Fúskið, letin, hugleysið og spillingin Björn Þorláksson skrifar 27. nóvember 2024 10:01 Handhafar varðhundshlutverksins hjá Rúv þurfa með örfáum undantekningum að gera betur í að greina fyrir þjóðinni hvers vegna við göngum til kosninga á laugardaginn. Við göngum til kosninga í brjáluðu veðri, í myrkri um miðjan vetur vegna þess að ríkisstjórnin sprakk. Og ríkisstjórnin sprakk vegna spillingar, óheilinda og ömurlegrar efnahagsstjórnar. Hún sprakk vegna þess að henni var stýrt undir lokin af spilltasta stjórnmálamanni samtímans samkvæmt fjölmörgum viðhorfskönnunum sem gerðar hafa verið um álit landsmanna. Fjöldi spillingarmála hans talar sínu máli. 45.000 Íslendingar reyndu að afþakka þjónustu þessa manns fyrir skemmstu en án árangurs. Nú horfir þó í að við losnum við hann. Um það má ekki tala Átta milljarða fær Rúv í forgjöf umfram alla aðra fjölmiðla hér á landi. Til þess eins nú um stundir að ræða það ekki sem allur almenningur ræðir frá morgni til kvölds. Til dæmis orsök stjórnarslitanna og óvinsældir formans Sjálfstæðisflokksins. Fjölmiðill sem nýtur svo gríðarlegra forréttinda (en býr því miður ekki lengur yfir faglegum yfirburðum) þarf að leggja einstaka áherslu á varðhundshlutverkið, sem er annað orð yfir eftirlits- og aðhaldshlutverk fjölmiðla. Einkum á tímum mikilla þjóðfélagsbreytinga. En það er eins og rúvarar hafi gleymt allri spillingunni, eins og að Rúv líti undan því að stór hluti landsmanna lepur dauðann úr skel vegna spillingar, kaupmáttur ungs fólks hefur ekki vaxið í tvo áratugi, drjúgur hluti hins íslenska alþýðufólks er í allt að þrefaldri vinnu til að hafa efni á morgunkorninu handa börnunum okkar. Fólk í erfiðisvinnu slítur sér út fyrir sextugt. Afturhvarf til tíma fátæktar og bágrar heilsu hér á landi. Í boði fráfarandi stjórnvalda. Í stað þess að allir hafi nóg og ætti að vera vegna auðlinda landsmanna eru hér tvö þjóðarbrot, þar sem minnihlutinn á næstum allt en meirihlutinn lítið sem ekki neitt. Þegar ég vann á Rúv fyrir tveimur áratugum, áttuðu flestir fréttamenn sig jafnan á því að þegar fólkið í landinu segir hingað og ekki lengra og umbyltir stjórnarfari eins og nú er í pípunum samkvæmt skoðanakönnum, þá hefur eitthvað stórt og hrikalegt gerst í heimi stjórnmálanna, sem almenningi finnst óverjandi. En Rúv segir bara pass. Jafnvel ríkisbankar hafa í skjóli stjórnmálanna hegðað sér undanfarið eins og rányrkjufyrirtæki í einkaeigu. Reist sér stjórnlaust hallir fyrir tugi milljarða. Bankarnir hafa frekjast inn á dýrustu lóðir á sama tíma og hundruð íslenskra ungmenna flýja land. Nú er svo komið að vegna húsnæðisskorts og kostnaðar við húsnsæði gerir Ísland ekki ráð fyrir að önnur börn en útsæði hinna ríku fái þak yfir höfuðið. Þess vegna blasir við bylting í stjórnarfari. Bankarnir planta sér þar sem ætti að rísa menningarrými fyrir svangan almenning. Menningarrými til heiðurs hins lúbarða Íslendings fyrir að hafa þraukað af ömurleg stjórnvöld. Bankarnir nenna ekki lengur að láta eigin arkitekta teikna inn þjónusturými fyrir almenning þegar nýjar hallir eru rissaðar upp. Og fyrir bókelska minni ég á kafla sem allt fjölmiðlafólk ætti að lesa - Að læka Íslandsbanka - í spillingarsögunni Besti vinur aðal, bók sem er nýkomin út en samt nánast uppseld og verið að prenta annað upplag vegna þess að landsmenn þekkja spillinguna og vilja lesa meira um spillinguna þótt Rúvarar skili auðu. Ég ætla rétt að vona að sú stund renni upp og helst í dag að rúvarar geri sér grein fyrir því sem flest fólk í hópi almennings virðist hafa áttað sig á, að þar sem Ísland er orðið eins gjörspillt land og raun ber vitni, þarf viðsnúning í mönnun ráðandi kerfa. Sú er helsta ástæða þess að skoðanakannanir hafa um langt skeið sýnt að landsmenn ætla að gefa spillingu ráðandi afla hér á landi rauða spjaldið á laugardaginn. Ég elska Rúv Fjölmiðlar eru hluti spillingarvandans hér á landi. Rúv gæti verið hluti lausnarinnar en er það alls ekki, þvert á móti. Ég elska Ríkisútvarpið og vil veg Rúv sem mestan, ég vil öflugt og óhrætt, sjálfstætt almannaútvarp. Ekki værukæra starfsmenn sem segja bara pass. Gleymum ekki að þegar fúsk og hugleysi ræður ríkjum er styst í spillinguna. Hefði þeim sem stóðu að Frönsku byltingunni forðum dottið í hug að bjóða almenningi upp á knúz- og hróshring eins og fréttastofa landsmanna bauð okkur upp á eftir fyrri umræðurnar í sjónvarpi meðal leiðtoga flokkanna um daginn? Það sem þau áttu að tala um Það sem þau í Silfrinu síðastliðið mánudagskvöld hefðu átt að ræða er að sjálft tjáningarfrelsið er í hættu vegna þess að sama fólkið er að kaupa allt upp. Og einnig atvinnulíf okkar almúgans. Þess vegna er sérstök ástæða fyrir Rúv að girða sig af krafti í brók. "Til að toppa græðgina og spillinguna hækkuðu bankarnir vexti á verðtryggðum húsnæðislánum sem Seðlabankinn hefur rekið stóran hluta þjóðarinnar í með okurvaxta stefnu sinni. Og þrátt fyrir aumingjalega vaxtalækkun er vaxtamunur bankanna, álagning, að aukast vegna þessa,“ segir Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR. „Bankarnir græða sem aldrei fyrr. Hreinar vaxtatekjur og þjónustugjöld námu 145 milljörðum fyrstu 9 mánuði ársins hjá bönkunum þremur. Þetta er tvöföld sú upphæð sem kostaði að kaupa allt íbúðarhúsnæði í Grindavík. ÞRÍR BANKAR! NÍU MÁNUÐIR!" Um þetta ætti Ríkisútvarpið að fjalla. Ef Rúv ætlar að standa sig í hlutverkinu hornsteinn lýðræðis. Því vegna auðræðis er að okkur sótt um ýmsum áttum þessa dagana og varnir eru minni en ella vegna þess að spilling hefur verið inngróið mein í tíð fráfarandi ríkisstjórnar. Mig langar að lokum að hvetja alla landsmenn til að nýta kosningaréttinn. Höfundur er blaðamaður og rithöfundur, skipar 3. sætið í Reykjavík norður fyrir Flokk fólksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Flokkur fólksins Mest lesið Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson Skoðun Skoðun Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Stjórnleysi í íslenskri dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Olíumjólk Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Leikskólagjöld í Kópavogi þau hæstu á landinu Örn Arnarson skrifar Skoðun Pólitískur gúmmítékki Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Þegar bændur bregðast dýrum sínum – Valda þeim þjáningu og skelfilegum dauðdaga Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Morðæðið á Gaza - Vitfirringin má ekki eyðileggja mennskuna Jón Baldvin Hannesson skrifar Skoðun Orðsins fyllsta merking Eiríkur Kristjánsson skrifar Skoðun Dóru Björt svarað! Jón G. Hauksson skrifar Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Ekki mínir hagsmunir Berglind Hlín Baldursdóttir skrifar Sjá meira
Handhafar varðhundshlutverksins hjá Rúv þurfa með örfáum undantekningum að gera betur í að greina fyrir þjóðinni hvers vegna við göngum til kosninga á laugardaginn. Við göngum til kosninga í brjáluðu veðri, í myrkri um miðjan vetur vegna þess að ríkisstjórnin sprakk. Og ríkisstjórnin sprakk vegna spillingar, óheilinda og ömurlegrar efnahagsstjórnar. Hún sprakk vegna þess að henni var stýrt undir lokin af spilltasta stjórnmálamanni samtímans samkvæmt fjölmörgum viðhorfskönnunum sem gerðar hafa verið um álit landsmanna. Fjöldi spillingarmála hans talar sínu máli. 45.000 Íslendingar reyndu að afþakka þjónustu þessa manns fyrir skemmstu en án árangurs. Nú horfir þó í að við losnum við hann. Um það má ekki tala Átta milljarða fær Rúv í forgjöf umfram alla aðra fjölmiðla hér á landi. Til þess eins nú um stundir að ræða það ekki sem allur almenningur ræðir frá morgni til kvölds. Til dæmis orsök stjórnarslitanna og óvinsældir formans Sjálfstæðisflokksins. Fjölmiðill sem nýtur svo gríðarlegra forréttinda (en býr því miður ekki lengur yfir faglegum yfirburðum) þarf að leggja einstaka áherslu á varðhundshlutverkið, sem er annað orð yfir eftirlits- og aðhaldshlutverk fjölmiðla. Einkum á tímum mikilla þjóðfélagsbreytinga. En það er eins og rúvarar hafi gleymt allri spillingunni, eins og að Rúv líti undan því að stór hluti landsmanna lepur dauðann úr skel vegna spillingar, kaupmáttur ungs fólks hefur ekki vaxið í tvo áratugi, drjúgur hluti hins íslenska alþýðufólks er í allt að þrefaldri vinnu til að hafa efni á morgunkorninu handa börnunum okkar. Fólk í erfiðisvinnu slítur sér út fyrir sextugt. Afturhvarf til tíma fátæktar og bágrar heilsu hér á landi. Í boði fráfarandi stjórnvalda. Í stað þess að allir hafi nóg og ætti að vera vegna auðlinda landsmanna eru hér tvö þjóðarbrot, þar sem minnihlutinn á næstum allt en meirihlutinn lítið sem ekki neitt. Þegar ég vann á Rúv fyrir tveimur áratugum, áttuðu flestir fréttamenn sig jafnan á því að þegar fólkið í landinu segir hingað og ekki lengra og umbyltir stjórnarfari eins og nú er í pípunum samkvæmt skoðanakönnum, þá hefur eitthvað stórt og hrikalegt gerst í heimi stjórnmálanna, sem almenningi finnst óverjandi. En Rúv segir bara pass. Jafnvel ríkisbankar hafa í skjóli stjórnmálanna hegðað sér undanfarið eins og rányrkjufyrirtæki í einkaeigu. Reist sér stjórnlaust hallir fyrir tugi milljarða. Bankarnir hafa frekjast inn á dýrustu lóðir á sama tíma og hundruð íslenskra ungmenna flýja land. Nú er svo komið að vegna húsnæðisskorts og kostnaðar við húsnsæði gerir Ísland ekki ráð fyrir að önnur börn en útsæði hinna ríku fái þak yfir höfuðið. Þess vegna blasir við bylting í stjórnarfari. Bankarnir planta sér þar sem ætti að rísa menningarrými fyrir svangan almenning. Menningarrými til heiðurs hins lúbarða Íslendings fyrir að hafa þraukað af ömurleg stjórnvöld. Bankarnir nenna ekki lengur að láta eigin arkitekta teikna inn þjónusturými fyrir almenning þegar nýjar hallir eru rissaðar upp. Og fyrir bókelska minni ég á kafla sem allt fjölmiðlafólk ætti að lesa - Að læka Íslandsbanka - í spillingarsögunni Besti vinur aðal, bók sem er nýkomin út en samt nánast uppseld og verið að prenta annað upplag vegna þess að landsmenn þekkja spillinguna og vilja lesa meira um spillinguna þótt Rúvarar skili auðu. Ég ætla rétt að vona að sú stund renni upp og helst í dag að rúvarar geri sér grein fyrir því sem flest fólk í hópi almennings virðist hafa áttað sig á, að þar sem Ísland er orðið eins gjörspillt land og raun ber vitni, þarf viðsnúning í mönnun ráðandi kerfa. Sú er helsta ástæða þess að skoðanakannanir hafa um langt skeið sýnt að landsmenn ætla að gefa spillingu ráðandi afla hér á landi rauða spjaldið á laugardaginn. Ég elska Rúv Fjölmiðlar eru hluti spillingarvandans hér á landi. Rúv gæti verið hluti lausnarinnar en er það alls ekki, þvert á móti. Ég elska Ríkisútvarpið og vil veg Rúv sem mestan, ég vil öflugt og óhrætt, sjálfstætt almannaútvarp. Ekki værukæra starfsmenn sem segja bara pass. Gleymum ekki að þegar fúsk og hugleysi ræður ríkjum er styst í spillinguna. Hefði þeim sem stóðu að Frönsku byltingunni forðum dottið í hug að bjóða almenningi upp á knúz- og hróshring eins og fréttastofa landsmanna bauð okkur upp á eftir fyrri umræðurnar í sjónvarpi meðal leiðtoga flokkanna um daginn? Það sem þau áttu að tala um Það sem þau í Silfrinu síðastliðið mánudagskvöld hefðu átt að ræða er að sjálft tjáningarfrelsið er í hættu vegna þess að sama fólkið er að kaupa allt upp. Og einnig atvinnulíf okkar almúgans. Þess vegna er sérstök ástæða fyrir Rúv að girða sig af krafti í brók. "Til að toppa græðgina og spillinguna hækkuðu bankarnir vexti á verðtryggðum húsnæðislánum sem Seðlabankinn hefur rekið stóran hluta þjóðarinnar í með okurvaxta stefnu sinni. Og þrátt fyrir aumingjalega vaxtalækkun er vaxtamunur bankanna, álagning, að aukast vegna þessa,“ segir Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR. „Bankarnir græða sem aldrei fyrr. Hreinar vaxtatekjur og þjónustugjöld námu 145 milljörðum fyrstu 9 mánuði ársins hjá bönkunum þremur. Þetta er tvöföld sú upphæð sem kostaði að kaupa allt íbúðarhúsnæði í Grindavík. ÞRÍR BANKAR! NÍU MÁNUÐIR!" Um þetta ætti Ríkisútvarpið að fjalla. Ef Rúv ætlar að standa sig í hlutverkinu hornsteinn lýðræðis. Því vegna auðræðis er að okkur sótt um ýmsum áttum þessa dagana og varnir eru minni en ella vegna þess að spilling hefur verið inngróið mein í tíð fráfarandi ríkisstjórnar. Mig langar að lokum að hvetja alla landsmenn til að nýta kosningaréttinn. Höfundur er blaðamaður og rithöfundur, skipar 3. sætið í Reykjavík norður fyrir Flokk fólksins.
Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson Skoðun
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
Skoðun Þegar bændur bregðast dýrum sínum – Valda þeim þjáningu og skelfilegum dauðdaga Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon skrifar
Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson Skoðun