Hvað geta íslenskir stjórnmálamenn lært af nýlegum breskum þingkosningum? Jun Þór Morikawa skrifar 8. júlí 2024 08:01 Við höfum nýlega orðið vitni að sögulegum stórsigri Verkamannaflokksins í bresku þingkosningunum. Íhaldsflokkurinn hefur beðið mikinn ósigur. Íslenskar alþingiskosningar verða á næsta ári, árið 2025. Þeir þingmenn sem stefna að því að tryggja sér sæti í þingkosningunum á næsta ári geta dregið lærdóm af því sem nú gerðist í Bretlandi nýverið. Helsta orsökin sem ég tel fyrir stórkostlegum ósigri Íhaldsflokksins er sú að kjósendur brugðust reiðir við hinni sjálfsánægðu ríkisstjórn sem hætti að hlusta á fólk. Íhaldsflokkurinn hefur stjórnað landinu síðan 2010 og hefur haldið áfram að sigra í þremur þingkosningum í röð 2015, 2017 og 2019, á meðan Brexit var stór hluti af stjórnmálastefnu þeirra. En að mínu mati, þegar fólk verður vant því að hafa vald, mun það byrja að missa eðlilega tilfinningu fyrir því hvernig venjulegt fólk lifir og hvað því er að mestu umhugað hversdagslega. “Partygate" var dæmigert dæmi og fylgt eftir með misbresti á fjárhagsáætlun svokallaða "Mini-Budget" ríkisstjórnar Liz Truss. "Partygate" er pólitískt hneyksli um veislur sem voru haldnar af starfsmönnum Íhaldsflokksins, þar á meðal Boris Johnson fyrrverandi forsætisráðherra. Veislurnar fóru fram í COVID-19 heimsfaraldrinum 2020 og 2021, þegar strangar lýðheilsutakmarkanir voru. Þessar veislur áttu sér stað í Downingstræti 10 og öðrum ríkisbyggingum. Covid reglur voru brotnar í hjarta ríkisstjórnarinnar sem neyddi þjóðina til að fara að þeim. "Mini-Budget" fjárhagsáætlun Liz Truss var hönnuð til að efla hagvöxt með stórfelldum skattalækkunum, sem yrði greitt fyrir með því að hækka ríkisskuldir Bretlands sem leiddi til hruns á markaði. Milljónir manna glíma nú enn við hærri afborganir húsnæðislána eftir hörmulega stefnu Truss. Að mínu mati er íhaldsstjórnin farin að taka pólitísk völd, sem kjósendur gáfu, sem sjálfsögðum hlut og orðin algjörlega andvaralaus. Íhaldsflokkurinn hefur hagað sér eins og elíta sem varð áhugalaus um þjáningar venjulegs fólks, þ.e. hækkandi framfærslukostnað, há verðbólga, löng bið í heilbrigðiskerfinu o.s.frv. Þrátt fyrir að enginn beinn samanburður sé á milli breskra stjórnmála og íslenskra stjórnmála, þá er eitthvað sem íslenskir þingmenn geta lært af kosningunum í Bretlandi að þessu sinni. Í nýlegu viðtali var Bjarni Ben spurður út í sögulegt lágt fylgi við sinn eigin flokk. Hann sagði "Ég þekki ekki neinar skýringar á þessari tilteknu könnun, þær geta verið misjafnar og maður þarf líka að horfa á skekkjumörkin. En við erum auðvitað ekkert ánægð með svona mælingar og þurfum að fara að huga að því hvernig við getum lyft okkur aftur upp fyrir kosningar.“ https://www.ruv.is/frettir/innlent/2024-06-27-ekki-anaegdur-en-ekki-ad-ihuga-stodu-sina-416614 Ég held að svarið hans hafi verið sjálfskýrandi, vanmetandi eða verið áhugalaust um áhyggjur venjulegs fólks ef kosningar væru ekki í nánd. Að mínu mati er það líka eðlileg tilhneiging að kenna sitjandi stjórnvöldum um vegna þess að kjósendur eru ekki eins vel settir og þeir vilja vera, vegna verðbólgu, hækkandi framfærslukostnaðar, málefna innflytjenda o.s.frv. Sennilega ef ríkur og voldugur, áhrifamikill stjórnmálamaðurinn eins og hann les þessa grein, myndi hann vísa henni á bug sem ómerkilegri skoðun sem var skrifuð af manneskju sem bara kvartar. En það gæti einmitt verið ástæðan fyrir því að flokkur hans myndi tapa kosningunum eins og Íhaldsflokkurinn tapaði að þessu sinni. Þetta gæti líka verið tækifæri fyrir stjórnmálamann eins og Kristrúnu Frostadóttur, en flokkur hennar nýtur leiðandi fylgis í dag meðal kjósenda. Ég sá að hún var að fagna kosningasigri Keir Starmer https://www.visir.is/g/20242593417d/kristrun-fagnadi-med-starmer-mikill-innblastur-fyrir-okkur- Ef hún vill færa flokk sinn úr stjórnarandstöðu í stjórnarflokk í næstu kosningum eins og Keir Starmer gerði, ætti hún að kalla fólk til starfa, safna fylgi og styrkja það með því að tala við venjulegt fólk og hlusta á raunir þess og fá heildarmynd af því hvað mikill meirihluti fólks hefur í huga og svara því hvernig hún myndi koma á breytingum frá miðjunni á meðan efri elítu stjórnarflokkurinn hefur tilhneigingu til að vanmeta rödd venjulegs fólks. Höfundur er með MA gráðu í alþjóðasamskiptum frá Háskóla Íslands og er nú skráður meistaranemi í MT Kennaranámi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tími til kominn að styðja öll framúrskarandi ungmenni Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson skrifar Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Sjá meira
Við höfum nýlega orðið vitni að sögulegum stórsigri Verkamannaflokksins í bresku þingkosningunum. Íhaldsflokkurinn hefur beðið mikinn ósigur. Íslenskar alþingiskosningar verða á næsta ári, árið 2025. Þeir þingmenn sem stefna að því að tryggja sér sæti í þingkosningunum á næsta ári geta dregið lærdóm af því sem nú gerðist í Bretlandi nýverið. Helsta orsökin sem ég tel fyrir stórkostlegum ósigri Íhaldsflokksins er sú að kjósendur brugðust reiðir við hinni sjálfsánægðu ríkisstjórn sem hætti að hlusta á fólk. Íhaldsflokkurinn hefur stjórnað landinu síðan 2010 og hefur haldið áfram að sigra í þremur þingkosningum í röð 2015, 2017 og 2019, á meðan Brexit var stór hluti af stjórnmálastefnu þeirra. En að mínu mati, þegar fólk verður vant því að hafa vald, mun það byrja að missa eðlilega tilfinningu fyrir því hvernig venjulegt fólk lifir og hvað því er að mestu umhugað hversdagslega. “Partygate" var dæmigert dæmi og fylgt eftir með misbresti á fjárhagsáætlun svokallaða "Mini-Budget" ríkisstjórnar Liz Truss. "Partygate" er pólitískt hneyksli um veislur sem voru haldnar af starfsmönnum Íhaldsflokksins, þar á meðal Boris Johnson fyrrverandi forsætisráðherra. Veislurnar fóru fram í COVID-19 heimsfaraldrinum 2020 og 2021, þegar strangar lýðheilsutakmarkanir voru. Þessar veislur áttu sér stað í Downingstræti 10 og öðrum ríkisbyggingum. Covid reglur voru brotnar í hjarta ríkisstjórnarinnar sem neyddi þjóðina til að fara að þeim. "Mini-Budget" fjárhagsáætlun Liz Truss var hönnuð til að efla hagvöxt með stórfelldum skattalækkunum, sem yrði greitt fyrir með því að hækka ríkisskuldir Bretlands sem leiddi til hruns á markaði. Milljónir manna glíma nú enn við hærri afborganir húsnæðislána eftir hörmulega stefnu Truss. Að mínu mati er íhaldsstjórnin farin að taka pólitísk völd, sem kjósendur gáfu, sem sjálfsögðum hlut og orðin algjörlega andvaralaus. Íhaldsflokkurinn hefur hagað sér eins og elíta sem varð áhugalaus um þjáningar venjulegs fólks, þ.e. hækkandi framfærslukostnað, há verðbólga, löng bið í heilbrigðiskerfinu o.s.frv. Þrátt fyrir að enginn beinn samanburður sé á milli breskra stjórnmála og íslenskra stjórnmála, þá er eitthvað sem íslenskir þingmenn geta lært af kosningunum í Bretlandi að þessu sinni. Í nýlegu viðtali var Bjarni Ben spurður út í sögulegt lágt fylgi við sinn eigin flokk. Hann sagði "Ég þekki ekki neinar skýringar á þessari tilteknu könnun, þær geta verið misjafnar og maður þarf líka að horfa á skekkjumörkin. En við erum auðvitað ekkert ánægð með svona mælingar og þurfum að fara að huga að því hvernig við getum lyft okkur aftur upp fyrir kosningar.“ https://www.ruv.is/frettir/innlent/2024-06-27-ekki-anaegdur-en-ekki-ad-ihuga-stodu-sina-416614 Ég held að svarið hans hafi verið sjálfskýrandi, vanmetandi eða verið áhugalaust um áhyggjur venjulegs fólks ef kosningar væru ekki í nánd. Að mínu mati er það líka eðlileg tilhneiging að kenna sitjandi stjórnvöldum um vegna þess að kjósendur eru ekki eins vel settir og þeir vilja vera, vegna verðbólgu, hækkandi framfærslukostnaðar, málefna innflytjenda o.s.frv. Sennilega ef ríkur og voldugur, áhrifamikill stjórnmálamaðurinn eins og hann les þessa grein, myndi hann vísa henni á bug sem ómerkilegri skoðun sem var skrifuð af manneskju sem bara kvartar. En það gæti einmitt verið ástæðan fyrir því að flokkur hans myndi tapa kosningunum eins og Íhaldsflokkurinn tapaði að þessu sinni. Þetta gæti líka verið tækifæri fyrir stjórnmálamann eins og Kristrúnu Frostadóttur, en flokkur hennar nýtur leiðandi fylgis í dag meðal kjósenda. Ég sá að hún var að fagna kosningasigri Keir Starmer https://www.visir.is/g/20242593417d/kristrun-fagnadi-med-starmer-mikill-innblastur-fyrir-okkur- Ef hún vill færa flokk sinn úr stjórnarandstöðu í stjórnarflokk í næstu kosningum eins og Keir Starmer gerði, ætti hún að kalla fólk til starfa, safna fylgi og styrkja það með því að tala við venjulegt fólk og hlusta á raunir þess og fá heildarmynd af því hvað mikill meirihluti fólks hefur í huga og svara því hvernig hún myndi koma á breytingum frá miðjunni á meðan efri elítu stjórnarflokkurinn hefur tilhneigingu til að vanmeta rödd venjulegs fólks. Höfundur er með MA gráðu í alþjóðasamskiptum frá Háskóla Íslands og er nú skráður meistaranemi í MT Kennaranámi
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun
Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar
Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun