Jónsósómi Kristinn H. Gunnarsson skrifar 6. júní 2024 21:01 Það komst eitt sinn í tísku að berjast með bölmóðinn að vopni og sjá ekkert bjart framundan. Undanfarið ár hefur verið rekin mikil herferð gegn laxeldi í sjó, einmitt í þessum sérstaka heimsósómastíl. Þar er allt sem úrskeiðis fer í mannheimum laxeldinu að kenna sama hvað það er. Svo rammt kvað að heimsósómanum að þegar gamlir og úrsér gengnir vegarkaflar í Dalasýslu þoldu illa umferðina í vor var laxeldinu umsvifalaust kennt um, þar sem eldislax til útflutnings frá Vestfjörðum er fluttur með bílum til höfuðborgarsvæðisins. En áratugum saman hefur mikið magn af fiski verið fluttur eftir þessum sömu vegum. Svo ef fiskurinn er þorskur þá er allt í lagi, en ef hann er lax þá spillast vegirnir. Ósannindi um fyrirtækin Jón Kaldal er talsmaður íslenska náttúruverndarsjóðsins, Icelandic wildlife fund, og hann þylur heimsósómann af miklum móð. En lætur ekki duga að ýkja og skekkja heldur beinlínis fer vísvitandi með rangt mál til áfellis eldinu. Það má kalla Jónsósóma. Í aðsendri grein á visir.is þann 25. maí segir Jón um laxeldisfyrirtækin:”Þau hafa farið í mál við sveitarfélög vegna þess að þau tíma ekki að borga hafnargjöld eftir verðskrá.“ Um þetta má segja að það er ekki nokkur fótur fyrir þessu. Engin dæmi eru um að laaxeldisfyrirtækin hafi höfðað mál á hendur sveitarfélagi vegna deilna um greiðslu á hafnargjöldum. Hins vegar eru tvö dæmi um að sveitarfélag hefur stefnt eldisfyrirtæki fyrir dóm. Í öðru málinu var það Tálknafjarðarhreppur sem stefndi Arnarlaxárið 2021 og krafðist vörugjalda af flutningi á fóðri í pramma og af dauðum laxi sem landað var í Tálknafjarðarhöfn.Héraðsdómur Vestfjarða vísaði kröfunni frá í janúar 2022 og sagði málið ekki tækt til efnismeðferðar þar sem ekki var vísað til þess hver lagagrundvöllur kröfunnar væri né greint frá málsástæðum. Arnarlax mótmælti kröfunni um vörugjöld af fóðri þar sem það sé flutt inn erlendis frá og losað beint í fóðurpramma við eldiskvíar. Fóðrið komi því aldrei inn á hafnarsvæðið og falli ekki undir gjaldskrána. Varðandi dauða laxinn þá sé ekki um vöru að ræða enda verðlaus fiskur sem er landað til förgunar. Dómnum var ekki áfrýjað. Hitt málið höfðaði Vesturbyggð á hendur Arnarlax. Deilt var um lögmæti aflagjalds og þær breytingar sem Vesturbyggð gerði á gjaldskránni árið 2019. Þá var aflagjald hækkað úr 0,6% í 0,7% af aflaverðmæti auk annarra breytinga. Arnarlax mótmælti breytingunum og greiddi áfram samkvæmr eldri gjaldskrá. Vesturbyggð krafðist þess að fá mismuninn greiddan.Dómur var kveðinn upp í Héraðsdómi Vestfjarða í nóvember 2023 og var Arnarlax sýknað af kröfum Vesturbyggðar. Dómurinn féllst á það að eldisfiskur væri ekki sjávarafli og félli ekki undir ákvæði laganna um aflagjald. Því bæri að sýkna stefnda.Vesturbyggð hefur áfrýjað dómnum til Landsréttar og beðið er þess að málið verði tekið fyrir. Í Bolungavík og á Djúpavogi eru einnig laxasláturhús og eldisfyrirtækin hafa átt í góðu samstarfi við sveitarfélögin um greiðslu á hafnagjöldum. Í öllum þessum sveitarfélögum hafa tekjur hafnasjóða af laxeldinu verið góðar og rífandi góð afkoma af rekstrinum. Staðhæfingar Jóns Kaldal eru því ósannar, um er að ræða ósómamálflutning sem settur er fram að ósekju til áfellis laxeldisfyrirtækjunum. Ósannindi um embættismenn Annað dæmi varðar starfsmann Matvælaráðuneytisins.Árið 2019 lét skrifstofustjóri í ráðuneytinu, sem fór með málefni fiskeldis, fresta birtingu lagabreytinga um nokkra daga. Ráðherra tók þetta óstinnt upp og vísaði embættisfærslum skrifstofustjórans til lögreglu til rannsóknar. Jón Kaldal segir embættismanninn hafa verið að ganga erinda eldisfyrirtækjanna, en það er ekki í samræmi við gögn málsins. Héraðssaksóknari rannsakaði embættisfærsluna. Þar kom í ljós að frestunin nam 4 dögumog varð birting laganna 18. júlí stað 14. júlí 2019. Skýringar embættismannsins voru þær að um íþyngjandi lagasetningu hafi verið að ræða fyrir fyrirtæki sem voru í umsóknarferli um leyfi til fiskeldis og hann hafi viljað koma í veg fyrir að lagasetningin skapaði skaðabótaskyldu ríkisins gagnvart þeim fyrirtækjum. Héraðssakskóknari féllst á skýringarnar og segir í niðurstöðu sinni að að ekki hafa verið sýnt fram á að skrifstofustjórinn hafi misnotað stöðu sína öðrum eða honum sjálfum til ávinnings. „Þá fæst ekki séð að athafnir yðar hafi hallað réttindum einstakra manna eða lögaðila né hins opinbera“. Þar með voru þessar ásakanir úr sögunni en Jón Kaldal getur þess að engu heldur bætir frekar í og segir í greininni frá 25. maí að meðal starfsfólks ráðuneytisins nú séu fyrrverandi starfsmenn samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi og gerir störf þeirra tortryggileg. Málflutningur af þessum toga varð til þess að Matvælaráðherra tók til varna fyrir starfsfólk sitt og andmælti þessum málflutningi í aðsendri grein á visir.is.Þar sagði ráðherrann: „Sérstaklega er ömurlegt að sjá gagnrýnendur viðhafa ummæli sem fela í sér ásakanir á hendur tilgreindum starfsmönnum ráðuneytisins, sem fela í sér brigsl um refsiverð brot ef sannar væru.“ Ómálefnaleg umræða Helstu andstæðingar sjókvíaeldis hafa tamið sér árásargjarnan, ómálefnalegan, villandi og jafnvel rangan málflutning um sjókvíaeldi. Þar er Jón Kaldal meðal fremstu manna og nýtir til fulls fyrri störf sín í fjölmiðlum. Það er mikil þörf á því að umræða um sjókvíaeldi taki mið af staðreyndum og að rangfærslum verði ýtt til hliðar. Í því verkefni er ábyrgð fjölmiðla veruleg. Höfundur er ritstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjókvíaeldi Fiskeldi Umhverfismál Loftslagsmál Kristinn H. Gunnarsson Mest lesið Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson Skoðun Skoðun Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Sjá meira
Það komst eitt sinn í tísku að berjast með bölmóðinn að vopni og sjá ekkert bjart framundan. Undanfarið ár hefur verið rekin mikil herferð gegn laxeldi í sjó, einmitt í þessum sérstaka heimsósómastíl. Þar er allt sem úrskeiðis fer í mannheimum laxeldinu að kenna sama hvað það er. Svo rammt kvað að heimsósómanum að þegar gamlir og úrsér gengnir vegarkaflar í Dalasýslu þoldu illa umferðina í vor var laxeldinu umsvifalaust kennt um, þar sem eldislax til útflutnings frá Vestfjörðum er fluttur með bílum til höfuðborgarsvæðisins. En áratugum saman hefur mikið magn af fiski verið fluttur eftir þessum sömu vegum. Svo ef fiskurinn er þorskur þá er allt í lagi, en ef hann er lax þá spillast vegirnir. Ósannindi um fyrirtækin Jón Kaldal er talsmaður íslenska náttúruverndarsjóðsins, Icelandic wildlife fund, og hann þylur heimsósómann af miklum móð. En lætur ekki duga að ýkja og skekkja heldur beinlínis fer vísvitandi með rangt mál til áfellis eldinu. Það má kalla Jónsósóma. Í aðsendri grein á visir.is þann 25. maí segir Jón um laxeldisfyrirtækin:”Þau hafa farið í mál við sveitarfélög vegna þess að þau tíma ekki að borga hafnargjöld eftir verðskrá.“ Um þetta má segja að það er ekki nokkur fótur fyrir þessu. Engin dæmi eru um að laaxeldisfyrirtækin hafi höfðað mál á hendur sveitarfélagi vegna deilna um greiðslu á hafnargjöldum. Hins vegar eru tvö dæmi um að sveitarfélag hefur stefnt eldisfyrirtæki fyrir dóm. Í öðru málinu var það Tálknafjarðarhreppur sem stefndi Arnarlaxárið 2021 og krafðist vörugjalda af flutningi á fóðri í pramma og af dauðum laxi sem landað var í Tálknafjarðarhöfn.Héraðsdómur Vestfjarða vísaði kröfunni frá í janúar 2022 og sagði málið ekki tækt til efnismeðferðar þar sem ekki var vísað til þess hver lagagrundvöllur kröfunnar væri né greint frá málsástæðum. Arnarlax mótmælti kröfunni um vörugjöld af fóðri þar sem það sé flutt inn erlendis frá og losað beint í fóðurpramma við eldiskvíar. Fóðrið komi því aldrei inn á hafnarsvæðið og falli ekki undir gjaldskrána. Varðandi dauða laxinn þá sé ekki um vöru að ræða enda verðlaus fiskur sem er landað til förgunar. Dómnum var ekki áfrýjað. Hitt málið höfðaði Vesturbyggð á hendur Arnarlax. Deilt var um lögmæti aflagjalds og þær breytingar sem Vesturbyggð gerði á gjaldskránni árið 2019. Þá var aflagjald hækkað úr 0,6% í 0,7% af aflaverðmæti auk annarra breytinga. Arnarlax mótmælti breytingunum og greiddi áfram samkvæmr eldri gjaldskrá. Vesturbyggð krafðist þess að fá mismuninn greiddan.Dómur var kveðinn upp í Héraðsdómi Vestfjarða í nóvember 2023 og var Arnarlax sýknað af kröfum Vesturbyggðar. Dómurinn féllst á það að eldisfiskur væri ekki sjávarafli og félli ekki undir ákvæði laganna um aflagjald. Því bæri að sýkna stefnda.Vesturbyggð hefur áfrýjað dómnum til Landsréttar og beðið er þess að málið verði tekið fyrir. Í Bolungavík og á Djúpavogi eru einnig laxasláturhús og eldisfyrirtækin hafa átt í góðu samstarfi við sveitarfélögin um greiðslu á hafnagjöldum. Í öllum þessum sveitarfélögum hafa tekjur hafnasjóða af laxeldinu verið góðar og rífandi góð afkoma af rekstrinum. Staðhæfingar Jóns Kaldal eru því ósannar, um er að ræða ósómamálflutning sem settur er fram að ósekju til áfellis laxeldisfyrirtækjunum. Ósannindi um embættismenn Annað dæmi varðar starfsmann Matvælaráðuneytisins.Árið 2019 lét skrifstofustjóri í ráðuneytinu, sem fór með málefni fiskeldis, fresta birtingu lagabreytinga um nokkra daga. Ráðherra tók þetta óstinnt upp og vísaði embættisfærslum skrifstofustjórans til lögreglu til rannsóknar. Jón Kaldal segir embættismanninn hafa verið að ganga erinda eldisfyrirtækjanna, en það er ekki í samræmi við gögn málsins. Héraðssaksóknari rannsakaði embættisfærsluna. Þar kom í ljós að frestunin nam 4 dögumog varð birting laganna 18. júlí stað 14. júlí 2019. Skýringar embættismannsins voru þær að um íþyngjandi lagasetningu hafi verið að ræða fyrir fyrirtæki sem voru í umsóknarferli um leyfi til fiskeldis og hann hafi viljað koma í veg fyrir að lagasetningin skapaði skaðabótaskyldu ríkisins gagnvart þeim fyrirtækjum. Héraðssakskóknari féllst á skýringarnar og segir í niðurstöðu sinni að að ekki hafa verið sýnt fram á að skrifstofustjórinn hafi misnotað stöðu sína öðrum eða honum sjálfum til ávinnings. „Þá fæst ekki séð að athafnir yðar hafi hallað réttindum einstakra manna eða lögaðila né hins opinbera“. Þar með voru þessar ásakanir úr sögunni en Jón Kaldal getur þess að engu heldur bætir frekar í og segir í greininni frá 25. maí að meðal starfsfólks ráðuneytisins nú séu fyrrverandi starfsmenn samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi og gerir störf þeirra tortryggileg. Málflutningur af þessum toga varð til þess að Matvælaráðherra tók til varna fyrir starfsfólk sitt og andmælti þessum málflutningi í aðsendri grein á visir.is.Þar sagði ráðherrann: „Sérstaklega er ömurlegt að sjá gagnrýnendur viðhafa ummæli sem fela í sér ásakanir á hendur tilgreindum starfsmönnum ráðuneytisins, sem fela í sér brigsl um refsiverð brot ef sannar væru.“ Ómálefnaleg umræða Helstu andstæðingar sjókvíaeldis hafa tamið sér árásargjarnan, ómálefnalegan, villandi og jafnvel rangan málflutning um sjókvíaeldi. Þar er Jón Kaldal meðal fremstu manna og nýtir til fulls fyrri störf sín í fjölmiðlum. Það er mikil þörf á því að umræða um sjókvíaeldi taki mið af staðreyndum og að rangfærslum verði ýtt til hliðar. Í því verkefni er ábyrgð fjölmiðla veruleg. Höfundur er ritstjóri.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun