Íþróttastarf fyrir alla Guðmundur Sigurbergsson, Ingvar Sverrisson og Hrafnkell Marínósson skrifa 22. febrúar 2025 14:00 Öflugt íþróttastarf og traustur rekstur Nýlega bárust íþróttafélögum bréf frá Skattinum varðandi fyrirkomulag skattgreiðslna og ráðningasambanda við þjálfara og leikmenn hjá félögunum. Þar leggur Skatturinn áherslu á að ráðningarsamband íþróttafélaganna við starfsmenn sína megi ekki vera í verktöku eins og tíðkast um meirihluta þeirra sem um ræðir. Þá er einnig athyglisvert að Skatturinn segir í bréfinu að þeir aðilar sem veljist til stjórnarsetu í aðalstjórnum félaganna beri fulla ábyrgð á skattskilum allra verktaka og starfsmanna og minna í því samhengi á refsiábyrgð. ÍBH, ÍBR og UMSK boðuðu til opins fundar með forsvarsmönnum sinna aðildarfélaga til að ræða þessa stöðu og hvaða viðbrögð eða aðgerðir hún kallar á frá íþróttahreyfingunni. Þar kom fram skýrt ákall um að héröðin á höfuðborgarsvæðinu taki frumkvæði í því að kynna hvernig þessu er raunverulega fyrirkomið í rekstri félaganna. Enda er það þannig að allir starfsmenn íþróttafélaga greiða skatta af sínum launum, hvort sem þeir eiga í verktaka- eða launasambandi við félögin. Auk þess verður að halda til haga að stjórnarfólk í félögunum velst þangað sem sjálfboðaliðar til að halda úti því samfélagslega mikilvæga starfi sem íþróttafélögin sinna. En um hvað snýst málið? Íþróttafélögin hafa mikinn fjölda starfsmanna á sínum snærum og við íþróttastarf á Íslandi vinna 2,3% af starfsfólki í landinu. Því er þannig háttað að þessi störf eru margskonar. Til einföldunar má segja að starfsfólk íþróttafélaga við rekstur, húsnæðisumsjón og þess háttar er svo til allt hefðbundnir launþegar með þeim réttindum og skyldum sem því fylgja. Það sama á við um þjálfara, t.d. meistaraflokka, sem sinna þjálfun í fullu starfi og engu öðru. Þjálfarar barna og ungmenna eru langoftast að sinna þjálfuninni með annarri vinnu eða námi. Þeir eru í því í hlutastarfi sem þeir sinna þegar þeir geta samræmt það með annarri vinnu og fá eðlilega greitt eftir innsendum reikningum sem verktakar. Leikmenn fá í einhverjum mæli greitt sem launþegar en stór hluti sem verktakar. Það helgast af tvennu, annars vegar að vinnutími, orlof o.s.frv. passar afar illa inn í hefðbundið launasamband og hins vegar er stærstur hluti leikmanna í annarri vinnu og þátttaka í keppnisíþrótt er viðbótar- eða aukavinna. Auðvitað eiga allir þeir sem hafa tekjur sem verktakar að gera grein fyrir þeim í samræmi við lög og reglur, en svo virðist sem Skatturinn telji að það hafi verið einhver misbrestur á því hjá einstaklingum. Það eru skrýtin viðbrögð að færa ábyrgðina á því yfir á félögin í landinu með þeim miklu fjárhagslegu og félagslegu áhrifum sem slíkt myndi hafa. Ef kostnaður við þjálfun yngri flokka hækkar umtalsvert eiga félögin engan annan kost en að hækka æfingagjöld sem mun hafa þau áhrif að ákveðnir hópar geta ekki staðið undir þeim kostnaði og þannig ekki boðið sínum börnum upp á þátttöku í íþróttastarfi. Hin leiðin er að auka stuðning umtalsvert frá sveitarfélögum en vandséð er að þau hafi bolmagn til þess. Íþrótta- og æskulýðsstarf á Íslandi er gríðarlega umfangsmikið og öflugt þar sem grunnáherslan er á að bjóða börnum og ungmennum að æfa og keppa í íþróttum og hljóta þjálfun og leiðbeiningar frá faglærðu fólki. Ábyrgð á starfinu, skipulagning og fjármögnun að langmestum hluta, hvílir á sjálfboðaliðum sem bera uppi félögin í landinu. Án þeirra væri ekkert starf fyrir einn eða neinn. Sjálfboðaliðar taka á sig mikla ábyrgð varðandi heilindi og gæði í allri starfsemi. Börn og ungmenni búa við öryggi og hafa jafna möguleika til að eflast og dafna. Forvarnargildið er ótvírætt og þar með samfélagslegi ávinningurinn. Bréf Skattsins er ekki til þess fallið að fjölga þeim sem tilbúnir eru að taka að sér þessi verkefni. Við óskum eftir að stjórnvöld efni til víðtæks samtals við íþróttafélögin í landinu þar sem lögð verður áhersla á að tryggja öflugt íþrótta- og æskulýðsstarf fyrir öll börn og ungmenni og gerðar verði lagfæringar á skattareglum þannig að þær endurspegli eðli starfseminnar og mikilvægi. Við fulltrúar íþróttabandalaganna þriggja erum reiðubúin að koma í það samtal og nota jafnframt tækifærið og kortleggja og greina það mikla skattaspor sem íþróttirnar skilja eftir sig og skila til samfélagsins til viðbótar þeim fjölda barna og ungmenna sem koma sem betri einstaklingar út í samfélagið. Íþróttir eiga skilið einfalt og skýrt regluumhverfi sem hjálpar þeim að sinna sínu mikilvæga samfélagsverkefni, að þroska og efla börn og ungmenni, þeim og landinu öllu til heilla. Hrafnkell Marínósson er formaður Íþróttabandalags Hafnarfjarðar Ingvar Sverrisson er formaður Íþróttabandalags Reykjavíkur Guðmundur Sigurbergsson er formaður Ungmennasambands Kjalarnesþings Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Íþróttir barna Mest lesið Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson Skoðun Pólitískt raunsæi og utanríkisstefna Íslands Ragnar Anthony Antonsson Gambrell Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson Skoðun Skoðun Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald skrifar Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson skrifar Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé skrifar Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason skrifar Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Pólitískt raunsæi og utanríkisstefna Íslands Ragnar Anthony Antonsson Gambrell skrifar Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Fylgið fór vegna fullveldismáls Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Er Ísrael ennþá útvalin þjóð Guðs? Ómar Torfason skrifar Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Raforkuverð: Stórnotendur og almenningur Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattafíkn í skjóli réttlætis: Tímavélin stillt á 2012 Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson skrifar Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þjónusta sem gleður – skilar sér beint í kassann Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn – Rödd skynseminnar í borginni Ómar Már Jónsson skrifar Skoðun Virði barna og ungmenna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Lægri gjöld, fleiri tækifæri Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tölum um stóra valdaframsalsmálið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Öflugt íþróttastarf og traustur rekstur Nýlega bárust íþróttafélögum bréf frá Skattinum varðandi fyrirkomulag skattgreiðslna og ráðningasambanda við þjálfara og leikmenn hjá félögunum. Þar leggur Skatturinn áherslu á að ráðningarsamband íþróttafélaganna við starfsmenn sína megi ekki vera í verktöku eins og tíðkast um meirihluta þeirra sem um ræðir. Þá er einnig athyglisvert að Skatturinn segir í bréfinu að þeir aðilar sem veljist til stjórnarsetu í aðalstjórnum félaganna beri fulla ábyrgð á skattskilum allra verktaka og starfsmanna og minna í því samhengi á refsiábyrgð. ÍBH, ÍBR og UMSK boðuðu til opins fundar með forsvarsmönnum sinna aðildarfélaga til að ræða þessa stöðu og hvaða viðbrögð eða aðgerðir hún kallar á frá íþróttahreyfingunni. Þar kom fram skýrt ákall um að héröðin á höfuðborgarsvæðinu taki frumkvæði í því að kynna hvernig þessu er raunverulega fyrirkomið í rekstri félaganna. Enda er það þannig að allir starfsmenn íþróttafélaga greiða skatta af sínum launum, hvort sem þeir eiga í verktaka- eða launasambandi við félögin. Auk þess verður að halda til haga að stjórnarfólk í félögunum velst þangað sem sjálfboðaliðar til að halda úti því samfélagslega mikilvæga starfi sem íþróttafélögin sinna. En um hvað snýst málið? Íþróttafélögin hafa mikinn fjölda starfsmanna á sínum snærum og við íþróttastarf á Íslandi vinna 2,3% af starfsfólki í landinu. Því er þannig háttað að þessi störf eru margskonar. Til einföldunar má segja að starfsfólk íþróttafélaga við rekstur, húsnæðisumsjón og þess háttar er svo til allt hefðbundnir launþegar með þeim réttindum og skyldum sem því fylgja. Það sama á við um þjálfara, t.d. meistaraflokka, sem sinna þjálfun í fullu starfi og engu öðru. Þjálfarar barna og ungmenna eru langoftast að sinna þjálfuninni með annarri vinnu eða námi. Þeir eru í því í hlutastarfi sem þeir sinna þegar þeir geta samræmt það með annarri vinnu og fá eðlilega greitt eftir innsendum reikningum sem verktakar. Leikmenn fá í einhverjum mæli greitt sem launþegar en stór hluti sem verktakar. Það helgast af tvennu, annars vegar að vinnutími, orlof o.s.frv. passar afar illa inn í hefðbundið launasamband og hins vegar er stærstur hluti leikmanna í annarri vinnu og þátttaka í keppnisíþrótt er viðbótar- eða aukavinna. Auðvitað eiga allir þeir sem hafa tekjur sem verktakar að gera grein fyrir þeim í samræmi við lög og reglur, en svo virðist sem Skatturinn telji að það hafi verið einhver misbrestur á því hjá einstaklingum. Það eru skrýtin viðbrögð að færa ábyrgðina á því yfir á félögin í landinu með þeim miklu fjárhagslegu og félagslegu áhrifum sem slíkt myndi hafa. Ef kostnaður við þjálfun yngri flokka hækkar umtalsvert eiga félögin engan annan kost en að hækka æfingagjöld sem mun hafa þau áhrif að ákveðnir hópar geta ekki staðið undir þeim kostnaði og þannig ekki boðið sínum börnum upp á þátttöku í íþróttastarfi. Hin leiðin er að auka stuðning umtalsvert frá sveitarfélögum en vandséð er að þau hafi bolmagn til þess. Íþrótta- og æskulýðsstarf á Íslandi er gríðarlega umfangsmikið og öflugt þar sem grunnáherslan er á að bjóða börnum og ungmennum að æfa og keppa í íþróttum og hljóta þjálfun og leiðbeiningar frá faglærðu fólki. Ábyrgð á starfinu, skipulagning og fjármögnun að langmestum hluta, hvílir á sjálfboðaliðum sem bera uppi félögin í landinu. Án þeirra væri ekkert starf fyrir einn eða neinn. Sjálfboðaliðar taka á sig mikla ábyrgð varðandi heilindi og gæði í allri starfsemi. Börn og ungmenni búa við öryggi og hafa jafna möguleika til að eflast og dafna. Forvarnargildið er ótvírætt og þar með samfélagslegi ávinningurinn. Bréf Skattsins er ekki til þess fallið að fjölga þeim sem tilbúnir eru að taka að sér þessi verkefni. Við óskum eftir að stjórnvöld efni til víðtæks samtals við íþróttafélögin í landinu þar sem lögð verður áhersla á að tryggja öflugt íþrótta- og æskulýðsstarf fyrir öll börn og ungmenni og gerðar verði lagfæringar á skattareglum þannig að þær endurspegli eðli starfseminnar og mikilvægi. Við fulltrúar íþróttabandalaganna þriggja erum reiðubúin að koma í það samtal og nota jafnframt tækifærið og kortleggja og greina það mikla skattaspor sem íþróttirnar skilja eftir sig og skila til samfélagsins til viðbótar þeim fjölda barna og ungmenna sem koma sem betri einstaklingar út í samfélagið. Íþróttir eiga skilið einfalt og skýrt regluumhverfi sem hjálpar þeim að sinna sínu mikilvæga samfélagsverkefni, að þroska og efla börn og ungmenni, þeim og landinu öllu til heilla. Hrafnkell Marínósson er formaður Íþróttabandalags Hafnarfjarðar Ingvar Sverrisson er formaður Íþróttabandalags Reykjavíkur Guðmundur Sigurbergsson er formaður Ungmennasambands Kjalarnesþings
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar
Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun