Áfram gakk! Kjarni Kvosarinnar verður heildstætt göngusvæði Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar 12. janúar 2024 11:00 Göngugötur hafi notið vinsælda meðal borgarbúa undanfarin ár. Í nýlegri könnun Maskínu kom enn og aftur fram að mikill meirihluti Reykvíkinga eða nærri þrír af hverjum fjórum er hlynntur göngugötum og eykst stuðningurinn verulega milli ára. Að sama skapi hefur þeim fækkað sem eru óánægð en þau eru aðeins 9%. Í öllum hverfum eru langtum fleiri jákvæð en neikvæð gagnvart göngugötum. Könnunin sýnir einnig að þeim fjölgar sem telja að göngusvæðin megi vera stærri. Við hlustum á íbúa og tökum þessu sem hvatningu til þess að fjölga göngusvæðum í borginni. Þess vegna höfum við nú samþykkt að klára að gera kjarna Kvosarinnar, Austurstræti og nærliggjandi umhverfi að heildstæðu göngusvæði. Forhönnun fyrir göngusvæðið var kynnt á fundi umhverfis- og skipulagsráðs í vikunni og er það framhald af hönnun Lækjartorgs sem hefur þegar verið kynnt og byggir þetta allt á umferðarskipulagi Kvosarinnar frá 2020. Hollenska arkitektastofan Karres en Brands með alþjóðlegu stofunni Sp(r)int Studio sem er með aðsetur hér í Reykjavík standa að baki þessari flottu hönnun. Göngusvæðið mun skapa samfellu eftir endilöngu Austurstræti frá Lækjartorgi að Ingólfstorgi og teygja anga sína eftir Pósthússtræti, Kirkjustræti og Veltusundi eftir nánari útfærslu í framhaldinu í samráði við íbúa og atvinnulíf. Kostir göngusvæða eru ótvíræðir. Göngusvæði skapa andrými fyrir iðandi mannlíf og samverustundir vina og fjölskyldna í friði og öryggi frá bílaumferð og mengun. Skipulag borgarinnar er bakteppi upplifana og hegðunar og hefur mjög mótandi áhrif á líf okkar. Fólk hefur eðlilega skiptar skoðanir á þróun borgarinnar og samgöngumálum en ég held að við kunnum öll vel að meta að geta stigið út úr amstri dagsins, rölt um áhyggjulaus jafnvel með lítil kríli hlaupandi um og hafa svigrúm til að setjast niður í skemmtilegu borgarumhverfi til að njóta stundarinnar. Austurstræti er hluti af einum helsta gönguás Reykjavíkur frá Laugavegi, Bankastræti og niður að Ingólfstorgi. Staðurinn er líka sögulegur. Gatan var ein fyrsta gata borgarinnar, austan við aðalgötuna Aðalstræti. Pósthússtræti var eitt sinn hlið inn í Reykjavík þegar komið var í borgina sjóleiðis. Við ætlum að lyfta sögunni og leyfa þessum gatnamótum Pósthússtrætis og Austurstrætis að njóta sín betur en þar standa líka margar glæsilegar byggingar. Svæðið mun bera með sér heildstætt yfirbragð þar sem hið gamla mætir hinu nýja með fallegu og aðlaðandi yfirborði. Við ætlum að hafa þarna fjölnota svæði með lýsingu, gróðri, bekkjum og rými fyrir leik og sem nýtist kaffihúsum og veitingahúsum en við vitum að svona breyting styrkir mjög veitingarekstur. Fólk hefur haft áhyggjur af gróðrinum sem þrífst þarna ekki vel í dag en í dag vantar betri jarðveg. Við ætlum að hlúa vel að gróðrinum og undirbúa beðin vel. Þarna ætlum við að planta fullvöxnum trjám sem þola krefjandi borgarumhverfi en hafa að sama skapi mjög jákvæð áhrif á loftgæði og upplifun og mynda skjól strax frá fyrsta degi, lauftré sem opna fyrir birtu á veturna. Samgönguúrbætur og græn þróun er kunnuglegt stef á Austurstræti og áfram höldum við með þá sögu nú. Austurstræti er ein af fyrstu götum borgarinnar, austur af aðalgötunni Aðalstræti. Á tímabilinu 1912-1920 var hafist handa við að malbika götur í Reykjavík og var Austurstræti fyrsta gatan sem var malbikuð með gufuvaltaranum Bríeti sem nefnd var í höfuð Bríetar Bjarnhéðinsdóttur sem barðist fyrir kaupum hans í bæjarstjórn Reykjavíkur. Áður en þetta gerðist var erfitt að komast leiðar sinnar í rigningu vegna polla og leðju. Austurstræti á sér líka sögu sem fyrsta afmarkaða göngugata landsins og var það allavega í tvígang Sjálfstæðisflokkurinn sem tók af skarið og kom á göngugötu á svæðinu sem sýnir okkur að pólitíkin er aðeins háð tilviljunum hverju sinni. Við ætlum nú að halda undirbúningi áfram, fullhanna og klára skipulag svæðisins og getum vonandi hafið framkvæmdir serm allra fyrst. Við ætlum sömuleiðis að vera í samtali við hagsmunaaðila og íbúa eins og íbúaráð, aðgengis- og samráðsnefnd um málefni fatlaðs fólks og ekki síst atvinnulíf á svæðinu við undirbúning og framkvæmd. Það er lykilatriði til að ná góðum árangri. Græn þróun borgarinnar til að skapa valfrelsi um ferðamáta og skemmtilegra borgarumhverfi nýtur stuðnings fólks úr öllum flokkum og öllum áttum og það er ánægjulegt. Saman erum við sterk og getum með meiri hraða og festu gert samfélagið okkar enn grænna, öflugra, öruggara og betra í þágu okkar sjálfra, barna okkar og barnabarna. Áfram gakk! Höfundur er borgarfulltrúi Pírata og formaður umhverfis- og skipulagsráðs Reykjavíkur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dóra Björt Guðjónsdóttir Píratar Reykjavík Borgarstjórn Skipulag Göngugötur Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Göngugötur hafi notið vinsælda meðal borgarbúa undanfarin ár. Í nýlegri könnun Maskínu kom enn og aftur fram að mikill meirihluti Reykvíkinga eða nærri þrír af hverjum fjórum er hlynntur göngugötum og eykst stuðningurinn verulega milli ára. Að sama skapi hefur þeim fækkað sem eru óánægð en þau eru aðeins 9%. Í öllum hverfum eru langtum fleiri jákvæð en neikvæð gagnvart göngugötum. Könnunin sýnir einnig að þeim fjölgar sem telja að göngusvæðin megi vera stærri. Við hlustum á íbúa og tökum þessu sem hvatningu til þess að fjölga göngusvæðum í borginni. Þess vegna höfum við nú samþykkt að klára að gera kjarna Kvosarinnar, Austurstræti og nærliggjandi umhverfi að heildstæðu göngusvæði. Forhönnun fyrir göngusvæðið var kynnt á fundi umhverfis- og skipulagsráðs í vikunni og er það framhald af hönnun Lækjartorgs sem hefur þegar verið kynnt og byggir þetta allt á umferðarskipulagi Kvosarinnar frá 2020. Hollenska arkitektastofan Karres en Brands með alþjóðlegu stofunni Sp(r)int Studio sem er með aðsetur hér í Reykjavík standa að baki þessari flottu hönnun. Göngusvæðið mun skapa samfellu eftir endilöngu Austurstræti frá Lækjartorgi að Ingólfstorgi og teygja anga sína eftir Pósthússtræti, Kirkjustræti og Veltusundi eftir nánari útfærslu í framhaldinu í samráði við íbúa og atvinnulíf. Kostir göngusvæða eru ótvíræðir. Göngusvæði skapa andrými fyrir iðandi mannlíf og samverustundir vina og fjölskyldna í friði og öryggi frá bílaumferð og mengun. Skipulag borgarinnar er bakteppi upplifana og hegðunar og hefur mjög mótandi áhrif á líf okkar. Fólk hefur eðlilega skiptar skoðanir á þróun borgarinnar og samgöngumálum en ég held að við kunnum öll vel að meta að geta stigið út úr amstri dagsins, rölt um áhyggjulaus jafnvel með lítil kríli hlaupandi um og hafa svigrúm til að setjast niður í skemmtilegu borgarumhverfi til að njóta stundarinnar. Austurstræti er hluti af einum helsta gönguás Reykjavíkur frá Laugavegi, Bankastræti og niður að Ingólfstorgi. Staðurinn er líka sögulegur. Gatan var ein fyrsta gata borgarinnar, austan við aðalgötuna Aðalstræti. Pósthússtræti var eitt sinn hlið inn í Reykjavík þegar komið var í borgina sjóleiðis. Við ætlum að lyfta sögunni og leyfa þessum gatnamótum Pósthússtrætis og Austurstrætis að njóta sín betur en þar standa líka margar glæsilegar byggingar. Svæðið mun bera með sér heildstætt yfirbragð þar sem hið gamla mætir hinu nýja með fallegu og aðlaðandi yfirborði. Við ætlum að hafa þarna fjölnota svæði með lýsingu, gróðri, bekkjum og rými fyrir leik og sem nýtist kaffihúsum og veitingahúsum en við vitum að svona breyting styrkir mjög veitingarekstur. Fólk hefur haft áhyggjur af gróðrinum sem þrífst þarna ekki vel í dag en í dag vantar betri jarðveg. Við ætlum að hlúa vel að gróðrinum og undirbúa beðin vel. Þarna ætlum við að planta fullvöxnum trjám sem þola krefjandi borgarumhverfi en hafa að sama skapi mjög jákvæð áhrif á loftgæði og upplifun og mynda skjól strax frá fyrsta degi, lauftré sem opna fyrir birtu á veturna. Samgönguúrbætur og græn þróun er kunnuglegt stef á Austurstræti og áfram höldum við með þá sögu nú. Austurstræti er ein af fyrstu götum borgarinnar, austur af aðalgötunni Aðalstræti. Á tímabilinu 1912-1920 var hafist handa við að malbika götur í Reykjavík og var Austurstræti fyrsta gatan sem var malbikuð með gufuvaltaranum Bríeti sem nefnd var í höfuð Bríetar Bjarnhéðinsdóttur sem barðist fyrir kaupum hans í bæjarstjórn Reykjavíkur. Áður en þetta gerðist var erfitt að komast leiðar sinnar í rigningu vegna polla og leðju. Austurstræti á sér líka sögu sem fyrsta afmarkaða göngugata landsins og var það allavega í tvígang Sjálfstæðisflokkurinn sem tók af skarið og kom á göngugötu á svæðinu sem sýnir okkur að pólitíkin er aðeins háð tilviljunum hverju sinni. Við ætlum nú að halda undirbúningi áfram, fullhanna og klára skipulag svæðisins og getum vonandi hafið framkvæmdir serm allra fyrst. Við ætlum sömuleiðis að vera í samtali við hagsmunaaðila og íbúa eins og íbúaráð, aðgengis- og samráðsnefnd um málefni fatlaðs fólks og ekki síst atvinnulíf á svæðinu við undirbúning og framkvæmd. Það er lykilatriði til að ná góðum árangri. Græn þróun borgarinnar til að skapa valfrelsi um ferðamáta og skemmtilegra borgarumhverfi nýtur stuðnings fólks úr öllum flokkum og öllum áttum og það er ánægjulegt. Saman erum við sterk og getum með meiri hraða og festu gert samfélagið okkar enn grænna, öflugra, öruggara og betra í þágu okkar sjálfra, barna okkar og barnabarna. Áfram gakk! Höfundur er borgarfulltrúi Pírata og formaður umhverfis- og skipulagsráðs Reykjavíkur.
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun