Gripageymsla ríkis og Reykjavíkur Friðjón R. Friðjónsson skrifar 5. apríl 2024 08:01 Umhverfis- og skipulagsráð samþykkti í fyrradag breytingu á deiliskipulagi fyrir Laufásveg 19, 21 og 23, sem við þekkjum betur sem gamla bandaríska sendiráðið. Þar er verið að skipuleggja húsnæði sem hæfir ekki fólki og allra síst fólki í viðkvæmri stöðu. Húsunum er skipt í þrjá hluta, hús sem áður voru íbúð sendiherra, sendiráðsskrifstofunnar og bílskúrar. Samtals 38 herbergi sem eiga að hýsa 80 manns. Samanlagðir fermetrar svefnherbergja samkvæmt þeim teikningum sem sýndar hafa verið eru 615,6. Það eru tæplega 7,7 fermetrar á hverja manneskju. Það er lítið eitt meira en við ætlum göltum í reglugerð um velferð svína, en þeir fá 6 fermetra í gólfrými. Þá kemur fram í umsögnum verkfræðistofunnar Örugg og Framkvæmdasýslu ríkisins að hægt væri að hýsa 97 manns í þessum húsum. Það er gert meðal annars með því að láta þrjár manneskjur búa í þremur herbergjum sem eru hvert um 12-13 fermetrar. Áður áttu „bara“ tveir að vera í hverju herbergi. Þetta er gert með þessum hætti því ekki mega vera fleiri en 10 vera í hverju brunahólfi, þess vegna eru minnstu herbergin í bílskúrnum ætluð fyrir fleira fólk. Eins og sjá má af mynd hér að neðan. Einnig er stungið upp á því að helminga 54 fermetra samverurými og koma fyrir 10 manns í öðrum helmingnum. Það eru þá rétt um 2,7 fermetrar á mann. Gyltur og unggyltur fá þó 3 fermetra á hvern einstakling í sínum stíum samkvæmt reglugerð. Í heild má áætla að ef fjölgun íbúa upp í 97 verði samþykkt með þeim lausnum sem stungið er upp á verði um 6.6 fermetrar á hvern einstakling í sérrými. Það er ekki boðlegt sem úrræði til að búa við. Það má vera að í bakpokagistingu í nokkra daga sætti einhverjir ungir ferðalangar sig við þannig þrengsli, en við ætlum fólki að búa þarna. Fólk sem þarf að elda sér mat, þvo fötin sín, þerra þau og almennt lifa daglegu lífi. Ekki fer það í vinnu eða skóla þannig að ætla má að manneskjurnar sem á að hola þarna niður muni verja bæði vöku- og svefnstundum þrjú í tæplega 12 fermetra herbergi. Ofan á þrengslin í svefnaðstöðu er salernis-, bað-, og eldunaraðstaða engan vegin ásættanleg. Eins og sést á myndinni sem fylgir eiga 17 manneskjur að vera um 1 salerni og eina sturtu. Skipting alls hússins er svo eftirfarandi: Hús 1, skrifstofubygging sendiráðsins 1. hæð 12 manns Sex svefnherbergi Tvö salerni Engin baðaðstaða Ekkert samverurými 15 fm. eldhús, sameiginlegt með 17 manns í bílskúr 2. Hæð 16 manns 8 svefnherbergi Tvö salerni með sameiginlegum vaski Eitt salerni með sturtu Ekkert eldhús Ekkert samverurými 3. Hæð 17 manns 7 herbergi Eitt salerni Sex sturtuklefar Ekkert samverurými Ekkert eldhús Hús 2, sendiherraíbúð 1. hæð 4 manns eitt 15,8 fm. svefnherbergi Tvö salerni með sturtu Ekkert samverurými 32 fm. eldhús, 17,6 fm. mat”salur” 2. Hæð 20 manns 4 svefnherbergi Eitt salerni með sturtu Samverurými í glerskála 46 fm. Tvö samtengd eldhús 5,9 fm. og ca 24 fm. 3. Hæð 10 manns 5 herbergi þrjú salerni tvö þeirra með baðkari Eitt baðherbergi án salernis Samverurými 23,7 fm. Ekkert eldhús Hús 3, bílskúrar 1. hæð 17 manns Sex svefnherbergi Eitt salerni með sturtu Samverurými hornsófi á gangi Ekkert eldhús Það er fullur skilningur á því að það er erfitt að koma fólki fyrir, hingað leita nokkur þúsund manns á hverju ári, sumir að flýja stríð og hörmungar, aðrir í leit að betra lífi. Það er heldur ekki hægt að álasa þá opinberu starfsmenn sem standa frammi fyrir ómögulegu verkefni, að koma öllu þessu fólki undir þak í ónýtum húsnæðismarkaði höfuðborgarsvæðisins. Öll vinna Seðlabankans hefur gengið út á að kæla húsnæðismarkaðinn á sama tíma og hingað streyma fólk löglega og ólöglega - og allt þetta fólk þarf þak yfir höfuðið. Verktakar byggja ekki því aðgerðir Seðlabankans virka, kostnaður við fjármagn er hamlandi. Ég lái þeim ekki sem setja alla sína athygli í að leysa verkefnið sem er á borðinu. En pólitísk forysta, í félagsmálaráðuneytinu og hjá Reykjavíkurborg ber ábyrgð á því að ekki sé gengið of langt. Þar liggur hin endanlega ábyrgð. Við þurfum auðvitað að stemma stigu við þessum straumi en við gerum það ekki með því að koma fram við fólk eins og húsdýr. Þeir sem verða hér áfram eru síður líklegir til að gefa meira af sér til samfélagsins og við ætlum ekki að keppa við önnur lönd í illri meðferð fólks. Það væri ekkert stolt í því að vera verst miðað við höfðatölu. Borgin þarf að vinda ofan af stórkarlalegum áætlunum um leyfisveitingar til að troða tæplega hundrað manns í húsnæði sem rúmar ekki slíkan fjölda sem íbúðarkost og þeir sem fara fyrir ríkinu þurfa að taka skref tilbaka og hugsa hvort þeim þætti þessi aðbúnaður ásættanlegur fyrir sig og sína svo mánuðum skiptir. Höfundur er borgarfulltrúi og varaþingmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðjón Friðjónsson Reykjavík Borgarstjórn Húsnæðismál Sjálfstæðisflokkurinn Hælisleitendur Mest lesið Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir Skoðun ,,Mig langar svo bara að geta kennt þessum 25 börnum“ Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir skrifar Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir skrifar Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason skrifar Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Gegn áætluðu kílómetragjaldi stjórnvalda á bifhjól Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Tillaga um hærri vörugjöld á mótorhjól er skref aftur á bak Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Hvernig hugsar þú um hreint vatn? Lovísa Árnadóttir skrifar Skoðun Takk Vigdís! Takk Guðni! Takk Halla! — Takk þjóð! Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Blóðmerar - skeytingarleysi hinna þriggja valda Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Krefjandi tímar í veitingageiranum Einar Bárðarson skrifar Skoðun Má endalaust vera níðingur!! Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Silfurfat Samfylkingarinnar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Sjá meira
Umhverfis- og skipulagsráð samþykkti í fyrradag breytingu á deiliskipulagi fyrir Laufásveg 19, 21 og 23, sem við þekkjum betur sem gamla bandaríska sendiráðið. Þar er verið að skipuleggja húsnæði sem hæfir ekki fólki og allra síst fólki í viðkvæmri stöðu. Húsunum er skipt í þrjá hluta, hús sem áður voru íbúð sendiherra, sendiráðsskrifstofunnar og bílskúrar. Samtals 38 herbergi sem eiga að hýsa 80 manns. Samanlagðir fermetrar svefnherbergja samkvæmt þeim teikningum sem sýndar hafa verið eru 615,6. Það eru tæplega 7,7 fermetrar á hverja manneskju. Það er lítið eitt meira en við ætlum göltum í reglugerð um velferð svína, en þeir fá 6 fermetra í gólfrými. Þá kemur fram í umsögnum verkfræðistofunnar Örugg og Framkvæmdasýslu ríkisins að hægt væri að hýsa 97 manns í þessum húsum. Það er gert meðal annars með því að láta þrjár manneskjur búa í þremur herbergjum sem eru hvert um 12-13 fermetrar. Áður áttu „bara“ tveir að vera í hverju herbergi. Þetta er gert með þessum hætti því ekki mega vera fleiri en 10 vera í hverju brunahólfi, þess vegna eru minnstu herbergin í bílskúrnum ætluð fyrir fleira fólk. Eins og sjá má af mynd hér að neðan. Einnig er stungið upp á því að helminga 54 fermetra samverurými og koma fyrir 10 manns í öðrum helmingnum. Það eru þá rétt um 2,7 fermetrar á mann. Gyltur og unggyltur fá þó 3 fermetra á hvern einstakling í sínum stíum samkvæmt reglugerð. Í heild má áætla að ef fjölgun íbúa upp í 97 verði samþykkt með þeim lausnum sem stungið er upp á verði um 6.6 fermetrar á hvern einstakling í sérrými. Það er ekki boðlegt sem úrræði til að búa við. Það má vera að í bakpokagistingu í nokkra daga sætti einhverjir ungir ferðalangar sig við þannig þrengsli, en við ætlum fólki að búa þarna. Fólk sem þarf að elda sér mat, þvo fötin sín, þerra þau og almennt lifa daglegu lífi. Ekki fer það í vinnu eða skóla þannig að ætla má að manneskjurnar sem á að hola þarna niður muni verja bæði vöku- og svefnstundum þrjú í tæplega 12 fermetra herbergi. Ofan á þrengslin í svefnaðstöðu er salernis-, bað-, og eldunaraðstaða engan vegin ásættanleg. Eins og sést á myndinni sem fylgir eiga 17 manneskjur að vera um 1 salerni og eina sturtu. Skipting alls hússins er svo eftirfarandi: Hús 1, skrifstofubygging sendiráðsins 1. hæð 12 manns Sex svefnherbergi Tvö salerni Engin baðaðstaða Ekkert samverurými 15 fm. eldhús, sameiginlegt með 17 manns í bílskúr 2. Hæð 16 manns 8 svefnherbergi Tvö salerni með sameiginlegum vaski Eitt salerni með sturtu Ekkert eldhús Ekkert samverurými 3. Hæð 17 manns 7 herbergi Eitt salerni Sex sturtuklefar Ekkert samverurými Ekkert eldhús Hús 2, sendiherraíbúð 1. hæð 4 manns eitt 15,8 fm. svefnherbergi Tvö salerni með sturtu Ekkert samverurými 32 fm. eldhús, 17,6 fm. mat”salur” 2. Hæð 20 manns 4 svefnherbergi Eitt salerni með sturtu Samverurými í glerskála 46 fm. Tvö samtengd eldhús 5,9 fm. og ca 24 fm. 3. Hæð 10 manns 5 herbergi þrjú salerni tvö þeirra með baðkari Eitt baðherbergi án salernis Samverurými 23,7 fm. Ekkert eldhús Hús 3, bílskúrar 1. hæð 17 manns Sex svefnherbergi Eitt salerni með sturtu Samverurými hornsófi á gangi Ekkert eldhús Það er fullur skilningur á því að það er erfitt að koma fólki fyrir, hingað leita nokkur þúsund manns á hverju ári, sumir að flýja stríð og hörmungar, aðrir í leit að betra lífi. Það er heldur ekki hægt að álasa þá opinberu starfsmenn sem standa frammi fyrir ómögulegu verkefni, að koma öllu þessu fólki undir þak í ónýtum húsnæðismarkaði höfuðborgarsvæðisins. Öll vinna Seðlabankans hefur gengið út á að kæla húsnæðismarkaðinn á sama tíma og hingað streyma fólk löglega og ólöglega - og allt þetta fólk þarf þak yfir höfuðið. Verktakar byggja ekki því aðgerðir Seðlabankans virka, kostnaður við fjármagn er hamlandi. Ég lái þeim ekki sem setja alla sína athygli í að leysa verkefnið sem er á borðinu. En pólitísk forysta, í félagsmálaráðuneytinu og hjá Reykjavíkurborg ber ábyrgð á því að ekki sé gengið of langt. Þar liggur hin endanlega ábyrgð. Við þurfum auðvitað að stemma stigu við þessum straumi en við gerum það ekki með því að koma fram við fólk eins og húsdýr. Þeir sem verða hér áfram eru síður líklegir til að gefa meira af sér til samfélagsins og við ætlum ekki að keppa við önnur lönd í illri meðferð fólks. Það væri ekkert stolt í því að vera verst miðað við höfðatölu. Borgin þarf að vinda ofan af stórkarlalegum áætlunum um leyfisveitingar til að troða tæplega hundrað manns í húsnæði sem rúmar ekki slíkan fjölda sem íbúðarkost og þeir sem fara fyrir ríkinu þurfa að taka skref tilbaka og hugsa hvort þeim þætti þessi aðbúnaður ásættanlegur fyrir sig og sína svo mánuðum skiptir. Höfundur er borgarfulltrúi og varaþingmaður.
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar
Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar