine Leskopf skrifar Skoðun Á öllum tímum í sögunni hafa verið til Pönkarar Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Hlutverk hverfa í borgarstefnu Óskar Dýrmundur Ólafsson skrifar Skoðun Gæludýraákvæðin eru gallagripur Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Glæpamenn í glerhúsi Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Það kostar að menga, þú sparar á að menga minna Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Þolinmæði Hafnfirðinga er á þrotum! Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hægagangur í samskiptum við bæjaryfirvöld Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Dagur mannréttinda (sumra) barna Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Sterk ferðaþjónusta skapar sterkara samfélag Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvað finnst Grindvíkingum? Jóhanna Lilja Birgisdóttir,Guðrún Pétursdóttir,Ingibjörg Lilja Ómarsdóttir skrifar Skoðun Alvöru tækifæri í gervigreind Halldór Kári Sigurðarson skrifar Skoðun Erum við í ofbeldissambandi við ESB? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun „Við lofum að gera þetta ekki aftur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Það ber allt að sama brunni. – Mín kenning. Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hver mun stjórna heiminum eftir hundrað ár? Sigurður Árni Þórðarson skrifar Sjá meira
„Eftir að ég byrjaði að stunda styrktarþjálfun þá er orðið miklu auðveldara að……” (þú, lesandi góður, mátt setja hér inn það orð eða athöfn sem þér dettur í hug). Ósjaldan hefur þessi setning heyrst þegar fólk endurmetur gang mála á hinum ýmsum sviðum lífsins eftir að hafa stundað eitt æðsta form af hreyfingu sem völ er á. Nú þegar nýtt ár er runnið upp og hversdagsleg rútínan framundan, fara margir að leiða hugann að því hvort það sé ekki kominn tími til þess að fara stunda reglulegri hreyfingu. Við slíkt tilefni er tilvalið að setja niður á blað nokkur vel valin orð um ágæti styrktarþjálfunar og lóðalyftinga. Það er nefnilega fátt í þessu heimi sem mannskepnan getur gert fyrir sjálfa sig sem hefur jafn jákvæð áhrif á heilsu og lífsgæði eins og það að stunda styrktarþjálfun. Enda er því gjarnan fleygt fram að ef það væri til einhver pilla sem hefði jafn víðtæk áhrif á líkamann og styrktarþjálfun þá væri framleiðandi þeirrar pillu ansi loðinn um lófana. Margir þekkja ráðleggingarnar varðandi 30 mínútna lágmarks daglega hreyfingu en það gleymist gjarnan að í ráðleggingum Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar kemur fram að fólki er ráðlagt að stunda styrktarþjálfun af miðlungs eða mikilli ákefð a.m.k. tvisvar í viku. Burt séð frá því hvort við séum að tala um unglinga, fullorðna, eldri borgara eða fólk sem glímir við ýmsa króníska sjúkdóma þá græðum við öll á því að rífa í lóðin eða vinna með okkar eigin líkamsþyngd í hvers kyns æfingum. Ávinningur þess að vera kraftmikil/l og með nóg af kjöti á beinunum er nefnilega ansi mikill. Með því getum við m.a. minnkað líkurnar á byltum og beinbrotum, dregur úr áhættu á að greinast með hina ýmsu hjarta- og æða sjúkdómum auk þess að geta dregið úr vitrænni skerðingu. Styrktarþjálfunin getur ekki einungis fjölgað árunum sem við lifum heldur getur hún aukið lífsgæðin þannig að við getum notið betur þeirra ára sem við fáum að lifa. Líkt og einn skjólstæðingur tjáði undirrituðum í endurkomutíma eftir sex mánuði í ræktinni…”Það er allt orðið auðveldara”. Í hinni eilífu umræðu um heilbrigðiskerfið okkar og þær krónur sem kostar að reka það þá getur skipt sköpum að leggja áherslu á það sem er kostnaðarhagkvæmt og gefur okkar mikið fyrir minna. Á öllum peningum eru hins vegar tvær hliðar og því er ekki að neita að það eru margir þarna úti sem fá grænar bólur þegar talið berst að styrktarþjálfun og lóðalyftingum. Tilhugsunin um sterka svitalykt og fáklædda kjötskrokka starandi á sjálfa sig í speglinum í World Class fær fólk stundum til þess að snúa við á staðnum og ganga í burtu. Mörgum finnst þetta líka bara svo leiðinlegt að það hálfa væri nóg. Slíkt ber að sjálfsögðu að virða og er það þá gjarnan hlutverk heilbrigðisstarfsfólks að aðstoða fólk við að finna það form styrktarþjálfunar sem það hefur ánægju af. Svo er það hins vegar bleiki fíllinn í herberginu sem er stundum dálítið viðkvæmt að tala um. Það er sú staðreynd að það er bara sumir hlutir í lífinu sem eru alveg drepleiðinlegir en jákvæð áhrif þeirra eru svo mikil að þau trompa leiðindin. Mannskepnan er aftur á móti þannig sett saman að mörgum finnst mjög leiðinlegt að stunda einhverja iðju sem þau eru ekki góð í og hætta þess vegna áður en aukinni færni er náð. Það er í eðli okkar að vilja sjá árangur helst í gær og án þess að þurfa leggja of mikið af mörkum. Brekkan í upphafi er oft ansi brött líkt og góður maður fékk að upplifa stuttu eftir að hann byrjaði að spila golf. “Að ég skuli vera eyða öllum þessum tíma og peningum í að vera pirraður er ótrúlegt” tautaði hann en hélt svo áfram leit að kúlunni. Í slíkum aðstæðum er mikilvægt að geta séð stóru myndina. Það er nefnilega svo merkilegt á þeim áratug sem undirritaður hefur starfað í heilbrigðiskerfinu hefur undirritaður aldrei hitt skjólstæðing sem hefur kvartað undan verri líðan eftir að hafa gefið sér tíma til þess að ná tökum á styrktarþjálfuninni. Útkoman er langoftast þveröfug. Það verður svo gott sem allt miklu auðveldara. Með einföldum æfingum og tiltölulega lítilli fyrirhöfn getum m.a. við haldið gamla fólkinu okkar lengur heima (og sparað ríkinu nokkrar krónur í leiðinni), létt lund og líðan hjá þeim fjölda sem glímir við andleg veikindi, minnkað stoðkerfisverki eða bætt frammistöðu okkar í þeim áhugamálum sem við eigum og dregið úr óþarfa skapsveiflum á golfvöllum landsins. Lóðin lengi lifi! Höfundur er sérfræðingur í bæklunarsjúkraþjálfun og sérlegur áhugamaður um lóðalyftingar.
Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun
Skoðun Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar
Skoðun Hvað finnst Grindvíkingum? Jóhanna Lilja Birgisdóttir,Guðrún Pétursdóttir,Ingibjörg Lilja Ómarsdóttir skrifar
Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun